Mera punjab

26/07/2024

15/11/2023

ਸਚਿਨ ਦੇ ਘਰੇ(ਵਾਨਖੇੜੇ ਸਟੇਡੀਅਮ'ਚ)ਕੋਹਲੀ ਨੇ ਤੋੜੇ ਉਸਦੇ ਦੋ ਵੱਡੇ ਰਿਕਾਰਡ

1️⃣ ਵਿਰਾਟ ਕੋਹਲੀ ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਵਰਲਡ ਕੱਪ'ਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰਨ(711) ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਬਣਿਆ

2003 ਵਾਲੇ ਵਰਲਡ ਕੱਪ'ਚ 673 ਰਨ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਚਿਨ ਤੇਂਦੂਲਕਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡਿਆ

2️⃣ ਇੱਕ ਦਿਨਾ ਕ੍ਰਿਕਟ'ਚ 50 ਸੈਂਕੜੇ ਬਣਾ ਕੇ ਸਚਿਨ ਤੇਂਦੂਲਕਰ ਦੇ 49 ਸੈਂਕੜਿਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵ ਰਿਕਾਰਡ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ

Yes,the previous post was premature.Actually I had edited that and got posted itself due to a technical glitch.I supposed that to be true in a few minutes and here happenes the same.

Jacknama - ਜੈਕਨਾਮਾ

24/10/2023

ਅੱਜ ਰਾਵਣ ਵੀ ਵੇਖ ਕੇ ਹੱਸਿਆ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ,
ਕੇ ਇੱਕ ਰਾਵਣ ਮਚਾਉਣ ਅੱਜ ਲੱਖਾਂ ਰਾਵਣ ਆਏ ਨੇ,
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੀ ਗਿਆਨ ਕਈ ਵੇਦਾਂ ਦਾ,
ਤੇ ਅੱਜ ਇਹ ਅਨਪੜ੍ਹ ਕੌਣ ਆਏ ਨੇ,
ਸੀਤਾ ਵੱਲ ਮਾੜਾ ਕਦੇ ਤੱਕਿਆ ਨੀ ਅੱਖਾਂ ਨੇ,
ਪਰ ਕਮਾਲ ਦੀ ਗੱਲ ਐ ਕੇ ਇੱਜਤਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਵਾਲੇ,
ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਮੇਰੀ ਤਾਲੀਮ ਦੀ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਕਦਰ ਕੀਤੀ,
ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਤੇ ਕਈ ਉਂਗਲਾਂ ਉਠਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਮੇਰੇ ਚਰਿਤਰ ਨੂੰ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਫਰੋਲਿਆ ਨੀ,
ਬੇ-ਸਮਝੇ ਮੈਨੂੰ ਚਰਿੱਤਰਹੀਣ ਬਣਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਜਵਾਕਾਂ ਦੇ ਭੋਲੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੀ ਭਵਿੱਖ ਦੱਸਾਂ,
ਉਹਨਾਂ ਭਾ ਦੀ ਮੇਲਾ ਸਾਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਬੱਚੇ ਜਾਪਣ ਦੁਸ਼ਮਣ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਦੇ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਪੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੀ ਖੁਦਗਰਜੀ ਛੁਪਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਪਾਟੇ ਕੱਪੜੇ, ਰੋਟੀਓਂ ਭੁੱਖੇ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਰੁੱਲਦੇ,
ਕਈ ਆਪਣੇ ਫੈਦੇ ਲਈ ਰੱਜਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਰਜਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਨਕਾਬ ਲਹਿੰਦੇ ਵੇਖੇ ਅੱਜ ਕਈ ਐਸੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਤੋਂ,
ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਮੈਨੂੰ ਸਜਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਕੋਲਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਕਾਲੇ ਦਿਲ ਅੱਜ ਦਿਆਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ,
ਜੀਹਦਾ ਦਿੱਤਾ ਖਾਂਦੇ ਉਸੇ ਨੂੰ ਹੀ ਢਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਮਾੜੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਮਾੜਿਆਂ ਦੀ ਮੰਡੀ 'ਚ,
ਫੇਰ ਵੀ ਮਾੜਿਆਂ ਦੀ ਰਾਖ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਲਿਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਅਣਖ ਆਵਰੂ ਦੀ ਕਰਨ ਗੱਲ ਜੋ ਖੜ੍ਹੇ ਸਟੇਜਾਂ ਤੇ,
ਉਹਨਾਂ ਹੱਥੋਂ ਮੈਨੂੰ ਬੇਇਜਤ ਕਰਾਉਣ ਆਏ ਨੇ,
ਕਿਰਦਾਰ ਦੀ ਕਦਰ "ਦਿਓਲਾ" ਕੋਈ ਨਹੀਂਓਂ ਪਛਾਣਦਾ,
ਬਦੀ ਗਲ ਨੇਕੀ ਥੱਕੇ ਨਾਲ ਪਾਉਣ ਆਏ ਨੇ।

