Thari Culture

27/04/2024

Hinglaj Mata❤️🌸

07/02/2024

03/02/2024

"Let's celebrate our diverse beliefs with open hearts, fostering unity and understanding across all faith's"

01/02/2024

"World Interfaith Harmony Week" is a meaningful celebration of harmony and unity that we have created together.

17/12/2023

✨️🎨**RESULT ANNOUNCEMENT OF POSTER COMPETITION**📢
We congratulate all those who participated in our first ever online poster competition. All participants really worked hard and deserve appreciation. It was difficult for us to select the best participants.
Thank you
🎉Cash Prizes will be given to the winners and the rest of participants will be awarded certificates.

Results are as follows

23/11/2023

Poster Competition 👩‍🎨🎨🖌📣
Here i am announcing an exciting Art competition.
The winners of competitions will get Cash Prizes 🎁🎉✨️
1st Position
2nd Position &
3rd Position

Theme of this competition is:
1-Interfaith Harmony
2-Cultural Diversity and
3-peaceful co-existence

It could be (Painting, drawing, sketching, etc.)

📢Last Date is 7th December

17/11/2023

سنڌ ۾ ميرن جي دؤر ۾ ھاڻوڪي شهر ``مٺي ۽ سلام ڪوٽ`` جو نالو ڇا رکيو ويو ھو ؟

16/11/2023

زندگی کچھ اس طرح تھی کہ پہلے یہ دو عمارتیں ایک تھی..❤️
وقت کے حاکموں نے دلوں میں رنجشیں پیدا کی..💔
اور ان کے بیچ سے راستے بنا دیئے 🖤

04/11/2023

ڀاڳونتي ھڪ پوئتي پيل ماروئڙن، جهانگيئڙن لاءِ ھٿرادو ھنر جو وڪرو ڪري سندس انھن لاءِ پيٽ پالڻ جو سهارو بڻجندي آھي ۽ پنهنجي ثقافت سڄاڻ جو پڻ جهنڊو بلند ڪندي آھي جس ھجي ان کي جو ڏورانهين پنڌ ڪري پهچي ٿي🩷

26/09/2023

راماپير ڪير هو..؟؟؟🤔
جنهن کي مڪمل خبر هجي اهو ٻڌائي....❗️❗️

25/09/2023

تیری خوش رنگ چوڑیاں اب تک

ذہن میں بج رہی ہیں کچھ ایسے

جیسے پاگل کے پاؤں میں زنجیر

یا بھکاری کی جیب میں پیسے۔۔❤️

09/09/2023

مارا اڏتا ڀمريا 🙌❤️

https://youtu.be/hJXSLrfC18U?si=KTWaQHs0FlgUtuGM

09/09/2023

I've received 5,000 reactions to my posts in the past 30 days. Thanks for your support. 🙏🤗🎉

