Wydawnictwo Współbycie

12/08/2024

W wakacyjnym numerze Miesięcznik Dzikie Życie znajdziecie przedruk prologu z książki "Świat we mnie, ja w świecie" Joanny Macy.

Dziękujemy Miesięcznik Dzikie Życie za opiekę medialną. 🦎

29/07/2024

Rysia zarządziła przerwę! Oznacza to, że będzie nas tu znacznie mniej przez najbliższy miesiąc. Planujemy spędzić ten czas czytając, odpoczywając i powoli przygotowując się na jesienne premiery. Wracamy do Was pod koniec wakacji.

08/07/2024

Kiedy nasz świat niebezpiecznie zmierza na skraj katastrofy, coraz głośniej wybrzmiewa pilna potrzeba odpowiedzi na uporczywe i przedłużajace się kryzysy. Być może problem nie tkwi w braku odpowiedzi, lecz w tym, że nie zadaliśmy jeszcze „właściwych” pytań. Może nie jesteśmy w stanie zauważyć, że to, jak odpowiadamy na krysys jest częścią kryzysu? Co, jeśli sposób, w jaki przemierzamy świat i o nim myślimy reprodukuje dokładnie tę rzeczywistość, której zmiany pragniemy?
•
Báyò Akómoláfé w swoich tekstach i wystąpieniach przedstawia zaskakujący, nieraz wywrotowy i sprzeczny z intuicją zestaw pytań, strategii i koncepcji, które mogą pomóc nam zredefiniować okrzepłe paradygmaty sprawiedliwości czy nawiedzający Globalne Południe imperatyw „nadrabiania zaległości” oraz dostrzec ograniczenia polityki tożsamościowej, teorii intersekcjonalnych i reprezentacjonizmu.
•
Czerpiąc z jarubańskich technologii i wiedzy oraz koncepcji pielęgnowanych przez posthumanistyczne nurty w filozofii, Akómoláfé pokazuje nam, że człowiek nie jest osamotnionym aktorem i jedynym agentem zmiany w świecie, lecz istotą głeboko uwikłaną w ziemskie perypetie, bez przerwy współtowrzoną przez jej otoczenie. Na każdym kroku udowadnia nam, jak bardzo zwierzęcy jest człowiek i jak bardzo ludzka jest natura, kwestionuje uformowaną przez neoliberalizm i humanizm figurę aktywisty oraz zasadność prostych przepisów na „uratowanie świata”.
•
Nakładem naszego wydawnictwa ukaże się autorski zbiór esejów Báyò Akómoláfé, który przygotowujemy w bezpośredniej współpracy z autorem. Książka pojawi się wiosną 2025 roku w tłumaczeniu Dawida Czecha.
•
Grafika: Jon Marro

03/07/2024

Báyò Akómoláfé jest nigeryjskim pisarzem, cenionym nauczycielem i samozwańczym mówcą trans-publicznym (pojęcie zainspirowane szamańskim kapłaństwem jorubańskiego uzdrowiciela-trikstera), który porzucił karierę profesora psychologii klinicznej. Osadzony w tradycji Joruba oraz jej mitopoetyckich archetypach i kosmologiach, Báyò zastanawia się nad strategiami radzenia sobie z panującym kryzysem cywilizacyjnym w oparciu o Rdzenne technologie swoich przodków, jak i etos materialnego feminizmu, myśli postkolonialnej i tradycji Czarnej wyobraźni. W swojej twórczości eksploruje granice tego, co zrozumiałe, tańczy z ideami posthumanistycznymi, bawi się tajemnicami mechaniki kwantowej i wyzwalającym potencjałem tekstów ekofeministycznych.
•
Akómoláfé jest założycielem post-aktywistycznej organizacji The Emergence Network (the emergence network) oraz gospodarzem kursu/festiwalu We Will Dance with Mountains, który co roku przyciąga setki uczestników i uczestniczek z całego świata. Jest autorem dwóch książek „We Will Tell Our Own Stories!” oraz „These Wilds Beyond Our Fences. Letters to My Daughter on Humanity’s Search for Home”.
•
Autor mieszka w Stanach Zjednoczonych i w Indiach, z których pochodzi jego życiowa partnerka EJ. Báyò jest również ojcem i oddanym uczniem Alethei Aanyi i Kyah Jaydana Abayomi.
•
Nakładem naszego wydawnictwa ukaże się autorski zbiór esejów Báyò Akómoláfé, który przygotowujemy w bezpośredniej współpracy z autorem. Książkę ogłosimy wiosną 2025 roku w przekładzie Dawida Czecha.

