അഹം

അഹം മനസ്സിൻറെ ഭാവനകളെ വരകൾ ആയി കുറികൾ ആയ?

https://youtu.be/G1P0R36dc9w
31/08/2021

https://youtu.be/G1P0R36dc9w

#2021 പരീക്ഷയുടെ അവസാന ഘട്ട തയ്യാറെടുപ്പിൽ ആണോ നിങ്ങൾ ? നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലെ അവസാനഘട്ട സംശയങ്ങൾക്ക് ഉത്തരവുമായി ...

04/06/2020

രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ മുതൽ ആന മരിച്ചതും ആനയെ കൊന്നതും അതുപോലെ കർഷക പ്രതിസന്ധിയും ഒക്കെ കാണാനിടയായി.. എന്തായാലും ഇതിന്റെയെല്ലാം ആധാരം വിശപ്പാണ്. വിശപ്പ് മൂലം അനേകം പേരെ കൊന്നതും കൊല്ലപ്പെട്ടതും നമ്മൾ കണ്ടവരാണ്, അറിഞ്ഞവരാണ്. വിശന്നു വന്നവനെ കൊന്നതും നമ്മൾ തന്നെ. നമ്മളെല്ലാവരും ഒന്നു മറ്റൊന്നിനെ ബന്ധപ്പെട്ട് ജീവിക്കുന്നവരാണ്. എന്നാൽ ഭൂമിയുടെ സന്തുലനാവസ്ഥ നശിപ്പിച്ചതും ഈ വിവേകമുള്ള മനുഷ്യൻ തന്നെ എന്ന കാര്യം വിസ്മരിക്കരുത്. ആധുനിക വിദ്യാഭ്യാസവും കൃഷി സമ്പ്രദായവും വളർന്ന ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഒന്നിനു വേണ്ടി മറ്റൊന്നിനെ നശിപ്പിക്കുന്നതും പിന്നീട് അതിനെ ന്യായീകരിക്കുന്നതും അപലപനീയമാണ്. ആരോഗ്യകരമായ ഒരു സംവാദത്തിന് ഉദകമായ വിഷയമാണ് ഇത്. ഇത്തരം സംവാദങ്ങൾ പ്രതിഷേധങ്ങളായി മാറ്റങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുക തന്നെ വേണം,,, എല്ലാ മേഖലകളിലും വളർന്നു എന്ന് അഹങ്കരിക്കുന്ന ഓരോ മനുഷ്യനും തന്റെ സഹജീവികളെയും കരുതേണ്ട ഉത്തരവാദിത്വമുണ്ട് എന്ന ബോധത്തോടെ വളർന്നു വരുന്ന ഒരു പൊതു സമൂഹം നമുക്ക് ആവശ്യമാണ്. മനുഷ്യജീവൻ നിലനിർത്താൻ നാം എന്തൊക്കെ ചെയ്യുമോ അതു തന്നെയാണ് നമ്മുടെ സഹജീവികളും ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ഓർത്താൽ നന്ന്...

അഡ്മിഷൻ ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു
27/05/2020

അഡ്മിഷൻ ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു

അവൾക്കായി
06/05/2020

അവൾക്കായി

ബന്ധനങ്ങളുടെ കാലത്ത് ലംഘനങ്ങളുടെ വേരുകൾ പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞു കൊണ്ട് "ഞാൻ. " വരികൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടാൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക
27/04/2020

ബന്ധനങ്ങളുടെ കാലത്ത് ലംഘനങ്ങളുടെ വേരുകൾ പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞു കൊണ്ട് "ഞാൻ. "
വരികൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടാൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക

23/04/2020

ഹലോ വീണ്ടും കൊറോണ കോട്ടയം ഭാഗത്ത് എത്തിയിട്ടുണ്ട് എന്ന വിവരം എല്ലാരും അറിഞ്ഞു കാണുമല്ലോ. അതുകൊണ്ട് അധികം ആരും പുറത്തൊന്നും കറങ്ങി നടക്കേണ്ട ഇവനെ വീണ്ടും പിടിച്ചു കെട്ടേണ്ടത നമ്മുടെ ഉത്തരവാദിത്വമാണ്. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളാൽ കഴിയുന്ന ഉത്തരവാദിത്വം നിങ്ങൾ നല്ല രീതിയിൽ നിർവഹിക്കണം..
1) അമിതമായി പുറത്തിറങ്ങരുത് ഇറങ്ങിയാൽ HAND SANITIZER ഉപയോഗിക്കണം MASK നിർബന്ധമായും ധരിക്കണം.
2) അസുഖത്തെപ്പറ്റിയും അതിൻറെ തീവ്രതയെ പറ്റിയും വിദ്യാഭ്യാസ ബോധമുള്ള നിങ്ങൾ മറ്റുള്ളവർക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുക്കുകയും മാതൃകയാവുകയും വേണം
safe, we shall overcome