09/07/2023

سڏونت سارنگا
سڏونت سارنگا: هي ٿر جو هڪ مشهور لوڪ عشقيه داستان آهي ۽ پهرين عيسوي صديءَ جي دور سان تعلق رکي ٿو. جڏهن پاري نگر تي راجا ساليواهن راڄ ڪندو هو. کيس سڏونت نالي هڪ پُٽ هو. ان زماني ۾ پاري نگر ۾ اوسواڙ ذات جا جين رهندا هئا، جيڪي وڏا مالدار هئا. انهن ۾ سيٺ پرمشا نالي هڪ ارب پتي شخص رهندو هو، جنهن کي سارنگا نالي هڪ خوبصورت ڌيءَ هئي. سيٺ پرمشا جڏهن سارنگا کي پڙهڻ لاءِ مڪتب موڪليو، ته رستي ۾ سندس ملاقات سڏونت سان ٿي وئي، ٻئي ڄڻا هڪٻئي جي نينهن ۾ اڙجي ويا. سارنگا کي سڏونت سان گهرو عشق ٿي پيو. سارنگا جڏهن سورهن سالن جي ٿي ته سندس مائٽن اُجين نگريءَ جي هڪ سيٺيي سان کيس پرڻائي ڇڏيو. اُجين نگريءَ جو سيٺيو روپاشا جڏهن ڄڃ وٺي پرڻجڻ آيو ته سارنگا اٽڪل ڪري، چؤنريءَ جا چار ڦيرا پنهنجي هڪ داسيءَ کان ڏياريا ۽ پاڻ سڏونت سان ملڻ لاءِ نڪري وئي. سارنگا کي سڏونت ملي نه سگهيو، جنهنڪري هن سڏونت لاءِ نياپو ڇڏيو ته ’سڏونت ساڻس ديويءَ واري مندر ۾ رات جو اچي ملي، جتان سارنگا کي پوڄا پاٺ ڪري، ڄڃ سان روانو ٿيڻو هو. سارنگا جو نياپو ملڻ سان ئي سڏونت سج لٿي کان ديويءَ جي مندر ۾ اچي ويهي رهيو، ڪافي وقت گذرڻ کانپوءِ سارنگا وچن موجب نه پهتي، سڏونت بيچينيءَ ۾ ننڊ ڦٽائڻ واري ڦڪي کائڻ بدران ننڊ ڏيارڻ واري ڦڪي کائي ننڊ ۾ الوٽ ٿي ويو. ڪجهه ساعتن کان پوءِ سارنگا به ڇيرن جي ڇم ڇم ڪندي آئي، سڏونت کي اُٿارڻ جي ڪوشش ڪيائين، پر سڏونت ننڊ جي ڦڪي کائي سُتو هو، ان ڪري سارنگا مايوس ٿي هڪڙي ڳاهه لکي سڏونت ڀرسان رکي، ڄڃ سان اُجين نگري رواني ٿي وئي. صبح جو جڏهن سڏونت کي سجاڳي ٿي ته پنهنجي نادانيءَ جو وڏو ارمان ٿيس، پر پوءِ سارنگا جو لکيل ڏَس پتو ڏسي، جوڳياڻو ويس ڪري، گهوڙي تي چڙهي نڪري پيو.
سارنگا ڄڃ سان گڏ جن رستن تان گذرندي وئي، اُتان سڏونت لاءِ پنهنجا ڏَس پتا اشارن ۾ ڇڏيندي وئي، هڪ جاءِ تي هڪڙو ريٻاري مينهن ڏُهي رهيو هو، سارنگا جو حسن ڏسي حيران ٿي ويو ۽ کير چؤنريءَ مان ٻاهر وهڻ لڳس، ان تي سارنگا چيس ته:
پاراڻي را رائيڪا، ٿارو ڏوڌ ڍوڙاڻو جاءِ،
سڏونت آئي ايم ڪهي، سارنگا روتي جاءِ.
(اي پاري نگر جا رهندڙ! تون اکيون ڦاڙي نه نهار، تنهنجو کير هارجي رهيو آهي، مهرباني ڪري سڏونت اچي ته کيس چئجان ته سارنگا روئندي پئي وڃي.)

ڪجهه وقت ۾ ڄڃ اُجين نگريءَ پهتي، سڏونت به ڄڃ پٺيان اُجين نگريءَ وڃي پهتو. سڏونت اُجين نگريءَ ۾ جوڳين جو ويس ڪري، سارنگا جي ساهرن جو ڏَس پتو پُڇائي، سندس دروازي تي اچي بِکيا لاءِ صدا هنيائين. سارنگا سندس صدا ٻڌندي ئي موتين جو ٿالهه ڀري، در تي دان ڏيڻ لاءِ آئي ته سڏونت کي ڏسي، ٿالهه سندس هٿن ۾ رهجي ويو، ٻنهي جون نگاهون هڪ ٿي ويون. ٿالهه مان موتين جا داڻا ڪانوَ چُڳڻ لڳا. اهو لقاءَ روپاشا پنهنجي محل جي ماڙيءَ تان بيٺي ڏٺو، تنهن پنهنجي راڻي سارنگا کي چيو:
اس نگري مورک وسي، چتر وسي نه ڪوءِ،
ڪانگا موتي چُگ گيا، ڪُوڪ نه ڪري ڪوءِ.
(هن نگريءَ ۾ رڳو مورک پيا وسن، ڪو به سياڻو نه آهي. ڪانو موتي چڳي ويا آهن ۽ ڪو دانهن به نه ٿو ڪري.)
جنهن تي سارنگا چيس:
اس نگري چتر وسي، مورک وسي نه ڪوءِ،
ٻاراتڻ ري پريتڙي، ميت ميلاپو هوءِ.
ٻنهي پريمين جو ساهه پرواز ڪري ويو ۽ سنڌ جو هي لوڪ عشقيه داستان هميشه لاءِ امر ٿي ويو.