
18/03/2025
Bagong Interim Chief Minister ng BARMM at ang Reaksyon ng M**F
Ang pagtutol ng Moro Islamic Liberation Front (M**F) sa pagkakatalaga ng bagong interim Chief Minister ng Bangsamoro Autonomous Region in Muslim Mindanao (BARMM) ay hindi lamang simpleng usapin ng liderato. Ito ay may malalim na kaugnayan sa kasunduan sa kapayapaan, representasyon, at ang patuloy na pakikibaka ng Bangsamoro para sa tunay na awtonomiya. Ang BARMM ay bunga ng matagal na negosasyon at sakripisyo upang matiyak na ang mga mamamayang Bangsamoro ay may kontrol sa kanilang sariling pamamahala. Kung ang pagbabagong ito ay hindi dumaan sa maayos na konsultasyon, maaaring ito ay isang hakbang na sumasalungat sa diwa ng kasunduang pangkapayapaan.
Mahalagang balikan ang prinsipyo ng Comprehensive Agreement on the Bangsamoro (CAB), kung saan ang M**F ang pangunahing partido sa negosasyon. Ang kasunduang ito ang pundasyon ng BARMM, kaya anumang unilateral na pagbabago sa interim leadership nang walang malinaw na konsultasyon ay maaaring makasira sa tiwalang pinaghirapan ng magkabilang panig. Ang transition process ng BARMM ay isang sensitibong yugto patungo sa isang regular at demokratikong gobyerno sa 2025. Ang biglaang pagpapalit ng liderato ay maaaring magdulot ng kawalang-katatagan sa pamamahala at maaaring humadlang sa mga kinakailangang reporma sa rehiyon.
Bukod dito, may malaking papel ang gobyerno ng Pilipinas sa isyung ito. Kung ang desisyon na palitan ang interim Chief Minister ay dumaan sa tamang proseso at may malawakang konsultasyon, maaaring ito ay isang lehitimong hakbang. Ngunit kung ito ay isang unilateral na desisyon mula sa pambansang pamahalaan nang walang pakikilahok ng mga pangunahing stakeholder sa BARMM, ito ay maaaring magdulot ng panibagong tensyon. Mahalaga na ang anumang pagbabago sa pamumuno ay may pagkilala sa mga napagkasunduan sa nakaraan upang mapanatili ang katiwasayan at kumpiyansa sa proseso ng awtonomiya.
Ang posibleng epekto ng hakbang na ito ay malawak. Una, maaaring magkaroon ng pagkakawatak-watak sa Bangsamoro leadership kung ang bagong itinalaga ay hindi nagmula o hindi kinikilala ng M**F. Maaari rin itong magdulot ng panibagong agitasyon, lalo na kung may mga sektor na makakakita sa hakbang na ito bilang isang paraan upang pahinain ang kasalukuyang Bangsamoro leadership. Dagdag pa rito, ang kredibilidad ng darating na eleksyon sa 2025 ay maaaring maapektuhan kung ang pamumuno ng BARMM ay hindi dumaan sa isang inklusibo at makatarungang proseso.
Sa huli, ang pagtutol ng M**F sa naturang appointment ay isang malinaw na paalala na ang Bangsamoro ay may sariling identidad, kasaysayan, at ipinaglalaban. Ang BARMM ay hindi isang simpleng rehiyonal na eksperimento—ito ay bunga ng dugo at pawis ng mga mamamayang Bangsamoro. Ang gobyerno ng Pilipinas, kung tunay na seryoso sa pagsuporta sa kapayapaan at awtonomiya ng BARMM, ay kailangang tiyakin na ang anumang pagbabago sa liderato ay may pagsasaalang-alang sa kasaysayan at prinsipyo ng kasunduang pangkapayapaan. Sa ganitong paraan, maiiwasan ang pagbabalik sa sigalot at mapapanatili ang tiwalang pundasyon ng kapayapaan sa Bangsamoro.