Faye Yoko KH Novels

03/02/2025

គុំនំចិត្តអន្ទាក់បេះដូង
ភាគ ២៨
«បើខ្លាំងក៏ឈរចាំទាំងត្រជាក់បែបនេះ» នាងនិយាយទាំងក្រឡែកមើលគេតាមកញ្ចក់ដោយមិនចង់ឃើញមុខគេនាងបានដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់គេងបាត់ទៅ។
«នាងល្អិតនេះ ពិតជាដាច់ចិត្តពិតមែនហ៎?» រាងមាំក៏បានត្រឹមតែឈរអោបដៃព្រោះតែអាកាសធាតុត្រជាក់ពេក នាងក៏បានឈរមើលគេពីក្នុងបន្ទប់របស់នាង។
«ហាយ» ពេលនោះរាងមាំក៏បានលើកដៃដាក់នាងជាមួយនឹងស្នាមញញឹម ។
«ឆ្កួត» ចំណែកនាងក្រមុំវិញក៏បានបិតវាំងនួនទាំងអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់ ។ ក្រោយពីងូតទឹករួចរាល់ហើយនាងក៏បានឡើងមកគេងនៅលើគ្រែប៉ុន្តែខួរក្បាលរបស់នាងបែរជានឹកដល់ះអ្នកដែលនៅខាងក្រៅទៅវិញ ។
«នេះត្រជាក់ដល់ថ្នាក់នេះប្រហែលត្រឡប់ទៅវិញបាត់ហើយ» នាងក្រមុំក៏បានលួចបើកទូរស័ព្ទឆែកមើលកាំមេរ៉ានៅមុខផ្ទះដើម្បីអោយដឹងថាតើគេត្រឡប់ទៅវិញហើយឬនៅ? អ្វីដែលនាងឃើញនោះគឺរាងមាំកំពុងតែឈរអោបដៃនៅមុខផ្ទះរបស់នាង។
«នេះមកឈរហាលខ្យល់ហាលព្រិលបែបនេះតិចរងារស្លាប់ទៅ»
«ហឺយ.....នាងទៅខ្វល់ធ្វើអ្វីនាងយ៉ូ» រាងស្តើងក៏ប្រញាប់ទាញភួយមកគ្រប់ដណ្តប់រាងកាយរបស់ខ្លួនឯងជិតឈឹង។ ដោយភ្លេចខ្លួននាងក្រមុំក៏បានគេងលក់ភ្លាមៗតែក៏ភ្ញាក់មកវិញនៅពេលដែលលឺសំឡេងភ្លៀង។
«អ្ហឺយ» នាងក្រមុំក៏ប្រញាប់ក្រោកបើកវាំងនួនមើលភ្លាមថាគេត្រឡប់ទៅវិញឬនៅ? ក៏ឃើញថាគេកំពុងតែឈរអោបដៃទាំងមានភ្លៀងធ្លាក់នៅឡើយ។
«អ្ហឹក.....នេះមានឡានម៉េចក៏មិនចូលក្នុងឡានទៅនេះតិចរងារក្លាយដុំទឹកកកទៅ» នាងក្រមុំក៏នៅតែឈរមើលគេដូចពិបាកភ្នែកពេក នាងក៏បានកាន់ឆ័ត្រដើរចេញទៅខាងក្រៅ ចំណែកគេវិញក្រោយពីឃើញវត្តមានរបស់រាងស្តើងគេក៏ញញឹមដាក់នាងក្រមុំ។
«នែ!!មកឈរបែបនេះតិចរងារស្លាប់ក្លាយជាខ្មោចយាមទឹកដីជប៉ុនទៅ»
«បងនឹងស្លាប់បើសិនអូនទុកបងចោលនៅទីនេះ?»
«ចូលទៅខាងក្នុងទៅ»
«ចា៎....ចា...» ពេលលឺនាងអនុញ្ញាតបែបនេះគេក៏ប្រញាប់ដើរតាមនាងក្រមុំពីក្រោយយ៉ាងលឿន។ មកដល់ខាងក្នុងរាងមាំក៏បានញញឹមដាក់នាងមិនឈប់ ចំណែកនាងក៏យកសម្លៀកបំពាក់ដើម្បីអោយគេងូតទឹកសម្អាតខ្លួនប្រាណ។
«ជូតសក់ចេញទៅប្រយ័ត្នឈឺ»
«បារម្ភពីបងមែនទេ?»
«គ្មានទេ!!ខ្ញុំគ្មានអីទៅបារម្ភទេខ្ញុំគ្រាន់តែមិនចង់អោយអ្នកណាម្នាក់មកស្លាប់នៅផ្ទះខ្ញុំ»
«ចិត្តអាក្រក់»
«ហឺ...ឈីស» កំពុងតែនិយាយជាមួយនឹងសុខៗគេក៏ស្រាប់តែកណ្តាស់ភ្លាមៗ ចំណែកនាងនាងក្រមុំវិញក៏ដើរទៅយកថ្នាំយកមកអោយគេលេប។
«ឆាប់លេបទៅ»
«អរគុណ» រាងមាំទទួលថ្នាំពីដៃនាងក្រមុំជាមួយនឹងសេចក្តីរំភើបព្រោះថាវាប្រៀបដូចជាការដែលនាងផ្តល់ឱកាសអោយគេអញ្ចឹង។
«អូនទៅណា?»
«ក៏ទៅគេង នាងគេងនៅលើសាឡុងនឹងហើយ» នាងក្រមុំក៏ចង្អុលទៅលើសាឡុងដែលនៅក្នុងបន្ទប់គេងរបស់នាង។
«អួយ....នេះចិត្តអាក្រក់ម្លេះសាឡុងតូចមួយតើអោយបងគេងយ៉ាងម៉េច?»
«គេងយ៉ាងក៏គេងទៅវាជារឿងរបស់នាង»
«អូខេ....អូខេ...បងគេងក៏បានដែរ។ គេងលើសាឡុងក៏បានអោយតែបាននៅក្បែរអូន»
«ចាំមើលថាពូកែទ្រាំប៉ុណ្ណា?» ក្រោយពីនិយាយប្រយោគមួយនេះនៅក្នុងចិត្តរួចហើយនាងក្រមុំក៏បានដើរគេងនៅលើគ្រែបាត់ ចំណែករាងមាំវិញក៏គេងនៅលើសាឡុងទាំងគ្មានភួយដណ្តប់ឡើយ។ ពេលយប់កាន់តែជ្រៅរាងមាំក៏មានអារម្មណ៍ថាត្រជាក់ជាខ្លាំងមិនអោយត្រជាក់យ៉ាងម៉េចនៅខាងក្រៅមានធ្លាក់ព្រិលបូករួមនឹងទើបនឹងរាំងភ្លៀងទៀត ។
«អ្ហឹក» ចំណែករាងស្តើងវិញនាងក៏បានបែរមុខមកមើលដែលកំពុងតែគេងអោបដៃគួរអោយអាណិត។
«អ្ហឺយ» ដោយពិបាកភ្នែកពេកនាងក្រមុំក៏បានយកភួយដើម្បីមកដណ្តប់អោយគេ គ្រាន់តែនាងគ្រប់ភួយលើរាងកាយរបស់គេភ្លាមគឺថាគេបានទាញនាងក្រមុំមកអោបជាប់នឹងទ្រូងភ្លាម។
«អួយ...ឆាប់លែងខ្ញុំ»
«លែងធ្វើអី!!រងារណាស់ទាល់តែបានអោបអូនទើបកក់ក្តៅ»
«អួយ.....មកអោបស្អីខ្ញុំយកភួយមកអោយហើយណា ឆាប់លែងខ្ញុំភ្លាម» ប៉ុន្តែគេគិតថាគេខ្វល់ពីនាងមែនទេ? គេមិនបានខ្វល់ឡើយគឺថាគេបានអោបរាងកាយរបស់នាងក្រមុំកាន់តែណែនជាងមុន។
«មោះ...ចាំបងអោបអោយកក់ក្តៅណា»
«អត់ទេ!!ខ្ញុំមិនត្រូវការភាពកក់ក្តៅអីទេ?»
«ហឹម....មិនបាច់ប្រកែកទេមោះឆាប់គេងទៅណា....នេះមិនអាណិតបងខ្លះទេបងខំតាមរកអូនគ្រប់វិធីសាស្ត្រហើយណាទំរាំតែរកឃើញ! បងហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីអូនសូម្បីតែជីវិត» នាងក្រមុំក៏បានត្រឹមតែស្តាប់ការរៀបរាប់របស់គេទាំងភ្នែកភ្លឺសៗ។
«បងស្រឡាញ់អូនណា»
«......» នាងក្រមុំក៏នៅតែមិនមាត់ដដែលហាក់ដូចជាកំពុងតែគិតអ្វីម្យ៉ាងអញ្ចឹង។
«ផ្តល់ឱកាសអោយបងណា បងសន្យាថាបងនឹងមើលថែអូនដោយជីវិតរបស់បង»
«ជុប» ដោយឃើញនាងក្រមុំស្ងាត់ជ្រៀកគេក៏បានងើយទៅរកបបូរមាត់រាងស្តើងព្រមទាំងផ្អឹបបូរមាត់របស់ខ្លួនទៅលើបបូរមាត់រាងស្តើង។
«អ្ហឹក....ខ្ញុំថា...ខ្ញុំទៅវិញហើយ»
«បងប្រាប់ហើយតើថាបងចង់គេងអោបអូនបែបនេះ» និយាយហើយគេក៏បានបិតភ្នែកគេងទាំងទាញភួយបងដណ្តប់រាងកាយរបស់ពួកគេទាំងពីរចំណែកនាងក្រមុំវិញបានត្រឹមតែសម្ងំនៅស្ងៀមរហូតដល់គេគេងលក់នាងក៏បានត្រឹមតែសម្ងំនៅក្នុងទ្រូងរបស់គេតែក៏មានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅស្នាមញញឹមក៏បានបង្ហាញចេញមកដោយមិនដឹងខ្លួនរួចហើយនាងក៏បានបិតភ្នែកគេងដែរទៅ។ ពេលព្រឹកថ្ងៃថ្មីបានមកដល់រាងស្តើងក៏បានភ្ញាក់ពីគេងមុនគេ ប៉ុន្តែនាងមិនអាចក្រោកចេញទៅបានឡើយព្រោះថាដៃរបស់គេនេះណាស្អិតជាងកាវ៥០២ទៅទៀត។ បើកភ្នែកមកនាងក៏បានសម្លឹងមើលទៅមុខរាងមាំរួចហើយក៏ញញឹមដោយមិនដឹងខ្លួន ចំណែកដៃរបស់គេវិញក៏ដូចគ្នាបានលើកទៅក្រសោបមុខរបស់គេស្រាលៗ។
«នេះ!!ស្មានតែមានសង្ស័យបាត់ហើយតើ»
«ជុប» និយាយចប់នាងក៏បានខិតទៅថើបថ្ងាស់របស់គេមួយខ្សឺត
«ពេលបែបនេះក៏គួរអោយស្រឡាញ់ដែរតើ ចាំមើលថានឹងតាមខ្ញុំបានយូរប៉ុណ្ណា?»
«តាមមួយជិវិត» គ្រាន់តែលឺបែបនេះភ្លាមនាងក្រមុំស្ទុះដកខ្លួនចេញពីគេយ៉ាងលឿនប៉ិសតែនឹងធ្លាក់ពីលើសាឡុងទៅហើយ ប៉ុន្តែគេបានទាញនាងមកវិញទាន់។
«នេះបើចង់សារភាពម៉េចក៏មិននិយាយតាមត្រង់ប្រាប់បងមក»
«អ្ហឹ....ខ្ញុំទៅងូតទឹកសិន»
«អេ!!ឈប់សិននិយយាគ្នាសិន»
«និយាយអ្វី?»
«នេះអៀនបងមែនទេ?»
«អ្ហឹក» ឆ្លៀតពេលនោះរាងមាំក៏បានបង្វែរនាងក្រមុំអោយគេងនៅក្រោមទ្រូងរបស់គេ
«អៀនបងមែនទេ?»
«មិនបានអៀន»
«បើមិនអៀនហេតុអ្វីក៏គេចមុខពីបង»
«អឺ...អួយ...ងើបចេញមកធ្ងន់ណាស់» ពេលនោះរាងមាំមិនបានស្តាប់នាងឡើយគេបែរជាទម្លាក់មុខកាន់តែកៀកនឹងនាងក្រមុំជាងមុន។