〰 ਗੁਰਸੇਵਕ ਸਿੰਘ ਦਿਓਲ ਬਰਨਾਲਾ〰

14/10/2023

ਵਾਹ ਕੁੜੀਓ ਵਾਹ !
ਏਹ ਧੀਆਂ ਮੋਮ ਦੀਆਂ ਗੁੱਡੀਆਂ ਨਹੀਂ..।
ਚਰਨਜੀਤ ਭੁੱਲਰ
ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ : ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਅਨਿਆਂ ਕੀਤਾ,ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਹੱਥ ਹੁਣ ਇਨਸਾਫ ਦੀ ਮਸ਼ਾਲ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਦੋਂ ਸੁਰਤ ਸੰਭਲੀ, ਗ਼ੁਰਬਤ ਨੇ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਲਈ। ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੇ ਸਰੀਕਾ ਪੁਗਾਉਣਾ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ ਇਹ ਵੰਗਾਰ ਬਣ ਗਈਆਂ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਦਿੱਤੀ, ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੇ ਉਂਗਲ ਫੜ੍ਹ ਲਈ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਰਜਨਾਂ ਧੀਆਂ ਦੀ ਹੈ ਜਿਹੜੀਆਂ ਹੁਣ ਜੱਜ ਬਣੀਆਂ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਤੇ ਹਰਿਆਣਾ ਹਾਈਕੋਰਟ ਵੱਲੋਂ ਪੀ.ਸੀ.ਐੱਸ (ਜੁਡੀਸ਼ਰੀ) ਦਾ ਲੰਘੇ ਕੱਲ੍ਹ ਨਤੀਜਾ ਐਲਾਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਪਿੰਡ ਕੈਲੋਂ ਦੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਕੌਰ ਨੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ‘ਪਾਪਾ! ਮੈਂ ਜੱਜ ਬਣੀ ਹਾਂ।’ ਸਕਿਉਰਿਟੀ ਗਾਰਡ ਬਾਪ ਸੁਰਮੁੱਖ ਸਿੰਘ ਨੇ ਧੀਅ ਦੇ ਸਿਰ ’ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕਿਹਾ, ‘ਵਾਹ ਧੀਏ ਵਾਹ’। ਇਸ ਲੜਕੀ ਦੀ ਮਾਂ ਕੁਲਦੀਪ ਕੌਰ ਮਨਰੇਗਾ ਮਜ਼ਦੂਰ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਾਂ ਵਿਆਹ ਸਾਹਿਆਂ ਵਿਚ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜਣ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਪਰਮਿੰਦਰ ਕੌਰ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜਦੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ‘ਸਾਡੇ ਹਿੱਸੇ ਭਾਂਡੇ ਹੀ ਕਿਉਂ ਆਏ ਨੇ’। ਉਹ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਚੋਂ ਪੜ੍ਹੀ ਅਤੇ ਵਕਾਲਤ ਮਗਰੋਂ ਕੀਤੀ।
ਉਹ ਤਿਆਰੀ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਸਿਰਫ਼ ਚਾਰ ਘੰਟੇ ਸੌਂਦੀ ਸੀ। ਸੰਗਰੂਰ ਦੇ ਪਿੰਡ ਸ਼ੇਰਪੁਰ ਦੀ ਧੀ ਰਮਨਦੀਪ ਕੌਰ ਵੀ ਜੱਜ ਬਣੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ ਗ਼ਰੀਬੀ ਦਾ ਚੀੜ੍ਹਾ ਰੂਪ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਪਿਤਾ ਨਾਹਰ ਸਿੰਘ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰਮਨਦੀਪ ਨੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਿਦ ਕੀਤੀ, ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਖ਼ਾਲੀ ਜੇਬ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤੀ। ਮਾਪੇ ਆਖਦੇ ਸਨ ਕਿ ‘ਕੁੜੀਏ! ਬੀ.ਐੱਡ ਕਰ ਲੈ, ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਜੱਜ ਲੱਗ ਜਾਣੈ’। ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ’ਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਹੋਸਟਲ ’ਚ ਸੀ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਖ਼ੁਦ ਇੱਕ ਡੰਗ ਦਾ ਖਾਣਾ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਸੀ, ਮੈੱਸ ਬਿੱਲ ਲਈ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਕਿਤਾਬਾਂ ਲੈਣ ਲਈ ਪਾਪੜ ਵੇਲਣੇ ਪੈਂਦੇ। ਗ਼ੁਰਬਤ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ਕਰਦੀ ਰਹੀ। ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਜ਼ਰਖੇਜ਼ ਮਿੱਟੀ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਾਸੀਰ ਤੇ ਤਕਦੀਰ ਬਦਲੀ ਹੈ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੱਜ ਬਣੀ ਸ਼ਿਵਾਨੀ, ਕਪੂਰਥਲਾ ਦੇ ਆਟੋ ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਭਾਣਜੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਤਿੰਨ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਸੀ, ਮਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਮੇ ਕੋਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਮਾਮੇ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਭਾਣਜੀ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਖ਼ਾਤਰ ਖ਼ੁਦ ਵਿਆਹ ਨਾ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਖ਼ੁਦ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਵਕੀਲ ਬਣਨ ਦੀ ਖੁਆਇਸ਼ ਸੀ ਪਰ ਗ਼ੁਰਬਤ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਭਰੂਣ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਕਚਹਿਰੀ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮਹਿਲਾ ਜੱਜ ਚੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭਾਣਜੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਨਜ਼ਰ ਪਿਆ।
ਫੇਰ ਉਹ ਇਕਲੌਤੀ ਭਾਣਜੀ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਲਿਖਾਈ ਲਈ ਦਿਨ ਰਾਤ ਜਾਗਿਆ। ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪਰਵਾਜ਼ ਸੈਂਕੜੇ ਧੀਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਹੈ। ਉਹ ਨੇ੍ਹਰਿਆ ’ਚ ਚਾਨਣ ਦਾ ਛਿੱਟਾ ਦੇਣ ਦਾ ਅਹਿਦ ਲੈ ਰਹੀ ਹੈ। ਰਾਜਪੁਰਾ ਦੀ ਡਕੌਂਤ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਵੀ ਜੱਜ ਬਣੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਸਰਾਪ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਮਿੱਥ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੰਗ ਕੇ ਹੀ ਖਾਣਗੇ। ਇਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਇਹ ਦਾਗ਼ ਧੋ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੇ ਸਾਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਮੋਮ ਦੀਆਂ ਗੁੱਡੀਆਂ ਨਹੀਂ।
ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀਅ ਗੁਲਫਾਮ, ਅੱਬੂ ਟੈਂਪੂ ਡਰਾਈਵਰ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਧੀਅ ਦੇ ਜੱਜ ਬਣਨ ’ਤੇ ਨਾਜ਼ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਗੁਲਫਾਮ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਸੱਤਵੀਂ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਸੀ, ਫ਼ੀਸ ਨਾ ਤਾਰੀ ਗਈ ਤਾਂ ਅੰਮੀ ਸਕੂਲ ਚੋਂ ਗੁਲਫਾਮ ਦਾ ਨਾਮ ਕਟਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ। ਸਕੂਲ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੇ ਗੁਲਫਾਮ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦਾ ਜ਼ਿੰਮਾ ਲਿਆ। ਅੱਬੂ ਤਾਲਿਬ ਹੁਸੈਨ ਬੱਚੀ ਨੂੰ ਵਕੀਲ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪੰਜਾਬੀ ’ਵਰਸਿਟੀ ਚੋਂ ਵਕਾਲਤ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਹੋਸਟਲ ਖਰਚਾ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪਟਿਆਲਾ ਤੋਂ ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦੀ। ਵਿੱਦਿਆ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਨਾਲ ਸਿਰੇ ਲਾਈ।
ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਪਿੰਡ ਮੁੰਡੀ ਖਰੜ ਦੀ ਕਿਰਨਦੀਪ ਕੌਰ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਾਂ ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਕਦੇ ਫ਼ੈਕਟਰੀ ’ਚ ਦਿਹਾੜੀ ਕੀਤੀ ,ਕਦੇ ਬੁਟੀਕ ਚਲਾ ਫ਼ੀਸਾਂ ਦਾ ਖਰਚਾ ਕੱਢਿਆ। ਕਿਰਨਦੀਪ ਪੰਜ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਬਾਪ ਜਹਾਨੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਚਾਚੇ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਵਿਆਹ ਨਾ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਿਰਨਦੀਪ ਦੇ ਪਾਲਣ ਪੋਸਣ ’ਚ ਜੁਟ ਗਿਆ। ਦਾਦਾ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਸਾਬਕਾ ਫ਼ੌਜੀ ਸੀ। ਉਹ ਵੀ ਦਿਨ ਦੇਖੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਧੀ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਖ਼ਾਤਰ ਗਹਿਣੇ ਵੀ ਵੇਚਣੇ ਪੈ ਗਏ ਸਨ।
ਪਿੰਡ ਰਸੂਲਪੁਰ (ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ) ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਸਤਨਾਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਧੀਅ ਮਨਮੋਹਨ ਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਸਕੂਲ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੀ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਮੇਚਾ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ। ਡੇਢ ਏਕੜ ਵਾਲੇ ਕਿਸਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਇਸ ਕੁੜੀ ਨਾ ਦਿਨ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਨਾ ਰਾਤ। ਦਿਨੇ ਕਾਲਜ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਕੈਂਪਸ ਪੜ੍ਹਨ ਜਾਂਦੀ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਟਿਊਸ਼ਨਾਂ ਕਰਦੀ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਖ਼ੁਦ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਪੁੱਜੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਤੋਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰੱਬ ਦੇ ਮਾਂਹ ਨਹੀਂ ਮਾਰੇ ਹਨ। ਏਦਾਂ ਦੀਆਂ ਦਰਜਨਾਂ ਹੋਰ ਕੁੜੀਆਂ ਹਨ।
ਜੀ.ਪੀ.ਸਰ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ..
ਬਾਰ ਕੌਂਸਲ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਚੇਅਰਮੈਨ ਗੁਰਿੰਦਰ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਉਰਫ਼ ਜੀ.ਪੀ.ਸਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਖੰਭ ਦਿੱਤੇ। ਜੀ.ਪੀ.ਸਰ ਦੇ ਬੈਚ ’ਚ 18 ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਚੋਂ 13 ਜੱਜ ਬਣੇ ਹਨ। ਉਹ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਸਾਲ 2019 ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਵਕਾਲਤ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਜਿਹੇ ਬੱਚੇ ਆਏ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਬੁੱਝੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਫ਼ੀਸ ਦੀ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸਭ ਨੂੰ ਮੁਫ਼ਤ ਵਿਚ ਕੋਚਿੰਗ ਦੇਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਉਸ ਦੇ 19 ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜੱਜ ਬਣੇ ਹਨ। ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੀ.ਪੀ.ਸਰ ਉਂਗਲ ਨਾ ਫੜ੍ਹਦੇ ਤਾਂ ਅੱਜ ਇਹ ਮੁਕਾਮ ਨਾ ਮਿਲਦਾ। ਜੀ.ਪੀ.ਸਰ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ‘ਸਾਡਾ ਤਾਂ ਨਾਮ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਰੋਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।’

