02/08/2023
"ANG KUWENTO NG DALAGANG SI AFNAN"
(Ang mama nya ang mismong nagkuwento).
"Isang dalagang Saudi Arabian,14 taong gulang,maraming nagbalik islam dahil sa kanya. Ito ang kuwento...
Ayun sa mama nya: noong pinagbubuntis ko pa si "afnan".
Nakita ng aking ama sa kanyang panaginip ang mga ibon na nagliliparan sa langit at sa gitna nila ay isang napakagandang puting kalapati,hanggang sa lumipad ito ng napakalayo.
Tinanong ko ang aking mga magulang kung anong kahulugan nung panaginip na yun,ang sagot nila" Ang mga ibon ay ang mga anak mo,at bibiyayaan ka ng isang anak na babae na napakabait at matakutin sa Allah..... hindi na nya tinuloy.
Hindi ako naging interesado sa kahulugan ng panaginip na yun.
Pagkalipas ng ilang taon,doon ko na napagtanto na ang aking anak na si afnan ay totoong matakutin sa Allah. Nakikita ko sa kanya ang pagiging mabuting babae simula pagkabata.
Maliit pa sya,nakikita na sa kanya ang pagiging magalang masunurin at mabait na bata, hindi rin sya nagsosout ng mga pantalon at maiiksing mga damit. Ayaw na ayaw nyang nakakakita ng mga ganung kasoutan.
Nang umabot na sya sa grade 4,lahat ng mga bagay na ikagagalit ng Allah ay iniiwasan nya.*sa murang edad naging aware sya*
Wala syang hilig pumunta sa mga pampasayang lugar tulad ng park o ano pa man. Kahit malapit lang sakanila.
Hanggang school at bahay lang sya,walang Salah(Sambayang) na lumipas sa kanya,pati ang mga sunnah ng sambayang.
Nang nag intermediate school na sya,naging dada'wah na sya, pag nakikita nya ang kanyang mga classmates na may sinasabi o ginagawang masama. Papayuhan nya sila.
Ang unang nagbalik Islam dahil sa kanya ay ang aming kasambahay na mula sri lanka.
dahil nanganak din ako ng batang lalaki na si Abdullah napilitan akong kumuha ng Kasambahay dahil nga nagtatrabaho din ako.
Nang malaman ni Afnan na ang Kasambahay namin ay Kristiyano nagalit sya at pumunta sa akin at nagsabi ng: " Mama,paano nyo po nakakaya na ipahawak ang mga damit natin,Ipahugas ang mga Plato natin at ipaalaga si abdullah sa isang di mananampalataya"
Handa akong itigil ang aking pag aaral para lang pag lingkuran kayo ng 24 oras,huwag lang yun.
Hindi ko na lang sya pinansin dahil kailangan ko talaga ng kasambahay na tutulong saakin.
Pagkalipas ng dalawang buwan.Biglang dumating saakin ang kasambahay namin na masayang masaya, at nagsabi ng "Maam,itinuro saakin ni Afnan ang Islam, ako ay nagsasaksi na walang ibang dyos maliban ang Allah at ako rin ay nagsasksi na si muhammad ang kanyang alipin at sugo".... ang saya ko sa oras na yun.
*Pagsubok at lakas ng pananampalataya ni afnan*.
-Pagkalipas ng ilang buwan, nakaramdam si afnan ng pananakit sa paa, itinago nya ito sa amin.
pag tinatanong namin sya tungkol dito,walang lang daw yun.
"mawawala din yan in sha Allah" ,sabi nya.
pagkalipas ng isang buwan tuluyan na syang hindi makalakad.
Dinala namin sya sa hospital at pinasuri ang paa. Sabi ng Doctor na turkish ,cancer daw ang sakit na tumama sa paa ni afnan at kailangan dumaan sya sa Chemotherapy kasabay ding malalagas ang kanyang buhok at mga kilay.
Ng marinig ko ang sabi ng Doctor nanghina ako at umiyak kasama ang papa at tito ni afnan.
Ngunit si Afnan,nilagay nya ang mga k**ay nya sa bibig nya at masayang nagsabi ng "Alhamdulillah!.... Alhamdulillah!....Alhamdulillah!....
Agad kung binuhat sya at pinasandal sa aking dibdib at akoy umiiyak " Afnan?! Anong nangyayari sayo? Sumagot sya:
Mama,Alhamdulillah! Ang tinamaan lang ay ako hindi ang aking relihiyon" pinuri ang allah ,nagbigkas ng malakas na alhamdulillah, at ang mga tao sa loub ay nakatingin sa kanya.
Minaliit ko ang sarili ko sa mga oras na yun. Walang wala ang Emaan ko sa emaan ng aking anak na si afnan.
Lahat ng mga tao sa loub ng Hospital ay namangha at nalungkot sa nakita nilang Emaan ni Afnan, sa mga mismong araw na yun nag balik Islam ang Doctor ,ang nurse at ang Translator dahil hindi arabo ang doctor.
