https://www.facebook.com/103370081002476/

Mamey

RANDOM VIDEOS 🎥

FOLLOW ME FOR MORE VIDEOS,🤗♥️

26/04/2024

APRIL 25

WIBESODE 4:// GINO

24/04/2024

April 24

Tim ‘’ poch episode
Senior high-HIGH STREET

23/04/2024

April 23// SANYA ‘ KENJIE EPISODE

09/09/2023

LSENIOR HIGH//September 6,2023
Episode 8
Last part

. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

09/09/2023

LSENIOR HIGH//September 6,2023
Episode 8
Part 1/2

. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

09/09/2023

SENIOR HIGH//September 5,2023
Episode 7:last part

. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

09/09/2023

SEPTEMBER 5,2023

SENIOR HIGH//EPISODE 7
Part 1-2

. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

09/09/2023

SENIOR HIGH//September 4,2023

EPISODE 6/Part 1/2

. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

09/09/2023

Episode 3/part 3

09/09/2023

Episode 3/part 2

09/09/2023

Episode 3/part 1

09/09/2023

AUGUST 31(EPISODE)

31/08/2023

SENIOR HIGH (EPISODE 1/PART 1)

16/08/2023

Chapter 1 Paniningil

SIMULA...
"Bitawan niyo ko! Wala akong kasalanan sa inyo!" sigaw ni Izzy habang pilit na kinakalas ang tali sa kaniyang kamay.
"Papakawalan ka lang namin kapag umamin ka na sa amin. Saan nagtatago ang ama mo!?" wika ng lalaking nakamaskara.
"Hindi ko alam, hindi pa siya umuuwi sa amin." sagot niya.
Halos matabingi ang kaniyang mukha ng bigla siyang sampalin nang malakas ng lalaking nakamaskara.
"Sinungaling!"
Bakas niya sa tono ng boses nito ang matinding galit ngunit ang hindi niya maintidihan ay kung bakit siya ang ginigipit nito gayong matagal na rin niyang hindi nakakasama ang kaniyang ama.
"Kahit patayin niyo pa 'ko rito, wala kayong makukuhang impormasyon sa akin." matapang niyang sabi.
"Ahh, gano'n? Sige tignan lang natin." wika ng lalaki na tila nagbabanta.
"B-bakit? Ano'ng gagawin mo?"
Halos manigas si Izzy sa kaniyang inuupuan dahil sa banta ng lalaki. Wala na siyang magawa kun 'di pumikit na lamang at manalangin.
"Diyos ko po, kayo na po ang bahala sa 'kin." dalangin niya sa maykapal.
Maya maya pa ay may pumasok na dalawang lalaki. N*******d ang mga pang itaas nito at nakakalokong ngumiti sa kaniya.
"Sige, kayo na ang bahala riyan." ma awtorisadong utos nito sa dalawang lalaki.
"Yes, boss!" wika ng isang lalaki habang binubuksan ang kaniyang zipper.
"Jackpot tayo rito." wika pa ng isang lalaki habang marahang hinahaplos ang mukha ni Izzy.
"Huwag po, maawa po kayo sa 'kin."
Pilit na iniiwas ni Izzy ang kaniyang
mukha nang tangkain ng mga ito na halikan siya sa labi.
"Mga manyak!" mangiyak ngiyak niyang sabi nang subukang iangat ng isang lalaki ang kaniyang blouse.
"Boss, kalasin lang namin 'yung tali para mas masarap." paalam nito sa lalaking nakamaskara.
"Sige, kayo ang bahala."

Halos manlaki ang mga mata ng mga nito nang tumambad sa kanila ang napakakinis niyang balat.
Dahil wala siyang lakas upang lumaban ay wala na siyang nagawa kun 'di umiyak na lamang ng tuluyan nang mahubad ang kaniyang damit.
"Wow!" manghang sabi ng mga ito matapos makita ang bilugan niyang suso.
Para itong mga gutom na leon na gustong gusto na siyang lapain.
Hindi lubos maisip ni Izzy na isa siya sa mga babae na magiging biktima ng panggagahasa. No boyfriend since birth kasi siya at wala pang lalaki ang nakakita sa kaniyang kaselanan maliban sa tatlong kumag na ito.
Hahawakan na sana ng isang lalaki ang kaniyang dibdib nang pigilan ito ng lalaking nakamaskara.
"Itigil niyo na 'yan!" ma awtoridad nitong utos na ikinagulat naman ng dalawang lalaki.
"Bakit, boss? Nagsisimula pa lang kami."
"Umalis na kayo!"
"P-pero..."
Isang matalim na tingin ang iginawad ng lalaking nakamaskara sa dalawa upang mapatigil ang mga ito at mapaalis.
Natuwa naman si Izzy dahil naawa ito sa kaniya. Buong akala niya ay papalayain na siya nito ngunit nagkakamali pala siya. Umpisa pa lang pala ito ng kaniyang kalbaryo.

"Magbihis ka na at sumunod ka sa akin sa kotse." malamig nitong utos.
Kaagad namang sinunod ni Izzy ang utos nito. Nanginginig niyang isinuot muli ang kaniyang damit at sumakay sa kotse.

Sa kotse, ay laking gulat niya nang hubarin nito ang suot na Maskara.
"S-sir Karson?" hindi makapaniwalang sabi niya.
Si Karson kasi ang boss ng kaniyang ama na si Caloy. Bata pa lamang si Izzy ay nagtratrabaho na rito ang kaniyang ama at base sa mga kwento ng kaniyang ama ay mabait na amo itong si Karson kaya naman hindi niya maintindihan kung bakit galit na galit ito sa kaniyang ama.
Anim na buwan na kasing hindi nagpapakita ang kaniyang ama sa kaniya at hindi rin ito tumatawag kaya naman wala siyang ideya kung ano ba ang naging kasalanan nito kay Karson.
"Huling tanong ko na ito, nasaan ang ama mong mamamatay tao?"
"Ma-mamamatay tao?" hindi makaniwalang tanong ni Izzy. "Paanong?" kilala niya kasi ang ama na hindi magagawa ang ganoong bagay.
"You heard me, right? Mamamatay tao ang ama mo. Pinatay niya ang mag-ina ko at saka tumakas." sigaw ni Karson. Hindi na siya nakapagtimpi pa at nasigawan na niya ang dalaga.