12/04/2020

നിലവിളി കേട്ടത് കുളിമുറിയുടെ ഭാഗത്തു നിന്നാണ്. അമ്മ പേടിച്ചു വിറച്ചു നിൽക്കുന്നു. ചോരയിൽ പൂണ്ടു കിടക്കുന്ന അമ്മുവും. ഒട്ടും അമാന്തിക്കാതെ അവളെയും കൊണ്ട് ആശുപത്രിയിലേക്ക് ഓടി. മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനുമിടയിലുള്ള നിമിഷങ്ങൾ..
മണിക്കൂറുകൾക്ക് ഒടുവിൽ അമ്മു ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു എന്ന വാർത്തയെത്തി. ഇതുവരെ അവൾ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല. ഇനി പറ്റില്ല. "നിനക്ക് എന്തു പറ്റി അമ്മുസേ?"ഒന്ന് മാത്രമേ അമ്മു മറുപടി പറഞ്ഞുള്ളു, എനിക്ക് പഠിക്കണം ചേച്ചി, പഠിക്കണം. "അവൾക്ക് സന്തോഷം തോന്നി. കുറ്റബോധം അമ്മുവിനെ മറ്റൊരാളാക്കി മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. അമ്മയെ സാവധാനം കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം എന്നവൾ കരുതി.
പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് ഒരു ഓട്ടം തന്നെ ആയിരുന്നു. അച്ഛന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ അമ്മുവിനെ ഒരു ഡോക്ടർ ആക്കണം. അമ്മുവിന്റെ ഇഷ്ടവും അതു തന്നെ.
അമ്മു ഉയർന്ന മാർക്കോടെ പ്ലസ്ടു പാസ്സായി. അവളുടെ ചോര നീരാവുന്നതും അവൾ ആസ്വദിച്ചു. അമ്മുവിനെ എൻട്രൻസ് കോച്ചിങ്ങിനു ചേർത്തു. ചിലവുകൾ കയ്യിൽ ഒതുങ്ങുന്നില്ല എന്നു മനസ്സിലായപ്പോൾ അടുത്തുള്ള ചെരുപ്പ് കമ്പനിയിൽ കൂടെ ജോലിക്ക് പോയി തുടങ്ങി. അവിടെ വെച്ചാണ് ആനന്ദിനെ അവൾ കാണുന്നത്. ചുറുചുറുക്കുള്ള ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ.ആദ്യമൊക്കെ സംസാരിക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് അയാളോട് ദേഷ്യമാണ് തോന്നിയത്. ഒരു സാധാരണ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ സ്ഥിരം വാചകമടിയാണന്നവൾ കരുതി. പിന്നീട് ഓരോ തവണയും അയാൾ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി. ഉള്ളിൽ ഒരു ലക്ഷ്യം മാത്രം അമ്മുവിന്റെ പഠിത്തം.
ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. അമ്മുവിന്റെ എൻട്രൻസ് പഠനം തകൃതിയായി മുന്നേറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
അന്ന് വൈകിയും കമ്പനിയിൽ ജോലി ഉണ്ടായിരുന്നു. മുകളിലത്തെ നിലയിൽ ചെരുപ്പ് അടുക്കി വെക്കാൻ പോയതാണ് അവൾ. ഇരുട്ടിൽ ആരോ മറയുന്നത് അവളുടെ കണ്ണിൽ പെട്ടു.ആ സമയത്ത് അവിടെ ആരും ഉണ്ടാവുന്നതല്ല. സ്ഥിരം ജോലിക്കാർ മിക്കവരും പോയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കൂടുതൽ സമയം ജോലി ചെയ്താൽ അത്രയും ആയി. അതു കൊണ്ടാണ് അവൾ രാത്രി വൈകിയും ജോലിക്ക് നിൽക്കുന്നത്.
ഇരുട്ടിൽ മറഞ്ഞ ആ രൂപം പുറകിൽ വന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി. പൊടുന്നനെ ആ രൂപം അവളുടെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. അവൾ കുതറി മാറി. ഇരുണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ അവൾ ആ മുഖം കണ്ടു, മാനേജർ...
"എടി ഒരക്ഷരം വെളിയിൽ പറഞ്ഞാൽ കൊല്ലും നിന്നെ "അയാൾ മുരണ്ടു. "നായെ പണത്തിനു കുറവുണ്ടെന്ന് കരുതി മാനത്തിനും അന്തസ്സിനും വില പറയുന്നോടാ?" അവൾ അലറി. ശബ്ദം കേട്ട് ആനന്ദ് അവിടേക്ക് ഓടി ചെന്നു. കാര്യം തിരക്കി.
