12/06/2024
Jak zawsze gorąco polecamy😀
Wykład oraz wystawa w Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej
W najbliższą sobotę, tj. 15.06.2024 r. o godz. 11:00 w sali konferencyjnej Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej odbędzie się kolejny, już piąty w tym roku, wykład oraz wystawa. Tym razem naszym gościem będzie Pani Profesor Hanna Kočka-Krenz z Poznania, która opowie o wczesnopiastowskich grodach centralnych. Po wykładzie przejdziemy na wystawę czasową, będzie to okazja do nawiązania bliższych relacji oraz zadania kilku pytań Pani Profesor. Wstęp na wykład oraz na wystawę jest bezpłatny. Zapraszamy.
Wczesnośredniowieczne grody centralne
Początek naszej państwowości od dawna znajdował się w kręgu zainteresowań naukowców. Dzięki badaniom archeologicznym najstarszych grodów, naukowcy wysnuli wniosek, iż proces budowy państwa polskiego miał charakter bardzo gwałtownych przemian społeczno-kulturowych. Było to przedsięwzięcie na dużą skalę, które wiązało się z przekształceniem osad otwartych czy rodowych grodów w grody ufortyfikowane, o przemyślanej strukturze, do budowy których zużyto znacznej ilości materiałów ziemnych i drewnianych. Tak szeroko zakrojone inwestycje powszechnie uznawane są przez archeologów za dowód ugruntowanej już władzy pierwszych Piastów na ziemi gnieźnieńskiej. W okresie formowania się państwa polskiego ziemia gnieźnieńska pełniła więc szczególną rolę. To tu z niewielkich grodów plemiennych wyrasta potęga. Do najstarszych (wg. M.Klara, M.Makohonienko) warowni zaliczamy grody: Bnin, Chłądowo, Giecz-Grodzisko, Glino, Gniezno-Góra Lecha, Grzybowo-Rabieżyce, Góra, Kłecko, Kociałkowa Góra, Kołdrąb, Ląd, Małachowo-Złych Miejsc, Moraczewo, Ostrów Lednicki, Ośno, Pawłowice, Poznań-Ostrów Tumski, Rogoźno i Trzek. Wśród wymienionych znaczącą rolę odgrywały grody w Gieczu, Gnieźnie, Grzybowie, Ostrowie Lednickim i Poznaniu. Wzniesione zostały już w latach 20-40. X wieku. Ze względu na swoje funkcje i charakter nazywane są grodami centralnymi.
Prof. Hanna Kočka-Krenz
Ukończyła studia z zakresu historii sztuki i archeologii. Następnie pełniła funkcję asystenta w Katedrze Archeologii UAM, a po uzyskaniu tytuł doktora na podstawie pracy pt. Złotnictwo skandynawskie IX – XI w. objęła funkcję adiunkta w tejże katedrze. W 1994 r. uzyskała tytuł doktora habilitowanego na podstawie dysertacji Biżuteria północno – zachodniosłowiańska we wczesnym średniowieczu.
W kolejnych latach Pani Profesor pełniła następujące stanowiska funkcje i stanowiska:
1996 – 2008 profesor UAM i dyrektor Instytutu Prahistorii UAM
2008 – 2012 dziekan Wydziału Historycznego UAM
2012 – prof. Zwyczajny
Od września 2012 r. pełni funkcję dyrektora Instytutu Archeologii
Ponadto:
W 2016 r. uzyskała nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za całokształt osiągnięć naukowych, dydaktycznych i organizacyjnych
W latach 2011 – 2014 pełniła funkcję prezesa Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk
W 2017 otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Poznania, w uznaniu „dla wybitnych osiągnięć naukowych z zakresu archeologii i historii wczesnego średniowiecza ze szczególnym uwzględnieniem prac badawczych na Ostrowie Tumskim w Poznaniu i odnalezienia rezydencji pierwszych Piastów”.
Specjalizacja oraz zainteresowania naukowe Pani Prof. Hanny Kočki –Krenz skupiają się wokół zagadnień związanych z europejskim średniowieczem, a konkretnie ze złotnictwem strefy bałtyckiej (zwłaszcza regionu skandynawskiego i zachodniosłowiańskiego) oraz początków średniowiecznego budownictwa obronnego w Wielkopolsce. Zgodnie z zainteresowaniami Pani Profesor Prowadziła wieloletnie badania terenowe w Górze k. Poznania oraz na terenie Ostrowa Tumskiego w Poznaniu.
Prof. Hanna Kočka-Krenz jest autorką ponad 200 publikacji, w których znajdują się rozprawy naukowe, artykuły czy liczne recenzje naukowe. Redagowała również publikacje prac zbiorowych. Publikuje w czasopismach polskich oraz zagranicznych. Wielokrotnie uczestniczyła w zagranicznych konferencjach naukowych oraz realizowała granty naukowe.