"No, hindi niya magagawa 'yan!"
"Nagawa na nga niya at ikaw, ikaw ang magbabayad ng kasalanan niya sa akin."
"Wala akong ibabayad sa 'yo, mahirap lang kami at isa pa nag-aaral pa ako.
Si Izzy ay kasalukuyang nag-aaral sa ALS o alternative learning program. Sa edad kasi na 21 ay hindi pa siya nakakatapos ng high school dahil mahina ang kaniyang ulo. Palagi siyang bumabagsak sa mga test dahil kahit simpleng spelling lang ay hindi niya kayang gawin.
Natawa naman si Karson sa sinabi ni Izzy. "Hindi ko kailangan ng pera, marami ako niyan!" pagyayabang niya.
"So, anong kabayaran ang gusto mo?" diretsahang tanong ni Izzy.
Hindi naman siya sinagot ni Karson, sa halip ay pinaandar na nito ang sasakyan. "You will see," wika nito habang nagmamaneho.
Napanggap na lamang si Izzy na natutulog upang mabawasan ang kabang nararamdaman. Hindi niya mapigilang ang hindi mag-alala dahil hindi niya alam kung anong kapahamakan ang nag-iintay sa kaniya.
Halos kalahating oras lang ang binilang nang makarating sila sa bahay ni Karson.
"Baba!" sigaw nito sabay kalampag sa may gawing bintana ng kotse.
"Uhmmm..." kunwaring nagising si Izzy. "Nasaan tayo?" tanong nito sabay inat ng kamay.
"Follow me!"
Kaagad na bumaba si Izzy sa sasakyan at sumunod kay Karson. Manghang mangha siya sa ganda at laki ng bahay ni Karson. "Mansyon yata ito." sa isip-isip niya.
Hanggang sa pagpasok niya sa loob ay lalo siyang nabighani sa mga naglalakihang paintings na nakasabit sa ding-ding.
" Simula ngayon, ikaw‘y magiging slave ko. Susindin mo ang lahat ng iuutos ko."
Naisip ni Karson na gawing impyerno ang buhay ni Izzy hanggang hindi niya natatagpuan ang ama nito na si Caloy.
Si Izzy ang pagbabayarin niya sa pagkamatay ng kaniyang mag-ina.
"Slave?" inosenteng tanong niya kay Karson. "Ano ba 'yun?" "Nagpapatawa ka ba?" seryosong tanong ni Karson. "Tanga ka ba o nagtatangahan?" sigaw niya sa kausap.
Bigla namang tumulo ang luha ni Izzy matapos niyang maalala ang palaging sinasabi ng mga g**o niya sa kaniya.
"Oh, anong iniiyak iyak mo diyan?" napansin kasi ni Karson ang mga masasaganang luha sa pisngi ng dalaga.
"Ano ba kasi 'yung alipin?" pag-uulit ni Izzy.
Napahilot na lang sa sintido si Karson dahil ngayon lang siya naka encounter ng ganitong tao. Simpleng english lang ay iniiyakan na, paano pa kaya kapag nag-umpisa na siyang pahirapan ito.
"Katulong, alila, alipin, sunod-sunuran." paliwanag niya.
"Ahh, sige, 'yun lang pala eh."
Laking tuwa ni Izzy dahil gagawin lang siyang katulong ni Karson sa mansyon. Bagama't sa tingin niya ay mahihirapan siyang linisin ito dahil sa sobrang laki nitong mansyon ay ipinagpasalamat pa rin niya dahil kahit papaano ay may matutuluyan na siya.
Ang totoo kasi niyan, pinalayas siya kahapon sa kanilang inuupuhang bahay dahil anim na buwan na silang hindi nakakabayad. Buhat kasi ng hindi umuwi ang kaniyang ama ay hindi rin ito nagpapadala ng panggastos niya.
Ilang sandali pa ay lumabas mula sa kusina ang isang matandang babae na sa tingin ni Izzy ay nasa 60 anyos na mahigit.
"Manag fe, sabihan mo ang iba pang katulong na magsiuwi na sa kanikanilang probinsya." wika ni Karson sa matandang katulong.
Naisip kasi niyang hindi niya maisasakatuparan ang planong pagpapahirap sa dalaga kung nandito pa ang mga katulong niya. Naisip ni Karson na sisantehin iyon lahat upang malaya niyang gawing impyerno ang buhay ni Izzy sa loob ng mansyon.

"Pati ikaw manang fe, maari ka nang bumalik sa inyo. Ibibigay ko na bukas ang huli niyong sweldo at gusto ko bukas ay nakaalis na kayo."
"P-pero..."
"No but's manang, inaantok na ako." akmang papanik na sana si Karson nang lingunin niyang muli ang matanda. "Ihatid niyo siya sa guest room, bigyan niyo na rin ng uniporme." wika ni Karson bago tuluyang pumanik ng hagdan.
Iniwan na niya sa baba ang luhaang si Manang fe at Izzy.
Agad namang nakaramdam si Izzy ng awa sa matanda. "Tahan na po," alo niya kay manag fe. "Ganoon po ba talaga si Sir Karson?"
Dali-dali namang inangat ng matanda ang mukha at pilit na ngumiti kay Izzy. "Hindi iha, mabait si Sir Karson kaso buhat nang mamatay ang kaniyang mag-ina ay bigla na lang nag-iba ang ugali niya." paliwanag ng matanda.

Chapter 2 Pagmamalupit

"Karson, honey, pakinggan mo si Luna oh, marunong ng magsalita."
"Papa!"
"Wow! Ang galing naman ng baby Luna ko. Sabihin mo nga ulit, papa."
"Papa!"
"Honey, ang galing mo talagang magturo sa anak natin."
Mapait na napangiti si Karson matapos marealize na panaginip lamang pala na kasama niya ang kaniyang mag-ina.
"I miss you honey," wika niya sa larawang nakasabit. Anim na buwan na ang nakalipas ngunit sariwa pa rin kay Karson ang lahat.
Hindi niya mapigilan ang hindi umiyak. Miss na miss na niya ang kaniyang mag-ina at labis siyang nalulungkot tuwing maiisip na hindi na niya ito muling makakasama.
"Honey, gusto ko ng mamatay! Miss na miss ko na kayo ni Luna." hagulgol niya habang kunakausap ang larawan ng kaniyang asawa.
Pakiramdam ni Karson ay wala ng silbi pa ang mabuhay. Nilamon na siya ng galit at p**t sa kaniyang puso at minsan ay sinisisi niya ang kaniyang sarili dahil kung bakit hinayaan niyang si Mang Caloy ang magmaneho ng gabing iyon.
6 months ago.
"Oh, mang Caloy, napatawag ka?"
"Pasensya na po, tatanong ko lang po sana kung p'wede akong bumale? Ipapatutor ko lang sana 'yung anak ko."
"Ah, gano'n ba? Sige, kunin mo na lang kay Lucy."
"Naku, maraming salamat po."
"Nga pala, p'wede bang ikaw na ang sumundo sa mag-ina ko? Gagabihin kasi ako ng uwi."
"Sige po, salamat po."
Matapos ibilin ni Karson kay mang Caloy ang kaniyang mag-ina ay agad siyang nagtungo sa isang bachelor party.
Nagsinungaling siya kay Lucy na malalate siya ng uwi dahil tambak ang trabaho sa opisina. Hindi niya sibabi na pupunta siya sa isang bachelor party.
Buong gabi nagpakasaya at nagpakalunod si Karson sa alak nang biglang may tumawag dala ang isang malungkot na balita.
* *
"Hello, si Mr. Karson Wally po ba ito."
"Yes, who's this?"
"Mga Pulis ho kami, gusto lang po namin ipaalam sa inyo na nahulog pi sa bangin ang kotseng sinasakyan ng asawa niyo."
"Wait, seryoso ba 'to? Kumusta ang mag-ina ko?"
"Ikinalulungkot ko pong sabihin na sumabog po ang kotse matapos mahulog sa bangin. May narecover po kaming dalawang bangkay ngunit hindi na po makilala dahil sunog na sunog ho,"
"Sige ho, papunta na ko diyan!"
Tila mabilis nawala ang tama ng alak kay Karson matapos ibalita ng pulis na patay na ang kaniyang mag-ina.
Pagdating niya sa pinangyarihan ng aksidente ay halos mapaluhod siya sa kalsado matapos niyang makita ang magkayakap na sunog na bangkay ng isang batang babae at sa tingin niya'y si Lucy ang isa pang bangkay dahil karga pa rin nito ang kanilang anak.
Wala nang nakapigil kay Karson mula sa pagwawala. Hindi niya lubos akalain na sa isang iglap ay mawawala sa kaniya ang pinakaiingatan niyang pamilya.
"Boss, ang pinagtataka lang namin ay kung bakit wala 'yung bangkay ng driver."
Nang tignan nila sa CCTV ay parang sinadya talagang ihulog sa bangin ang sasakyan. Dahil walang narecover na bangkay ng driver ay naisip nilang tumakas ito.
Ang lahat ng sisi ay ibinunton ni Karson kay mang Caloy dahil sa kapabayaan nito sa pagmamaneho.
"Hayaan niyo boss, sisiguraduhin namin na mapapanagot ang may kasalanan." wika ng Pulis na may hawak sa kaso.