"ഇയാൾക്കിട്ട് ഒന്ന് നീ പൊട്ടിക്കുവോ അതോ ഞാൻ പൊട്ടിക്കണോ? "ആനന്ദ് ചോദിച്ചു. ഒന്നും നോക്കിയില്ല, കരണം നോക്കി പൊട്ടിച്ചു അവൾ. ആ നിമിഷം അവിടെ നിന്നിറങ്ങി. കൂടെ ആനന്ദും. പേടിയല്ല മറിച്ച് അഭിമാനം ആണവൾക്ക് തോന്നിയത്. ആനന്ദും അവളും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
"താൻ എന്തിനാടോ ജോലി കളഞ്ഞത്? "അവൾ ചോദിച്ചു. "അതേയ് എനിക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാളും ജോലി കളഞ്ഞു അതാ "അയാൾ പറഞ്ഞു. "വേണ്ടപ്പെട്ട ആളോ? എന്നു തൊട്ട്? " "കുറച്ചു നാളായി, ഒന്ന് പറയാൻ സമ്മതിക്കണ്ടേ. നമ്മളെ ഒന്ന് അടുപ്പിച്ചിട്ട്‌ വേണ്ടേ മാഡം." അയാൾ പറഞ്ഞു.
ഹഹഹ !അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അവിടെ മറ്റൊരു ലോകം തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. പ്രണയത്തിന്റെ ലോകം.
അമ്മുവിന്റെ എൻട്രൻസ് റിസൾട്ട്‌ വന്നു. അവൾക്ക് പാലക്കാട്‌ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ സീറ്റ്‌ കിട്ടി. ആനന്ദിന്റെ സഹായത്തിൽ അവൾ മറ്റൊരു സ്ഥാപനത്തിൽ കൂടെ ജോലിക്ക് പോയി. എങ്കിലും ചിലവിനു ഒത്ത വരവ് കുറവായിരുന്നു. അത് അവളെ വല്ലാതെ അലട്ടിയിരുന്നു. പൈസ ഇനി കുറെ വേണ്ടി വരും അമ്മു കോളേജിൽ പോയി തുടങ്ങുമ്പോൾ. അവൾ വല്ലാതെ വിഷമിച്ചിരുന്നത് ആനന്ദ് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ഒരുപാട് നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ അവൾ തുറന്നു പറഞ്ഞു. "ആഹാ ഇത്രയേ ഉള്ളോ? അതിനു താൻ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുകയാണോ വേണ്ടത്? അവളെ ഇത്രയൊക്കെ ആക്കാൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, ഇതും നടക്കും. നമുക്ക് വഴിയുണ്ടാക്കാമെന്നേ. "
ആനന്ദ് വഴിയാണ് സ്ഥലം MLA യെ പരിചയപ്പെടുന്നത്. പഠന ചിലവിന്റെ ഒരു ഭാഗം അദ്ദേഹം ഏറ്റെടുത്തു. ബാക്കി എങ്ങനെ? "നമ്മൾ രണ്ടാളും ജീവനോടെ ഇല്ലെടോ, നല്ല അന്തസ്സായിട്ട് പണിയെടുക്കും. "അയാളുടെ ആ വാക്കുകൾ അവൾക്ക് പകർന്ന ശക്തി വളരെ വലുതായിരുന്നു. "താൻ എന്തിനാടോ എന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നത്? "അവൾ ചോദിച്ചു. "അതോ അത് എനിക്കറിയില്ലെടോ " എന്നയാളും.
അഞ്ചു വർഷം കടന്നു പോയത് പെട്ടെന്നാണ്. അമ്മു ഉയർന്ന മാർക്കോടെ എംബിബിസ് പൂർത്തിയാക്കി. ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. അച്ഛന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ ഇന്നാണ് അമ്മു പ്രാക്ടീസ് തുടങ്ങുന്നത്. സന്തോഷത്തിന്റെ നാളുകൾ. അമ്മുവിൽ അവൾ അവളെ തന്നെ കണ്ടു. ഒന്നും ആകാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും അവൾക്ക് അച്ഛന്റെ ഒരു ആഗ്രഹമെങ്കിലും നിറവേറ്റാൻ സാധിച്ചു, അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറയുന്നത് കാണാൻ സാധിച്ചു. എല്ലാത്തിനും അവൾക്ക് ധൈര്യം തന്നു കൂടെ ഉണ്ടാവാൻ ഒരു മനുഷ്യൻ ഉണ്ടായി. കാലം ഒടുവിൽ അവൾക്ക് മുന്നിൽ അടിയറവു പറഞ്ഞു. യാത്ര തുടരുകയാണവൾ. ഒന്നുമല്ല എന്നു കരുതിയവളെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ആക്കാൻ കൂടെ നിന്നവന്റെ കൈ കോർത്ത്‌...