20/11/2022

ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਓਹ 28 ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾੜ ਕੇ #ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਬਣਿਆ।

1. ਬਜਵਾੜੀ ( 23 ਸੈਕਟਰ )
2. ਦਲਹੇੜੀ ਜੱਟਾਂ ( 28 ਸੈਕਟਰ )
3. ਦਲਹੇੜੀ ( 19 ਸੈਕਟਰ )
4. ਗੁਰਦਾਸਪੁਰਾ ( 28 - ਇਡੰਸਟਰੀਅਲ ਏਰੀਆ )
5. ਹਮੀਰਗੜ ( ਕੰਚਨਪੁਰ ) ( 7-26 ਸੈਕਟਰ )
6. ਕਾਲੀਬੜ ( 4-5-8-9 ਸੈਕਟਰ )
7. ਕੈਲੜ ( 15-16-24 ਸੈਕਟਰ )
8. ਕਾਂਜੀ ਮਾਜਰਾ ( 14 ਸੈਕਟਰ - ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸੀਟੀ ) .
9. ਖੇੜੀ ( 20-30-32 ਚੌਂਕ )
10. ਮਹਿਲਾ ਮਾਜਰਾ ( 2-3 ਸੈਕਟਰ )
11. ਨਗਲਾ ( 27 ਸੈਕਟਰ )
12. ਰਾਮ ਨਗਰ ( ਭੰਗੀ ਮਾਜਰਾ ) ( 6- 7 ਸੈਕਟਰ )
13. ਰੁੜਕੀ ( 17-18-21-22 ਸੈਕਟਰ )
14. ਸੈਣੀ ਮਾਜਰਾ ( 25 ਸੈਕਟਰ )
15. ਸਹਿਜਾਦਪੁਰ ( 11-12 ਸੈਕਟਰ ) ( 31–47 ਸੈਕਟਰ )
16. ਬਜਵਾੜਾ ( 35-36 ਸੈਕਟਰ )
17. ਬਜਵਾੜੀ ਬਖਤਾ ( 37 ਸੈਕਟਰ / ਬੇ - ਚਿਰਾਗ ਪਿੰਡ )
18. ਫਤਿਹਗੜ ( ਮਾਦੜਾਂ ) ( 33-34 ਸੈਕਟਰ )
19. ਗੱਗੜ ਮਾਜਰਾ ( ਏਅਰਪੋਟ ਏਰੀਆ )
20. ਕੰਥਾਲਾ ( 31 ਸੈਕਟਰ , ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਚੌਂਕ )
21. ਜੈਪੁਰ
22. ਸਲਾਹਪੁਰ
23. ਦਤਾਰਪੁਰ ( ਰਾਮ ਦਰਬਾਰ , ਏਅਰਪੋਟ ਏਰੀਆ )
24. ਚੂਹੜਪੁਰ
25. ਕਰਮਾਣ ( 29 ਸੈਕਟਰ , ਇਡੰਸਟਰੀਅਲ ਏਰੀਆ )
26. ਝੁਮਰੂ ( 49-50 ਸੈਕਟਰ )
27. ਨਿਜਾਮਪੁਰ ( 48 ਸੈਕਟਰ )
28. ਸਾਹਪੁਰ ( 38 ਸੈਕਟਰ )
ਮਨੀ ਮਾਜਰਾ – 13 ਸੈਕਟਰ
ਧਨਾਸ - 14 ਸੈਕਟਰ
ਮਲੋਆ , ਡੱਡੂ ਮਾਜਰਾ - 39 ਸੈਕਟਰ
ਬਡਹੇੜੀ , ਬੁਟੇਰਲਾ - 41 ਸੈਕਟਰ
ਅਟਾਵਾ - 42 ਸੈਕਟਰ bi
ਬੁੜੈਲ - 45 ਸੈਕਟਰ
ਕਜਹੇੜੀ – 52 ਸੈਕਟਰ ਮਦਨਪੁਰ - 54 ਸੈਕਟਰ
ਪਲਸੋਰਾ - 55 ਸੈਕਟਰ