KASALUKUYAN...
"Hoy, gising!" isang malamig na tubig ang ibinuhos ni Karson sa natutulog na si Izzy upang magising.
"Sir?" gulat na gulat si Izzy sa ginawa ni Karson at dali-daling bumangon.
"Igawa mo 'ko ng almusal, bilis!" sigaw niya sa dalaga.
"O-opo." hindi inexpect ni Izzy na ganito siya tratratuhin ni Karson. Para siyang hayop na basta na lamang sinabuyan ng tubig habang natutulog. Kung sabagay, ano pa bang aasahan niyang kabaitan dito, kumuntik na siyang magahasa kahapon dahil sa utos nito.
dali-dali niyang inayos ang kaniyang sarili at mabilis na isinuot ang unipormeng pang katulong.
Pagkababa niya ay nadatnan niya si Karson na abala sa pagbabasa ng dyaryo. Prente itong nakaupo sa malambot na sofa habang nakadekwatro pa ang paa.
"Ano kaya ang maluto?" sa isip-isip ni Izzy. Natatakot naman siyang tanungin ang kaniyang amo dahil mukhang hindi maganda ang gising nito.
Naisip niyang magluto na lamang ng hotdog at itlog bilang almusal ng kaniyang amo. Nagtimola na rin siya ng orange juice bilang panulak. Nang matapos siyang maghain ay kaagad na niyang tinawag si Karson upang kumain.
"Sir, nakahanda na po 'yung almusal." wika niya habang hinimas ang kaniyang tiyan. Kagabi pa kasi siya hindi kumakain kaya naman tumutunog na ang kaniyang sikmura.
"What's this?" dismayadong tanong ni Karson. "Almusal ang gusto ko tapos juice ang ihahanda mo?" mabilis nitong binasag ang baso na may lamang juice dahilan para matalsikan si Izzy ng bubog. "At eto, ayoko ng ganitong almusal." itinapon rin ni Karson ang niluto ni Izzy sa sahig at mabilis na bumalik sa kwarto.

Hindi na ininda ni Izzy ang dumudugo niyang binti gawa ng pagtalsik ng bubog. Sa halip, mabilit niyang pinulot ang hotdog at itlog sa sahig at mabilis na kinain. Gutom na gutom na kasi siya kaya naman wala na siyang selan sa pagkain.
Nang matapos siyang kumain ay dali-dali siyang nag-mop ng sahig. Isa-isa niya ring pinulot ang mga bubog na nagkalat sa paligid.
Maya maya pa ay narinig niya ang mabibigat na yabag sa hagdan. It's Karson wearing a tuxedo.
Muling yumuko Izzy dahil hindi niya kayang makipagtitigan dito.
"Iho, saglit, maaari ba kitang makausap?" wika ni Manang fe kay Karson.
Agad namang huminto si Karson sa paglalakad upang kausapin ang matanda. "What?" wika niya gamit ang tamad na boses.
"Magpapaalam lang sana ako at magpapasalamat na rin. Hindi ko alam kung ano ang dahilan mo at kailangan mo kaming tanggalin sa trabaho pero ang akin lang sana ay ituloy mo ang buhay mo. Huwag mong punuin ng galit 'yang puso mo, bata ka pa at tiyak makakanap ka pang muli ng magmamahal sa 'yo."
Nasa 32 anyos lang kasi si Karson ng mabyudo sa asawa. Guwapo, mayaman at hindi mahirap mahalin. Tumigas lamang ang puso niya ng mawala sa kaniya ang kaniyang mag-ina.
"Are you done? Late na kasi ako sa trabaho." malamig na tugon ni Karson sa matandang katulong.
"Sige, iho. Hangad ko na sumaya kang muli." malungkot na wika ni Manang Fe.
Hindi na nagsalita si Karson at mabilis lang itong nilagpasan kaya naman agad nilapitan ni Izzy ang matanda upang yakapin.
"Manang fe, ako nga po pala si Izzy." pakilala niya.
"Izzy, anak, habaan mo ang pasensya mo kay Karson. Mabait naman 'yan kaso lang may pinagdadaanan siya ngayon kaya intindihin mo na lang." bilin ni Manang Fe sa kaniya.
"Opo, hanggang kaya ko po."
"Oh siya, mauna na kami at baka maiwan kami ng bus na sasakyan namin."
Tanging si Izzy na lamang ang naiwan sa mansyon dahil umalis na ang lahat ng katulong.
Hindi niya malaman kung ano ang uunahing linisin dahil sa laki at lawak nitong mansyon.
Naisipan niyang unahing linisin ang labas ng mansyon dahil marami ng tuyong dahon ang nagkalat sa paligid.
Halos makuba si Izzy dahil isa-isa niya ring binunot ang mga damong ligaw sa garden.
At panghuli, gamit ang pansala ay nilinis niya ang malawak na swimming pool.
"Hay, nakakapagod!" daingniya matapos niyang linisin ang labas ng mansyon. "Ano kaya kung maligo ako rito?" wika niya sa sarili habang nakatingin sa pool. "Tama! Wala namang tao kaya walang magbabawal sa 'kin."
Mabilis niyang hinubad ang kaniyang uniporme at tanging ang kaniyang lumang damit at maluwang na panti ang naiwang saplot niya sa katawan.
Kun 'di lang butas ang suot niyang panti ay iisipin mong modelo siya dahil sa ganda ng hubog ng kaniyang katawan. Idagdag mo pa ang bilugan at natural niyang suso na animo'y melon sa laki.
"Grabe, ang sarap maligo!" sigaw niya habang nagtatampisaw sa tubig. Enjoy na enjoy si Izzy kakalangoy at hindi na namalayan ang oras.
Ngayon lang kasi siya ulit nakaligo sa swimming pool dahil madalas ay sa ilog lamang siya naliligo noon.
Hindi alam ni Izzy na mayroong CCTV sa lahat ng sulok ng mansyon at nakikita siya ni Karson sa mga oras na ito.

