15/12/2024
มีเด็กคนหนึ่ง เป็นเด็กที่เกิดมาในครอบครัวที่ยากจน จะว่าจนที่สุดในหมู่บ้านก็ไม่เกินไปเลย เด็กชายถึงจะเกิดมายากจนแต่ก็เป็นคนที่มีความกตัญญู
อย่างได้เงินไปโรงเรียนวัน3บาท แต่ถึงแบบนั้นยังนำเงินไปฝากครูจนได้ตั้ง32บาทแล้วเบิกมาให้แม่ไว้ซื้อกับข้าว เงิน32บาทสำหรับเด็กชายเป็นเงินที่ถือว่าเป็นจำนวนมาก เด็กชายอาศัยอยู่กับแม่ในบ้านหลังเล็กๆ
ส่วนพ่อไปทำงานที่กรุงเทพ ซึ่งแทบไม่เคยฝากเงินมาเลย ด้วยฐานะยากจน ปลาทูเค็มตัวเดียวกินอยู่3วันก็ยังมี วันไหนได้กินต้มมาม่าหรือโครงไก่วันนัันถือว่าได้กินอาหารที่สุดยอดแล้ว ซึ่งก็จะนานๆทีเพราะไม่มีตังแม้จะซื้อมาม่า
เมื่อพ่อเด็กชายกลับมาจากทำงานที่กรุงเทพ พ่อของเด็กจะบังคับให้เด็กชายให้ทำงานห้ามไปเล่นกับเพื่อนวัยเดียวกัน ทำให้เด็กชายสูญเสียชีวิตในวัยเด็กไป คือไม่ได้ไปเล่นตามประสาเด็ก
เวลาเห็นเพื่อนเด็กๆเล่นกันรู้สึกอิจฉา ได้แต่ย้อนมามองตัวเองและรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในชีวิตตนเอง เป็นชีวิตที่ไม่เคยได้เล่น ทำงานตั้งแต่เด็ก แม้เรียนมหาลัยด้วยเด็กชายสงสารแม่ที่ต้องส่งตัวเองเรียน จึงไปทำงานเป็นกรรมกรก่อสร้างเพื่อช่วยแม่หาเงินอีกทาง
เช่นวันจันทร์ถึงศุกร์ก็ไปเรียนปกติ แต่วันเสาร์อาทิตย์หรือวันไหนที่ไม่มีคาบเรียนก็จะไปทำงานเป็นกรรมกร ถึงเหนื่อยแดดร้อน แต่ก็อยากแบ่งเบาช่วยแม่ ได้แต่อดทนทั้งเรียนทั้งทำงาน
ขอกล่าวถึงพ่อของเด็กชายจะเป็นคนโมโหร้ายมากชอบใช้กำลัง พ่อจะทำร้ายแม่และอาละวาดอยู่เป็นประจำทุกวัน ชีวิตของเด็กชายเป็นชีวิตที่น่าสงสาร เด็กชายจะเห็นพ่ออาละวาดแทบทุกวัน
ทำร้ายแม่บ้าง ทำลายข้าวของบ้าง มีชู้บ้าง แอบเอาเงินเก็บที่เตรียมไว้ใช้หนี้ไปใช้ส่วนตัวบ้าง เช่นเอาไปเล่นพนันไก่ชน บางครั้งก็จะเผาบ้าน จนเด็กชายเคยตั้งสัจจะกับตนเองว่า หากภายภาคหน้ามีคนรัก หรือมีครอบครัว จะไม่ไปทำตัวแบบพ่อเด็ดขาด
จะซื่อสัตย์ต่อครอบครัว รับผิดชอบครอบครัว ไม่ใช้กำลัง ไม่ใช้ความรุนแรงในครอบครัว หากมีลูกก็จะเลี้ยงลูกด้วยความรัก ความเอาใส่ใจ ไม่ทำแบบที่พ่อทำกับเด็กชาย
เพราะรู้ดีว่าการถูกกระทำในสิ่งที่แย่ๆ ถูกทำร้ายร่างกาย จิตใจเป็นยังไง เด็กชายชอบสวดมนต์ ชอบทำบุญให้ทาน เวลาที่เด็กชายสวดมนต์ หรือฟังธรรมะพ่อจะด่าเป็นประจำ ว่ามึงมาสวดมนต์ทำไมที่บ้าน นี่บ้านนะไม่ใช่วัด
เวลาเด็กชายทำทานช่วยเหลือคนอื่น พ่อก็จะด่าว่ามึงรวยมากหรือไง จนเวลาเด็กชายจะทำความดีแต่ละอย่างจะต้องแอบทำ โดยไม่ให้พ่อรู้ ในชีวิตโดนกระทำมามาก โดนทั้งคำด่าคำสาปแช่ง คำด่าที่เด็กชายโดนก็เช่นไอ้สัตว์นรก ไอ้เนรคุณ ไอ้เทวทัต ไอ้เปรต ขอให้มึงไม่ตายดี
ความสุขของคนอื่นไม่รู้ ความสุขของตัวเองคือการได้นอนหลับอย่างสบายแค่นี้เอง แต่การจะได้นอนหลับสบายสำหรับเด็กชายแล้วก็ยังยากเลย เพราะได้แต่ละวันของชีวิต ตั้งแต่จำความได้ พ่อจะอาละวาดแทบทุกวัน ทุบข้าวของ บางวันก็ทำร้ายแม่
มีคืนหนึ่งฝนตกๆพ่อหยีบมีดเอามาไล่ฟันจนต้องหนีกับแม่ฝนก็ตก จนมีครั้งหนึ่งช่วงหลังพ่อจะทำร้ายแม่หยิบมีดมาไล่ฟัน เด็กชายบอกกับพ่อว่าอย่าไปทำมาเลย มาทำผมแทนเถอะถ้าจะทำแม่
พ่อของเด็กชายเดินถือมีดไปหา และเงื้อมือจะฟันมีดคงไปที่คอ ช่วงเสี้ยวชีวิตเด็กชายไม่เกรงกลัวใดๆและไม่หลบ คิดว่าหนีมาพอแล้ว คิดว่าเลือดเนื้อร่างเป็นของพ่อแม่ ถ้าพ่อฟันมีดลงมาแม้ตายก็จะขอยอม
ถ้าท่านสบายใจจะทำร้ายจะฆ่าก็ให้ทำไป และจะไม่โกรธแค้นหรือขุนเคืองใดๆต่อพ่อ แต่โชคดีที่ตอนนั้นพ่อเงื้อยังไม่ฟันลงมาสุดมือ ชีวิตโดนกระทำลักษณะแบบนี้มาเป็น10กว่าปี แถมเกือบแทบทุกวัน
อย่างครั้งหนึ่งพ่อให้หยิบติบข้าวมาให้ หยิบผิดอัน พ่อเอาหมัดมาชกเข้าที่ปากตอนนั้นยังเด็ก ได้แต่ร้องไห้ สมัยเรียนเล่นกีต้าพ่อก็จับกีต้าฟาดจนหัก โดนกระทำมาสารพัดทุกรูปแบบ
ยิ่งด่าคำสาปแช่งนี่โดนเกือบทุกวัน เคยโดนด่าติดต่อกันถึง7วัน(เช้า)7คืน(เย็น)ก็เคยผ่านมาแล้ว แทบจะไม่ได้นอน จนข้างบ้านบอกสงสารจังเลย ได้ยินคำด่าแล้วพ่อนี่สุดๆเลย มีแต่คำสาปแช่ง ด่าคำหยาบๆ
วุฒิตี้ธุดงค์กรรมฐาน