നാം ഇവരെപ്പോലെ അനേകർക്ക് ഇന്ന് സാക്ഷികൾ ആവുന്നു. നമുക്ക് ചുറ്റും നമുക്കിടയിലും സമൂഹത്തിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയുടെ മറവിൽ അവരുടെ പ്രശ്നങ്ങളെ മറച്ചു വെച്ച് ജീവിത വിജയം നേടുന്ന അവൾ "സാക്ഷി "...

09/04/2020

അച്ഛന് ധാരാളം കടങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒന്നു സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാൻ അച്ഛൻ നന്നേ പണിപ്പെട്ടിരുന്നു. പക്ഷേ ഒന്നും വിജയമായില്ല. വീട്ടുകാരെയും കൂട്ടുകാരെയും അതിരു വിട്ട് സഹായിച്ചു ഒന്നും അല്ലാതയൊരു പാവം. സ്വന്തം സഹോദരങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ സഹായിച്ചവരൊക്കെയും തള്ളിപ്പറഞ്ഞിട്ടും എല്ലാം ശെരിയാവുമെടാ മക്കളെ എന്നു പറഞ്ഞ മനുഷ്യൻ.
മഴ അതിന്റെ കരുത്ത് തെളിയിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. മഴയും കരയുകയായിരുന്നോ? ചിതയിലെ കനൽ എരിഞ്ഞടങ്ങുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. എല്ലാവരും പോയി തുടങ്ങി. ഒടുവിൽ അവർ മാത്രമായി, തളർന്നു പോയ മൂന്ന് ആത്മാക്കൾ.
ബാധ്യതകൾ അധികമായതിനാൽ ബന്ധുക്കൾ ആരും തന്നെ തുണയാകാൻ മുതിർന്നിരുന്നില്ല. പതിനാറു ദിവസങ്ങൾ പിന്നിട്ടു. പിതൃമോക്ഷ കർമങ്ങൾ പൂർത്തിയായി. അച്ഛൻ തങ്ങളെ വിട്ടു പിരിഞ്ഞു എന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തോട് ആ കുടുംബം പൊരുത്തപ്പെട്ടു.
അങ്ങനെ നാളുകൾ കഴിഞ്ഞു. ഉറ്റവർ എല്ലാം അകലം പാലിച്ചു തുടങ്ങി. അച്ഛന്റെ സ്നേഹിതർ തന്ന സഹായം ഒന്നു കൊണ്ടു മാത്രം പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ പഠനം വരെ നന്നായി പോയി. അത് കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം ഗത്യന്തരമില്ലാതെ വന്നപ്പോൾ ജോലിക്ക് പോകുക എന്നുള്ളതല്ലാതെ അവൾക്ക് മറ്റൊരു മാർഗം ഇല്ലാതായി. അങ്ങനെ അവധി സമയങ്ങളിൽ കടകളിലും വീടുകളിലുമായി അവൾ ജോലിക്ക് പോയി തുടങ്ങി.പക്ഷേ അമ്മയോട് പറഞ്ഞിരുന്നത് സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ടെന്നാണ്. അവർ ഒരു പാവം സ്ത്രീ, വിദ്യാഭ്യാസം നന്നേ കുറവായിരുന്നു. ഒരു നിഷ്കളങ്ക. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒന്നും മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നില്ല. കിട്ടുന്ന കാശ് സ്കോളർഷിപ് കിട്ടുന്നതാണെന്നൊക്കെ അവൾ അമ്മയോട് കള്ളം പറയും.
അങ്ങനെ അധ്യാപകരുടെ സഹായവും ജോലിയും ഒക്കെയായി പന്ത്രണ്ടാം തരാം വരെ കഴിച്ചു പോയി.പെട്ടെന്നായിരുന്നു സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലാത്ത ഒന്ന് വീണ്ടും ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചത്. അമ്മു..... ഞാനീ കഷ്ടപ്പെട്ടത് മുഴുവൻ ആർക്കുവേണ്ടിയാണ് എന്ന് ചിന്തിച്ചു പോയി. പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം അമ്മുവിന്റെ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പ്രധാന അധ്യാപികയുടെ വിളി വന്നു ചെന്നതും കേട്ടതും എന്തെന്ന് ഒരു ഓർമയും ഇല്ല. അത് മറ്റൊന്നുമായിരുന്നില്ല, എന്റെ അമ്മു, അവൾ കഞ്ചാവിനും ലഹരിക്കും അടി പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇല്ല, ഇതെന്റെ അമ്മു അല്ല... എന്നു വിശ്വസിക്കാനാണ് ഞാൻ ശ്രമിച്ചത്. പക്ഷേ നാട്ടിലും കുടുംബക്കാരുടെ മുമ്പിലും ഞാൻ ആ യാഥാർത്ഥ്യം മനസിലാക്കി പോകുന്നു. എല്ലാ തരത്തിലും എന്നെ പരീക്ഷിക്കുകയാണല്ലോ...
ഒന്ന് ഇരുത്തി ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവളാ സത്യം മനസിലാക്കിയത്. ദിവസങ്ങളായി അമ്മു ആരോടും അധികം മിണ്ടാതെ ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കാൻ താല്പര്യപ്പെട്ടിരുന്നു. ഭക്ഷണം അങ്ങനെ കഴിക്കില്ല. ചോദിച്ചാൽ വിശപ്പില്ല, തലവേദനയാണെന്നൊക്കെ മറുപടി. അവളെ സ്കൂളിൽ നിന്നും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വന്നു. അമ്മുവിനോട് ഒരക്ഷരം ചോദിക്കാൻ അവൾ മുതിർന്നിരുന്നില്ല. പാവം അമ്മയിത് അറിഞ്ഞാൽ എന്താവുമെന്ന് അവൾ ഭയപ്പെട്ടു. പിറ്റേന്ന് പുലർച്ചെ അമ്മയുടെ നിലവിളി കേട്ടാണ് അവൾ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഞെട്ടി ഉണർന്നത്.


