29/05/2024
29 Μαίου 1453
Ποια Άλωση απ' όλες;
Μα για ποιο πόνο μιλάμε και ποιο άδικο. Και τάχα με το που το θυμόμαστε τι έγινε; Καταλήξαμε να είμαστε ένας εικονικός λαός (virtual) που άοσμα και άχρωμα συν πορευόμαστε σε ένα μέλλον λήθης αποχαύνωσης αναξιοπιστίας ωχαδελφισμού και ασυδοσίας. Μεγαλώνουμε παιδιά με σφηνωμένο ένα κινητό στη μούρη τους από τον πρώτο ακόμα χρόνο της ζωής τους για να μας αφήνουν ήσυχους να ασχολούμαστε εμείς με το δικό μας κινητό. Φτιάχνουμε νέες αρχές ήθη και έθιμα όχι γιατί τα υποστηρίζουμε αλλά γιατί 'έλα μωρέ εγώ θα αλλάξω τον κόσμο'. Και ενώ απολαμβάνουμε το πακέτο 'ντελίβερι' στον καναπέ σκορπίζοντας μουστάρδες και κρεμμυδάκια παντού συμβάλλουμε και εμείς γράφοντας μια βαρύγδουπη μπούρδα, στα κοινωνικά δίκτυα για να είμαστε 'ιν'. Έχουμε τσαλαπατήσει την ελληνική γλώσσα και ανάθεμα όλοι εσείς που πετάτε σα πορδίτσες, αγγλικές λέξεις ολούθε, αν μας απαντήσουν στα αγγλικά να ξέρουμε τι μας γίνεται! Γίναμε όλοι 'ξέρεις ποιος είμαι εγώ;" κουνάμε το δάκτυλο και γεμίζουμε φούμαρα τον κόσμο όλο, για να εντυπωσιάσουμε. Μας σκοτώνουν τα παιδιά του έθνους και εμείς απλά παρακολουθούμε με λύπη - αλλά τίποτα άλλο - τους συγγενείς τους να πεθαίνουν μέρα με την μέρα γιατί μαζί με το παιδί τους έχασαν και τη ελπίδα το δίκαιο και την αξιοπρέπεια, τους κατέληξαν γραφικοί που τους παίζουν μπαλάκι όλοι οι πολιτικάντηδες για να κερδίσουν ψήφους. Η Θεσσαλία ακόμα αιμορραγεί από όλα τα δεινά που την χτύπησαν: σεισμοί, δολοφονία στα Τέμπη, πλημμύρες, το Μάτι ακόμα βρώμα καπνίλα, ο Έβρος ερημώνει η Εύβοια θα γεμίσει - αν δεν έχει γίνει ήδη - ανεμογεννήτριες , με τσαμπουκά και δεν θα ανοίξει ούτε ρουθούνι, και κανείς μας δεν θα σηκωθεί από τον καναπέ και τα κρεμμύδια και τις μουστάρδες να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πει ' και τι θα γίνει ρε κερατάδες μετά από 20 χρόνια που θα λήξει η ανεμογεννήτρια και που δεν υπάρχει τρόπος ανακύκλωσης; Όχι αυτά δεν μας απασχολούν. είμαιστε απασχολημένοι να γεμίζουμε ηλεκτρονικές φόρμες και φορμίτσες για να μαζέψουμε ψιχουλάκια ευρώ να χαρούμε και να χτυπήσουμε τα χέρια με ευγνωμοσύνη, ενώ την ίδια στιγμή οι εταιρείες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος τρίβουν τα χέρια με διαβολική χαρά, ρουφώντας το αίμα μας με δίψα και λαχτάρα! Το πετρέλαιο ανεβαίνει , τα μεγάλα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι δημόσιες επιχειρήσεις 'χαρίζονται' για ένα κομμάτι ψωμί σε ξένες πολυεθνικές και εμείς χανόμαστε στο χαζοκούτι και νιώθουμε σημαντικοί που θα ψηφίσουμε και στην Ευρωβουλή. Με κριτήρια όμως που μόνο περήφανους δεν έπρεπε να μας κάνουν να νιώθουμε! ψηφίστε ρε με τσεκούρι και φωτιά. Όχι γιατί είναι κάποιος γνωστός ή όμορφος αλλά για το έργο που έχει επιτελέσει αν το έχει κάνει. Πότε άραγε θα γίνουμε συνεχιστές των προγόνων μας. Ξέρετε αυτών που δίδαξαν τον πολιτισμό στον πλανήτη. 'γκουγλάρετε' να τους γνωρίσετε στο διαδίκτυο... Everyone Should Know Athina Krikeli NY
