Krótka historia wydawnictwa ELAY-SCG (2009-2023)
Elay-SCG (dawniej SCG) to amatorskie wydawnictwo niszowych publikacji o tematyce szybowcowej - kalendarzy oraz książek. W 2010 zostało zarejestrowane jako osobna działalność, by w 2012 stworzyć spółkę z innym hobbystycznym wydawnictwem, która to trwała do 2023 roku. Historia działalności wydawniczej to historia bankructw, w zasadzie tylu, ile wydan
ych tytułów. Ciągłe trwanie przedsięwzięcia firma zawdzięcza stabilnej sytuacji zawodowej swoich fundatorów. Początkowo firmę tworzyli Marcin Błuś, Przemek Ochal i Jarek Lewenko. Pierwszym przedsięwzięciem było wydanie malarskiego Kalendarza Szybowcowego autorstwa Zbigniewa Janika, którego ukazały się trzy limitowane edycje (2010, 2011, 2013). Brak sukcesów „szybowcowych” spowodował jednorazową próbę podjęcia tematu silnikowego – kalendarz na rok 2012 prezentował samoloty komunikacyjne używane w lotnictwie polskim. Ze względu na brak zainteresowania klientów – dwucyfrowe wyniki sprzedaży, projekt kalendarzy zawieszono do odwołania pomimo posiadania gotowych projektów na lata następne. W kwietniu 2012 r. wydaliśmy monumentalną, będącą owocem wielu lat pracy, książkę pt. "Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju" - dzieło 24 autorów pod red. Tomka Murawskiego i Andrzeja Glassa. Książka okazała się wyjątkowym sukcesem, i pomimo początkowego braku zainteresowania, w ciągu roku przestała być osiągalna na rynku. W grudniu 2012 r. ukazał się nasz największy „międzynarodowy megahit” - "Niebo pełne żaru" Sebastiana Kawy, ilustrowana przez Zbyszka Janika (tytuł ukazał się w języku angielskim jako "Sky full of heat" i po niemiecku). Ostatni dystrybutor zameldował zakończenie jej sprzedaży w październiku 2017 r. Książka „Niebo pełne żaru” składa się z dwóch części: autobiograficznej oraz poradnika pilotażu. Pierwsza z nich została wydana także jako osobny tom pt. „Moje skrzydła. Drugi znaczy ostatni”. Podręcznik wciąż czeka na osobne, od lat planowane, wydanie. Rok 2013 to formalne połączenie z wydawnictwem Sławka Pieli i nieudana próba wejścia na rynek literatury komercyjnej. Wyprodukowane wówczas dwa tytuły (i planowane dalsze) w zamyśle wspólników miały finansować działalność hobbystyczną – szybowcową. Z braku doświadczenia, nazbyt optymistycznych wstępnych zamówień z rynku i błędnych kalkulacji próba ta okazała się katastrofą i zmusiła do istotnego zredukowania dalszych planów wydawniczych, a także przytłumiła działalność w następnych latach. Ambicją udziałowców było zbudowanie firmy o szerokim zakresie działalności szybowcowej i m.in. stworzenie wypożyczalni szybowców zawodniczych. W 2013 zakupiono szybowiec SZD-56-2 Diana 2, egzemplarz nr 003 o bardzo złej reputacji. Zła reputacja nie przeszkodziała Sebastianowi Kawie w Lesznie w 2014 r. zdobyć na naszym egzemplarzu złotego medalu mistrzostw świata w klasie 15 m i obalić wcześniejsze mity. Właściciel szybowca jest szczęśliwy dwa razy – pierwszy raz gdy go kupuje i drugi raz gdy sprzedaje. My po raz drugi zaznaliśmy szczęścia w roku 2016 wyprawiając szybowiec za ocean, do USA. Nowy właściciel lata na nim z dużym powodzeniem. Pomimo niepowodzeń, kontynuowaliśmy działalność wydawniczą i od 2013 roku wydawaliśmy serię biograficzną – w jej ramach dotychczas ukazały się:
- wspomniane już "Moje skrzydła. Drugi znaczy ostatni" Sebastiana Kawy (2013) czyli autobiograficzna część "Nieba pełnego żaru" po drobnych zmianach,
- "Srebro, złoto i diamenty" Andrzeja Mitschy (2014) – opowiedziana przez pryzmat lotów warunkowych do odznak szybowcowych autobiografia szybownika, obejmująca lata 1948-1978,
- "Uwierz w marzenia" - Georga Lee (2015). Autobiografia trzykrotnego szybowcowego mistrza świata (1976, 1978, 1981), pilota wojskowego (RAF) i liniowego (Cathay Pacific). wydaliśmy kolejne monumentalne dzieło wieńczące naszą „wielką trylogię szybowcową” - "SZYBOWCE. Historię rozwoju" Andrzeja Glassa. Ten przeredagowany i uaktualniony doktorat, nad którym Autor pracował lat 50, a my jeszcze kilka kolejnych (cztery), obejmuje wszelką istotną wiedzę na temat szybownictwa. Dzieło totalne. Niestety niepomni prawa Sebastiana Kawy (notabene autora posłowia do tego działa), mówiącego że: „każdy wzór w książce zmniejsza ilość czytelników o połowę”, w pracach redakcyjnych pozostawiliśmy ich znaczną ilość...
W 2016 r. rozpoczęliśmy wydawanie szybowcowych monografii. Pierwszą książką z serii tych niskonakładowych minialbumów jest "Szybowiec przejściowy WWS-1 Salamandra", a kolejnymi „Szybowce wyczynowe Czerwińskiego” (2017), „Pierwsze polskie szybowce sportowe 1923-1925” (2017), „Szczepan Grzeszczyk – pilot i konstruktor” (2017), "Szybowce Kocjana" (2019). Autorem wszystkich dotychczas wydanych tomów jest niezrównany Andrzej Glass, a pomysłowdawcą cyklu i redaktorem prowadzącym Tomasz Murawski. Ostatnimi wydanymi oficjalnie dziełami były: "Na harcerskich skrzydłach" (praca zbiorowa) oraz "Szybownictwo polskie 1928-1939" A. Glassa. W 2023 roku zakończyliśmy działalność. Strona FB pozostaje, aby wspierać self-publishingową działalność autorów związanych wcześniej z wydawnictwem.