03/02/2025

សួស្តីអ្នកចាំរឿង ម៉េចដែរយប់មិញអត់បានអានអាបងលួងមីអូន🤪🤪 គ្រួសារគេលួងគ្នាសោះចង់ដឹងដែរ

02/02/2025

យប់នេះ មីនៗអត់បានចេញរឿងទេណា អោយP'Faye សម្រាកតាមពីអូនខ្លះ ចាំតាមស្អេកទៀត។ និយាយលេងទេ អេដមីនរវល់នៅខាងក្រៅអត់មានlaptop សរសេរទេ។ good night 😴 🥱

01/02/2025

គុំនំចិត្តអន្ទាក់បេះដូង
ភាគ ២៧
«ល្ងាចនេះទៅញ៉ាំស៊ុបជាមួយគ្នាណា»
«ចាស៎»នាងក្រមុំក៏បានស៊ូកដៃចូលទៅក្រសោបដៃរបស់រាងមាំយ៉ាងណែនទាំងញញឹមរួចហើយក៏បណ្តើរគ្នាដើរចេញទៅ។ ពេលយប់បានមកដល់ពួកគេទាំងពីរក៏បានជុំគ្នានៅភោជនីយដ្ឋានមួយដែលជាកន្លែងញ៉ាំស៊ុបនិងសាច់អាំង។
«មោះ!!ចាំបងលាយទឹកជ្រលក់អោយណា»
«ចា៎....នេះច្បាស់ទេថាលាយត្រូវរសជាតិដែលខ្ញុំចូលចិត្ត»
«ដឹងបងដឹងច្បាស់អ្វីដែលពាក់ព័ន្ធនឹងអូនបងដឹងទាំងអស់នឹង» ពេលលឺគេនិយាយបែបនេះហើយនាងក្រមុំក៏បានត្រឹមតែសម្លឹងមើលមុខគេញញឹមដាក់គេ។
«អួយ....ក្តៅ»
«នែ!!ឃើញទេ....ចាំបងអ្នកធ្វើវិញណា...មើលចុះក្តៅទេ» កម្លោះសង្ហារកូនកាត់អ៊ឺរ៉ុបក៏ប្រញាប់រត់ទៅទាញដៃនាងក្រមុំមើលទាំងបារម្ភព្រមទាំងផ្លុំអោយនាងក្រមុំ។
«ឈឺខ្លាំងទេ?»
«បានហើយ នេះរលាក់តែបន្តិចទេណាបន្តិចទៀតវាលែងអីហើយ»
«ដឹងហើយគ្រាន់តែបារម្ភ តោះអង្គុយចាំញ៉ាំទៅចាំបងជាអ្នកអាំងសាច់អោយ»
«ចា៎.....លោកបង»
«ឌឺណាស់» រាងមាំក៏បានលើកដៃទៅញីក្បាលរបស់នាងទាំងក្នាញ់ អ្នកទាំងពីរក៏បានញ៉ាំស៊ុបក៏ដូចជាញ៉ាំសាច់អាំងជាមួយគ្នាព្រមទាំងជជែកគ្នាយ៉ាងសប្បាយក៏បូកថែមមានទាំងការញ៉ាំស្រារបស់ជប៉ុនផង។
«យ៉ូ....ដើរមួយៗនេះដួលឥឡូវហើយ»នៅតាមផ្លូវត្រឡប់មកផ្ទះវិញគឺថារាងមាំបានគ្រានាងជាប់ព្រោះខ្លាចថានាងនឹងដួលព្រោះថានាងតូចនេះផឹកស្រវឹងឡើងដើរលេងត្រង់ផ្លូវហើយ។
«អួយ....នេះ......មកពីបងនឹងហើយនាំខ្ញុំផឹកឃើញទេវិលមុខណាស់» រាងមាំនិយាយប្រឹងគ្រានាងតូចទាំងត្រដាប់ត្រដួស។
«អួយ.....នេះពេលស្រវឹងម៉េចក៏និយាយច្រើនបែបនេះ»
«អួយ...ឈឺក្បាលណាស់»
«ទ្រាំបន្តិចទៅ បន្តិចទៀតដល់ផ្ទះហើយណា»
«បង...បង....អាឡិច...ខ្ញ...ខ្ញុំ»
«អ្វី?»
«អួក!!» និយាយមិនទាន់ចប់ផងនាងក្រមុំក៏បានក្អួតដាក់គេបាត់ទៅហើយ។
«យ៉ូ.....ចប់ហើយនេះ» តាមដំណើរទៅពេលនេះខ្លួនប្រាណរបស់គេប្រលាក់ពោរពេញទៅដោយកំអួតរបស់នាងបាត់ទៅហើយ។
«អ្ហឹក......យ៉ូ....ឈប់...ចូលទៅងូតទឹកសិនទៅណា» មកដល់ផ្ទះភ្លាមគេក៏ប្រញាបប់យកនាងទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីអោយនាងងូតទឹក ចំណែកគេក៏ប្រញាប់ចេញទៅស្អាតខ្លួននៅបន្ទប់ទឹកខាងក្រៅ។ ចំណែកនាងក្រមុំវិញក្រោយពីងូតទឹករួចរាល់ហើយស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថាបានធូរស្បើយខ្លះពេលចេញមកខាងក្រៅក៏ឃើញអ្នកកម្លោះរបស់យើងកំពុងតែឈរដោះអាវមានកូនកន្សែងមួយដាក់នៅលើស្មា។
«អួយ....នែ!!នេះមកឈរបង្ហាញសាច់ដុំបែបនេះមិនរងារទេ?»
«បងត្រូវមកដោះអាវបែបនេះដោយសារតែអ្នកណា?នេះប្រាប់ហើយអោយផឹកតិចៗតួចនៅប្រឹងលើកដាច់ឃើញទេ? នោះអាវបងមិនទាន់ស្ងួតផង» រាងមាំនិយាយទាំងចង្អុលទៅអាវរបស់គេដែលកំពុងតែដាក់នៅក្នុងម៉ាស៊ីនសម្ងួត។
«ហើយបងមិនចូលទៅខាងក្នុងនេះនៅខាងក្រៅវាត្រជាក់ណាស់»
«បងជាប្រុសហើយអូននៅខាងក្នុងកំពុងតែងូតទឹកទៀតវាមិនសម»
«អួយ...លោកអេឡិច»
«ហាស....ហាស...ទៅយកអាវអោយបងបន្តិចមកចាំបងត្រឡប់ទៅវិញ»
«ទទួលបញ្ជា» រាងនាងក្រមុំក៏ប្រញាប់ដើរទៅយកអាវមកអោយគេ ចំណែកគេក៏ប្រញាប់លានាងត្រឡប់ទៅវិញទាំងដើរបណ្តើរដាក់ឡេវអាវបណ្តើររហូតដល់ខាងក្រៅផ្ទះ។ វត្តមានរបស់មនុស្សស្រីម្នាក់បានឈរមើលមកគេទាំងទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោនពេលឃើញសភាពរបស់គេចេញពីខាងក្នុង។
«នេះតើខ្ញុំមកយឺតហើយមែនទេ?» មនុស្សស្រីដែលបានកំពុងតែមុខមាត់សង្ហាមនុស្សប្រុសខ្លះសង្ហាមិនបានមួយចំណិតនាងផង។
«នេះអូនពិតជាមិនត្រូវការបងពិតមែនហ៎?» រាងមាំនិយាយទាំងទឹកមុខបញ្ជាក់ពីក្តីអស់សង្ឃឹម។ ក្រោយពីអេឡិចចាកចេញទៅបាត់គេក៏បានត្រឹមតែឈរពីក្រៅរបងដើម្បីសម្លឹងមើលស្រមោលមនុស្សស្រីដែលគេស្រឡាញ់ជាខ្លាំងនៅក្នុងផ្ទះ។ តើគេជឿឬមិនជឿនូវអ្វីដែលនាងបានឃើញមុននេះ។
«តើខ្ញុំត្រូវតែចុះចាញ់ត្រឹមនេះឬ?» ដោយគ្មានជម្រើសរាងមាំក៏បានដើរត្រឡប់ទៅវិញទាំងអារម្មណ៍សោកសៅបំផុត។