27/10/2022

ਟੂਣੇ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ....
ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਟੂਣੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਸ਼ੈਅ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ ਕੋਲ ਟੂਣਾ ਕੀਤਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨੂੰ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ । ਪਰ ਸਾਡੇ ਪਖੰਡੀ ਸਾਧਾਂ ਨੇ ਅਤੇ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਟੂਣੇ ਦਾ ਜੋ ਮਤਲਬ ਅੱਜ ਸਮਝ ਲਿਆ ਅਤੇ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਟੂਣੇ ਦਾ ਮਤਲਬ ਉਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
ਪੁਰਾਣੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਟੂਣਾ ਵੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਭਲੇ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਕਿਉਂਕਿ ਪੁਰਾਣੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਆਵਾਜਾਈ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਸਾਧਨ ਨਹੀਂ ਬਣੇ ਸਨ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਵੈਦ ਜਾਂ ਹਕੀਮ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਵੈਦ ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ ਅਤੇ ਉਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ । ਇਸ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੈਦ ਕੋਲ ਮਰੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਆਪਣਾ ਸੁਨੇਹਾ ਪਹੁੰਚਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਟੂਣਾ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਅਪਣਾਇਆ ।
ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸਿਰ ਦਾ ਕੋਈ ਮਰੀਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਘਰ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੋਂ ਨੇੜਲੇ ਚੌਂਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਰੀਅਲ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਸਨ । ਅਤੇ ਉਸ ਚੌਂਕ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਅੱਗੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਫਲਾਨੇ ਚੌਂਕ ਵਿੱਚ ਟੂਣਾ ਪਿਆ ਹੈ । ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਖਬਰ ਵੈਦ ਹਕੀਮ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਟੂਣੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਟੂਣੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉੱਥੋਂ ਮਰੀਜ਼ ਦਾ ਘਰ ਪੁੱਛ ਕੇ ਮਰੀਜ਼ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਪੇਟ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਨੇੜਲੇ ਚੌਂਕ ਵਿੱਚ ਅਨਾਜ, ਅਤੇ ਦਾਲਾਂ ਆਦਿ ਮਿਲਾ ਕੇ ਰੱਖੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਜੇਕਰ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਪੀਲੀਆ ਆਦਿ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਅਨਾਜ ਨਾਲ ਹਲਦੀ ਵੀ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਸਨ।
ਜੇਕਰ ਮਰੀਜ਼ ਕੋਈ ਔਰਤ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਸਿਰ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਤਾਂ ਨਾਰੀਅਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਪੇਟ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਲਈ ਅਨਾਜ ਰੱਖ ਕੇ ਔਰਤ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਦੱਸਣ ਲਈ ਉਸਦੀਆਂ ਵੰਗਾਂ (ਚੂੜੀਆਂ), ਸ਼ੀਸ਼ਾ, ਕਾਜਲ ਜਾਂ ਸੁਰਮਾ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਕਿ ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਸਕੇ ਕਿ ਮਰੀਜ਼ ਕੋਈ ਔਰਤ ਹੈ ।
ਜੇਕਰ ਮਰੀਜ਼ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਟੂਣੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਖਿਡੌਣੇ ਆਦਿ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਟੂਣਾ ਪੁਰਾਣੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਸੇਵਾ ਕਰਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਸੰਚਾਰ ਸਾਧਨ ਅਤੇ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇਸਦੀ ਅਸਲੀ ਵਰਤੋਂ ਤਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਟੈਲੀਫੋਨ ਅਤੇ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਰਤਦੇ ਹਾਂ । ਪਰ ਕੁਝ ਪਖੰਡੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਖੰਡ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਟੂਣੇ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਅਤੇ ਡਰਾਉਣਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ । ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਵਿਅਕਤੀ ਕਿਸੇ ਪਖੰਡੀ ਸਾਧ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਪਖੰਡੀ ਸਾਧ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਵਸਤਾਂ ਕਿਸੇ ਚੌਂਕ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ । ਅਤੇ ਜਿਸਦੇ ਘਰ ਕੋਲ ਉਹ ਚੌਂਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਉੱਪਰ ਸ਼ੱਕ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਝਗੜਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਸੋ ਸਾਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਪਖੰਡੀ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਇਹਨਾਂ ਪਖੰਡਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਲੁੱਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਾ ਸਕੀਏ ।

28/06/2022

AK 47:The assault rifle

ਏ.ਕੇ 47 ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਸਾਲਟ ਰਾਈਫ਼ਲ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਖੋਜ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਦੇ ਮਿਖਾਇਲ ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ।ਮਿਖਾਇਲ ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਦਾ ਜਨਮ 10 ਨਵੰਬਰ 1919 ਨੂੰ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਦੀ ਅਟਲਾਈ ਸਟੇਟ ਦੇ ਕੁਰਿਆ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। 1938 ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾਂ ਦੇ ਚਲਦਿਆਂ 'ਲਾਲ ਸੈਨਾ' ਦਾ ਸੱਦਾ ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਕੀਏਵ ਦੇ ਟੈਂਕ ਮਕੈਨੀਕਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਟੈਂਕ ਕਮਾਂਡਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਤਕਨੀਕੀ ਖੋਜ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ। 1941 ਵਿੱਚ ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਇਕ ਮੁੱਠਭੇੜ ਵਿੱਚ ਜਖ਼ਮੀ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਰਾਈਫਲ ਖੋਜ ਕਰੀਅਰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਮਰੀਜ ਵਜੋਂ ਭਰਤੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਏਨੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਬ ਮਸ਼ੀਨ ਦਾ ਕੱਚਾ ਖ਼ਾਕਾ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੀ ਮੱਦਦ ਨਾਲ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। 1944 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੱਕ 'ਸੈਲਫ਼ ਲੋਡਿੰਗ ਕਾਰਬਾਈਨ' ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ 1945 ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਅਸਾਲਟ ਰਾਈਫਲ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲਿਆ। ਇਹ 30 ਗੋਲੀਆਂ ਵਾਲਾ ਗੈਸ ਅਧਾਰਿਤ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਸੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਏ. ਕੇ. 1 ਅਤੇ ਏ. ਕੇ 2 ਦੇ ਕੋਡ ਦਾ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। 1947 ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕੁ ਬਦਲਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸੋਧਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। 1949 ਵਿੱਚ ਉਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਮਾਡਲ ਨੂੰ ਸੋਵੀਅਤ ਸੈਨਾ ਨੇ 7.62 ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਰਾਈਫਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰ ਲਿਆ। ਏ. ਕੇ. 47 ਗੈਸ ਸੰਚਾਲਿਤ ਸਿਲੈਕਟਿਵ ਫਾਇਰ ਰਾਈਫ਼ਲ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਕਾਰਤੂਸਾਂ ਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਫਾਇਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਸਾਰਾ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੀ ਖਾਲੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।(ਵਧੇਰੇ ਵਿਸਥਾਰ ਲਈ ਯੂਟਿਊਬ ਤੇ ਏ. ਕੇ. 47 ਫਾਇਰ ਲਿਖਕੇ ਸਰਚ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ) ਇਸ ਨੂੰ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ 47 ਦਾ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜੋ ਬੋਲਣ ਵਿੱਚ ਲੰਬਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਛੋਟਾ ਕਰਕੇ 'ਏ. ਕੇ. 47' ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ।

