25/12/2024
MGA ANINO NG PASKO
Umihip ang malamig na hangin, dala ang amoy ng samoโt saring mga ulam at handa mula sa ibaโt ibang mga kabahayan. Pasko na naman. Sa labas, maaninag ang kumukutikutitap na mga ilaw sa mga bahay, mga bata'y naghahabulan at nangangaroling, at ang tunog ng awiting pampasko ay maririnig sa โdi kalayuan. Ngunit sa loob ng isang maliit na kubo, madilim ang puso ni Aling Rosa.
Madilim ang bahay ni Aling Rosa. Hindi dahil sa walang kuryente, kundi dahil sa kawalan ng saya. Pasko na naman, ngunit wala siyang marinig na tawanan ng mga bata, o kahit ang ingay ng mga naghahanda ng hapunan. Tanging ang tibok ng kanyang puso ang nag-iisa sa katahimikan.
Noong bata pa siya, ang Pasko ay puno ng kulay at ligaya. Ang kanilang maliit na bahay ay nag-uumapaw sa mga dekorasyon, at ang kanilang hapag ay laging sagana sa pagkain. Ngunit ngayon, ang lahat ng iyon ay tila isang malayong pangarap na.
Namatay ang kanyang asawa ilang taon na ang nakakaraan, at mula noon ay nag-iisa na lamang siya. Ang kanilang mga anak ay may kanya-kanyang buhay, at bihira na lamang silang magkasama. Kahit sa mga espesyal na okasyon tulad ng Pasko, hindi sila kompleto.
Habang nakatingin siya sa kanilang punong patuloy na nagniningning, hindi niya maiwasang malungkot. Ang mga ilaw ay simbolo ng pag-asa, ngunit sa kanyang kalooban ay tila madilim pa rin.
"Marahil ay dapat ko nang tanggapin na hindi na muling magiging pareho ang lahat," bulong niya sa sarili.
Ngunit kahit na ganito ang kanyang nararamdaman, may isang bagay pa rin ang nagbibigay sa kanya ng lakas ng loob. Ito ay ang kanyang pananampalataya. Naniniwala siya na kahit sa mga pinaka madilim na panahon, mayroong liwanag na naghihintay.
Sa gabing iyon, habang nakaluhod siya sa harap ng kanyang altar, taimtim siyang nanalangin. Humingi siya ng lakas at gabay, at pinasalamatan niya ang Diyos sa lahat ng mga biyayang natanggap niya.
Nang matapos siyang magdasal, ay naramdaman niya ang isang kakaibang kapayapaan. Napagtanto niya na ang tunay na diwa ng Pasko ay hindi lamang ang mga materyal na bagay o ang mga pagdiriwang, kundi ang pagmamahal at pagkakaisa.
At kahit na mag-isa siya, alam niya na hindi siya nag-iisa. Mayroon siyang Diyos na laging kasama sa lahat ng kanyang pinagdadaanan.
The Focal is the official publication of Central Visayan Institute of Aklan Inc.