01/07/2024

Babcia Rifqa – ikona palestyńskiego oporu, starsza niż państwo Izrael. Za każdym razem, gdy jej wnuk Mohammed wracał ze szkoły, witała go bukietem białego jaśminu. Przez życiorys Rifqi przewinęło się wiele katastrof – od Nakby w 1948 roku i ucieczki z przejętej przez syjonistów Hajfy, przez życie pod okupacją, aż po nielegalną eksmisję z jej rodzinnego domu w dzielnicy Sheikh Jarrah. Rifqa miała duszę wojowniczki, walczącej do ostatniego dnia swojego życia o wolność, godność i wyzwolenie własne, swojej rodziny i narodu.
•
Ten duch niezłomności i bezkompromisowego oddania idei sprawiedliwości przenika każdą stronę zatytułowanego jej imieniem debiutanckiego zbioru poezji Mohammeda el-Kurda. Napisana w tradycji literatury palestyńskiego ruchu oporu i twórczości Ghassana Kanafaniego, poezja El-Kurda opisuje zarazem cykliczny i nieustający horror Nakby i izraelskiej okupacji, jak i równie nieustępliwą naturę palestyńskiego oporu – trwającego aż do pełnego zwycięstwa.
•
„Słowa, które Mohammed gromadzi w swoich wierszach, nie są wyciągnięte z książek ani słowników. Są wyrwane z chmur, wycięte z jego kości, wydobyte z legendarnych opowieści Jerozolimy i inskrypcji na jej historycznych kamieniach oraz zebrane z zagięć w gąsienicach czołgów i dymu historii.” ~ Susan Abulhawa, pisarka
•
Książka ukaże się w przekładzie Bartosza Wójcika wiosną 2025 roku.
•
Zdjęcie przedstawia okładkę amerykańskiego wydania (Haymarket Books).

25/06/2024

Mohammed el-Kurd to wielokrotnie nagradzany poeta, pisarz, dziennikarz i aktywista z Jerozolimy, okupowanej Palestyny. Urodzony w pięćdziesiątą rocznicę Nakby, od najmłodszych lat na własnej skórze doświadczał przemocy kolonializmu osadniczego, czystek etnicznych, kulturobójstwa i niekończących się prób odebrania godności przez izraelskiego okupanta. W swojej twórczości El-Kurd celebruje niezłomność swoich rodaków i rodaczek w dążeniach do wyzwolenia, opisuje codzienność naznaczoną przemocą okupacji oraz bezkompromisowo rozprawia się z fałszywymi, mainstreamowymi narracjami o palestyńskim oporze.
•
Pisarz jest również korespondentem magazynu The Nation oraz redaktorem działu kultury portalu The Mondoweiss. W 2021 Mohammed razem z siostrą Muną zapoczątkował oddolną kampanię , mającą na celu ochronę mieszkańców i mieszkanek osiedla Sheikh Jarrah we wschodniej Jerozolimie przed przymusową eksmisją brutalnie egzekwowaną przez nielegalnych osadników przy wsparciu państwa Izrael. W tym samym roku Mohammed i Muna znaleźli się na liście 100 najbardziej wpływowych osób na świecie magazynu Time.
•
Wiosną 2025 roku nakładem naszego wydawnictwa ukaże się jego debiutancki tom poezji „Rifqa” w przekładzie Bartosza Wójcika.