തുടരും......

08/04/2020

വൈകിട്ട് പെയ്ത മഴ തോരുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അയയിൽ കിടന്ന തുണി മഴയിൽ നല്ലോണം 'ഉണങ്ങിയതിന്റെ ' 'സന്തോഷത്തിൽ ' അമ്മ അവളെ ചീത്ത പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. "മഴ പെയ്യുന്നത് കണ്ടില്ലേ കൊച്ചേ നീ, തുണി പെറുക്കി അകത്തിടണ്ടേ?" "അമ്മയ്ക്ക് കണ്ണു കാണില്ലയിരുന്നോ?മഴ പെയ്യുന്നത് അമ്മയും കണ്ടതല്ലേ?"അവൾ ചിണുങ്ങി."അമ്മയ്ക്ക് നിന്നെ പോലെ അങ്ങനെ ഓടാൻ പറ്റുവോ?"
അമ്മയോട് പിണങ്ങി അവൾ മുറിയിൽ ചെന്നിരുന്നു. ജനാല തുറന്നാണ് കിടന്നിരുന്നത്. മുറി മുഴുവൻ എറിച്ചിൽ അടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. "ഹോ ഇനി ഇതിനു ചീത്ത കേൾക്കണം", അവൾ പിറുപിറുത്തു.
മഴ വീണ്ടും ആർത്തു പെയ്തു, ആരോടോ ഉള്ള പ്രതികാരം എന്ന പോലെ.അവൾ കട്ടിലിലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞു.
പൊടുന്നനെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ വെട്ടം പാഞ്ഞു പോയി. അത് അവളെ വർഷങ്ങൾ പുറകോട്ട് കൊണ്ട് പോയി...കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴ, മുറ്റത്ത് ആരൊക്കെയോ കൂട്ടം കൂടി നിൽക്കുന്നു. അമ്മയുടെയും അനിയത്തിയുടെയും നിലവിളി കേട്ട് അച്ഛൻ വാങ്ങിത്തന്ന പുത്തൻ കുടയും ബാഗും വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ഉമ്മറത്ത് എത്തിയപ്പോൾ കണ്ടത് വെളുത്ത തുണിയിൽ ആരോടും മിണ്ടാതെ കിടക്കുന്ന അച്ഛനെയാണ്. അച്ഛന്റെ മുഖത്ത് ആ പതിവു ചിരി പ്രകടമായിരുന്നു. അമ്മയും അനിയത്തിയും വാവിട്ടു കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ എന്തോ അപ്പോ എനിക്ക് കണ്ണുനീർ വന്നില്ല... അമ്മു എന്തൊക്കെയോ അമ്മയോട് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. അച്ഛൻ വരുമ്പോൾ കൊണ്ടുവരും നീ മിണ്ടണ്ട ഇവരൊക്കെ പോട്ടെ എന്നൊക്ക അമ്മ പുലമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
"വാ മോളെ അച്ഛൻ വരാറായി, നല്ല മഴയല്ലേ അച്ഛന് കാപ്പി കൊടുക്കണം അല്ലെങ്കിൽ എടി ഇന്ദുവേ.. എന്നു പറഞ്ഞു തുടങ്ങും... "