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីក៏បានឈានមកដល់ដូចគ្នា នាងក្រមុំក៏បានចេញពីផ្ទះដើម្បីធ្វើដំណើរទៅសាកលវិទ្យាល័យព្រោះថានាងមកទីនេះក៏មកបន្តការសិក្សានៅទីនេះផងដែរ។ នៅតាមផ្លូវធ្វើដំណើរទៅសាលារៀននាងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ឡើយថាមានមនុស្សម្នាក់ដើរតាមនាងនោះគឺជាហ្វាយ។ មិនយូរប៉ុន្មាននាងក៏បានធ្វើដំណើរមកដល់ស្ថានីរថភ្លើងដើម្បីបន្តដំណើរទៅកាន់សាកលវិទ្យាល័យ។ ចំណាយពេលអស់រយះមួយថ្ងៃនាងក៏បានបញ្ចប់ម៉ោងរៀនអស់ហើយ ក៏ដល់ពេលដែលនាងត្រូវត្រឡប់ទៅវិញដូចគ្នា ប៉ុន្តែដោយសារតែថ្ងៃនេះនាងចេញពីរៀនរាងយូរទើបត្រូវខកជើងរថភ្លើងដូច្នេះត្រូវរងចាំពីរម៉ោងទៀតទើបមានជើងថ្មី។
«នេះម៉ោង៧ហើយ បើចាំយប់ជ្រៅមិនខាន» ពេលនោះនាងក្រមុំក៏បានខលទៅរកអេឡិចដើម្បីមកទទួលនាង ប៉ុន្តែគួរអោយស្តាយណាស់ដែលគាត់មិនអាចឆ្លៀតមកបានព្រោះតែជាប់រវល់។
«ឬមួយក៏ដើរទៅរកឡានក្រុងវិញ» នាងក្រមុំក៏បានដើរទៅមុខជារឿយៗដើម្បីទៅចំណតឡានក្រុងរកឡានក្រុងជិះវិញ។ នៅតាមផ្លូវឡើងស្ងាត់ជ្រងំធ្វើអោយរាងស្តើងរាងភ័យខ្លាចខ្លះដែរព្រោះជាមនុស្សស្រីត្រូវមកដើរនៅលើភ្លៅដែរស្ងាត់បែបនេះ។ ពេលដែលនាងក្រមុំដើរមកដល់ចំណតឡានក្រុងបែរជាគ្មានឡានណាមួយសោះប្រហែលជាចេញទៅបាត់នាង នាងក៏សម្រេចចិត្តអង្គុយរងចាំសិន។
«អេ!!ស្រីស្អាត» ភ្លាមនោះក៏ស្រាប់តែមានមនុស្សប្រុសម្នាក់បានដើរមករកនាងក្រមុំដោយនិយាយជាភាសាជប៉ុន នាងបែបនេះហើយនាងមានអារម្មណ៍ថាមិនទុកចិត្តគេឡើយនាងក៏ក្រោកដើរចេញទៅ។
«អឹ...ឈប់សិនមើល៍ស្រីស្អាត នេះទៅណាចាំបងនាំទៅផ្ទះក៏បានផ្ទះនៅម្តុំណា»
«មិនបាច់ទេ ខ្ញុំដើរទៅខ្លួនឯងបាន»
«នែ!!នេះបងខំចិត្តល្អជួយហើយកុំបដិសេធអី» ពេលនោះគេក៏បានទាញដៃរបស់នាង
«ព្រូស» រាងកាយរបស់គេក៏ត្រូវដួលទៅផ្កាប់មុខទៅលើដីក៏ប្រញាប់ក្រោកមកវិញ។
«ឯងចង់ធ្វើអី?»មនុស្សម្នាក់ក៏បានស្រែកសួរគេជាភាសាជប៉ុនដែរ
«ហ្វាយ» គ្រាន់តែឃើញវត្តមានរបស់គេភ្លាមរាងស្តើងក៏ហៅឈ្មោះរបស់គេភ្លាមព្រោះថានាងស្គាល់គេយ៉ាងច្បាស់ទោះខានជួបមុខគ្នាអស់រយះពេលជាយូរក៏ដោយ។
«នេះ..ល្អដែលតើថ្ងៃនេះបានជួបស្រីស្អាតម្តងពីរនាក់»
«បើចង់ប៉ះមនុស្សស្រីម្នាក់នេះឯងត្រូវរំលងខ្ញុំសិន»
«នែ!!គិតថាធ្វើអីខ្ញុំបាន»
«ផឹប....ឌឹប» មិនចាំយូររាងមាំក៏បានក៏បានធាក់គេមួយជើងហើយក៏បានស្ទុះទៅដាល់មុខគេមួយដៃរហូតដល់បែកមាត់ឈាម។
«ឌឹប...ផូស» មិនភ្លេចខ្លួនបន្តិចវាក៏បានស្ទុះមកដាល់មុខរាងមាំវិញរហូតដល់នាងត្រូវភ្ងាកក្រោយស្ទើរតែទប់ជំឈរមិនជាប់។
«ឌឹប!!ផឹប....ផូស» ការប្រយុទ្ធតបតគ្នាក៏ត្រូវបានបញ្ចប់ព្រោះតែរាងមាំបានវៃអ្នកកម្លោះនោះដួលនៅមួយកន្លែងតែម្តង គេក៏បានខលទៅអោយប៉ូលិសនៅតំបន់នោះមកទទួលអ្នកកម្លោះស្រេច។
«នេះយប់ព្រលប់បែពនេះហេតុអ្វីមកក៏ដើរម្នាក់ឯងបែបនេះ?» រាងមាំក៏សួរទៅកាន់នាងទាំងបារម្ភ។
«អឺ...ក៏ព្រោះតែមិនចង់ចាំ»
«នេះគួរណាតែបារម្ភពីខ្លួនឯង មោះចាំបងនាំអូនត្រឡប់ទៅវិញ» គេក៏បានស៊ូកដៃទៅក្រសោបដៃរបស់នាន ប៉ុន្តែក៏ត្រូវបាននាងដកដៃចេញមកវិញ។
«មិនបាច់ទេខ្ញុំទៅខ្លួនឯងបាន»
«នេះ...កុំមានៈបានទេអូនក៏ឃើញថាវាគ្មានសុវត្ថិភាពមោះ»
«អត់ទេ!!»
«មកមិនចង់ប្រើកម្លាំងជាមួយអូនទេ!! ឆាប់មក» គេក៏ឈរច្រត់ដៃសម្លឹងមើលមុខរបស់នាង។
«នេះហេតុអ្វីក៏មករកខ្ញុំ»
«អូខេ បងមិនបាច់លាក់ទេមករកក៏ព្រោះតែស្រឡាញ់អូននឹងហើយ»
«ក្រែងខ្ញុំធ្លាប់ប្រាប់ហើយមែនទេ?»
«អ្ហឹក» មិនចាំស្តាប់នាងរៀបរាប់ឬជំទាស់ឡើយគឺថាលើកបីនាងតែម្តង។
«នែ!!ដាក់ចុះ»
«ដាក់ចុះក៏គង់តែដាក់ទេ តែដាក់នៅក្នុងឡាន» មិនយូរប៉ុន្មានរាងកាយរបស់នាងក៏ត្រូវបានគេបីទៅដល់ក្នងឡានហើយក៏ដាក់នាងចូលក្នុងឡានហើយគេក៏បន្តបើកចេញរហូតដល់ផ្ទះរបស់នាង។
«ហេតុអ្វីក៏ស្គាល់ផ្ទះខ្ញុំ?»
«រឿងអីដែលពិបាក ក្រែងអូនក៏ដឹងដូចគ្នាថាបងជាអ្នកណា? រឿងប៉ុណ្ណឹងវាគ្មានអ្វីពិបាកសម្រាប់បងឡើយ»
«បើអញ្ចឹងត្រឡប់ទៅវិញទៅ»
«អត់!!បងសុំគេងមួយយប់ផង»
«នែ!!ឆ្កួតឬមកសុំគេងផ្ទះគេផ្តេផ្តាស់នោះ»
«ផ្ទះប្រពន្ធ ប្តីសុំគេងមិនបាន»
«ឈប់!! ឈប់និយាយបែបនេះទៀតព្រោះថាខ្ញុំមិនមែននៅទំនេរទេ»
«បើចង់អោយបងជឿក៏បង្ហាញបងមក»
«នេះ!!គាត់ជាគូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំ» នាងក៏បានបង្ហាញរូបរបស់នាងនិងអេឡិចធ្វើអោយគេសើចហួសចិត្ត។
«បងដឹងរឿងអស់ហើយ ជាគូដណ្តឹងបានយ៉ាងម៉េចបើលោកអេឡិចស្រឡាញ់មនុស្សប្រុសនឹង»
«អ្នកណាប្រាប់នាង?»
«បងដឹងដោយខ្លួនឯង»
«ខ្ញុំទៅហើយ» ដោយដឹងថាប្រកែកមិនឈ្នះគេនាងក៏ប្រញាប់ចុះពីលើឡានភ្លាមគេក៏ប្រញាប់រត់តាមនាងយ៉ាងលឿនរហូតដល់ក្នុងរបងតែនាងមិនបានឈប់និយាយជាមួយគេឡើយ នាងកាន់តែបន្តជំហ៊ានចូលទៅក្នុងផ្ទះហើយក៏ចាកសោរបាត់ទៅទុកអោយឈរនៅខាងក្រៅមើលនាងដែលនៅក្នុងផ្ទះ។