19/06/2024

M-other. W stronę wywrotowej troski.
Spotkanie wokół książki "Przełomy" Julietty Singh.
•
Przedstawiamy nasze panelistki!
•
Anna Galas-Kosil – kuratorka i menadżerka kultury, obecnie pełni funkcję wicedyrektorki Warszawskiego Obserwatorium Kultury. Współrealizuje badanie dotyczące tego w jaki sposób instytucje i organizacje mogą wspierać artystki i artystów wykonujących pracę opiekuńczą oraz przygotowuje projekt poświęcony idei ogrodów społecznościowych jako miejsc wytwarzania nowych kolektywności. W ramach programu WOK.rezydencje wspiera osoby artystyczne i badawcze.
•
Irmina Walczak - fotografka, antropolożka, edukatorka; absolwentka Iberystyki na UW i doktor nauk społecznych Uniwersytetu w Brasilii. Przez lata zajmowała się oceną polityki kulturalnej w Brazylii. W 2011 roku zwróciła się ku fotografii i zaczęła zgłębiać tematy relacji rodzinnych, intymności i życia codziennego. Wraz ze swoim partnerem badają kwestie związane z kondycją dziecka we współczesnym społeczeństwie oraz aspektami jego cielesności. Od 2017 roku artystka mieszka w kamperze, rejestruje przy tym dzieciństwo trójki swoich dzieci.
•
Jaśmina Wójcik – artystka wizualna, dr hab. prof PJATK, reżyserka, edukatorka, aktywistka, autorka partycypacyjnych akcji społeczno-artystycznych. Zajmuje się włączaniem i oddawaniem podmiotowości społecznościom pozbawionym widzialności i możliwości wypowiedzi. Od dziesięciu lat zaangażowana w edukację empatyczną (autorka MANIFESTU EDUKACJI EMPATYCZNEJ) poprzez opracowywanie autorskich praktyk kreacji artystycznych wypowiedzi dzieci. Jej najnowszy dokument kreacyjny, którego inspiracją jest powieść Janusza Korczaka Król Maciuś Pierwszy, jest realizowany we współpracy z dziećmi i opiera się na zasadach oddolnej edukacji.
•
Więcej informacji na temat wydarzenia: https://www.facebook.com/events/433799069462800

10/06/2024

Dziękujemy Miesięcznik Dzikie Życie za sprawowanie opieki medialnej nad książką "Świat we mnie, ja w świecie" Joanny Macy. 🌿

10/06/2024

🌿☀️

Czy zgodzicie się ze słowami, które Joanna Macy napisała w 1991 roku?
Cytujemy: „Nasze własne przyspieszenie coraz bardziej oddala nas od rytmów świata przyrody i zaślepia na to, jak nań wpływamy”.

Joanna twierdzi, że żyjemy w czasach, w których dominują trzy opowieści:
〰️ Business as usual,
〰️ Wielka Dezintegracja,
〰️ Wieki Zwrot.
W Pracowni pracujemy na rzecz trzeciej z nich, dla przyrody. Wielki Zwrot to wielka przygoda i wielka rewolucja, która zaczyna się - jak mówi Joanna - od przyjęcia dwóch prawd:
1️⃣ Że system gospodarczy, którego pomyślność zależy od wiecznego wzroku korporacyjnych zysków - od tego jak szybko udaje się przemieniać Ziemię w dobra konsumpcyjne, broń i odpady - jest samobójczy.
2️⃣ Że nasze potrzeby mogą być zaspokajane bez niszczenia świata, w którym żyjemy.

🕸 🦉🐟💧🐾🌱🌳 Wszystko istnieje teraz, i wszystko jest ze sobą powiązane. Przeorientowanie świadomości, zmiana paradygmatu myślenia, ma kluczowe znaczenie. Ponieważ zagrożona jest bioróżnorodność i bujność życia na Ziemi, czasy wymagają od nas kreatywnej elastyczności i solidarnego dzielenia się - powinniśmy myśleć wspólnie i w zintegrowany, synergiczny sposób, a nie w dotychczasowych kategoriach fragmentaryczności i rywalizacji.

Dążenia wspólne, wytyczone przez Joannę Macy:
🙌 Dostrójmy się do własnej intencji - działajmy na rzecz wspólnych potrzeb i nowych sposobów współpracy,
🙌 Otwórzmy się na różnorodność. Samoorganizacja całości wymaga zróżnicowania części,
🙌 Wiedzmy, że tylko całość może się sama naprawić. Nie możemy „naprawić” świata, ale możemy mieć udział w jego samouzdrawianiu. Nieodłączną częścią uzdrawiania świata jest uzdrawianie poranionych relacji i spuścizny przeszłości,
🙌 Uczmy się ufać,
🙌 Otwórzmy się na dopływ informacji z szerszego systemu. Nie odrzucajmy bolesnych wiadomości o stanie naszego świata. Zrozummy, że nasz ból z powodu jego kondycji wynika z więzi z nim,
🙌 Mówmy prawdę o tym, jak doświadczamy tego świata. Bądźmy gotowi porzucić dawne odpowiedzi i zwyczajowe role, dawajmy głos pojawiającym się w nas pytaniom,
🙌 Nie wierzmy nikomu, kto twierdzi, że zna ostateczną odpowiedź,
🙌 Pracujmy zespołowo nad wspólnymi przedsięwzięciami służącymi wspólnym celom,
🙌 Hojnie dzielmy się swoimi mocnymi stronami i umiejętnościami,
🙌 Korzystajmy z mocnych stron innych,
🙌 Bądźmy w zgodzie z tym, że nie zobaczymy rezultatów naszej pracy,
🙌 Czyńmy wszystko z pogodą ducha.

