28/05/2023
Drodzy Państwo, o tomie wierszy Ursxuli Sieńkowskiej-Cioch wydanym przez Fundację Słowo i Obraz pisze Iwona Smolka. Zapraszamy do lektury książki, którą można zakupić przez profil fundacji. Czekamy na wynik konkursu😊
Kapituła czwartej edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Kazimierza Hoffmana o statuetkę KOSa nominowała do nagrody pięć tomików poetyckich. Który z nich otrzyma tytuł najlepszego tomu poetyckiego 2022 roku, dowiemy się 3 czerwca podczas gali wręczenia nagrody.
KOS 2023 - uroczysta gala wręczenia nagrody
Przedstawiamy czwarty z pięciu nominowany tomików:
Dwie trzecie wody, Urszula Sieńkowska-Cioch, Fundacja Słowo i Obraz
Intrygujący jest tytuł tomu. Mówi się, że szklanka jest do połowy pełna lub do połowy pusta. Dwie trzecie – raczej sugeruje, że wypełni się cała, ale czy to dobrze, czy źle? W tych wierszach więcej jest stłumionej rozpaczy niż śladów optymizmu. Narracja powściągliwa każe nam się domyślać o jakim wydarzeniu pisze poetka. To nie jest zwarta opowieść, są to raczej wysyłane sygnały, które powinniśmy odczytać.
Jest to liryka powściągliwa, pełna zaskakujących skojarzeń, dobrych porównań. Ważna jest forma utworu. Każdy wiersz oparty jest na powtórzeniu tej samej frazy, która rozbija logiczną spójność wypowiedzi. Toczy się ukryty dialog, tyle tylko, że każda z osób mówi sama do siebie. Powtórzenia są jak echolalie. Ktoś, kto powtarza te same słowa nie dba o ich sens. Stwarza klisze.
Mam wrażenie, że cały tom jest opowieścią o najgłębszej samotności, o byciu uwięzionym w schemacie, w niemożności określenia siebie.
W tych wierszach wszystko co najważniejsze jest ukryte pod spodem. Domyślamy się, że przekazują nam dramat utraty, śmierci, oddalenia, że mamy przed oczami światy, które się przenikają – ten zewnętrzny i ten utajniony, dramatyczny, którego sens niekiedy sygnalizuje tytuł wiersza.
W świecie przenikania nic nie jest jednoznacznie określone. Samo bycie jest opatrzone znakiem zapytania. Ta nieoczywistość dobrze określa stany emocjonalne bohaterki. Rzeczywistość jest płynna, podlega ciągłym zmianom, które wydają się absurdalne. Te wiersze niosą ze sobą niepokój, poczucie zagrożenia."
Iwona Smolka