MyAksaray

AKSARAY gibiyim artık...Gülmeyi NEVŞEHİR yokuşunda bıraktım, coşkuyu KÜLTÜRPARK'da, aşkı ÇIKMAZ SOKAK'da...IHLARA kadar yıkık, OTOGAR kadar vedalara alışık, TAŞPAZAR kadar karışık ve EFOR kadar kalabalık... Sevinçlerim BARAJ kadar uzak ve dingin, LUNAPARK kadar eğlenceli olan çocukluk anılarımın yerini KURTULUŞ'un sessizliğine bıraktım...AKSARAY gibiyim işte..uzaktan bakılınca ışıl ışıl ama aslınd

a bir o kadar yorgun,bitkin ve tükenmiş...Ne olursa olsun hep bir umut var ve ben herşeye rağmen HEYKEL kadar revaçta, HASANDAĞİ gibi ayaktayim.