Współistnienie z innymi ludźmi i ze wszystkimi istotami, nabierające dla nas realności, gdy bolejemy nad tym światem, ukazuje sieci powiązań w przestrzeni i czasie. Pokazuje, kim jesteśmy i jak jesteśmy spokrewnieni. Zmiana sposobu doświadczania siebie odbywa się przez ciągły proces poszerzania własnej tożsamości.
🌱🐾💚
„Ruszajcie w drogę dla dobra wielu,
ku radości wielu, ze współczucia,
dla pożytku i radości wszystkich istot”

//
Niniejszy wpis jest inspirowany publikacją „Świat we mnie, ja w świecie” Joanny Macy, która ukazała się parę dni temu w Wydawnictwie Współbycie. Wydawane przez Pracownię „Dzikie Życie” jest jej patronem medialnym.

03/06/2024

Dziękujemy Fundacja Trzy Bramy🦎

"Ponieważ obecnej gospodarce światowej nie udaje się ograniczyć emisji gazów cieplarnianych nawet w najmniejszym ułamku stopnia, wydaje się oczywiste, że katastrofy klimatycznej nie unikniemy. Wcześniej wielu i wiele z nas zakładało, że możliwy jest Wielki Zwrot, który zapobiegnie takiemu nieszczęściu. Teraz jednak staramy się postrzegać Wielki Zwrot raczej jako pewien proces, jako pełne zaangażowania działanie, które pomoże nam p r z e t r w a ć upadek gospodarki przemysłowej nastawionej na wzrost. Dzięki motywacji i umiejętnościom, które zdobywamy, angażując się w Praktykę Ponownego Połączenia, zyskujemy orientację oraz budujemy solidarność i wzajemne zaufanie, potrzebne nam, by przebrnąć przez ten nieunikniony krach [...]

Gdy odważymy się stanąć twarzą w twarz z okrutnymi realiami społecznymi i ekologicznymi, które przyzwyczailiśmy się tolerować, rodzi się odwaga i uwolnione zostają moce, które pozwalają wyobrazić sobie ten świat na nowo, a kiedyś - być może - gruntownie go przebudować.

N i e o d w r a c a j w z r o k u. N i e u c i e k a j s p o j r z e n i e m. P a t r z".

Joanna Macy, "Świat we mnie, ja w świecie. W stronę planetarnego przebudzenia", przekład Jerzy Paweł Listwan, Wydawnictwo Współbycie.

fot. Adam Loften

29/05/2024

Dziś premiera książki „Świat we mnie, ja w świecie. W stronę planetarnego przebudzenia” Joanny Macy!
•
Dziękujemy wszystkim osobom, które pracowały nad tym tytułem:
Jerzemu Pawłowi Listwanowi za tłumaczenie,
Annie Wojczyńskiej za redakcję,
Oldze Godlewskiej za korektę,
wydawnictwo i pracownia d2d.pl za opracowanie typograficzne
oraz Miesięcznik Dzikie Życie i Klub Myśli Ekologicznej za opiekę medialną.
•
Możecie już śmiało pytać o „Świat we mnie, ja w świecie” w swoich ulubionych księgarniach.

28/05/2024

Ogromnie dziękujemy wszystkim osobom, które odwiedziły nasze stoisko na Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie. Było nam niezmiernie miło Was poznać, pogadać o książkach i posłuchać o Waszych wrażeniach na temat naszych pierwszych tytułów.
•
Dziękujemy również wspaniałemu zespołowi Centrum Sztuki Włączającej / Teatr 21. Dzielenie z Wami stoiska to była czysta przyjemność i cieszymy się bardzo, że to dopiero początek naszej współpracy. Zajrzyjcie koniecznie na stronę Teatru 21 (teatr21.pl) po więcej informacji o tworzonych przez nich inicjatywach, planowanych spektaklach i oczywiście fenomenalnych publikacjach na temat sztuki włączającej, niepełnosprawności i teorii cripu.
•
Wielkie dzięki , .lilia, , , , , .maciejewicz za waszą pomoc, wsparcie i dostawy kawy na stoisko!