Chapter 3 pagkadismayaKarson's point of view

Sinubukan kong tumawag sa mansyon upang ipaalam kay Izzy na uuwi ako sa tanghali at doon manananghalian ngunit nakakailang tawag na ako ay hindi ito sumasagot.
"Hindi kaya tumakas na siya?" sa isip-isip ko. Nakalimutan ko kasing ibilin sa guard na huwag palalabasin ng villages si Izzy.
Dahil hindi ko siya makontak ay dali-dali kong tinapos ang aking gawain sa office para agad na makauwi.
Habang nagliligpit, ay bigla kong naalala na may CCTV nga pala ako sa bawat sulok ng mansyon. Sa pamamagitan no'n ay madali ko siyang mamomonitor.
"Lintik! ano bang ginagawa niya?" gulat na wika ko habang pinapanuod siyang naghuhubad.
Agad napako ang aking paningin sa ganda at kinis ng kaniyang katawan. "Ughhh!" saway ko sa aking alaga ng bigla itong manigas.
Ang mga suso niya ay bilog na bilog at tila nang aakit. Alam kong mali itong ginagawa ngunit hindi ko mapigilan ang aking sarili na pagnasahan ang katawan ni Izzy.
Natutuwa akong panoorin siya na naka-two panti，but one thing i've noticed. "Wait, bakit sinusuot niya pa 'yung panti niyang wala ng garter?" bigla naman akong nakaramdam ng awa para kay Izzy.
Even her clothes, "what ?" mukhang basahan at halatang gamit na gamit na.
Bigla tuloy akong napaisip, ano bang klaseng ama si Mang Caloy sa kaniya. Sobra-sobra ang pinapasahod ko sa kaniya ngunit bakit hindi man lang niya nagawang bil'han ng mga bagong panti ang nag-iisa niyang anak.
Well, sino ba naman ako para kawaan siya. Pinapatay ng kanyang ama ang aking anak na babae at ang aking asawa. Hindi ako dapat makaramdam ng awa sa kaniya dahil deserve niyang itrato ng parang basahan.
Bigla akong nawala sa mood magtrabaho at nagbago na rin ang isip ko na roon mananghalian. Magpapadeliver na lamang ako ng pagkain dito sa office gaya ng palagi kong ginagawa buhat ng mawala si Lucy.
Fried chicken at rice lamang ang napili kong kainin ngayon tanghalian dahil maselan ako sa pagkain at isa pa ay paborito ko talaga ang manok sa Joliibee. Kahit sig**o araw-araw ko itong ulamin ay hindi ko pagsasawaang kainin.
Mabilis lang lumipas ang oras at mag-aalas tres na ngunit ang hindi ko maintidihan ay kung bakit ko palaging naiisip ang aking bagong katulong, si Izzy.
"Am i attracted to her?" sa isip-isip ko ngunit mabilis kong tinutulan. "No, hindi p'wede! She's to young for me and i hate her father." sermon ko sa aking sarili.
Marahil ay natigang lang ako sa pagtatalik kaya ganito ang nararamdaman ko. Lalaki lang ako at mabilis matukso lalo pa't bata at sariwa itong si Izzy.
"May boyfriend na kaya siya? If yes, nakipagtalik na kaya sila?" sunod-sunod kong tanong sa aking isipan.
Para na akong mababaliw sa kakaisip sa babae na 'yon na kahapon ko lang nakita.
At dahil hanggang ngayon ay naninigas pa rin ang aking alaga ay kailangan kong ilabas ang init na nararamdaman ko. Sakto namang pumasok ang aking secretary.
Matapos kasing mamatay si Lucy ay naging tigang na ako sa pagtatalik. Naalala ko pa noong nabubuhay pa siya, nagtalik ako sa kaniya na 3x sa isang araw kaya naman ng mawala siya ay palagi na lang akong nagsasarili sa banyo. Until i found out na lihim pa lang may gusto sa akin si Nancy, ang aking secretary.
Araw-araw niya akong pinapaligaya sa pamamagitan ng pagsubo sa aking alaga. "Lintik!".
"Mukhang stress ka na naman." wika ni Nancy gamit ang malanding boses. Alam na alam talaga niya kung kailan ko siya kailangan.
"Yeah, how do you know?" sagot ko sabay hampas sa kaniyang pang upo.
"Well, halata naman kasi," dahan-dahan siyang lumuhod sa aking harapan at unti-unting binuksan ang aking pantalon.
Napatingala na lang ako at napapikit ng tuluyan niyang mailabas mula sa aking pantalon ang aking 6 inches na alaga.
"I miss this," nakangiting sabi niya habang nang aakit na tumingin.
"Oh!" napamura na lang ako sa sarap matapos niyang paikot-ikutin ang dulo niyang dila sa nag-uumigting kong alaga. "God!" mas lalo akong ginanahan matapos niyang hagurin ng kaniyang dila ang aking kahabaan.
"Ack," ungol niya matapos kong ipasok sa kaniyang bungaga ang aking alaga.
" Sipsipin ito, babe!" gigil na wika ko sabay sakop sa kaniyang buhok. Halos mamula ang kaniyang mata matapos kong isagad ng husto ang pagbayo sa kaniyang bunganga.
"Ahhh! Bilis! I'm near...." halos tumirik ang aking mga mata sa kakaibang sarap na aking naramdaman matapos kong iputok sa loob ng bunganga ni Nancy ang aking mainit na katas.
Paboritong paborito kasing nilulunok ni Nancy ang aking katas at isa 'yon sa gustong gusto ko kaniya.
"You may go," matipid kong sabi na parang walang nangyari. Ganito kasi ang set-up namin ni Nancy at nangako siya na walang ibang makakaalam ng lihim namin maliban sa aming dalawa.
"Bukas ulit," malanding sabi niya bago lumabas ng aking opisina.
Hindi ko na siya tinapunan ng tingin dahil napukaw na naman ni Izzy ang aking atensyon.
"Talagang damang dama niya ang pagiging katulong sa mansyon." iiling iling na sabi ko matapos makitang abala ito sa paglalampaso ng sahig.
Samantala, bago ako umuwi ng mansyon ay naisipan kong dumaan muna sa SM upang bil'han siya ng mga damit. Hindi ito dahil sa naawa ako sa kaniya kun 'di parang kabayaran lang ito sa ginagawa niyang paglilinis sa bahay.
Pagdating ko sa mall, agad akong dumiretso sa department store upang tumingin ng mga panti.
"Huy, tignan mo 'yung lalaki, may hawak na panti." dinig kong sabi ng isang babae na tumitingin din ng panti.
" Manyak yata, sayang naman." dinig kong sabi ng katabi nito habang nagtatawanan.
"Wait, mali kayo ng iniisip." natatarantang sabi ko sabay bitiw sa aking hawak na kulay pulang panti. "Sa katulong namin 'to." paliwanag ko.
Tila hindi naman naniwala ang dalawang babae aking sinabi. "Ang sosyal naman pala ng katulong niyo sa SM pa binibili ng panti!" wika ng babae sabay hagalpak ng tawa.
Dahil sa matinding kahihiyan ay dali-dali kong nilisan ang nasabing department store.
Pagdating ko sa bahay ay agad akong nagutom matapos kong maamoy ang amoy ng bagong lutong ulam at kung hindi ako nagkakamali ay adobo iyon. Hindi ko akalain na marunong pa lang magluto si Izzy.
Agad kong nilantakan ang nasabing ulam at kinain ko 'yun nang nakakamay lamang. "Ang sarap!" halos nakadalawang ulit ako ng kanin dahil sa sarap ng sarsa at 'yung manok, saktong sakto ang lambot.
Agad kong nilinis ang aking kinainan upang hindi malaman ni Izzy na nauna na akong kumain. Hindi ko gustong pasalamatan siya. I don't to give her compliments lalo na't anak siya ng taong may gagawan nang pagkawala ng mag-ina ko.
"Nasaan kaya siya?" halos maikot ko na kasi ang buong mansyon ngunit hindi ko pa rin siya nakikita kung kaya't minabuti kong puntahan siya sa kaniyang kwarto upang tignan kung naroon ba ito.
Naabutan ko itong nakadukdok sa lamesa. Pawis na pawis at mukhang pagod na pagod.
Lalabas na sana ako ng kaniyang kwarto nang mapansin kong may hawak-hawak siyang lapis.
Nang lapitan ko siya ay nakita ko na nagsusulat pala siya ng essay isang yellow pad. Dahan-dahan kong kinuha ang papel upang basahin.
Halos mawindang ako sa aking nakita. Bukod kasi sa pangit ng kaniyang penmanship ay hindi rin maintindihan ang kaniyang mensahe sa essay. Napansin ko rin na mali-mali ang kaniyang spelling kahit na tagalog na ang kaniyang isinusulat.
" Ang basura!!"
Dali-dali ko itong nilamukos at inihagis sa basuraha. Nakakasuka! Ngayon lang ako nakakita ng ganitong essay. Tama lang na gawin ko siyang katulong dahil sisurado ako na walang mararating ang babae na 'to.