ਇਸ ਰਾਈਫ਼ਲ ਦੇ ਸਰਲ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਸਾਇਜ ਨੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮਨ ਮੋਹ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਰਾਈਫਲ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਰਕਟਿਕ ਜਿਹੇ ਭਿਆਨਕ ਠੰਢੇ ਯੱਖ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਬਾਖੂਬੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਬਲਕਿ ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਿਨਾਂ ਬੈਰਲ ਸਾਫ਼ ਕੀਤਿਆਂ ਇਸਤੋਂ ਹਜਾਰਾਂ ਕਾਰਤੂਸ ਫਾਇਰ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਕਚਰੇ ਆਦਿ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਬੱਸ ਏਨਾਂ ਜਰੂਰ ਹੈ ਕਿ ਕਚਰਿਆਂ ਕਰਕੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਪੂਰੇ ਸਟੀਕ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ। ਮਤਲਬ ਇਸਨੂੰ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਚਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੀਆਂ ਕੁਝ ਤਕਨੀਕਾਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਰਾਈਫਲਾਂ ਤੋਂ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਇਸਦਾ ਲਾਕ ਸਿਸਟਮ ਐਮ 1 ਗਰੈਂਡ ਤੋਂ ਲਿਆ ਹੈ, ਟਰਿਗਰ ਅਤੇ ਸੇਫ਼ਟੀ ਲਾਕ ਰਮਿੰਗਟਨ 8 ਅਤੇ ਗੈਸ ਸਿਸਟਮ ਅਤੇ ਬਾਹਰਲਾ ਡਿਜਾਇਨ ਐਸ. ਟੀ. ਜੀ 44 ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਅੱਜ 106 ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਰਾਈਫ਼ਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਇਸ ਰਾਈਫ਼ਲ ਨਾਲ ਕੁਝ ਰੌਚਕ ਤੱਥ ਵੀ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਰਾਈਫ਼ਲ ਨੂੰ ਬੱਚੇ ਵੀ ਚਲਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਝਟਕਾ ਘੱਟ ਮਾਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਰਾਈਫ਼ਲ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਨਕਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਠ ਪੀਸਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਬਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਖੋਲੵਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਏਨੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਦੁਬਾਰਾ ਜੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਆਰਡੀਨੈਂਸ ਫੈਕਟਰੀ ਕਲਕੱਤਾ ਨੇ 'ਇਨਸਾਸ' ਨਾਂ ਦੀ ਰਾਈਫ਼ਲ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਇਸਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੀ। ਏ. ਕੇ. 47 ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਹਲਕੀ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਰਾਈਫ਼ਲ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਵਜਨ 30 ਕਾਰਤੂਸਾਂ ਦਾ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ 3.1 ਕਿੱਲੋ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਏ ਕੇ 47 ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਰਾਈਫ਼ਲ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਜਾਇਜ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਿਕਦੀ ਹੈ। ਏ. ਕੇ 47 ਦੀ ਰੇਂਜ 300 ਮੀਟਰ ਹੈ। ਰੂਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ 30 ਹੋਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਕੋਲ ਵੀ ਇਸ ਰਾਈਫ਼ਲ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਲਾਇਸੰਸ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾਗਰਿਕ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਲਾਇਸੰਸ ਸਮੇਤ ਜਾਂ ਲਾਇਸੰਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਏ. ਕੇ. 47 ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦਾ।ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਏ. ਕੇ. 47 ਨਾਲ ਮਰਦੇ ਹਨ। ਗਿੰਨੀਜ਼ ਬੁੱਕ ਆਫ ਵਰਲਡ ਰਿਕਾਰਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗਿਣਤੀ ਵਾਲੇ ਹਥਿਆਰ ਵਜੋਂ ਏ. ਕੇ. 47 ਦਰਜ ਹੈ ਇਨਾਂ ਰਾਈਫ਼ਲਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 10 ਕਰੋੜ ਦੇ ਲੱਗਭਗ ਹੈ। ਇਸ ਰਾਈਫ਼ਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫਾਇਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਲੋਡ ਹੋਣ ਲਈ 2.5 ਸੈਕਿੰਡ ਦਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਫੁੱਲੀ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਰਾਈਫ਼ਲ ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ 600 ਰਾਊਂਡ ਫਾਇਰ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬੈਰਲ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲੀ ਗੋਲੀ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ 710 ਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਸੈਕਿੰਡ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਸੇ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਤੋਂ ਵੀ ਮਾਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਮਿਖਾਇਲ ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਦੇ ਇਸ ਯਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਕਈ ਰਾਈਫ਼ਲਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਹੋਇਆ ਪਰ ਇਸਦੀ ਜਗੵਾ ਕੋਈ ਵੀ ਰਾਈਫ਼ਲ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕੀ। ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਦੀ 2013 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਕਲਾਸ਼ਿਨਕੋਵ ਦੀਆਂ ਰਾਈਫ਼ਲਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਹਨ, ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਹੇਗਾ।