23/05/2024

Jesteśmy na Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie! Znajdziecie nas na stoisku L5, który współdzielimy z Centrum Sztuki Włączającej / Teatr 21.
•
Jutro na naszym stoisku pojawią się świeżutkie egzemplarze „Świat we mnie, ja w świecie” Joanny Macy.
•
Wpadajcie!

24/04/2024

„Mamy w końcu po polsku dwudziestopierwszowieczną dekolonialną poezję, która nie tyle opiewa, co opiernicza Amerykę.”
•
W najnowszym numerze Czas Literatury znajdziecie cztery wiersze z tomu „Postkolonialny wiersz miłosny” Natalie Diaz w tłumaczeniu Joanny Mąkowskiej oraz artykuł wprowadzający do twórczości poetki autorstwa Bartka Wójcika.

17/04/2024

Dziś premiera naszej drugiej książki – „Przełomów” Julietty Singh!
•
Dziękujemy wszystkim osobom, które pracowały nad tym tytułem:
Aleksandrze Szymczyk za tłumaczenie,
Paulinie Bieniek za redakcję,
Oldze Godlewskiej za korektę,
Pracowni d2d za opracowanie typograficzne.
•
Możecie już śmiało pytać o „Przełomy” w swoich ulubionych księgarniach.

15/04/2024

Ostatnie dni przedsprzedaży „Przełomów” Julietty Singh w tłumaczeniu Aleksandry Szymczyk! Zamówienia możecie składać na stronie księgarni Tajfuny: https://tajfuny.pl/produkt/przelomy/
•
„Przełomy” to poruszający esej w formie listu do córki, w którym autorka opowiada o dziedzictwie kolonializmu, queerowym rodzicielstwie, istocie wspólnoty, ekstraktywnej naturze kapitalizmu i katastrofie klimatycznej. Matkowanie w kończącym się świecie to według Singh nieustanne balansowanie pomiędzy pragnieniem zapewnienia bezpieczeństwa swojemu dziecku a chęcią budowania w nim głębokiej świadomości problemów, z którymi boryka się ludzkość. Intymne konwersacje autorki z jej córką ujawniają, w jak wielkim stopniu nasze przetrwanie zależy od zerwania z opowieściami generowanymi przez dominujący imperialno-kolonialny porządek i zwrócenia się ku czułym i odważnym wizjom przyszłości, wolnym od systemowej opresji. Przełomy podążają za epistolarną tradycją w duchu Jamesa Baldwina i Ta‑Nehisi Coatesa, poszerzając ją o perspektywę oraz doświadczenie Śniadych feministek.

26/03/2024

Julietta Singh
Przełomy
•
Przekład
Aleksandra Szymczyk
•
Opracowanie graficzne i typograficzne
Robert Oleś i Elżbieta Totoń wydawnictwo i pracownia d2d.pl
•
Premiera
17 kwietnia 2024

13/03/2024

„Postkolonialny wiersz miłosny” Natalie Diaz jest już dostępny w sprzedaży!
•
Z całego serca dziękujemy:
Joannie Mąkowskiej,
Adamowi Pluszce,
Oldze Godlewskiej,
wydawnictwo i pracownia d2d.pl,
Podkastowi Zamorskiemu,
oraz Girls and Qu**rs to the Front.
•
Dziękujemy wszystkim za ogrom wsparcia i cierpliwości!