Chapter 4 pagtakas

Kinabukasan,
Maagang gumising si Izzy upang maghanda ng almusal. Naisip niyang mag-saing dahil ayaw ni Karson ng tinapay ang almusal.
"Hamsilog with black coffee for the win!" masiglang wika niya habang naghahain.
Sakto naman na pababa ng hagdan si Karson kaya agad niya itong niyaya.
"Sir, nakahanda na po 'yung almusal."
Hindi siya kinubo ng kaniyang amo at dire-diretso lang itong nagtungo sa lamesa.
Nang makita ni Izzy na nagsisimula na itong kumain ay agad siyang pumunta sa kaniyang kwarto upang magpalit ng damit pang eskwela.
Matapos magbihis ay kinuha niya rin ang kaniyang bag at isinukbit iyon sa kaniyang likuran.
"Nasaan na 'yun? Nandito lang 'yun kagabi."
Halos mahilo na si Izzy sa kakahanap ng kaniyang essay ngunit hindi pa rin niya ito makita. Deadline na kasi ng pasahan nila ngayon at tiyak na babagsak siya kapag hindi niya ito naipasa.
"Sino kaya ang gumawa nito?" mangiyak-ngiyak niyang sabi nang makita niya ito na nasa basurahan.
Wala naman silang ibang kasama rito sa mansyon kaya iisang tao lang ang naisip niyang gumawa nito.
Dali-dali siyang bumaba patungong dinning table kung saan kumakain ang kaniyang amo.
"Sir, bakit mo naman tinapon sa basurahan 'yung essay ko." paninita niya rito.
Bigla namang kumunot ang noo ni Karson. "What? Anong essay?" maang-maangan nito.
Hindi na napigilan ni Izzy na magtaas ng boses dahil sa sobrang inis.
"Tayong dalawa lang ang tao rito kaya sigurado akong ikaw 'yung nakialam no'n! Alam mo bang maaari akong bumagsak kapag hindi ko naipasa ngayon 'yon!?" wika ni Izzy habang nanginginig sa galit.
"Paano mo naman nasig**o na papasa ka kapag pinasa mo 'yun? Wrong spelling na nga, wala pang laman." natatawang sabi ni Karson.
"Edi, inamin mo na, na ikaw ang nagtapon no'n."
"So what kung ako? Alam mo kung ako sa 'yo, hihinto na lang ako sa pag-aaral dahil sayang lang ang oras ng teacher mo. Hindi ka naman natututo." iiling iling na sabi ni Karson bago sumubong muli.
Tila nagpigting naman ang tenga ni Izzy matapos siya nitong insultuhin. "Ulitin mo nga ang sinabi mo?"
"Sigurado ka? Baka masaktan ka lang. Alam mo, sasahuran naman kita eh, maglinis ka na lang dito. Huwag mo nang sayangin ang oras ng teacher mo."
Sobrang nasaktan si Izzy sa mga sinabi nito kaya naman dali-dali siyang lumapit sa kinauupuan nito.
"Sumusobra ka na!!" sigaw niya sabay tadyak sa maselang bahagi ni Karson dahilan para mamilipit ito sa sakit.
Napayuko si Karson sa sobrang sakit kaya naman sinamantala iyon ni Izzy upang tumakas.
"Hoy!! Bumalik ka rito!" sigaw ni Karson ngunit hindi niya ito magawang habulin dahil sa iniinda niyang sakit. "Humanda ka sa 'kin kapag naabutan kita!" banta pa niya.
"Maghanap ka na ng bago mong katulong!" saad pa ni Izzy bago tuluyang lumabas ng bahay.
Lakad takbo ang kaniyang ginawa, makalayo lamang sa mansyon ni Karson.
Alam niya sa kaniyang sarili na malilintikan siya kapag naabutan siya nito.
Habang tumatakbo ay panay ang lingon niya sa kaniyang likuran upang tignan kung nasundan siya nito at laking tuwa niya ng walang Karson na sumunod sa kaniya.
"Miss, Sandali!" pigil ng Security guard sa kaniya.
Nagtaka naman si Izzy kung bakit siya pinahinto nito.
"Po?"
Ang hindi alam ni Izzy ay bago pa man siya makatakas ay naitimbre na ni Karson sa guard na huwag siyang palabasin ng Villages.
"Saan po kayo pupunta?"
"Sa school po,"
"Sorry miss, pero bilin na bilin ni sir Karson na huwag kayong palalabasin ng villages."
"Ha? Eh, bakit po?"
Ilang sandali pa ay may huminto na isang kulay itim na BMW sa kanilang harapan.
"K-karson,"
"Ako na ang bahala sa kaniya. Salamat!"
Hindi makapaniwala si Izzy na masisundan siya nito. "Patay, katapusan ko na." sa isip-isip niya.
Halos mapatalon siya sa kaniyang kinatatayuan matapos nitong magsalita.
"SAKAY!!" Matigas nitong sabi.
Gustong sumigaw ni Izzy para humingi ng tulong ngunit alam niyang walang tutulong sa kaniya dahil sobrang yaman ni Karson at kayang kaya siya nitong baliktarin.
Wala nang nagawa si Izzy kun 'di sumakay sa sasakyan. Alam niya sa sarili niya na hindi matatapos ang galit ni Karson habang hindi lumilitaw ang kaniyang ama.
Nang pihitin ni Karson ang manibela pabalik sa mansyon ay biglang umiyak ng malakas si Izzy na parang bata.
"Bakit ka ba ganiyan? ang lupit-lupit mo sa 'kin."
Nagulat naman si Karson sa inasta nito kaya inihinto niya ang kotse sa tabi.
"Ano bang inaarte mo? Wala pa nga akong ginagawa sa 'yo."
Ngunit imbis na mapatamik si Izzy ay mas lalo pa nitong nilakasan ang iyak.
"Hayaan mo na kasi akong pumasok, naglilinis naman ako sa mansyon ha."
Halos sabunutan ni Karson ang kaniyang sarili dahil naririndi na siya kay Izzy.
"Ok, ihahatid na kita ro'n." wika ni Karson na tila nagtitimpi. Hindi niya kasi lubos maisip na gagawin pa siya nitong school driver. "Saan ka ba nag-aaral?"
Para namang bata na nabigyan ng candy si Izzy matapos siyang payagan ni Karson na mag-aral.
"Talaga? Wow, yeheyy!"
Nang makarating sila sa eskwelahan ay halos hindi makapaniwala si Karson na sa ALS pala nag-aaral si Izzy. Buong akala niya kasi ay colleges na ito at sa isang university ito nag-aaral.
"What? Bakit hindi ka pa bumaba?"
"P-p'wede bang makahiram ng 100 pesos? Bibili kasi ako ng yellow pad at pamasahe ko na rin pauwi." nahihiyang sabi ni Izzy.
Halos mapahilamos ng mukha si Karson sa narinig. Hindi niya akalain na gagawin pa pala siya nitong sponsor sa pag-aaral. "Am i look a father to her?" sa isip-isip niya.
Wala na siyang nagawa kun 'di bigyan ito ng baon. "Anong oras ang uwian niyo?" tanong niya matapos iabot ang isang daang pisong papel sa dalaga.
"11:30 am."
"Ok. I will fetch you later."
Iniwan na ni Karson si Izzy matapos niyang makita na nakapasok na ito sa gate ng eskwelahan.
Pagdating niya sa opisina ay agad sumalubong sa kaniya ang tambak na papeles na kailangan niyang pirmahan.
Karson is the CEO/President of Luxury K Company. Sikat ang kompanya niya world wide dahil sa galing niya sa larangan ng pagdedesenyo ng alahas.
"Sir, hindi matatapos 'yan kung titigan mo lang." wika ni Nancy gamit ang malanding boses.
"Yeah, i know!" sagot ni Karson na mukhang malalim ang iniisip.
" Well, kung gusto mo, mapasaya kita." alok ng kaniyang secretary habang unti-unting kinakalas ang butones ng kaniyang blouse.
"Wala ako sa mood, Nancy." tamad niyang wika.
" kaya kong sipsipin ang iyong..."
Hindi na natapos ang sasabihin ni Nancy ng bigla siyang tinignan ni Karson ng matalim.
"Look Nancy, from now on, kakalimutan mo na ang mga nangyari sa atin dito sa loob ng office or else sisisantihin kita." diretsahang sabi ni Karson sa kaniyang sekretarya.
Parang basahan lang niya itong tratuhin na pagkatapos gamitin ay basta na lamang niyang itatapon.
Marahil ay nanawa na siya sa paulit ulit nilang ginagawa o 'di kaya ay sa iba na siya nakakaramdam ng init.
Pilit nag-concentrate si Karson sa kaniyang trabaho ngunit hindi siya makapag-focus gawa nga ng palagi niyang naiisip ang bago niyang katulong.
Oo, galit siya rito ngunit ang hindi niya maintindihan ay kung bakit parang unti-unti na siyang naaattract dito.
Bukod kasi sa maganda nitong katawan ay mukha rin itong anghel. Inosente at sensitibo sa lahat ng bagay. Madali itong mauto at pasunurin sa lahat ng kaniyang sabihin.
"My God, Karson! She's a high school student!" saway niya sa kaniyang isipan matapos niyang maalala ang itsura nito habang naliligo sa pool.
Maya maya pa ay pumasok muli si Nancy sa kaniyang opisina. Nakasimalmal ang mukha nito at tila nagtatampo sa kaniya.
"Sir, nandito po si sir Billy, gusto raw kayong makausap." walang gana nitong wika sa kaniyang amo.
"Papasukin mo," sagot naman ni Karson nang hindi ito tinatapunan ng tingin.
"Kumusta, karson?" bungad ni Billy sa kaibigan.
Si Billy ay ang matalik na kaibigan ni Karson mula pa pagkabata. Para na silang magkapatid kung sila ay magturingan. Business partner ang mga magulang nila kaya naman lalo silang naging malapit sa isa't isa.
"Oh, Billy, nice to see you again!" masayang bati ni Karson matapos niyang makita muli ang kaibigan.
Isang taon kasing namalagi si Billy sa Australia kaya naman hindi ito nakarating sa burol ng kaniyang mag-ina.
"Pasensiya ka na kung hindi kita nadamayan no'ng mga oras na kailangan mo ng karamay." malungkot na wika ni Billy.
"Ayos lang. Naiintidihan kita."
"Base sa itsura mo ngayon, mukhang naka move-on ka na."
Kung titignan kasi si Karson ay hindi mo mababanaag na may mabigat siyang pinagdadaanan. Ang hindi alam ng nakararami ay gabi-gabi itong umiiyak dahil sa matinding pangungulila.
"Brad, alam mo naman na magaling lang akong magdala."
"Sabagay, wala naman na tayong magagawa kun 'di ituloy ang buhay. Bata ka pa naman at tiyak na makakakita ka pa ng makakasama mo sa buhay." payo ni Billy sa kaibigan.
Napaisip naman si Karson sa sinabi ng Billy.
"Tama ka, brad. Pero ngayon gusto ko munang panagutin ang may kasalanan sa pagkamatay ng mag-ina ko. Hindi ako matatahimik hanggang hindi siya nahuhuli." matigas niyang sabi.
"Si mang Caloy ba?"
Kilala rin kasi ni Billy si mang Caloy dahil minsan ay pinagmamaneho siya nito kapag day-off ng kanilang driver.
"Yes. Siya nga! Tinitiyak kong pagsisisihan niya kung bakit niya tinakasan ang kasalanan niya."
"Kung sakaling hindi na siya magpakita?"
"Sa ibang tao ko ibabaling ang galit ko sa kaniya."
Si Izzy ang tinutukoy niya. Dinala niya ito sa mansyon upang pahirapan at ngayon ay nakaisip siya ng bagong plano.