01/02/2025

បងអូនមួយគូនេះចូលចិត្តហិតគ្នា🫣

01/02/2025

អត់ស៊ែរទេផ្តៅឥឡូវហើយអ្នកអាន😒

គុំនំចិត្តអន្ទាក់បេះដូង
ភាគ ២៦ (ទម្លាក់អោយហើយខ្លាចស្រវឹងលក់បាត់) 🥹🥲
«ហឹក....ហឹក...» រាងមាំក៏បានត្រឹមតែសម្រក់ទឹកភ្នែកសម្លឹងមើលទៅដងផ្លូវដែលមានរថយន្តដែលនាំមនុស្សស្រីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ចេញទៅកាន់តែឆ្ងាយៗទៅរហូតដល់ដាច់កន្ទុយភ្នែក។ ឈាមដែលហូរមិនសំខាន់គេគ្មានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ដោយសារតែរបួសឡើយ តែរបួសបេះដូងវាឈឺជាង។ នៅទីបំផុតគេក៏បានក្រោយដើរត្រឡប់មកផ្ទះវិញទាំងអារម្មណ៍មិននៅក្នុងខ្លួន ។
«អ្ហឹក....សឺត» មកដល់ក្នុងបន្ទប់វិញគេក៏បានត្រឹមតែអង្គុយលើសាឡុងទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ចុះមកក្រឡែកទៅមើលជុំវិញបន្ទប់ក៏នឹកដល់រូបរាងស្តើង។
«យ៉ូ» ពេលនោះគេក៏បានទាញទូរស័ព្ទរបស់គេមកបើកមើលរូបរាងស្តើងដែលគេបានលួចថតនាងនៅពេលដែលនាងភ្លេចខ្លួននិងពេលនាងគេងលក់។ ពេលរាត្រីមកដល់រាងមាំក៏នៅតែអង្គុយនៅចុងគ្រែដូចមនុស្សដែលគ្មានវិញ្ញាណដោយនៅក្នុងដៃមានកាន់ដបស្រានៅក្នុងដៃហើយនៅមានរាយប៉ាយនៅលើការ៉ូ។
«សមមុខឯងហើយ សមហើយដែលនាងទៅចោលឯង....ហឹក......ហឹក...» រាងមាំនិយាយទាំងទឹកភ្នែកអួលដើមករបន្ទោសអោយខ្លួនឯង ។ ពេលនេះគ្មានអ្នកណាម្នាក់មកលួងលោមគេឡើយមានត្រឹមតែដបស្រាដែលជាមិត្តនឹងគេរៀបរាប់ពាក្យទាំងនោះនៅក្នុងបន្ទប់ងងឹតតែម្នាក់ឯង
«តើបងត្រូវលះបងអ្វីទៀតដើម្បីអោយអូនព្រមលើកលែងទោសអោយបង...សឺត...» កាន់តែរៀបរាប់ទឹកភ្នែកក៏កាន់តែស្រក់ចុះប្រណាំងនឹងការឈឺចាប់ដែលស្ថិតនៅក្នុងបេះដូងរបស់គេនៅពេលនេះ។ គេក៏បានកាន់ទូរស័ព្ទមកមើលអាខោនអាយជីរបស់រាងស្តើងហើយក៏ញញឹមពេលដែលឃើញរូបរបស់នាង។
«....» គេក៏កំពុងតែសម្រេចចិត្តថាគួរតែផ្ញើរសារទៅនាងឬក៏អត់ ម្រាមដៃវិញឡើយញ័រអស់ហើយស្ទើរតែកាន់ទូរស័ព្ទមិនជាប់នៅពេលដែលចុចចូលទៅកាន់កន្លែងផ្ញើរសារ ពេលនោះគេក៏ស្រាប់តែក្រឡែកឃើញថាអាខោនរបស់នាងកំពុងតែActive។
«យ៉ូ...» គេក៏បានជូតទឹកភ្នែកចេញហើយក៏ចុចខាងទៅនាងតែម្តង ប៉ុន្តែអ្វីដែលគេទទួលបាននោះការគឺការចុចបិតទៅវិញ។
«យ៉ូ....អូនលើកទូរស័ព្ទបងតើបានទេ?» គេក៏បានព្យាយាមខលទៅម្តងហើយម្តងទៀតរហូតដល់នាងព្រមទទួល។
«យ៉ូ.....នេះអូនពិតមែនបង.....បង» គេរំភើបពេកឡើយនិយាយអ្វីលែងចេញហើយក្រៅពីហៅឈ្មោះរបស់នាង។
«ឈប់ខលមកខ្ញុំទៀត នេះបើនៅតែរញ៉េរញ៉ៃជាមួយនឹងខ្ញុំទៀតខ្ញុំនឹងប្លុកចោលហើយ» និយាយតែប៉ុណ្ណឹងនាងក៏បានបិតទូរស័ព្ទបាត់រកតែគេនិយាយជាមួយនាងមិនបាន។ គេពិតជាចង់ព្យាយាមខលទៅម្តងទៀតណាស់ប៉ុន្តែគេនឹកដល់ប្រយោគដែលនាងនិយាយថាបើនៅតែខលមករញ៉េរញ៉ៃទៀតនាងនឹងប្លុកមិនខាងចុងក្រោយក៏មានតែទ្រាំព្រោះបើនាងប្លុកគេពិតមែនគេនឹងមិនបានមើលឃើញពីសមកម្មភាពនាងឡើយសុខចិត្តលួចមើលនាងពីចំណាយក៏បាន។ នៅពេលនេះគ្មានអ្វីឡើយក្រៅពីស្រាដែលជាមិត្តសម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហានៅពេលនេះ។
«ប្រាវ» ដបស្រាយក៏ត្រូវបានគេកប់ទៅលើការ៉ូបែកខ្ចាយនឹកខឹងនឹងខ្លួនដែលជាហេតុធ្វើអោយនាងចាកចេញទៅ។ ពេលវេលាចេះតែកន្លងផុតទៅច្រើនថ្ងៃរាងមាំតែងតែទៅមុខផ្ទះរបស់រាងស្តើងដើម្បីចាំជួបនាងក្រមុំប៉ុន្តែប៉ាម៉ាក់នាងបានប្រាប់កូនចៅរបស់ខ្លួនមិនអនុញ្ញាតអោយគេចូលឡើយ បើខ្លាំងក៏ឈរនៅខាងក្រៅផ្ទះទៅគេតែងតែធ្វើបែបនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃតែមិនឃើញវត្តមានរបស់រាងស្តើងសោះ នេះនាងពិតជាដាច់ចិត្តមិនចង់ឃើញគេពិតមែន។
«លោក....លោកពូខ្ញុំសូមអង្វរណាអោយយ៉ូកមកជួបខ្ញុំបានទេ?» គ្រាន់តែឃើញវត្តមានរបស់ប៉ានាងភ្លាមគេប្រញាប់រត់ទៅរកភ្លាមដើម្បីនិយាយចរចារគ្នា។
«នែ!!ខ្ញុំថាឯងត្រឡប់ទៅវិញទៅទោះជាមកឈរនៅទីនេះមួយជីវិតទៀតក៏គ្មានប្រយោជន៍ដែរ»
«តែ...ខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់យ៉ូ ហើយខ្ញុំព្រមទទួលថាខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើខុសប៉ុន្តែខ្ញុំសូមទទួលរាល់កំហុសទាំងនោះលោកពូអោយខ្ញុំធ្វើអីក៏ព្រមដែរ»
«នេះ...ហេតុអ្វីក៏ពិបាកនិយាយគ្នាបែបនេះខ្ញុំប្រាប់ហើយហើយអត់គឺអត់ នេះកូនស្រីខ្ញុំស្រឡាញ់ស្មើរជីវិតចិញ្ចឹមនាងតាំងពីបាតជើងក្រហមមិនហ៊ានសូម្បីលើកដៃវៃនាង ប៉ុន្តែឯងសាកគិតមើលថាយើងមានអារម្មណ៍បែបណានៅពេលដែលដឹងថានាងត្រូវគេធ្វើបាននេះខ្ញុំមិនសម្លាប់ឯងគឺសំណាងហើយ»
«ខ្ញុំប្រាប់លោកពូហើយថាខ្ញុំព្រមគ្រប់បែបយ៉ាងអោយតែលោកពូប្រាប់ ខ្ញុំសុំមើលថែនាង»
«មិនបាន» រាងមាំក៏បានលុតជង្គង់ចុះនៅមុខប៉ារបស់យ៉ូ
«ឬក៏លោកពូស្អប់ខ្ពើមខ្ញុំព្រោះខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សប្រុស»
«វាមិនពាក់ព័ន្ធគ្នាទេខ្ញុំមិនដែលគិតបែបនេះ អ្វីក៏ដោយអោយតែកូនខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្ញុំក៏ពេញចិត្តតែមនុស្សដែលធ្លាប់ធ្វើបានកូនស្រីខ្ញុំខ្ញុំមិនអាចបណ្តោយអោយវាកើតឡើងម្តងទៀត។ អ៎!!មួយវិញទៀតឈប់មកទីនេះនាំតែខាតពេលទៅព្រោះថាខ្ញុំលែងអោយកូនខ្ញុំរស់នៅប្រទេសថៃហើយ» គ្រាន់តែលឺបែបនេះភ្លាមគេបានសម្លឹងមើលមុខប៉ារបស់នាង
«យ៉ូទៅណាលោកពូប្រាប់ខ្ញុំបានទេ?»
«....» គាត់មិននិយាយអ្វីឡើយក៏បានដើរចូលទៅខាងក្នុងដោយមិនខ្វល់ពីការសួររបស់រាងមាំឡើយ គេក៏បានរត់ទៅតាមគាត់ដើម្បីសុំចម្លើយតែទ្វាររបងបិតបាត់ទៅហើយ។ នេះតើគេអាចរកនាងដោយរបៀបណា តើនាងទៅប្រទេសណាទៅ? ទីក្រុងមួយណា? ចុងក្រោយគេក៏បានចាកចេញទៅទាំងអស់សង្ឃឹម។
ប្រទេសជប៉ុន
មនុស្សស្រីម្នាក់ដែលកំពុងតែដើរលេងយ៉ាងសប្បាយលើកំរាលណព្រិលដែលធ្លាក់ចុះមកសក្បុសគ្រប់ដណ្តប់លើផ្ទៃដីទាំងមូលទាំងផ្ទះ ទាំងដើមឈើ ទាំងដងវិថីគឺក្រាសទៅដោយព្រិលទាំងអស់ ។ មើលទៅនាងហាក់ដូចជាសប្បាយចិត្តជាងមុននេះប្រហែលជានាងភ្លេចមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងតែស្វែងរកនាងនៅប្រទេសថៃស្ទើរតែក្រឡាប់ផែនដីទៅហើយ ។
«យ៉ូ» សំឡេងបុរសម្នាក់បានហៅឈ្មោះនាងក្រមុំធ្វើអោយនាងប្រញាប់ក្រឡែកមើលភ្លាមជាមួយនឹងស្នាមញញឹម បុរសម្នាក់នេះពិតជាសង្ហាខ្លាំងណាស់ប្រៀបដូចជាទេវបុត្រអញ្ចឹងកំពស់ខ្ពស់ស្បែកស បបូរមាត់ព្រែកមានពណ៍ផ្កាឈូកដោយធម្មតា កែវភ្នែកពណ៍ទឹកសមុទ្រព្រោះគេគឺជាកូនអ៊ឺរ៉ុប រាងកាយមាំទាំមើលទៅគេជាបុរសដែលហាត់ប្រាណជាប្រចាំហើយ។
«ចា៎»
«ចាំយូរទេ?»
«ហ៎...យូរណាស់ខ្ញុំឈរចាំឡើយចង់កកហើយ» អ្នកទាំងពីរបាននិយាយគ្នាជាភាសាអង់គ្លេសលឺបែបនេះហើយបុរសម្នាក់នោះក៏សើចទាំងយកដៃទៅចាប់ក្បាលនាងក្រមុំនឹងអង្រួលតិចៗទាំងក្នាញ់។
«ខ្ញុំប្រាប់ហើយតើថាអោយទៅរងចាំនៅខាងក្នុងនោះមកឈរកណ្តាលព្រិលបែបនេះគឺត្រជាក់បែបនេះហើយ នេះសូម្បីតែកន្សែងបង់កក៏គ្មានដែរ» ពេលនោះគេក៏បានដោះកន្សែងពីករបស់គេមកបង់នៅលើកអោយនាងមើលទៅគេពិតជាយកចិត្តទុកដាក់លើនាងក្រមុំណាស់ចំណែកនាងវិញក៏ញញឹមដាក់គេឡើងជិតភ្នែកទៅហើយ។