Bago sya mag pa chemotherapy
Hiningi ng tito nya sa kanya na ipaayos ang buhok nya sa hairdressing bago malagas ng chemotherapy. Pinilit namin sya pero umaayaw parin sabi nya:" Ayaw kung ipagkait sa aking sarili ang gantimpala sa bawat buhok na malalagas mula sa aking ulo".
-------
Nag ibang bansa kami(America) para lang ipagamot si Afnan.
Ang Doctor ay amerikano kung saan nakapagtrabaho sa saudi Arabia ng 15 taon,medyo nakakapagsalita din sya ng Arabic.
Nang makita sya ni afnan agad nyang tinanong:"Muslim po ba kayo? Sumagot ang Doctor:"Hindi"...
Hinawakan ni afnan ang k**ay ng Doctora at kinausap sa ibang kwarto at binigyan ng da'wah.
Dumating saakin ang Doctora at bakat na bakat sa kanyang mga mata ang mga luha at nagsabi:"15 taon akong nagtatrabaho bilang doctor sa Saudi Arabia at walang sino man ang naka pag udyok saakin sa Islam,pero ang batang ito ang nakapag Islam saakin".
----
Sinabi nila saamin na walang lunas ang cancer maliban na lamang kung puputolin ang kanyang paa. Natakot akong baka kumalat ang cancer sa paa nya.
hindi naman natatakot si afnan na ipa ottobock ang paa nya. Mas nag aalala sya sa nararamdaman namin.
Isang araw, tumawag sya sa kanyang kaibigan na si Rania: Anong satingin mo? Ipapa ottobock nila ang paa ko?.
Sinubokan ni rania na i comfort sya para gumaan ang loub nya. Sinabi nyang pwedi naman palitan ng Artificial na paa.
Sinagot sya ni afnan ng isang katagang :"Hindi ko naman pinoproblema ang paa ko ang mahalaga pag dumating na ako sa aking libingan ay kompleto ang pananampalataya ko sa Allah"
---'
Umuwi kami ng Riyadh pagkatapos ipa Ottobock ang paa ni afnan.
Sa kasamaang palad, umabot ang cancer sa baga ni afnan,agad naming dinala sa hospital umaasang mapipigilan pa ito.
hindi na sya nakakakain ang tanging nagpapalakas sa kanya ay ang Injection na ini Inject sa kanya.
*SALAH!SALAH!*
Dahil hindi naririnig ang adhan sa loub ng hospital kusa syang nagigising pagka oras ng pagdarasal at naghihingi ng tubig saakin para mag ablution.
Sinabi ng mga doctor saamin wala na daw saysay ang pananatili namin sa hospital,maaring ilang araw na lang daw ay lilisanin ni afnan ang mundo.
Isang araw ,pumunta ako sa kwarto nya,Nakapatay ang ilaw at bigla akong nagulat nang pagbukas ko ng pintuan nya,nakita ko ang kanyang mukha na napakaliwanag.
Nakita nya ako sabay ngumiti at nagsabi:"Mama, halika rito may sasabihin ako sayo tungkol sa napanaginipan ko" sumagot ako ,oo naman anak In sha Allah.
Sabi nya:"nakita ko sa aking panaginip sa araw ng aking kasal, nakasout ako ng malaking puting gown,nakapalibot sa aking ang mga taong malalapit saakin,ikaw at ang boung pamilya.
masaya sila para saakin maliban sayo mama.
Tinanong ko sya anong satingin mo anung kahulugan ng panaginip mo?
Sabi nya:"Satingin ko, ang kahulugan nun ay akoy mamamatay at makakalimutan nila ako ,mamumuhay sila ng masaya, maliban sayo mama, Habang buhay mo akong maalala at malulungkot sa pagkahiwalay ko sayo.
Totoo ang sinabi ni afnan,hanggang ngayong kinukuwento ko ang kuwento na ito,parang nasusunog ang aking puso sa sobrang lungkot.
Pagkalipas ng ilang mga araw, nakaupo ako sa tabi ni afnan kasama ang mga magulang ko at si afnan naman ay nakasandal sa kanyang k**a.
Nagising sya at nagsabi ng:"Mama,lumapit ka saakin gusto kitang halikan sa pisnge" hinalikan nya ako tapos sabi nya"Mama ang isa pang pisnge mo" lumapit saakin at hinalikan nya ulit ako.
At sumandal sya ulit sa k**a nya,pagkatapos ay dumireksyon sa Qiblah at nagbigkas ng "ASHHADU AN LA ILAHA ILLALLAH" nabigkas nya ito ng Sampung beses. Pagkatapos ay nagbigkas ng "ASHHADU ANNA MUHAMMADAN RASULOLLAH" hanggang sa binawian na sya ng buhay.
“Matamis na katapusan”
*ختامه مسك*
✍ Kuya Jabber Yahya Mamoclo