Chapter 5 Pagsisinungaling

Izzy's point of view
Hindi ko maintindihan ang ipinapakitang ugali sa 'kin ni sir Karson. 'Yung tipong hindi ko masabi kung mabait ba siya o hindi.
Paano ba naman kasi, kung pagsalitaan niya ako ng kung ano-ano ay gano'n na lang.
Wala siyang puso!
Kung maliitin niya ako ay akala mong kung sino siyang perpekto.
Sa isang banda ay pasalamat pa rin ako, kung hindi dahil sa pagtanggap niya sa akin bilang katulong ay malamang palaboy-laboy na ako ngayon sa lansangan.
"Nasa'n ka na ba 'tay? Ano ba ang totoong nangyari at bakit kinailangan mong magtago? Totoo bang pinatay mo ang mag-ina ni sir Karson?" halos mapuno na ng luha ang kabibili ko lang na yellow pad dahil sa kakaiyak.
Miss na miss ko na kasi ang aking itay at maraming bagay ang gumugulo sa aking isipan. Mga tanong na tanging si itay ko lamang ang makakasagot.
"Ehemmm!!" wika ng isang pamilyar na boses.
Mula sa pagkakadukdok ay dali-dali akong nag-angat ng mukha.
"Sir Jay!!" gulat kong sambit sa kaniyang pangalan. Paano ba naman ay nahuli niya ako na nakadukdok sa upuan, baka mamaya ay isipin niyang natutulog lang ako sa klase at hindi gumagawa ng essay.
"Naka istorbo ba ako?"
"Naku, sir, mali po 'yung iniisip niyo. Hindi po ako natutulog." paliwanag ko.
"Alam ko, Alam kong umiiyak ka." saad niya sabay turo sa desk kung saan naroon ang aking yellow pad. "Obvious naman sa papel mo, puro patak kasi ng luha."
Bahagya akong napayuko at agad nakaramdam ng hiya. Masyado na kasi siyang mabait sa akin at ayaw ko namang abusin iyon. Kahit na gustong-gusto kong magsabi sa kaniya ng aking mga problema ay hindi ko na ginawa. Tama na sa akin ang pagtulong niya sa 'kin sa aking pag-aaral.
"Izzy, gusto ko lang na malaman mo na maaari mo akong maging kaibigan. P'wede mo akong sabihan ng mga problema mo, makikinig ako." seryosong wika niya sa akin.
Si sir Jay Vergel ay ang g**o namin dito sa ALS. Siya ay 27 years old lamang at talaga naman na marami sa estudyante niya ay nagkakagusto sa kaniya. Bukod kasi sa guwapo siya, ay sobrang lapit din niya sa kaniyang mga estudyanteng tulad ko.
Bigla naman akong nakaramdam nang kapanatagan. Hindi lang kasi siya basta g**o ko lamang, para ko na rin siyang kaibigan.
Sa huli ay mas pinili ko na lamang na sarilihin muna ang dinadala kong problema. Tutal ay masyadong komplikado ang sitwasyon ko ngayon at wala dapat na may makaalam nang pinagdadaanan ko ngayon.
"Nga pala, nasaan na 'yung essay mo?"
Hindi ako nakakibo dahil wala na akong essay na maipapasa sa kaniya dahil sa kagagawan ng magaling kong amo.
"A-ahh, ehh, wala pa po akong nagagawa eh," pagdadahilan ko sabay kamot ng aking ulo. "P'wede pa po bang humabol bukas?" dinaan ko na lamang siya sa pacute at pagpapapungay ng aking mata.
"Ikaw talaga, sige, bukas aasahan ko 'yan."
"Salamat, sir!" wala sa sarili ko siyang niyakap dahil sa sobrang tuwa. "The best ka talaga, sir!" napakaswerte ko at siya ang aking naging g**o. Palagi niya kasi akong pinagbibigyan sa mga pakiusap ko.
"O-ok na 'yun," wika niya sabay marahan akong itinulak palayo sa kaniya. Mukhang hindi niya nagustuhan ang aking inasal.
"Pasensya na po sir, nadala lang." nahihiya kong sabi sabay balik sa aking kinauupuan.
Nakalimutan ko na hindi nga lang pala kami ang tao rito at hindi tama ang ginawa kong pag-akap sa kaniya.
Teacher kasi siya at estudyante niya lang ako.
Alam kong nailang siya sa aking ginawa kaya mabilis niya akong tinalikuran. Hanggang sa mag-uwian ay hindi niya na ako pinansin.
Samantala,
Nandito ako ngayon sa labas ng eskwelahan at inaantay ang aking sundo.
Ayon kasi kay sir Karson ay susunduin niya raw ako kaya naman ginastos ko na kanina ang hiniram kong pera sa kaniya na pamasahe ko na sana.
Halos isang oras na akong nag-aantay sa kaniya ngunit hindi pa rin siya dumarating. Kumakalam na rin ang tiyan ko dahil hindi pa ako kumakain.
Nagpatuloy pa rin ako sa pag-aantay sa kaniya hanggang inabutan na ako ng malakas na buhos ng ulan.
"Darating pa kaya siya?" nanginginig na ang buo kong katawan dahil sa sobrang lamig. Nabasa kasi ng ulan ang suot kong uniporme at idagdag pa ang malakas na hangin.
Naisip kong humanap na muna nang masisilungan habang naghihintay ng biglang may huminto na pulang kotse sa aking harapan.
"Sakay na!" wika ng pamilyar na naman na boses.
Naestatwa ako sa aking kinatatayuan dahil sa ganda ng ngiti niya sa 'kin.
"H-hindi po kayo galit?" diretsahang tanong ko sa kaniya. Alam ko kasing mali ako sa inasal ko kanina.