Jacknama - ਜੈਕਨਾਮਾ

02/05/2022

AC ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਕਰੀਏ? ਆਓ ਜਾਣੀਏ
*AC ਨੂੰ 26+ ਡਿਗਰੀ 'ਤੇ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋ ਤਾਂ ਪੱਖਾ ਚਾਲੂ ਕਰੋ।*
EB ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਭੇਜੀ ਗਈ ਬਹੁਤ ਉਪਯੋਗੀ ਜਾਣਕਾਰੀ:-*
*AC ਦੀ ਸਹੀ ਵਰਤੋਂ* :-
ਕਿਉਂਕਿ ਗਰਮੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਏਅਰ ਕੰਡੀਸ਼ਨਰ (AC) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਆਓ AC ਚਲਾਉਣ ਦੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੀਏ।
*ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ 20-22 ਡਿਗਰੀ 'ਤੇ AC ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਠੰਡ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕੰਬਲ ਨਾਲ ਢੱਕ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।*
* ਇਸ ਨਾਲ ਦੋਹਰਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਾਣਦੇ ਹੋ?
*ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ 37 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਹੈ?* *ਸਰੀਰ 23 ਡਿਗਰੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 39 ਡਿਗਰੀ ਤੱਕ ਤਾਪਮਾਨ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।*
ਇਸ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੀਰ ਦੀ ਤਾਪਮਾਨ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਮਰੇ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਘੱਟ ਜਾਂ ਵੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਰੀਰ ਛਿੱਕ, ਕੰਬਣੀ ਆਦਿ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।
*ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ 19-20-21 ਡਿਗਰੀ 'ਤੇ ਏਸੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕਮਰੇ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਸਰੀਰ ਦੇ ਆਮ ਤਾਪਮਾਨ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਹਾਈਪੋਥਰਮੀਆ ਨਾਮਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਖੂਨ ਦਾ ਸੰਚਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਕਾਫੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਅੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦੀ ਸਪਲਾਈ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਗਠੀਆ ਆਦਿ ਵਰਗੀਆਂ ਕਈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਏਸੀ ਚਲਾਉਣ ਨਾਲ ਅਕਸਰ ਪਸੀਨਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਤੱਤ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲ ਪਾਉਂਦੇ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਕਈ ਹੋਰ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚਮੜੀ ਦੀ ਐਲਰਜੀ ਜਾਂ ਖਾਰਸ਼, ਹਾਈ ਬਲੱਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ, ਬੀ.ਪੀ.
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਏਸੀ ਨੂੰ ਇੰਨੇ ਘੱਟ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕੰਪ੍ਰੈਸਰ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੀ ਊਰਜਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਇਹ 5 ਸਟਾਰ ਏਸੀ ਹੋਵੇ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਖਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਪੈਸੇ ਵੀ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
*AC ਚਲਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਕੀ ਹੈ?*
AC ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ 26 ਡਿਗਰੀ+ ਜਾਂ ਵੱਧ ਸੈੱਟ ਕਰੋ।
*ਪਹਿਲਾਂ AC ਤੋਂ 20-21 ਤਾਪਮਾਨ ਸੈੱਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਚਾਦਰ ਜਾਂ ਪਤਲੀ ਰਜਾਈ ਲਪੇਟਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।*
AC ਨੂੰ 26+ ਡਿਗਰੀ 'ਤੇ ਚਲਾਉਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੱਖਾ ਧੀਮੀ ਗਤੀ 'ਤੇ, 28+ ਡਿਗਰੀ 'ਤੇ ਚਲਾਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
* ਇਸ ਨਾਲ ਬਿਜਲੀ ਵੀ ਘੱਟ ਖਰਚ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਵੀ ਰੇਂਜ ਵਿਚ ਰਹੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਕੋਈ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪਵੇਗਾ।
ਇਸ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਫਾਇਦਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਏਸੀ ਘੱਟ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਖਪਤ ਕਰੇਗਾ, ਦਿਮਾਗ 'ਤੇ ਬਲੱਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਵੀ ਘੱਟ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਬੱਚਤ ਆਖਿਰਕਾਰ ਗਲੋਬਲ ਵਾਰਮਿੰਗ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗੀ, ਕਿਵੇਂ?
ਮੰਨ ਲਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ AC ਨੂੰ 26+ ਡਿਗਰੀ 'ਤੇ ਚਲਾ ਕੇ ਪ੍ਰਤੀ ਰਾਤ ਲਗਭਗ 5 ਯੂਨਿਟ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਬਚਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੇ ਹੋਰ 10 ਲੱਖ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ 5 ਮਿਲੀਅਨ ਯੂਨਿਟ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਬਚਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
*ਖੇਤਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਇਹ ਬੱਚਤ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਕਰੋੜਾਂ ਯੂਨਿਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।*
*ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਉਪਰੋਕਤ ਜਾਣਕਾਰੀ 'ਤੇ ਗੌਰ ਕਰੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ AC ਨੂੰ 26 ਡਿਗਰੀ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਾ ਚਲਾਓ।*
ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਤੰਦਰੁਸਤ ਰੱਖੋ।
ਲਿਖਦਿਆਂ ਲਗਾ ਮਾਤਰਾ ਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦੀ ਮਾਫੀ

06/03/2022

16/02/2022

19/11/2021

ਮੁਬਾਰਕਾਂ

01/11/2021

ਕਹਿੰਦੇ ਜਦੋਂ #ਬਲਦ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਕੇ ਇੱਕ ਕਿੱਲਾ ਜਮੀਨ #ਕਿਸਾਨ ਵਹਾਉਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਬੱਲਦ ਹੱਕਣ ਵਾਲਾ ਕਿਸਾਨ 26 #ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਇੱਕ ਕਿੱਲੇ ਵਿੱਚ ਤੁਰਦਾ ਸੀ #ਔਰਤਾਂ ਘਰ ਲਈ #ਖੂਹ ਚੋ 25 ਲੀਟਰ ਦੀਆ ਕਈ #ਗਾਗਰਾਂ ਰੋਜਾਨਾਂ ਚੁੱਕ ਲਿਉਦੀਆ ਸਨ ਖੂਹ ਤੋਂ #ਪੱਠੇ ਲੈਣ ਗਏ ਲੋਕ ਸਿਰ ਤੇ ਪੰਡ ਚੁੱਕ ਰਾਹ ਚ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਈ ਵਾਰ ਘੰਟਾਂ ਘੰਟਾਂ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰ ਲੈਂਦੇ ਸਨ ਪੰਡ ਦਾ ਵਜਨ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਸੀ #ਨਲਕਾ ਗੇੜਕੇ ਨਹਾਉਣਾ ਬਾਲਟੀ ਭਰਨ ਲਈ ਹੱਥੀ ਦੇ ਪੰਦਰਾਂ ਪੁਸ਼ਅੱਪ ਮਾਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਸਨ ਤੇ #ਡੋਲੇ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਰੋਜਾਨਾ ਪੰਜ ਸੱਤ ਕਿਲੋ #ਆਟਾ ਘਰ ਦੋ ਪੂੜਾਂ ਵਾਲੀ #ਚੱਕੀ ਤੇ ਪੀਸਕੇ ਫੇਰ #ਰੋਟੀ_ਪਕਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ #ਜਿਮ ਚ ਬੰਦਾ ਜੋਰ ਮਾਰਦਾ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਲਗਦੈ #ਘਰਦੇ ਘਰੇਲੂ ਕੰਮ ਲਈ #ਨੋਕਰ ਤੇ ਆਪਣਾ ਜੋਰ ਜਿੰਮ ਚ #ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਲਾਉਣਾ ਕਿੱਧਰ ਦੀ ਸਿਆਣਪ ਹੈ ।
ਘਰੋਂ ਕੰਮ ਤੇ ਦੋ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਕਾਰ ਮੋਟਰਸਾਇਕਲ ਤੇ ਜਾਣਾ ਤੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਘਰ ਆਕੇ ਫੇਰ ਚਾਰ ਕਿਲੋਮੀਟਰ #ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਸਲਾਹ ਤੇ ਪੈਦਲ ਤੁਰਨ ਜਾਣਾ ਵੀ ਸਮਝ ਜਿਹਾ ਨਹੀ ਆੳਦਾ---