01/03/2024

Nazywamy się Ola Kardaczyńska i Dominika Wasilewska i razem prowadzimy to wydawnicze przedsięwzięcie. Wspólnie podejmujemy wszystkie decyzje i zastanawiamy się, jak stworzyć (i utrzymać) niezależne wydawnictwo wbrew wzrostowym żądaniom późnego kapitalizmu. Nie mamy sztywnego podziału obowiązków, jednak Dominika znacznie cześciej ogarnia komunikację i promocję, gdy Ola opiekuje się tabelkami, harmonogramami i produkcją. Na co dzień pracujemy na różnych kontynentach, próbując ograć dziewięciogodzinną różnicę czasu, która czasem nas frustruje, a czasem tworzy więcej przestrzeni na przemyślenie różnych spraw i podejmowanie decyzji.
•
Dużo zastanawiamy się nad tym, czym jest i może być praktyka wydawnicza w świecie niezliczonych kryzysów i wszechobecnych niepewności. Jak może przeobrażać istniejące struktury społeczno-polityczne i kształtować zdolności niezbędne do mierzenia się z tymi nieuniknionymi, systemowymi przepoczwarzeniami? Jak może służyć zwrotowi ku epistemicznemu pluralizmowi, zamiast tkwić w przeświadczeniu o uniwersalności dominujących systemów wiedzy? Jak skupiać się na perspektywach z obrzeży nowoczesności i jednocześnie trafiać do szerokiego spektrum środowisk i grup? No i jak literatura może pomóc nam zbliżać się do siebie oraz zawiązywać (nieoczywiste) sojusze?
•
Zdjęcie: Klaudia Szott

22/01/2024

Antykapitalistyczna praktyka budowania bliskości ze słowem pisanym.
•
Według kapitalistycznego porządku najefektywniejszą formą wyrażania i praktykowania naszej wolności jest konsumpcja. Uczymy się więc konsumować świat –od informacji, idei i marzeń, po relacje, bliskość i przynależność. Cokolwiek robimy musi się opłacać, mieć sensi produkować wymierne rezultaty.
•
Praktyka czytania podporządkowana tej logice staje się aktem ekstrakcji, podawanym optymalizacji i ocenie swojej przydatności. Ma być dużo, szybko i ze zręcznym wydobywaniem z tekstu tego, co użyteczne.
•
Zastanawiamy się nad tym, jak możemy zerwać z wyuczonym konsumowaniem słowa pisanego i wejść z nim w wielowymiarową relację, angażującą naszą wyobraźnię, intuicję i krytyczne myślenie. Jak z każdym otwarciem książki możemy hakować kapitalistyczny algorytm, zaprogramowany tak,
by trzymać nas w ryzach statusu quo?
•
Chcemy, by nasza praktyka czytania była błędem systemu. Glitchem, wirusem, nieprawidłowością w programowaniu kapitalistycznej nowoczesności.
•
Czytamy więc wolno. Wracamy do książek, które już przeczytałyśmy, praktykując literacki upcykling jako gest antykapitalistyczny. Zatrzymujemy się, bazgrolimy na marginesie i odkładamy „na później”, by czas pokazał nam to, czego pierwotnie nie chciałyśmy lub nie mogłyśmy dostrzec.

28/12/2023

„Pedagogy of the Oppressed” (w oryginale „Pedagogia do Oprimido”) to przełomowy tekst z dziedziny pedagogiki krytycznej, której celem jest wykształcenie w osobach uczących się zdolności do identyfikowania i konfrontowania form ucisku społecznego, klasowego i kolonialnego.
•
W „Pedagogy of the Oppressed” Paulo Freire redefiniuje relację uczeń-nauczyciel i sprzeciwia się tzw. edukacji bankowej, polegającej na „przelewaniu” wiedzy przez z-założenia-wiedzącego nauczyciela, do „pustej głowy” ucznia. Freire widzi za to potrzebę stworzenia modelu edukacji emancypacyjnej, w której osoby uczniowskie mają taki sam potencjał wiedzo-twórczy co osoby nauczycielskie. Ta kluczowa zmiana w relacji na linii uczennica–nauczycielka uzupełniona jest o krytyczną analizę zastałych porządków opartych o dominację rasową i wyzysk klasy pracującej oraz praktykę skutecznego oporu wobec tych form opresji.
•
Jego radykalne i wolnościowe idee dotyczące wytwarzania i przekazywania wiedzy niosą ze sobą jednoznaczny przekaz: wyzwolenie jest możliwe, a niezbędnym narzędziem do jego osiągnięcia jest wolnościowa edukacja.
•
Książka ta ukazała się po raz pierwszy w języku portugalskim w 1968 roku – od tego czasu została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków, inspirując pokolenia pegagożek, uczniów i osób aktywistycznych na całym świecie. Nasze wydawnictwo dysponuje prawami do jubileuszowej edycji „Pegagogy of The Oppressed” wydanej przez Bloomsbury Publishing UK na 50-lecie istnienia tej wpływowej publikacji.
•
Górne zdjęcie: jubileuszowa edycja Bloomsbury Publishing UK
Dolne zdjęcie: Penguin Books

