14/08/2022
Wow first post for this page! Nakaka-pressure!!! But nah... I know exactly what to share, yung trigger/inspiration to create this page. Our family just recently experienced one of the scariest effects of diabetes.
WARNING: This is gonna be long, nauseating, morbid story but with a good lesson naman. If hindi kayang tapusin, skip nyo na lang po. But I need to share this in case merong mapulot na lesson yung ibang tao. I decided against posting this with the pictures ng wound ni nanay kasi baka matakot kayo.
July 14 - It was a Thursday. We noticed a small wound sa right feet ni nanay. Mga about 1cm in size. It's a bit dark in color. Pretty insignificant...or so we thought.
July 17 - Around 7pm, the wound is getting larger na. Also, we can already smell yung parang nabubulok na something, tas nilalangaw na. Of course may cover naman yung wound, pero you'll still see may umaaligid na langaw. Mga 10pm we rushed to the ER. Since it's a community hospital, it took a while before the diagnosis are complete. We were advised to go to a tertiary hospital (malaking hospital like PGH, East Ave Medical Center, etc.) para mas complete ang diagnosis.
July 18 - Mga 4am, nasa ambulance na kami going to East Ave. Medical Center (EAMC). Kasi from previous experience, super haba ng pila ng ER sa PGH. Feeling lang naman namin tatanggapin kami sa EAMC. Mga before 6am, nakarating kami dun. Pero we were denied kasi hindi daw na coordinate yung transfer ni nanay to EAMC. Saka maraming patient sa ER that time na possible covid patients. We were advised to go to Philippine Orthopedic Center. Pagdating dun, waiting ulit sa doctor to attend to nanay. Based sa assessment ng doctor dun, we really need yung general hospital para complete diagnosis daw. And dahil need na ng ambulance makabalik, bumalik na lang kami ng EAMC para mag outpatient consultation na lang. Around this time, mga 8am, nilalagnat na si nanay. We were put in the isolation tent kasi nilalagnat si nanay. Mga 930am nakita nung nurse na nilalagnat na nga, ipinahatid nya kami sa ER. This time, tinanggap na ng ER si nanay. Mga 1230pm, na advised kami na she'll be admitted to the hospital. Mga 1040pm, may room na nakuha for nanay. Super swerte na lang namin na nakakuha agad ng room. Yung iba, days ang binilang para lang magka room.
Maraming tests yung ginawa kay nanay to check yung condition nya. In fairness, maayos sa EAMC. Marami lang talagang patient tas kulang sila sa tao.
August 12 - nakauwi na rin sa wakas! Halos isang buwan kami sa hospital dahil sa "small wound". Hindi pa totally magaling yung paa ni nanay. We still need to see a wound specialist/surgeon to clean her sugat para mag heal ng maayos at mawala yung bacteria.
Lesson: Kung diabetic ka, kahit maliit pa lang na sugat, wag mong ipagwalang bahala. Seek medical help agad para hindi lumala. Also, please take your medications as instructed ng doctors ninyo. At regularly magpa check up.