അവൾക്ക് സകല നിയന്ത്രണങ്ങളും നഷ്ടപെടുന്നതായി തോന്നി. ഹൃദയം രണ്ടായി പിളരും പോലെ. അച്ഛനും അമ്മയും തന്നെ തനിച്ചാക്കിയോ എന്ന തോന്നലിൽ നിന്ന് ഞെട്ടിയുണർന്ന് അമ്മയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് ഓടി..
"ഇവനെ എവിടെ അടക്കും? സ്ഥലവുമില്ല, ഒന്നുമില്ല. നാട്ടുകാരുടെ കയ്യീന്ന് മുഴുവൻ കടവും വാങ്ങി ആ പിള്ളേരെ വഴിയാധാരമാക്കി അവൻ പോയി"..."ആ അതേന്നെ ഇവനെ നമുക്ക് വടക്കേലെ തെമ്മാടികുഴിയിൽ അടക്കാം"..ഉമ്മറത്ത് ആരൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"ഹോ കഷ്ടം തന്നെ ആ പിള്ളേരും തള്ളയും ഇനി എങ്ങോട്ട് പോകുവോ?"സഹതാപ വാക്കുകൾക്ക് കുറവൊന്നുമില്ലായിരുന്നു.

എരിയുന്ന ചിത നോക്കി ഞാനും ഇതേ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു, ഇനി എങ്ങോട്ട്??????

തുടരും.........

ആയിരിക്കാം അല്ലേ
07/04/2020

ആയിരിക്കാം അല്ലേ

ദളം  പറഞ്ഞത്
06/04/2020

ദളം പറഞ്ഞത്

ഏകാകിയായി......
05/04/2020

ഏകാകിയായി......

മായാതെ മനസ്സിൽ ഇന്നും.....
03/04/2020

മായാതെ മനസ്സിൽ ഇന്നും.....

നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ ഒരു പിടി നല്ല ഓർമ്മകളിലേക്ക്  വീണ്ടും...                      "എന്റെ കലാലയം"
02/04/2020

നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ ഒരു പിടി നല്ല ഓർമ്മകളിലേക്ക് വീണ്ടും...
"എന്റെ കലാലയം"

കാത്തിരിപ്പ്........
01/04/2020

കാത്തിരിപ്പ്........

01/04/2020

ആദ്യ പ്രസിദ്ധീകരണം ഇന്ന് വൈകിട്ട് ആറുമണിക്ക്

# അഹം
Support

മനസ്സിലെ വർണ്ണ ശലഭമായ ഭാവങ്ങളെ വരകൾ ആയി വരികളായി കുറിപ്പുകൾ ആയി നിങ്ങൾക്ക് മുമ്പിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.അഹം...
01/04/2020

മനസ്സിലെ വർണ്ണ ശലഭമായ ഭാവങ്ങളെ വരകൾ ആയി വരികളായി കുറിപ്പുകൾ ആയി നിങ്ങൾക്ക് മുമ്പിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

അഹം...

Address

Kottayam

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when അഹം posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to അഹം:

Shortcuts

  • Address
  • Alerts
  • Contact The Business
  • Claim ownership or report listing
  • Want your business to be the top-listed Media Company?

Share