23/12/2023

Paulo Freire był brazylijskim nauczycielem, filozofem wychowania i prekursorem pedagogiki krytycznej. W latach pięćdziesiątych zaangażował się w działania wyzwoleńczych ruchów społecznych, prowadząc działalność edukacyjną wśród najbiedniejszej ludności północno-wschodniej Brazylii. Freire szybko zdobył rozgłos dzięki stworzonym przez siebie programom alfabetyzacji dorosłych, które były oparte na jednoczesnym nauczaniu alfabetu oraz uświadamianiu form ucisku i wyzysku.
•
Jego wpływowe teorie i publikacje, między innymi „Pedagogy of the Oppressed”, zainicjowały nowy nurt w nauczaniu zwany pedagogiką krytyczną. Jest to nurt zrywający z głównymi założeniami i metodami edukacji instytucjonalnej oraz zwracający uwagę na miejsca styku pomiędzy edukacją, polityką i (nie)sprawiedliwością społeczną. Freire czerpał w swej pracy z filozofii heglowskiej, marksistowskiej oraz teorii myślicieli i myślicielek antykolonialnych, na podstawie których wytworzył model edukacji emancypacyjnej, uznającej kompetencje osoby uczącej się przy jednoczesnym postrzeganiu nauczyciela jako partnera w procesie kreowania wiedzy, zamiast dominującego, wszystkowiedzącego podmiotu.
•
„Pedagogy of the Oppressed” ukaże się nakładem naszego wydawnictwa jesienią 2024 roku.

20/12/2023

Esej – forma literacka ze skłonnością do wymykania się. Niedomknięta, niedookreślona, nie dająca się podporządkować. Wiecznie poszukująca nieznanych wcześniej form, nowych konstelacji, pominiętych fragmentów i pęknięć w tkance codzienności.
•
W poważaniu ma hierarchie, a próby ujęcia jej w karby zawsze kończą się fiaskiem. Jest schronieniem dla tych, które nie przystają, nie przynależą, ani nie aspirują do eurocentrycznego i patriarchalnego literackiego konwenansu oraz dla tych, którzy wolą żyzny margines od bezpieczeństwa centrum.
•
Szukamy eseistyki niezainteresowanej tłumaczeniem nam świata, nadmiernym systematyzowaniem stanu rzeczy czy wygrywaniem bitew na argumenty. Nie do końca zanurzonej w przeszłości; bardziej fermentującej, niż konserwującej rzeczywistość. Takiej, zza której nie łypie autorskie ego i w której nonszalancja nie jest jedynie pustym popisem, a pochodną nonkonformizmu i nieskrępowanego eksperymentu.
•
Podążamy za jej hybrydycznością i mackowatością, które objawiają się w skłonności do romansowania z innymi gatunkami. Z pozostawionych przez nią tropów staramy się ułożyć obraz tego, co możliwe. Esej jako nie-miejsce, nie-gatunek, nie-odpowiedź będziemy regularnie eksplorować w naszej praktyce wydawniczej.

18/12/2023

Posthumanizm nie jest antyhumanizmem ani kolejnym wcieleniem humanizmu w historycznej sekwencji -izmów. Posthumanizm to przestawienie naszych ram poznawczych i interpretacyjnych, zrewidowanie wszystkiego, co brałyśmy dotychczas za pewnik oraz krytyczne spojrzenie na to, co rzekomo uniwersalne i niewinne w zachodniej produkcji intelektualnej.
•
Żyjemy w czasach, w których rzeczywistość zaczyna notorycznie wypełzać z taksonomicznych kontenerów, a struktury kapitalistyczno-kolonialnej nowoczesności, które miały istnieć za nienaruszalną fasadą uniwersalizmu i niekwestionowanej słuszności, trzęsą się w posadach. Coraz bardziej widoczne staje się to, że za każdą wartością przypisywaną zachodniemu, liberalnemu humanizmowi istnieje sieć historycznych i systemowych procesów bazujących na opresji i przemocy.
•
Spojrzenie posthumanistyczne to także próba zdecentralizowania podmiotu ludzkiego i dostrzeżenia go – nie jako jedynego – lecz jako jednego z wielu agentów planetarnej zmiany. Humanizmowi brakuje narzędzi do opisania złożonych form splątania istot ludzkich z tych, co pozaludzkie, głównie ze względu na przywiązanie do idei ontologicznego odseparowania człowieka od jego środowiska. Będziemy więc kwestionować to alienujące przeświadczenie i zastanowimy się nad formami solidarności i relacyjności (między)gatunkowej oraz więcej-niż-ludzkiej sprawczości.