31/01/2025

គុំនំចិត្តអន្ទាក់បេះដូង
ភាគ ២៦ (ទម្លាក់អោយហើយខ្លាចស្រវឹងលក់បាត់) 🥹🥲
«ហឹក....ហឹក...» រាងមាំក៏បានត្រឹមតែសម្រក់ទឹកភ្នែកសម្លឹងមើលទៅដងផ្លូវដែលមានរថយន្តដែលនាំមនុស្សស្រីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ចេញទៅកាន់តែឆ្ងាយៗទៅរហូតដល់ដាច់កន្ទុយភ្នែក។ ឈាមដែលហូរមិនសំខាន់គេគ្មានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ដោយសារតែរបួសឡើយ តែរបួសបេះដូងវាឈឺជាង។ នៅទីបំផុតគេក៏បានក្រោយដើរត្រឡប់មកផ្ទះវិញទាំងអារម្មណ៍មិននៅក្នុងខ្លួន ។
«អ្ហឹក....សឺត» មកដល់ក្នុងបន្ទប់វិញគេក៏បានត្រឹមតែអង្គុយលើសាឡុងទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ចុះមកក្រឡែកទៅមើលជុំវិញបន្ទប់ក៏នឹកដល់រូបរាងស្តើង។
«យ៉ូ» ពេលនោះគេក៏បានទាញទូរស័ព្ទរបស់គេមកបើកមើលរូបរាងស្តើងដែលគេបានលួចថតនាងនៅពេលដែលនាងភ្លេចខ្លួននិងពេលនាងគេងលក់។ ពេលរាត្រីមកដល់រាងមាំក៏នៅតែអង្គុយនៅចុងគ្រែដូចមនុស្សដែលគ្មានវិញ្ញាណដោយនៅក្នុងដៃមានកាន់ដបស្រានៅក្នុងដៃហើយនៅមានរាយប៉ាយនៅលើការ៉ូ។
«សមមុខឯងហើយ សមហើយដែលនាងទៅចោលឯង....ហឹក......ហឹក...» រាងមាំនិយាយទាំងទឹកភ្នែកអួលដើមករបន្ទោសអោយខ្លួនឯង ។ ពេលនេះគ្មានអ្នកណាម្នាក់មកលួងលោមគេឡើយមានត្រឹមតែដបស្រាដែលជាមិត្តនឹងគេរៀបរាប់ពាក្យទាំងនោះនៅក្នុងបន្ទប់ងងឹតតែម្នាក់ឯង
«តើបងត្រូវលះបងអ្វីទៀតដើម្បីអោយអូនព្រមលើកលែងទោសអោយបង...សឺត...» កាន់តែរៀបរាប់ទឹកភ្នែកក៏កាន់តែស្រក់ចុះប្រណាំងនឹងការឈឺចាប់ដែលស្ថិតនៅក្នុងបេះដូងរបស់គេនៅពេលនេះ។ គេក៏បានកាន់ទូរស័ព្ទមកមើលអាខោនអាយជីរបស់រាងស្តើងហើយក៏ញញឹមពេលដែលឃើញរូបរបស់នាង។
«....» គេក៏កំពុងតែសម្រេចចិត្តថាគួរតែផ្ញើរសារទៅនាងឬក៏អត់ ម្រាមដៃវិញឡើយញ័រអស់ហើយស្ទើរតែកាន់ទូរស័ព្ទមិនជាប់នៅពេលដែលចុចចូលទៅកាន់កន្លែងផ្ញើរសារ ពេលនោះគេក៏ស្រាប់តែក្រឡែកឃើញថាអាខោនរបស់នាងកំពុងតែActive។
«យ៉ូ...» គេក៏បានជូតទឹកភ្នែកចេញហើយក៏ចុចខាងទៅនាងតែម្តង ប៉ុន្តែអ្វីដែលគេទទួលបាននោះការគឺការចុចបិតទៅវិញ។
«យ៉ូ....អូនលើកទូរស័ព្ទបងតើបានទេ?» គេក៏បានព្យាយាមខលទៅម្តងហើយម្តងទៀតរហូតដល់នាងព្រមទទួល។
«យ៉ូ.....នេះអូនពិតមែនបង.....បង» គេរំភើបពេកឡើយនិយាយអ្វីលែងចេញហើយក្រៅពីហៅឈ្មោះរបស់នាង។
«ឈប់ខលមកខ្ញុំទៀត នេះបើនៅតែរញ៉េរញ៉ៃជាមួយនឹងខ្ញុំទៀតខ្ញុំនឹងប្លុកចោលហើយ» និយាយតែប៉ុណ្ណឹងនាងក៏បានបិតទូរស័ព្ទបាត់រកតែគេនិយាយជាមួយនាងមិនបាន។ គេពិតជាចង់ព្យាយាមខលទៅម្តងទៀតណាស់ប៉ុន្តែគេនឹកដល់ប្រយោគដែលនាងនិយាយថាបើនៅតែខលមករញ៉េរញ៉ៃទៀតនាងនឹងប្លុកមិនខាងចុងក្រោយក៏មានតែទ្រាំព្រោះបើនាងប្លុកគេពិតមែនគេនឹងមិនបានមើលឃើញពីសមកម្មភាពនាងឡើយសុខចិត្តលួចមើលនាងពីចំណាយក៏បាន។ នៅពេលនេះគ្មានអ្វីឡើយក្រៅពីស្រាដែលជាមិត្តសម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហានៅពេលនេះ។
«ប្រាវ» ដបស្រាយក៏ត្រូវបានគេកប់ទៅលើការ៉ូបែកខ្ចាយនឹកខឹងនឹងខ្លួនដែលជាហេតុធ្វើអោយនាងចាកចេញទៅ។ ពេលវេលាចេះតែកន្លងផុតទៅច្រើនថ្ងៃរាងមាំតែងតែទៅមុខផ្ទះរបស់រាងស្តើងដើម្បីចាំជួបនាងក្រមុំប៉ុន្តែប៉ាម៉ាក់នាងបានប្រាប់កូនចៅរបស់ខ្លួនមិនអនុញ្ញាតអោយគេចូលឡើយ បើខ្លាំងក៏ឈរនៅខាងក្រៅផ្ទះទៅគេតែងតែធ្វើបែបនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃតែមិនឃើញវត្តមានរបស់រាងស្តើងសោះ នេះនាងពិតជាដាច់ចិត្តមិនចង់ឃើញគេពិតមែន។
«លោក....លោកពូខ្ញុំសូមអង្វរណាអោយយ៉ូកមកជួបខ្ញុំបានទេ?» គ្រាន់តែឃើញវត្តមានរបស់ប៉ានាងភ្លាមគេប្រញាប់រត់ទៅរកភ្លាមដើម្បីនិយាយចរចារគ្នា។
