14/03/2020
Ika-15 sa Marso 2020
Ebanghelyo:
Juan 4:5-42
(5) Nahiabot si Hesus sa usa ka lungsod sa Samaria nga ginganlag Sikar nga dili layo sa yuta nga gihatag ni Jacob ngadto sa iyang anak nga si Jose. (6) Atua didto ang atabay ni Jacob. Milingkod si Hesus tupad sa atabay kay gikapoy man siya sa panaw. Mga alas dose na kadto sa udto. (7-8) Niining tungora ang mga tinun-an ni Hesus miadto sa lungsod aron pagpalit ug pagkaon. Unya miabot ang usa ka babayeng Samaryanhon aron pagkalos ug tubig. Miingon si Hesus kaniya, “Paimna ra ko.” (9) Ang babaye mitubag, “Judio ka ug ako Samaryanhon, unya nganong nangayo ka man kanakog tubig nga mainom?” (Kay ang mga Judio gud ug ang mga Samaryanhon wala may panagsandurotay.)
(10) Si Hesus mitubag, “Kon nasayod ka pa unta sa gasa sa Dios, ug kon kinsa kining nangayo kanimog tubig, mangayo ka gayod unta kaniya ug hatagan ka niyag tubig nga naghatag sa kinabuhi.” (11) Ang babaye miingon, “Sir, wala kay timba ug lawom ang atabay. Asa ka man magkuha nianang tubiga? (12) Kining atabaya hinatag sa among katigulangan nga si Jacob ug siya ug ang iyang mga anak ingon man ang iyang mga kahayopan miinom gikan niini. Labaw ka pa ba diay kang Jacob?” (13) Si Hesus mitubag, “Ang moinom niining tubiga uhawon pag-usab (14) apan ang moinom sa tubig nga akong ihatag kaniya dili na gayod uhawon. Kay ang tubig nga akong ihatag mahimo diha kaniya nga usa ka tuboran nga mohatag ug buhing tubig ug kinabuhing walay kataposan.” (15) Ang babaye miingon, “Sir, hatagi ako niining tubiga aron dili na ako uhawon ug dili na usab ako moanhi sa pagkalos.” (16) Ug giingnan siya ni Hesus, “Lakaw, tawga ang imong bana ug balik nganhi.” (17) “Wala akoy bana,” miingon ang babaye. Si Hesus mitubag, “Husto ang giingon mo nga wala kay bana. (18) Diha kay lima ka bana ug ang lalaki nga imong gikaipon karon dili tinuod mong bana. Tinuod ang imong gisulti kanako.” (19) Ang babaye miingon, “Sir, nagtuo ko nga propeta ka. (20) Ang among mga katigulangan nga Samaryanhon nagsimba sa Dios dinhi niining bukira apan kamong mga Judio nag-ingon nga kinahanglang sa Jerusalem gyod simbahon ang Dios.” (21) Si Hesus miingon kaniya, “Babaye, tuohi ako nga moabot ang panahon nga dili na kamo mabalaka asang dapita simbaha ang Amahan—dinhi ba niining bukira o sa Jerusalem. (22) Kamong mga Samaryanhon wala makaila sa inyong gisimba apan kaming mga Judio nakaila sa among gisimba kay ang kaluwasan naggikan man sa mga Judio. (23) Apan hapit na moabot ang panahon ug karon ania na nga ang matuod nga magsisimba magsimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran. Mao kini ang mga magsisimba nga gusto sa Amahan nga maoy magsimba kaniya. (24) Ang Dios Espiritu ug kadtong magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.” (25) Miingon kaniya ang babaye, “Nasayod ako nga moanhi ang Mesiyas nga ginganlag Kristo. Inig-abot niya, iya kitang sultihan sa tanan.” (26) Si Hesus mitubag, “Ako nga nakigsulti kanimo mao siya.” (27) Niadtong higayona nahibalik ang mga tinun-an ni Hesus ug natingala sila pag-ayo sa pagkakita nila nga nakigsulti siya sa usa ka babaye. Apan walay usa kanila nga nakapangutana sa babaye kon unsay iyang gusto, o nangutana kang Hesus nganong nakigsulti siya sa babaye. (28) Unya gibiyaan sa babaye ang iyang banga ug mibalik siya sa lungsod ug giingnan niya ang mga tawo, (29) “Dali kamo ug tan-awa ninyo ang tawo nga misulti kanako sa tanan nga akong nabuhat. Siya na ba kaha ang Mesiyas?” (30) Busa namiya sila sa lungsod ug nangadto kang Hesus. (31) Niadtong higayona ang mga tinun-an miagda kang Hesus, “Rabi, kaon na!” (32) Apan siya mitubag, “May pagkaon ako nga wala ninyo hisayri.” (33) Busa ang mga tinun-an nagpangutan-anay, “May nagdala ba kaha kaniyag pagkaon?” (34) Si Hesus miingon kanila, “Ang akong pagkaon mao ang pagtuman sa kabubut-on sa nagpadala kanako ug sa paghuman sa buluhaton nga iyang gipabuhat kanako. (35) Dili ba nag-ingon man kamo mga upat pa ka bulan una moabot ang ting-ani? Apan tan-awa ninyo ang kaumahan: hinog na ang mga bunga ug husto nang anihon! (36) Ang nag-ani makadawat ug suhol ug hiposon niya ang mga abot alang sa kinabuhing walay kataposan aron mangalipay ang nagpugas ug ang nag-ani. (37) Kay husto ang giingon, ‘Lain ang magpugas ug lain ang mag-ani.’ (38) Gipadala ko kamo aron mangani sa wala ninyo hagoi. Ang uban maoy naghago ug kamo ang nabulahan sa ilang hinagoan.” (39) Daghan sa mga Samaryanhon niadtong lungsora nanuo kang Hesus kay ang babaye miingon man, “Gisultihan ako niya sa tanan kong nabuhat.” (40) Busa sa pag-abot sa mga Samaryanhon, gihangyo nila si Hesus nga magpabilin uban kanila. Ug nagpabilin siya didtog duha ka adlaw. (41) Daghan pa gayod ang nanuo kang Hesus tungod sa iyang gisulti. (42) Giingnan nila ang babaye, “Mituo na kami karon dili na tungod sa imong gisulti kung dili tungod kay kami mismo nakadungog kaniya ug nasayod kami nga siya mao gayod ang mangluluwas sa kalibutan.”