14/12/2023

W kwestii fikcji nie idziemy w realizm, będziemy za to spekulować!
•
Spekulatywna fikcja nie jest zainteresowana oferowaniem kompleksowych scenariuszy przyszłości, gotowych do bezrefleksyjnego skalowania i powielania. Spekulatywna fikcja pełni bardziej rolę literackiej zadymiary, gotowej wkraść się do naszej wyobraźni i otworzyć w niej drzwi do innych światów. Dając jej wtargnąć do naszej rzeczywistości, ryzykujemy radykalną przebudową naszej poznawczej architektury. Od jej wizyty zaczynamy zadawać sobie nieprzyzwoite pytania o zasadność konstruktu linearnego czasu, logiki przyczynowo-skutkowej czy neoliberalnej idei postępu. Potencjalności zaczynają mnożyć się w naszej wyobraźni, a sny zostają przechwycone przez wizje alternatywnego ładu społecznego. Świat zaczyna nam się wylewać poza schematy wyznaczone przez humanizm, cielesność odmawia stabilności, zaś struktury opresyjnych systemów zostają obnażone.
•
W czasach kryzysu wyobraźni musimy ryzykować myśleniem o tym, co nie do pomyślenia. Myśleniem na przekór prawdopodobieństwu, którego kształt jest ściśle związany z dominującymi systemami polityczno-ekonomicznymi. Musimy odważyć się na wspólne wysunięcie roszczenia o diametralnie inną rzeczywistość i zacząć zadawać śmiałe pytania:�Czym byłby świat bez patriarchatu?
Bez dyskryminacji rasowej?
Co znaczy być człowiekiem i jak możemy rozszczelnić to pojęcie?
Jakby to było żyć bez narzuconych hierarchii, państw narodowych, więzień i policji?
Jak technologia może zmienić nasze ciała, a nasze ciała – technologie?
•
Alternatyw dla dominującego porządku jest wiele. Będziemy się im przyglądać przez pryzmat afrofuturyzmu, rdzennego futuryzmu, solarpunku, cli-fi (fikcji klimatycznej), new weird i wielu innych tradycji spekulatywnych.

09/12/2023

Uwielbiamy poezję za jej bezużyteczność. Bezużyteczność dla systemu kapitalistycznego. Poezja jest zupełnie nieopłacalna, bezczelnie spontaniczna, uparcie nie dająca odpowiedzi, nie-do-skomercjalizowania, zbyt zwinna i skuteczna w swym wymykaniu się kontroli wolnorynkowej hegemonii. Poezja, istniejąc poza radarem kapitalistycznej nowoczesności, staje się idealnym nośnikiem subwersywnych idei.
•
Interesuje nas poezja jako agitująca i zakłócająca zastane porządki siła, tworząca sprzeczne z intuicją połączenia, przekraczająca granice racjonalności i rządzących nią dychotomii. Poezja, która jest nie tylko refleksją, ale i sposobem doświadczania świata. Poezja o ciele, z ciała; o desperacji, z desperacji; o miłości, z miłości.
•
Będziemy wydawać współczesną poezję, mocno polityczną, bo nie wszyscy mają luksus oddzielania tego, co personalne od tego, co geopolityczne. Poezję, która nie szuka porządku czy perfekcji, a podąża za ciałem jako intymnym archiwum, źródłem wiedzy, przyjemności, niezależności, zmiany, wyzwolenia. Poezję, która jest formą wytrwałości i oporu – praktyką przekuwania odczuć w słowa i nadawania nazw bezimiennym ideom, by później śmiało wdrażać je w życie.

29/11/2023

Zapraszamy wydawnictwa z Polski i z całego świata, które opowiadają się za sprawiedliwością i wolnością ekspresji i mocy słowa pisanego, do podpisania tego listu i przyłączenia się do naszego globalnego …