«នែ!!ខ្ញុំថាឯងត្រឡប់ទៅវិញទៅទោះជាមកឈរនៅទីនេះមួយជីវិតទៀតក៏គ្មានប្រយោជន៍ដែរ»
«តែ...ខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់យ៉ូ ហើយខ្ញុំព្រមទទួលថាខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើខុសប៉ុន្តែខ្ញុំសូមទទួលរាល់កំហុសទាំងនោះលោកពូអោយខ្ញុំធ្វើអីក៏ព្រមដែរ»
«នេះ...ហេតុអ្វីក៏ពិបាកនិយាយគ្នាបែបនេះខ្ញុំប្រាប់ហើយហើយអត់គឺអត់ នេះកូនស្រីខ្ញុំស្រឡាញ់ស្មើរជីវិតចិញ្ចឹមនាងតាំងពីបាតជើងក្រហមមិនហ៊ានសូម្បីលើកដៃវៃនាង ប៉ុន្តែឯងសាកគិតមើលថាយើងមានអារម្មណ៍បែបណានៅពេលដែលដឹងថានាងត្រូវគេធ្វើបាននេះខ្ញុំមិនសម្លាប់ឯងគឺសំណាងហើយ»
«ខ្ញុំប្រាប់លោកពូហើយថាខ្ញុំព្រមគ្រប់បែបយ៉ាងអោយតែលោកពូប្រាប់ ខ្ញុំសុំមើលថែនាង»
«មិនបាន» រាងមាំក៏បានលុតជង្គង់ចុះនៅមុខប៉ារបស់យ៉ូ
«ឬក៏លោកពូស្អប់ខ្ពើមខ្ញុំព្រោះខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សប្រុស»
«វាមិនពាក់ព័ន្ធគ្នាទេខ្ញុំមិនដែលគិតបែបនេះ អ្វីក៏ដោយអោយតែកូនខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្ញុំក៏ពេញចិត្តតែមនុស្សដែលធ្លាប់ធ្វើបានកូនស្រីខ្ញុំខ្ញុំមិនអាចបណ្តោយអោយវាកើតឡើងម្តងទៀត។ អ៎!!មួយវិញទៀតឈប់មកទីនេះនាំតែខាតពេលទៅព្រោះថាខ្ញុំលែងអោយកូនខ្ញុំរស់នៅប្រទេសថៃហើយ» គ្រាន់តែលឺបែបនេះភ្លាមគេបានសម្លឹងមើលមុខប៉ារបស់នាង
«យ៉ូទៅណាលោកពូប្រាប់ខ្ញុំបានទេ?»
«....» គាត់មិននិយាយអ្វីឡើយក៏បានដើរចូលទៅខាងក្នុងដោយមិនខ្វល់ពីការសួររបស់រាងមាំឡើយ គេក៏បានរត់ទៅតាមគាត់ដើម្បីសុំចម្លើយតែទ្វាររបងបិតបាត់ទៅហើយ។ នេះតើគេអាចរកនាងដោយរបៀបណា តើនាងទៅប្រទេសណាទៅ? ទីក្រុងមួយណា? ចុងក្រោយគេក៏បានចាកចេញទៅទាំងអស់សង្ឃឹម។
ប្រទេសជប៉ុន
មនុស្សស្រីម្នាក់ដែលកំពុងតែដើរលេងយ៉ាងសប្បាយលើកំរាលណព្រិលដែលធ្លាក់ចុះមកសក្បុសគ្រប់ដណ្តប់លើផ្ទៃដីទាំងមូលទាំងផ្ទះ ទាំងដើមឈើ ទាំងដងវិថីគឺក្រាសទៅដោយព្រិលទាំងអស់ ។ មើលទៅនាងហាក់ដូចជាសប្បាយចិត្តជាងមុននេះប្រហែលជានាងភ្លេចមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងតែស្វែងរកនាងនៅប្រទេសថៃស្ទើរតែក្រឡាប់ផែនដីទៅហើយ ។
«យ៉ូ» សំឡេងបុរសម្នាក់បានហៅឈ្មោះនាងក្រមុំធ្វើអោយនាងប្រញាប់ក្រឡែកមើលភ្លាមជាមួយនឹងស្នាមញញឹម បុរសម្នាក់នេះពិតជាសង្ហាខ្លាំងណាស់ប្រៀបដូចជាទេវបុត្រអញ្ចឹងកំពស់ខ្ពស់ស្បែកស បបូរមាត់ព្រែកមានពណ៍ផ្កាឈូកដោយធម្មតា កែវភ្នែកពណ៍ទឹកសមុទ្រព្រោះគេគឺជាកូនអ៊ឺរ៉ុប រាងកាយមាំទាំមើលទៅគេជាបុរសដែលហាត់ប្រាណជាប្រចាំហើយ។
«ចា៎»
«ចាំយូរទេ?»
«ហ៎...យូរណាស់ខ្ញុំឈរចាំឡើយចង់កកហើយ» អ្នកទាំងពីរបាននិយាយគ្នាជាភាសាអង់គ្លេសលឺបែបនេះហើយបុរសម្នាក់នោះក៏សើចទាំងយកដៃទៅចាប់ក្បាលនាងក្រមុំនឹងអង្រួលតិចៗទាំងក្នាញ់។
«ខ្ញុំប្រាប់ហើយតើថាអោយទៅរងចាំនៅខាងក្នុងនោះមកឈរកណ្តាលព្រិលបែបនេះគឺត្រជាក់បែបនេះហើយ នេះសូម្បីតែកន្សែងបង់កក៏គ្មានដែរ» ពេលនោះគេក៏បានដោះកន្សែងពីករបស់គេមកបង់នៅលើកអោយនាងមើលទៅគេពិតជាយកចិត្តទុកដាក់លើនាងក្រមុំណាស់ចំណែកនាងវិញក៏ញញឹមដាក់គេឡើងជិតភ្នែកទៅហើយ។

31/01/2025

ថ្ងៃ25ខែក្រោយអាចត្រៀមកាដូអោយមីនៗបានណា អត់ប្រកែកទេ🥱😝😆
https://www.facebook.com/share/v/15a1E7EjSi/

31/01/2025

អាវនឹងចេះតែម៉េចបានលើករហូត បងហែងចាប់ខ្វៃឥឡូវហើយ🤧

31/01/2025

ត្រឹមជាក្មេងតូចមួយ តូចញឹប🤏ដែលមិនទាន់ចេះលាងចានឆ្នាំងពេលញ៉ាំមីហើយ🤪

31/01/2025

មានកូនការបន្ទុកទៅលើកូនស្រីអេដមីន ដោយថាកូនស្រីអេដមីនញ៉ាំមីហើយអត់លាងចានឆ្នាំង ។ នែ!!លាងធ្វើអីទុកអោយម្ចាស់ផ្ទះគេលាងទៅមែនផ្ទះយើងផង 😌😒