"Bakit naman ako magagalit sa paborito kong estudyante? Halika na, basang-basa ka na." ewan, pero parang biglang tumibok nang mabilis ang aking puso sa narinig.
Dali-dali akong sumakay sa kotse niya at naupo sa tabi ng driver seat.
Nakita sig**o niya na nanginginig ako kaya pinatay niya ang aircon ng kaniyang sasakyan. "Here, wear this." inabot niya sa akin ang kulay itim niyang jacket, panlaban ko raw sa lamig.
"Naku, sir, huwag na. Ayos lang ako," pagtanggi ko. Masyado na kasi akong nakakaabala sa kaniya.
"Isuot mo na 'yan, basang-basa 'yang damit mo. Bakat tuloy 'yung....." hindi na niya tinuloy ang kaniyang sinasabi kung kaya't mabilis kong na-gets ang tinutukoy niya.
Ngayon ko lang din napansin na bakat pala ang aking dibdib kaya naman pala pinahiram niya ako ng jacket.
Mabilis ko naman 'yon na isinuot at agad akong nakaramdam nang komportableng pakiramdam.
Masyado ata akong kinilig at hindi ko na napansin na mali na ang dinadaanan namin.
"Sir, mali po 'yung daan na tinatahak natin." napansin ko kasi na hindi ito ang daan na patungo sa mansyon ni Karson.
Bigla tuloy kumunot ang kaniyang noo. "Bakit? Hindi na ba kayo umuuwi sa appartment? 'Di ba doon kita hinatid dati?" oo nga pala, hindi alam ni sir na sa ibang bahay na ako umuuwi. Hindi niya alam na napalayas na kami roon at matagal nang hindi umuuwi ang aking ama.
"Ahh, ehh, ang ibig ko pong sabihin eh, dito na lang ho ako sa tabi. May kailangam pa po kasi akong bilihin." kamuntik na akong madulas kay sir Jay mabuti na lang at mabilis ko siyang napaniwala. Sakto kasi na nandirito kami ngayon sa tapat ng sm.
"Ahh gano'n ba? Sige, sasamahan na kita. May bibilin din kasi ako sa loob." lalo pa atang napasama ang aking pagsisinungaling. Wala naman kasi akong kapera-pera rito.
"Sige po." no choice na ako kun 'di ang pangatawanan ang aking pagsisinungaling.
Mabilis niyang pinihit ang kotse at agad na ipinark sa parkinglot ng mall.
"Sir, dito na lang ako." nagmamadali akong bumaba sa kaniyang sasakyan at patakbong tinahak ang daan na papasok ng mall.
"Izzy, sandali, antayin mo 'ko!" dinig kong sigaw niya mula sa aking likuran.
Hindi ko na pinag-abalahan pang lingunin siya at dire-diretso lang akong pumasok sa loob ng mall.
Pagpasok na pagpasok ko pa lang sa loob ay kaagad na bumungad sa akin ang amoy ng bagong piritong manok mula sa isang fastfood chain. "Ang bango..." sa isip-isip ko sabay himas sa aking tiyan. Lalo tuloy akong nakaramdam ng gutom.
Ilang sandali pa ay bigla kong naramdaman na may umakbay sa aking balikat. "D'yan ka rin pala pupunta, sakto, d'yan din ang punta ko." hindi ko alam kung paanong takas ang aking gagawin gayong hila-hila na niya ako papasok sa loob ng fastfood.
Chapter 6 Galit
Karson's point of view
Dahil ngayon lang kami ulit nagkasama ng aking kababata na si Billy ay masyado kaming nalibang sa aming pagkwe-kwentuhan. Marami kaming napag-usapan na tungkol sa mga buhay-buhay namin pati na rin sa mga negosyo.
Kahit na gusto ko pa sanang makabonding siya ay kailangan ko nang magpaalam dahil mayroon pa akong kailangang sunduin.
"Brad, pasensya ka na, may importante pala akong appointments ngayon, i have to go." pagsisinungaling ko, i can't believe na heto ako ngayon at nagsisinungaling. Ayoko naman kasing aminin sa kaniya na katulong ko ang susunduin ko. Nakakahiya.
Nagmamadali kong iniligpit ang aking mga gamit at mabilis na tumayo. "Magkita na lang ulit tayo sa ibang araw."
Sinubukan kong umarte ng normal at propesyonal na isinalansan sa attachecase ang aking mga gamit.
"Seriously? Hindi yata ako maniniwala sa 'yo na appointment 'yang pupuntahan mo. Umamin ka nga, babae 'yan noh?" natatawa niyang sabi.
"Brad, meeting ang pupuntahan ko, anong babae ka d'yan?" pagmamatigas ko.
Marahil ay hindi nga talaga ako magaling sa pagsisinungaling. Sa halip kasi na mapaniwala ko si Billy ay pinaghinalaan pa ako nito nang may babae.
"Ohh, ok!" iiling-iling siyang tumayo at nakakalokong tumingin sa 'kin bago umalis. "Ayos lang 'yan, paminsan-minsan kailangan mo ring paligayahin ang sarili mo." tinapik niya pa ako sa balikat bago tuluyang lumabas ng aking opisina.
"Huyy! Nagkakamali ka!!" sigaw ko ngunit huli na, dahil nakalabas na siya.
"I'm not desperate," sa isip-isip ko. Hindi ko kasi tipo ang tulad ni Izzy at isa pa, dinala ko siya sa mansyon upang pahirapan. Hindi niya deserve ang mahalin ng tulad ko. Isa lamang siyang basura sa aking paningin.
Ngunit kahit na gano'n ang sinasabi ng aking isipan ay ibang-iba naman ang ikinikilos ng aking katawan.
" It's already 2 pm," napamura ako sa aking isipan nang makita ko ang oras. Kanina pa kasing 11:30 am ang uwian ni Izzy at malamang ay kanina niya pa ako iniintay.
Halos paliparin ko na ang aking sasakyan upang mabilis na makarating sa kaniyang eskwelahan. I don't get my self, "why am i concern to her?" eh ano naman kung mag-antay siya roon? what do i care?

Habang nasa biyahe ako papuntang eskwelahan ay biglang nag-ring ang aking cellphone. Kinuha ko iyon ng mabilis sa aking bulsa at hindi ko inaaasahan ang tawag ng aking inupahan na private investigator.
* *
Agad kong sinagot ang tawag nito dahil tiyak akong importante ang kaniyang sasabihin.
"Yes, hello?"
"Hello, sir!"
"Oh Garner, napatawag ka?"
"Yes boss, nasaan ka ngayon? P'wede ba tayong magkita? Importante lang,"
"Tungkol ba 'yan kay mang Caloy?"
"Oo, boss. May lead na kami kung saan siya nagtatago."
Matapos kong marinig ang magandang balita na mula may Garner ay dali-dali kong ipinihit ang manibela. "Sige, magkita tayo." nanginginig ang aking mga laman sa galit matapos kong marinig ang pangalang Caloy.
Muli na namang nanumbalik sa akin ang matinding galit at ang hangaring mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng aking mag-ina.
"Mga 4 pm boss, puntahan kita r'yan sa opisina mo. Andito pa kasi ako sa sm at may kinatagpo lang."
Parang hindi ko na ata kayang mag-intay pa ng dalawang oras. "No. Sabihin mo sa akin kung saan ang eksakto mong lugar, pupuntahan kita." gigil na gigil ako na matunton ang kinaroroonan ni mang Caloy. Humanda siya sa akin at magbabayad siya. Sinisigurado ko iyan.
"Kayo po ang bahala, nandito po ako ngayon sa sm north edsa, sa may parking lot. Dito ko po kayo aantayin."
"Ok. Papunta na 'ko."
Sakto naman na malapit lang ako sa kinaroroonan ni Garner at sampong minuto lang ang binilang at narating ko rin agad ang kaniyang pinaparadahan.
Ikinalma ko muna ang aking sarili bago ko siya itext na nandito na 'ko. Pakiramdam ko kasi ay umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo dahil sa matinding galit.
Hinilamos ko ang aking mukha gamit ang aking palad. Sa wakas, makakamit na rin ni Lucy at ni Luna ang hustiya sa kanilang pagkamatay. Ngunit bago ko ipadampot si mang Caloy sa mga Pulis ay gusto ko muna siyang personal na makausap. I want to punch his face and breaks his bones into pieces.
Ipaparanas ko sa kaniya ang sakit na naramdaman ng isang amang nangulila sa kaniyang mag-ina.
Isang buntung hininga muna ang aking ginawa bago ko napagpasiyahan na kontakin muli si Garner.
Nang nagsisimula na 'kong kontakin si Garner ay para akong namalik-mata. Sa 'di kalayuan ay parang may nakita ako na isang pamilyar na bulto.
"Izzy?" ewan ko kung namamalikmata lang ba ako o siya talaga ang nakita ko. "No way! i thought..." hindi ko inaasahan na makikita ko siya rito. Ang alam ko kasi ay naroroon siya sa eskwelahan at nag-aaral pero papaano siya napunta rito at sino ang lalaking kasama niya? "M-may boyfriend na siya?" kahit sino naman sig**o ang makakita sa kanila ay ganoon din ang iisipin.
Nakaakbay pa 'yung lalaki sa kaniya habang papalabas ng mall at nagtatawanan pa sila habang naglalakad papunta sa parkinglot.
Napayuko pa ako nang madaan sila sa harapan ng kotse ko. Mabuti na lang at naalala ko na tinted itong kotse ko at sigurado akong hindi nila ako makikita.
Gusto ko sanang bumaba ng kotse upang hilahin si Izzy palayo sa lalaking iyon ngunit wala na akong nagawa nang sumakay na sila sa loob ng pulang kotse.
Halos dumoble ang galit na nararamdaman ko ngayon dahil sinira nilang mag-ama ang araw ko.
"Humanda ka mamaya, pag-uwi ko!" sinisig**o ko na sasamain talaga siya sa akin mamaya. Sa ngayon ay uunahin ko munang puntahan ang kaniyang ama.
Ilang sandali pa ay nakita kong papalapit na sa aking sasakyan si Garner. Naka-suot ito ng jacket na itim at kulduroy na pantalon. Nakasuot rin siya ng itim na cap at itim na facemask.
Mabilis itong sumakay sa aking kotse dala-dala ang isang folder na sa tingin ko'y naglalaman ng mga impormasyon na tungkol sa kinaroroonan ni mang Caloy.
"Sir, and'yan na po ang lahat ng impormasyon tungkol kay mang Caloy." inabot niya sa akin ang nasabing folder at inabot ko naman sa kaniya ang puting sobre.
"Sigurado ka bang sa tondo talaga siya nakatira ngayon?" ayon kasi sa nakasulat dito ay sa isang eskwater sa tondo nagtatago itong si mang Caloy.
"Opo. Ako po mismo ang nakakita sa kaniya. Kung inutos mo lang sir na tirahin ko na, papatayin ko na talaga eh." pagyayabang pa ni Garner.
"No. Hindi sapat ang buhay niya bilang kabayaran sa pagkamatay ng mag-ina ko. Gusto ko, ako mismo ang magpaparanas sa kaniya kung ano ang pakiramdam ng nasa impyerno." mabagsik kong pagkakasabi. Hindi na ako makapag-intay at kating-kati na ang aking mga kamay na balian siya ng buto.
"Oh, paano boss? Mauuna na ako, tawagan mo na lang ako kapag may ipag-uutos ka pa." inilagay na niya ang hawak niyang sobre sa loob ng kaniyang dala-dalang bag at mabilis na bumaba ng sasakyan.
Ako naman ay agad na pinaharurot ang kotse upang puntahan si mang Caloy sa tondo.Chapter 1 Paniningil