30/09/2021

13/09/2021

ਅਸੀਂ ਪਿੰਡਾਂ ਆਲ਼ੇ ਅਜੇ ਵੀ ਜੇਕਰ ਲੰਗਰ ਘਟ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਵਧ ਗਿਆ ਆਖਦੇ ਆਂ। ਅਸੀਂ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਈ ਬਹੁਤੇ ਜੁਗਾੜੀ ਨਹੀਂ ਸਾਂ, ਨਾ ਈ ਹਿਸਾਬੀ-ਕਿਤਾਬੀ ਸਾਂ, ਗਣਿਤ ਨਾਲ਼ ਸਾਨੂੰ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਈ ਨਕਸ਼ਨ ਸੀ। ਕਦੇ ਜਮ੍ਹਾਂ, ਕਦੇ ਘਟਾਉ, ਕਦੇ ਜ਼ਰਬ, ਕਦੇ ਤਕਸੀਮ ਪੇਸ਼ ਪੈਂਦੀ ਰਹੀ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆਪਣੀ ਸਮੀਕਰਨ ਹਰ ਪੈਰ 'ਤੇ ਬਦਲਦੀ ਗਈ। ਇੱਕੀਵੀਂ ਸਦੀ ਕੀ ਚੜ੍ਹੀ, ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਨਿਗਲ ਗਈ!

ਉੱਚੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਡਰ ਦਿੱਤੇ। ਜਦੋਂ ਨੀਵੀਂਆਂ ਸਨ ਅਸੀਂ ਨਿਧੜਕ ਵੱਸਦੇ ਸਾਂ। ਬਾਰ 'ਚ ਟੰਬਾ ਲਾ ਕੇ ਜਾਂ ਗੱਡਾ ਖਲ੍ਹਿਆਰ ਕੇ ਪਸੂ-ਡੰਗਰ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਸਾਂ। ਕੋਠੀਆਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਕਈ ਸ਼ਬਦ 'ਰਸੋਈ, 'ਚੁੱਲ੍ਹਾ-ਚੌਂਤਾ', 'ਬੈਠਕ', 'ਗੁਸਲਖਾਨਾ', ਖਾ ਲਏ ਤੇ ਕਦੇ ਕੱਚੀ ਕੰਧ 'ਚ ਕਿੱਲ ਗੱਡ ਕੇ ਪਾਈ ਟਾਣ 'ਤੇ ਸਜਾਏ ਪਿੱਤਲ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਮਣਾਂ-ਮੂੰਹੀਂ ਰੂਪ ਚਾੜ੍ਹ ਦਿੰਦੇ ਸਨ।

ਸੱਥ 'ਚ ਬੈਠਿਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਾੜ੍ਹਾ ਅਖ਼ਬਾਰ ਪੜ੍ਹਕੇ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਹ ਗ਼ੈਰ-ਹਾਜ਼ਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਬਾਬਿਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ।

ਦੂਹਰੀ ਵਾਰ ਦੇਗ ਲੈਣ ਲਈ ਥੰਧੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਪਜਾਮੇ ਨਾਲ਼ ਪੂੰਝਕੇ ਖੁਸ਼ਕ ਕਰ ਲੈਣਾ ਤੇ ਵੱਡੇ ਗੱਫੇ ਲਈ ਬੁੱਕ ਬਾਬੇ ਮੂਹਰੇ ਅੱਡ ਦੇਣੇ। ਪਛਾਣੇ ਜਾਣ 'ਤੇ ਮਸਾਂ ਹੀ ਇੱਕ-ਅੱਧੀ ਵਾਰ ਛਾਮਤ ਆਈ ਹੋਊ।

ਜਵਾਕ ਨੂੰ ਘਨੇੜੀ ਚੱਕ ਕੇ ਹੋਕਾ ਦਿੰਦੇ ਫਿਰਨਾ,"ਮਸ਼ਕ ਪਾਣੀ ਲੈ ਲਓ, ਬਈ!" ਤੇ ਜਵਾਕ ਨੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥਾਂ 'ਤੇ ਥੁੱਕ ਦੇਣਾ।

ਸ਼ਰਾਰਤ 'ਚ ਪਿਆਂ ਨੇ ਸੰਤਰੇ ਦੇ ਛਿੱਲੜ ਦਾ ਸਤ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਨਿਚੋੜ ਦੇਣਾ।

ਗੰਢੇ ਕੱਟਣ ਵੇਲ਼ੇ ਅੱਖਾਂ ਮੱਚਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਗੰਢੇ ਦੇ ਸਿਰੇ ਕੱਟ ਕੇ ਕੰਨਾਂ ਪਿੱਛੇ ਟੰਗ ਲੈਣੇ।

ਭਰਿੰਡ ਲੜ ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਲੋਹੇ ਦਾ ਕੜਾ ਮਲ ਲਿਆ ਕਰਦੇ ਸਾਂ।

ਢਿੱਲੀ ਪੈਂਦ ਵਾਲ਼ੇ ਮੰਜੇ 'ਤੇ ਪੈਣ ਲਈ ਜਿਦ-ਜਦਾਈ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।

ਛੱਪੜਾਂ 'ਚ ਛੱਡੀ ਸਣ ਮੁਸ਼ਕ ਪਈ ਮਾਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਨਜ਼ਾਰੇ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ।

ਲੱਗਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਵਰਕ ਆਲ਼ੀ ਬਰਫ਼ੀ ਲੈ ਗਿਆ ਸਮਝੋ ਬਾਜ਼ੀ ਲੁੱਟ ਗਿਆ।

ਤੇਜ਼ ਭੱਜਣ ਵੇਲ਼ੇ ਕੈਂਚੀ ਚੱਪਲ ਹੱਥਾਂ 'ਤੇ ਚਾੜ੍ਹ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਪੰਜਵਾਂ ਗੇਅਰ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਸਾਂ।

ਚਾਹ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਖਾਧੇ ਭੁਜੀਏ-ਬਦਾਨੇ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦਹਾਕਿਆਂ ਬਾ'ਦ ਵੀ ਜੀਭ 'ਤੇ ਤੈਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਏ।

ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਸਕੂਲਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਆਖਦੇ ਨੇ,"ਰਾਜੇ, ਰਾਜੇ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ, ਬਿੱਲੀਆਂ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਝਾਕਦੀਆਂ।"

"ਕੁੱਕੜੂ ਘੜੂੰ, ਤੇਰੀ ਬੋਦੀ ਵਿੱਚ ਜੂੰ!" ਜੇ ਭੁੱਲ-ਭੁਲੇਖੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇ, ਉਹਨੂੰ ਪੇਂਡੂ, ਦੇਸੀ, ਗਵਾਰ ਆਖ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਏ।

ਹੁਣ ਚਾਚਿਆਂ-ਤਾਇਆਂ ਨੂੰ 'ਤੂੰ' ਕਹਿਣਾ ਛੱਡਕੇ 'ਤੁਸੀਂ' ਕਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ ਆਂ ਪਰ ਦਿਲੀ ਇੱਜ਼ਤਾਂ ਘਟ ਗਈਆਂ ਨੇ।

ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਮੁਟਿਆਰ ਖੂਹ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਭਰ ਕੇ ਇੱਕ ਘੜਾ ਢਾਕ 'ਤੇ ਤੇ ਇੱਕ ਸਿਰ 'ਤੇ ਚੁੱਕੀ ਆਉਂਦੀ ਹੋਵੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਣਨਾਪਿਆ-ਤੋਲਿਆ ਬੋਝ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ

ਸੱਚਮੁੱਚ, ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਬਦਲ ਗਿਆ ਏ, ਮਨ ਉਦਾਸ ਏ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇਉਂ ਲੱਗਦੈ,"ਕੋਕਾ ਕਢਵਾ ਦੇ ਵੇ ਮਾਹੀਆ, ਕੋਕਾ!" ਗੀਤ ਗਾਉਣ ਭੁੱਲ ਗਈ ਏ।

"ਏਨੀ ਮੇਰੀ ਬਾਤ, ਉੱਤੋਂ ਪੈ ਗੀ ਰਾਤ, ਛੱਤਣਾ ਸੀ ਕੋਠਾ ਤੇ ਛੱਤ 'ਤੀ ਸਵਾਤ," ਕਹਿਣ ਵਾਂਗ ਮੇਰੀ ਬਾਤ ਵੀ ਅੱਜ ਏਥੇ ਈ ਮੁੱਕਦੀ ਏ।

ਬਲਜੀਤ ਖ਼ਾਨ ਸਪੁੱਤਰ ਮਾਂ ਬਸ਼ੀਰਾਂ।

09/09/2021

ਕਿਥੇ ਲਿਜਾਣਾਂ ਇਕੱਠਾ ਕਰਕੇ।
👇👇👇👇👇👇👇
💐 ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕੋੜਾ ਸੱਚ 💐
ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਸਹੂਰ ਫ਼ੈਸ਼ਨ ਡਿਜਾਇਨਰ ਤੇ ਲੇਖਕਾ ਕਰੀਸਡਾ ਰੋਡਰੀਗਜ ਕੈਂਸਰ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮੋਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਲਿਖਦੀ ਹੈ !!

1. ਮੇਰੇ ਕਾਰ ਗੈਰਾਜ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਕਾਰ ਖੜੀ ਹੈ ਪਰ ਮੈਂ ਹਸਪਤਾਲ ਦੀ ਵੀਲ-ਚੇਅਰ ਵਿੱਚ ਸਫਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ !!
2. ਘਰ ਮੇਰੀ ਅਲਮਾਰੀ ਵਿੱਚ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੇ ਮਹਿੰਗੇ ਕੱਪੜੇ ਪਏ ਹਨ ਹੀਰੇ ਜਵਾਹਰਾਤ ਗਹਿਣੇ ਪਏ ਹਨ ਬੇਸੁਮਾਰ ਮਹਿੰਗੇ ਜੁੱਤੇ ਪਏ ਹਨ ਪਰ ਮੈਂ ਹਸਪਤਾਲ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਇੱਕ ਚਾਦਰ ਵਿੱਚ ਨੰਗੇ ਪੈਰ ਲਿਪਟੀ ਹਾਂ !!
3. ਮੇਰੇ ਬੈਂਕ ਵਿੱਚ ਬੇਸੁਮਾਰ ਪੈਸੇ ਹਨ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦੇ ਨਹੀਂ !!
4. ਮੇਰਾ ਘਰ ਇੱਕ ਮਹਿਲ ਦੀ ਤਰਾਂ ਹੈ ਪਰ ਮੈਂ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਡਬਲ ਸਾਇਜ ਬੈਂਡ ਵਿੱਚ ਪਈ ਹਾਂ !!
5. ਮੈਂ 5 ਸਿਤਾਰਾ ਹੋਟਲ ਤੋਂ ਦੂਜੇ 5 ਸਿਤਾਰਾ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦੀ ਹਾਂ ਪਰ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੀ ਹਾਂ !!
6. ਮੈਂ ਕਰੋੜਾਂ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਟੋਗਰਾਫ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਪਰ ਅੱਜ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਆਖਰੀ ਨੋਟ ਤੇ ਦਸਖ਼ਤ ਕੀਤੇ ਹਨ !!
7. ਮੇਰੇ ਕੋਲ 7 ਮਹਿੰਗੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਿੰਗਾਰਨ ਵਾਲੇ ਜਿਉਲਰੀ ਸੇਟ ਹਨ ਪਰ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਵਾਲ ਹੀ ਨਹੀਂ !!
8. ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਜਹਾਜ਼ ਤੇ ਮੈਂ ਕਿਤੇ ਵੀ ਇੱਕ ਥਾਂ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਥਾਂ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਵੀਲ-ਚੇਅਰ ਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਲਈ ਵੀ 2 ਬੰਦਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਪੈਂਦੀ ਹੈ !!
9. ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਤਰਾਂ ਦੇ ਖਾਣੇ ਹਨ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕੋਈ ਔਖੇ ਨਹੀਂ ਖਾਣੇ ਪਰ ਮੇਰਾ ਖਾਣਾ ਸਵੇਰੇ 2 ਗੋਲ਼ੀਆਂ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਲੂਣ ਹੈ !!

ਮੇਰਾ ਘਰ ਮੇਰਾ ਪੈਸਾ ਮੇਰੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਮੇਰੀ ਮਹਿੰਗੀ ਜਿਉਲਰੀ ਮੇਰੀ ਸੋਹਰਤ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਜਿਸ ਪਿੱਛੇ ਮੈਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਜਦੋਂ ਜਹਿਤ ਕੀਤੀ !!

ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ !!

ਜਗ ਰਚਨਾ ਸਭ ਝੂਠ ਹੈ ਜਾਨਿ ਲੇਹੁ ਰੇ ਮੀਤ ॥
ਕਹਿ ਨਾਨਕ ਥਿਰੁ ਨਾ ਰਹੈ ਜਿਉ ਬਾਲੂ ਕੀ ਭੀਤਿ ॥

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਹੈ ਮੋਤ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸੱਚ ਹੈ ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਸ ਸੱਚ ਨੂੰ ਭੁਲਾਈ ਬੈਠੇ ਹਾਂ !! ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੀਏ ਹਰ ਇੱਕ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੀਏ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਕ ਨਾ ਮਾਰੀਏ !! ਹੰਕਾਰੀ ਨਾ ਬਣੀਏ ਹਰ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੀਏ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਗਲਵੱਕੜੀ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੀਏ ।

ਕਿਉਂਕਿ
ਹਮ ਆਦਮੀ ਹਾਂ ਇਕ ਦਮੀ ਮੁਹਲਤਿ ਮੁਹਤੁ ਨਾ ਜਾਣਾ ।।

20/08/2021