31/01/2025

ចង់ cover បទជួបដើម្បីបែក ឥឡូវហ្គីតាខូចបាត់🥹សេដ

31/01/2025

អ្នកអាន៖ ចុងក្រោយភីហ្វយយំម៉េចយំទៅអត់ខ្វល់ សំខាន់ឆុងមីឆ្អិន🥱

31/01/2025

អានៗទៅចាំបាច់ស្រម៉ៃរូបភាព🙉

30/01/2025

គុំនំចិត្តអន្ទាក់បេះដូង
ភាគ ២៥ (អត់លើកទឹកចិត្តអោយក្មេងអានទេណាវគ្គនឹង សុំទោសចំពោះការប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យ)
នៅទីបំផុតគេក៏ប្រឹងងើយរហូតដល់បបូរមាត់របស់គេត្រូវប៉ះនឹងបបូរមាត់រាងស្តើង ចំណែកនាងវិញក៏បិតភ្នែកទទទួលនូវស្នាមថើបរបស់គេដៃរបស់រាងមាំក៏បានក្រសោបកញ្ជឹងករបស់នាងជាប់ព្រមទាំងវេកសក់របស់រាងស្តើងកុំអោយជាឧបស្គដែលរំខានការថើបរបស់គេ។
«ជុប!!អ៊ុប» សំឡេងនដៃការប៉ះទង្គិចនៃបបូរមាត់ទាំងគូក៏បានបន្លឺឡើងព្រោះបបូរមាត់នាងក្រមុំត្រូវបានគេថ្នាក់ថ្នមយ៉ាងផ្អែមល្ហែមដោយមានការសហការពីនាងល្អិតដូចគ្នាផងដែរ នៅទីបំផុតការថើបដែលទន់ភ្លន់ក៏ប្តូរមកជាការក្រេបញ្ជក់បបូរមាត់ដ៏រោលរាលព្រោះតែរាងមាំមើលទៅដូចជាមនុស្សដែលអត់ឃ្លានមកពីណា ឬមួយក៏គេនឹកដល់បបូរមាត់មួយនេះយូរហើយរយះពេលយូរហើយដែលគេឃ្លាតឆ្ងាយពីនាង នឹករាល់ទង្វើរនឹកនូវសំឡេងដ៏សែនពិរោះ ក្លិនដ៏ក្រអូបប្រហើរ ដងខ្លួនរាងកាយដ៏ស៊ិចស៊ីនិងទាក់ទាញរបស់នាងល្អិត ដៃដែលស្រាប់កញ្ជឹងកមុននឹងក៏បំលាស់ទីមកឈប់ត្រឹមចង្កេះនាងក្រមុំទាំងបាតដៃម្ខាងស្ទើរតែក្រសោបវាជុំទៅហើយគេបានក្រសោបនឹងច្រាប់វាស្រាលៗចំណែកបបូរមាត់វិញគឺនៅតែជាប់រវល់បឺតជញ្ជក់ផ្តោះផ្តងប្តូររសជាតិផ្អែមល្ហែមអោយគ្នាហាក់ដូចជាមិនឆ្អែតឆ្អន់សោះ។ នាងល្អិតនេះក៏មិនអោយគេអោយខកចិត្តដែលអ្វីដែលគេធ្លាប់បង្រៀនពីមុនមកគឺថាយកមកប្រើអស់ហើយបបូរមាត់ក៏បង្ហើបដើម្បីបង្ករភាពងាយស្រួលដល់គេជាឱកាសដែលគេអាចបឺតជញ្ជក់រសជាតិពីបបូរមាត់តូចស្តើង មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះនាងក៏បានខាំបបូរមាត់របស់គេស្រាលៗទាំងស្នាមញញឹម( នឹករឿងមីងក្មួយគេដល់ហើយកន្លែងនឹង) ។
«ផឹប» រាងកាយរបស់នាងក្រមុំក៏ត្រូវបានគេបង្វែរអោយគេងនៅក្រោមទ្រូងរបស់គេម្តងដោយមានរាងកាយដ៏មាំរបស់គេសង្រ្គប់លើនាងក្រមុំដូចជាក្លាសង្រ្គប់ចំនីអញ្ចឹង។
«អ្ហឹក.....ជុប...» មិនរងចាំយូរគេក៏បានអោនចុះទៅរកបបូរមាត់របស់នាងសារជាថ្មីចំណែកដៃវិញក៏កំពុងតែស្រាយខ្សែរ៉ូបគេងយប់របស់នាងក្រមុំចេញដោយជំនាញតែម្តង។
«សឺត...សឺត» ចុងច្រមុះរបស់គេក៏បានធ្វើដំណើរមកដល់កញ្ជឹងករបស់នាងទាំងបន្សល់ទុកស្នាមក្រហមជាំលើវាផងដែរ។
«ជុប....អ៊ុប» ចំណែករាងស្តើងវិញក៏បានស៊ូដៃចូលទៅក្នុងកអាវរបស់គេព្រមទាំងប្រឡេះឡេវអាវរបស់គេចេញ។ មិនបានប៉ុន្មាននាទីផងរាងកាយរបស់អ្នកទាំងពីរក៏ត្រូវបានបោះចោលទៅលើការ៉ូដោយគ្មានសល់សូម្បីតែមួយ។ រាងកាយរបស់នាងក្រមុំក៏ត្រូវបានគេស្ទាបអង្អែលគ្រប់កន្លែងដៃក៏ធ្វើដំណើរចុះក្រោមជារឿយៗរហូតដល់គល់ភ្លៅរបស់នាង ។
«អ្ហឹស....» សំឡេងរបស់នាងធ្វើអោយគេដែលកំពុងតែឈ្មុសឈ្មុលត្រង់ចង្អូរទ្រូងរបស់នាងញញឹមទាំងពេញចិត្ត រួចហើយកគេក៏បានស្ទុះមកប្រសពមុខជាមួយនឹងគឺថាមុខរបស់គេនៅកៀកនឹងនាងតែម្តង ចុងច្រមុះប៉ះគ្នាបបូរមាត់បើគេកម្រើនិយាយតែបន្តិចគឺច្បាស់ជាប៉ះមិនខាន។
«បងនឹកសំឡេងមួយនេះខ្លាំងណាស់ដឹងទេ មិនបាច់ទប់សំឡេងទេគ្មានអ្នកណាស្តាប់លឺសំឡេងបងក្រៅពីអូនទេ?» បញ្ចប់ប្រយោគភ្លាមបបូរមាត់របស់នាងក៏ត្រូវបានគេគ្រប់សារជាថ្មីទាំងកំរោលដៃរបស់គេក៏វិញក៏នៅតែបន្តកិច្ចរបស់គេនៅខាងផ្នែកខាងក្រោម។
«ហ្វាយ....អ្ហឹស....» ពេលនោះគេក៏បានដកបបូរមាត់ចេញពីបបូរមាត់នាងរួចហើយក៏បានសម្លឹងមើលមុខនាងរួចហើយក៏បន្តនិយាយជាមួយនាង។
«ដៃរបស់បើគ្មានកន្លែងខ្ញាំទេ ខ្ញុំខ្នងរបស់បងក៏បានវាសម្រាប់អូនតែម្នាក់គត់....»
«តែ!!» នាងក្រមុំមិនហ៊ាននោះទេព្រោះខ្លាចថានឹងធ្វើអោយគេឈឺ
«វាជាកម្មសិទ្ធិរបស់អូនតែម្នាក់គត់..អ៊ុប» និយាយចប់ភ្លាមគេក៏បានអោនទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់រាងស្តើងម្តងទៀត រីឯដៃរបស់រាងស្តើងវិញក៏បានចាប់ស្រវ៉ាអោបគេព្រមទាំងខាំ្ញខ្នងរបស់គេហូតដល់រលាត់ស្បែកឈាមឃើញស្នាមក្រចករបស់នាង ប៉ុន្តែគេវិញគ្មានការឈឺអ្វីបន្តិចឡើយ ។ បបូរមាត់របស់គេក៏បានធ្វើដំណើរមកដល់ត្រឹមកញ្ជឹងករបស់នាងថើបញ៉ក់ញីហើយបង្អូសចុះក្រោមជារឿយៗ រឿងដ៏ក្តៅគគុកកៅនៅតែបន្តទៅមុខដោយមានរាងមាំជាអ្នកដឹកនាំនឹងបង្រៀននាងគ្រប់បែបយ៉ាង ចំណែកនាងល្អិតឯនេះវិញប្រៀបដូចជាសិស្សដែលពូកែអញ្ចឹងនាងមិនបានធ្វើអោយគ្រូម្នាក់នេះខកចិត្តឡើយ។ រាងកាយមនុស្សស្រីពីរកំពុងតែអង្គុយនៅលើដោយមានរាងកាយនាងក្រមុំអង្គុយលើចង្កេះគេចំណែកគេវិញក៏អោបរាងកាយនាងជាប់ទាំងមុខកំពុងតែឈ្មុសឈ្មុលត្រង់ដើមទ្រូងរាងស្តើង ចំណែកនាងក្រមុំវិញក៏បានអោបរាងកាយរបស់គេកាន់តែណែនដើម្បីកាត់បន្ថយនូវភាពស្រើបស្រាលដែលគេបានផ្តល់អោយ។
«អ្ហឹក....យ៉ូអូនងើបខ្លួនអោយបន្តិចណា» ពេលលឺបែបនេះនាងក៏ធ្វើតាមអ្វីដែលគេសុំមើលទៅនាងស្តាប់បញ្ជាគេល្អណាស់ថ្ងៃនេះ។ នាងក៏បានក្រសោបមុខរបស់គេរួចហើយក៏បានទម្លាក់បបូរមាត់ទៅគ្រប់គ្រង់បបូរមាត់គេម្តងយ៉ាងតក់ក្រហល់រកតែគេដកដង្ហើមមិនទាន់។
«ផឹប» រាងកាយរបស់នាងក៏ត្រូវបានគេផ្តួលទៅក្រោមរាងកាយរបស់គេ បន្តអោនថើបនាងតាំងពីអញ្ចឹងកចុះក្រោមដល់ក្បាលពោះនាងហើយក៏បន្តថើបភ្លៅរបស់នាងក្រមុំ។
«អ្ហឹក» ពេលដែលធ្វើដំណើរមកដល់ខាងក្រោយគេក៏បានចាប់កជើងរបស់នាងតូចមកថើបដោយសម្លឹងមើលកែវភ្នែកមនុស្សស្រីដែលកំពុងតែបិតភ្នែកបង្ហើមសំឡេងស្រាវៗធ្វើអោយគេមានមោទនភាពលើខ្លួនឯងជាងខ្លាំងដែលអាចនាំនាងឆ្លងកាត់សង្រ្គាមដ៏ក្តៅគគុកជាមួយគ្នា។ យប់កាន់តែជ្រៅអ្នកទាំងពីរក៏បានគេងលក់ទាំងអោបគ្នាជាប់មិនព្រមរបេះចេញពីគ្នាឡើយ។