SIMULA...
"Bitawan niyo ko! Wala akong kasalanan sa inyo!" sigaw ni Izzy habang pilit na kinakalas ang tali sa kaniyang kamay.
"Papakawalan ka lang namin kapag umamin ka na sa amin. Saan nagtatago ang ama mo!?" wika ng lalaking nakamaskara.
"Hindi ko alam, hindi pa siya umuuwi sa amin." sagot niya.
Halos matabingi ang kaniyang mukha ng bigla siyang sampalin nang malakas ng lalaking nakamaskara.
"Sinungaling!"
Bakas niya sa tono ng boses nito ang matinding galit ngunit ang hindi niya maintidihan ay kung bakit siya ang ginigipit nito gayong matagal na rin niyang hindi nakakasama ang kaniyang ama.
"Kahit patayin niyo pa 'ko rito, wala kayong makukuhang impormasyon sa akin." matapang niyang sabi.
"Ahh, gano'n? Sige tignan lang natin." wika ng lalaki na tila nagbabanta.
"B-bakit? Ano'ng gagawin mo?"
Halos manigas si Izzy sa kaniyang inuupuan dahil sa banta ng lalaki. Wala na siyang magawa kun 'di pumikit na lamang at manalangin.
"Diyos ko po, kayo na po ang bahala sa 'kin." dalangin niya sa maykapal.
Maya maya pa ay may pumasok na dalawang lalaki. N*******d ang mga pang itaas nito at nakakalokong ngumiti sa kaniya.
"Sige, kayo na ang bahala riyan." ma awtorisadong utos nito sa dalawang lalaki.
"Yes, boss!" wika ng isang lalaki habang binubuksan ang kaniyang zipper.
"Jackpot tayo rito." wika pa ng isang lalaki habang marahang hinahaplos ang mukha ni Izzy.
"Huwag po, maawa po kayo sa 'kin."
Pilit na iniiwas ni Izzy ang kaniyang
mukha nang tangkain ng mga ito na halikan siya sa labi.
"Mga manyak!" mangiyak ngiyak niyang sabi nang subukang iangat ng isang lalaki ang kaniyang blouse.
"Boss, kalasin lang namin 'yung tali para mas masarap." paalam nito sa lalaking nakamaskara.
"Sige, kayo ang bahala."

Halos manlaki ang mga mata ng mga nito nang tumambad sa kanila ang napakakinis niyang balat.
Dahil wala siyang lakas upang lumaban ay wala na siyang nagawa kun 'di umiyak na lamang ng tuluyan nang mahubad ang kaniyang damit.
"Wow!" manghang sabi ng mga ito matapos makita ang bilugan niyang suso.
Para itong mga gutom na leon na gustong gusto na siyang lapain.
Hindi lubos maisip ni Izzy na isa siya sa mga babae na magiging biktima ng panggagahasa. No boyfriend since birth kasi siya at wala pang lalaki ang nakakita sa kaniyang kaselanan maliban sa tatlong kumag na ito.
Hahawakan na sana ng isang lalaki ang kaniyang dibdib nang pigilan ito ng lalaking nakamaskara.
"Itigil niyo na 'yan!" ma awtoridad nitong utos na ikinagulat naman ng dalawang lalaki.
"Bakit, boss? Nagsisimula pa lang kami."
"Umalis na kayo!"
"P-pero..."
Isang matalim na tingin ang iginawad ng lalaking nakamaskara sa dalawa upang mapatigil ang mga ito at mapaalis.
Natuwa naman si Izzy dahil naawa ito sa kaniya. Buong akala niya ay papalayain na siya nito ngunit nagkakamali pala siya. Umpisa pa lang pala ito ng kaniyang kalbaryo.

"Magbihis ka na at sumunod ka sa akin sa kotse." malamig nitong utos.
Kaagad namang sinunod ni Izzy ang utos nito. Nanginginig niyang isinuot muli ang kaniyang damit at sumakay sa kotse.

Sa kotse, ay laking gulat niya nang hubarin nito ang suot na Maskara.
"S-sir Karson?" hindi makapaniwalang sabi niya.
Si Karson kasi ang boss ng kaniyang ama na si Caloy. Bata pa lamang si Izzy ay nagtratrabaho na rito ang kaniyang ama at base sa mga kwento ng kaniyang ama ay mabait na amo itong si Karson kaya naman hindi

Address

Manila
3205

Website

facebook.com

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Mamey posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Videos

April 25

APRIL 25 WIBESODE 4:// GINO

APRIL 24

April 24 Tim ‘’ poch episode Senior high-HIGH STREET

SENIOR HIGH-HIGH STREET

April 23// SANYA ‘ KENJIE EPISODE

Season 2 na ng SENIOR HIGH (high street)

LSENIOR HIGH//September 6,2023 Episode 8 Last part #SeniorHigh #AndreaBrillantes #nocopyrightsinfringementindented #Nocopyrightsinfringementindented. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

LSENIOR HIGH//September 6,2023 Episode 8 Part 1/2 #SeniorHigh #AndreaBrillantes #nocopyrightsinfringementindented #Nocopyrightsinfringementindented. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

SENIOR HIGH//September 5,2023 Episode 7:last part #SeniorHigh #AndreaBrillantes #nocopyrightsinfringementindented #Nocopyrightsinfringementindented. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

SEPTEMBER 5,2023 SENIOR HIGH//EPISODE 7 Part 1-2 #SeniorHigh #AndreaBrillantes #Nocopyrightsinfringementindented. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.

SENIOR HIGH//September 4,2023 EPISODE 6/Part 1/2 #SeniorHigh #AndreaBrillantes #Nocopyrightsinfringementindented. I don't own this music. It belongs to the rightful owner. This is for background music and entertainment purposes only.