«អ្ហឹក..» រំពេញនោះនាងក្រមុំក៏ស្រាប់តែភ្ញាក់មកទាំងយប់នាងក៏ប្រញាប់រើសម្លៀកបំពាក់មកពាក់ហើយក៏ដាក់ជើងចុះពីលើគ្រាន់តែប្រឹងក្រោកឈរស្ទើរតែមិនចង់រួចទៅហើយ។
«អ្ហាស» នាងក៏ព្យាយាមដើរទៅក្បែរក្បាលដំណេកនោះយកទឹកមកផឹកទើបត្រឡប់មកគេងវិញដោយត្បុលចូលទៅអោបរាងកាយរបស់រាងមាំ ។ ទាំងសម្លឹងមើលមុខដែលកំពុងតែគេងលក់ធ្វើអោយនាងញញឹមដោយមិនដឹងខ្លួន។
«នេះពេលទន់ភ្លន់បែបនេះក៏គួរអោយស្រឡាញ់ដែរតើ» នាងក្រមុំនិយាយទាំងលើកដៃទៅច្បិចចុងច្រមុះនាងស្រាលៗព្រោះខ្លាចគេភ្ញាក់។
«នេះបើពីមុនល្អទន់ភ្លន់បែបនេះប្រហែលពួកយើងមិនមែនមកមើលមុខគ្នាមិនចំបែបនេះទេ? តែខ្ញុំសង្ឃឹមថាការត្រឡប់មកវិញលើកនេះហ្វាយកែប្រែគ្រប់យ៉ាងណា មិនធ្វើអោយខ្ញុំឈឺចាប់ណា។ ដឹងទេថាខ្ញុំចាប់ផ្តើមចាញ់នឹងទង្វើរល្អរបស់នាងហើយដល់ថ្នាក់ហ៊ានលះបង់ដើម្បីខ្ញុំ..ជុប» និយាយចប់នាងក៏បានអោនចុះទៅថើបថ្ងាស់គេជាមួយនឹងស្នាមញញឹម។ ស្រាប់តែនាងក៏ក្រឡែកទៅត្រង់ស្មារបស់គេក៏ឃើញមានស្នាមរបួសដោយសារតែត្រចកនាង ។
«ជុប» នាងក៏បានថើបគេរួចហើយក៏អង្អែលមុខរបួសស្រាលៗ។
«អ្ហឹក...» ភ្លាមនោះស្រាប់តែរាងមាំបានទាញនាងមកអោបទាំងភ្នែកបិតជិត។
«អ្ហឹក...យ៉ា...» ពេលនោះស្រាប់តែគេបានមមើលហៅឈ្មោះមនុស្សម្នាក់ធ្វើអោយរាងស្តើងសម្លឹងមើលគេ។
«យ៉ាដា....ប្រយ័ត្ន» មួយម៉ាត់នេះធ្វើអោយទឹកមុខនាងក្រមុំមុននឹងបែ្រមកស្រពោនភ្លាម។
«អ្ហឹស» ពេលនោះនាងក៏បានប្រញាប់ដកខ្លួនចេញពីភ្លាមទាំងខឹង ទឹកភ្នែកស្ទើរតែស្រក់ចុះតែប្រឹងទប់នេះបញ្ជាក់ថាគេនៅនឹកនៅតែស្រឡាញ់សង្សាចាស់មែនទេដល់ថ្នាក់គេយល់សប្តិទាំងដែលយប់នេះគេនៅជាមួយនាងសោះ។
ថ្ងៃថ្មីចូលមកដល់ភ្លាមរាងមាំបានក្រោកទៅងូតទឹកទាំងអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ ក្រោយពីរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយគេក៏បានគេក៏ប្រញាប់ចេញទៅរករាងស្តើងព្រោះគេជឿជាក់យ៉ាងច្បាស់ថានាងព្រមលើកលែងទោសអោយគេហើយ។
«យ៉ូ...ជុប» ពេលចេញមកខាងក្រៅគេក៏បានឃើញនាងកំពុងតែឈរនៅមុខផ្ទះគេបានចូលមកអោបនាងទាំងញញឹម។
«អូនក្រោកមកមុនម៉េចមិនដាស់បង»
«លែង...កូនស្រីខ្ញុំ» សំឡេងបុរសម្នាក់ធ្វើអោយគេបែរទៅរកម្ចាស់សំឡេងគេស្គាល់ច្បាស់ព្រោះនោះជាគឺប៉ារបស់រាងស្តើងដែលមកជាមួយនឹងអង្គរក្សារបស់គាត់ពីរនាក់។
«លោកពូ...អឺ...លោកពូកមករកអីដែរ?»
«នេះនៅមកសួរខ្ញុំទៀតហ៎....ឯងធ្វើស្អីកូនខ្ញុំខ្លះនៅមានសិទ្ធិមកសួរខ្ញុំទៀត នេះហ៊ានណាស់ហ៊ានធ្វើបាបកូនខ្ញុំ»
«ខ្ញុំទៅវិញហើយ» ពាក្យថាទៅវិញរបស់នាងមួយម៉ាត់ធ្វើអោយគេទម្លាក់ដៃចេញពីចង្កេះនាង ខ្លួនកំរើកស្ទើរតែលែងរួចធ្វើអ្វីមិនត្រូវ។
«អូនកើតអី?»
«សំណួរនេះគួរតែសួរខ្លួនឯងទៅ នេះគិតថាគ្រាន់តែទង្វើរល្អទាំងប៉ុន្មានអាចលុបលាងកំហុសដែលនាងធ្លាប់ធ្វើដាក់ខ្ញុំឬ? ខ្ញុំថាខ្ញុំចំណាយពេលអត់ប្រយោគមកច្រើនថ្ងៃហើយដល់ពេលដែលខ្ញុំត្រឡប់ទៅវិញហើយ ឈប់មករំខានខ្ញុំទៀត»
«អត់..អត់ទេណា...បងមិនព្រមទេ» គេក៏បានចូលទៅអោបនាងជាប់មិនព្រមលែងឡើយ។
«លែងកូនខ្ញុំ»
«អត់ទេណាលោកពូ.....ហឹក....ហឹក....ខ្ញុំទទួលស្គាល់ខ្ញុំថាខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើខុសតែក៏ព្រោះតែការយល់ច្រឡំតែខ្ញុំមកនេះគឺមកសងគ្រប់បែបយ៉ាងកុំយកយ៉ូពីខ្ញុំអីណា» រាងមាំរៀបរាប់ទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ចុះ នេះជាលើកទីមួយដែលគេបង្ហាញហើយអ្នកដទៃបានឃើញទឹកភ្នែកនាង ពីមុនត្រឹមតែយ៉ូកុកប៉ុណ្ណោះដែលឃើញទឹកភ្នែកនាង ប៉ុន្តែពេលនេះប៉ារបស់យ៉ូកុក៏បានឃើញ។
«អ្ហឹក» ពេលនោះនាងក៏បានរុញគេញ ពួកឯងនាំអ្នកនាងឯងទៅវិញ ។
«តោះកូនស្រី» ប៉ារបស់នាងក៏បានឈោងដៃរបស់នាងដើម្បីនាំនាងចេញ។
«កុំអីលោកពូខ្ញុំសុំអង្វរអោយខ្ញុំធ្វើអីក៏បានដែរ កុំយកយ៉ូកុចេញពីខ្ញុំណា..យ៉ូ..បងសុំទោសណាបងពិតជាស្រឡាញ់អូនពិតមែនកុំចេញពីបងបានទេ?» រាងមាំមិនត្រឹមតែនិយាយទេទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះ គេក៏បានលុតជង្គង់នៅមុខប៉ារបស់នាងដែរ តែគាត់មិនខ្វល់ឡើយគាត់ក៏បាននាំកូនស្រីគាត់ដើរសំដៅទៅឡាន។
«អត់ទេ....ខ្ញុំមិនព្រមទេណា...អូនកុំធ្វើបាបនេះបានទេ? ក្រែងយប់មិញពួកយើងត្រូវរ៉ូវគ្នាណាស់ហេតុអ្វីក៏អូនចេញពីបងបែបនេះ...» គេក៏បានព្យាយាមដើរទៅរករាងស្តើងតែអង្គរក្សនាងបានឃាត់គេជាប់រហូតដល់នាងក្រមុំបានឡើងឡានចេញទៅជាមួយនឹងប៉ានាង។
«ហឹក...ហឹក..យ៉ូ...អត់ទេ...ព្រូស»ពេលនោះគេក៏បានបម្រាស់ចេញពីដៃបុរសពីនាក់នោះហើយក៏ប្រឹងរត់តាមឡាននាងក្រមុំទាំងទឹកភ្នែក។
«យ៉ូ...ហឹក...ហឹក...កុំទៅចោលបងបានទេ....បងស្រឡាញ់អូនណា» គេកាន់តែរត់តាមប៉ារបស់រាងស្តើងក៏កាន់តែបន្ថែមល្បឿនចំណែកនាងក៏បានត្រឹមតែសម្លឹងមើលគេតាមកញ្ចក់ទាំងទឹកមុខស្មើរ។ ចំណែករាងមាំវិញចុងក្រោយក៏បាត្រឹមតែលុតជង្គង់នៅលើផ្លូវមើលឡានដែលបើកទៅមុខជារឿយៗរហូតផុតកន្ទុយភ្នែក ទើបកូនចៅប៉ានាងទៅតាមពីក្រោយ ។ ទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះមក បេះដូងវិញដូចត្រូវបានគេពុះជ្រៀកជាពីរនេះគេត្រូវបាត់បង់នាងហើយមែនទេ? គេត្រូវចុះចាញ់ហើយមែន។ តែគេមានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ណាស់ពេលដែលនាងចេញបែបនេះ ឈឺជាងលើមុនខទៅទៀតរហូតរកអ្វីមកប្រៀបមិនបានឡើយ ទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះជំនួសការនិយាយស្តី។
«ផឹប»គេក៏បានក្តាប់ដៃយ៉ាងណែនដាល់ទៅលើថ្នល់កៅស៊ូរហូតឈាមដៃ។
«ហឹក...ហឹក....មកពីបងខ្លួនឯង....មកជាមនុស្សអាក្រក់...»

30/01/2025

ភាគ25ហាមក្មេងក្រោម18អាន🙉

30/01/2025

មីងហ៎!!🙉 ម៉េចចាប់គេចឹង🫢
Credit: https://vt.tiktok.com/ZS6vP8yn2/

30/01/2025

ពេលនៅជាមួយអ្នកផ្សេងគឺ Top Yo តែនៅជាមួយបងហែង បងហែងមិនអោយលើទេ អ៊ុប!!!មិនអោយធ្វើTopទេ🫢
#ฝ้ายโยโกะ