30/03/2016
Jan en Nathalie 25 jaar op De Schoenmaker
LUTTENBERG – “Vroeger hadden we stamgasten die bij wijze van spreken al ons vakantiegeld naar ons toe brachten. Omdat ze hier zo veel kwamen in hun vakantie, maar ook omdat de rekening in de maanden ervoor zo hoog was opgelopen. Ze bleven hier soms nog net niet slapen. We waren er bank bij. En niet alleen bank: ook barman en –vrouw, taxichauffeur en maatschappelijk werker.” Jan en Nathalie te Wierike beginnen te lachen. Vroeger ging het anders. Zij kunnen het weten. In april vieren ze met diverse activiteiten dat ze 25 jaar op Café de Schoenmaker in Luttenberg zitten. Van een feestavond tot een pubquiz, van een tapasmiddag tot een avondje rock met de Pearl Jam-tributeband van Marco Hovius.
Nathalies ouders Hennie en Mariet Vloedgraven zwaaiden jarenlang de scepter over het café in Luttenberg. Totdat Hennie in 1990 plotseling te maken kreeg met serieuze gezondheidsproblemen en niet meer in staat was om zijn werk te blijven doen. “Mijn moeder kreeg een aanbod van een paar geïnteresseerden uit Groningen”, vertelt Nathalie. “Die wilden het café wel overnemen. Maar dat kon ze niet over haar hart verkrijgen. Zo maar het café overdoen aan mensen die het hele dorp niet kenden, dat was haar een stap te ver.” Jan was op dat moment 23, Nathalie 21. Heel jong om dan al in de horeca te gaan, maar het stel besloot toch de stap te maken. “We zouden aanvankelijk in januari 1991 beginnen, maar dat hebben we moeten uitstellen. In die tijd moest je, als je zo jong was en in de horeca voor jezelf wilde beginnen, nog een ontheffing aanvragen bij de Commissaris van de Koningin. Dat duurde even. Op 1 april was alles rond.”
Niet dat het altijd gemakkelijk was, maar ze kwamen in een gespreid bedje terecht. De Schoenmaker draaide wel. Nathalie: “We hoefden niets op te bouwen, dat hadden mijn ouders al wel gedaan!”
Met de benen eruit
Toch besloten de twee na enkele jaren om het pand flink onder handen te nemen. In ’94 werd het café vergroot en verhuisden de keuken, de slijterij en de snackbar intern. Jan: “Ik had voordat ik hier begon zes jaar als kok gewerkt bij De Beuk in Den Ham van Aart en Hennie Daggert. Aart heeft me alles geleerd. Toen we dus begonnen op het café wist ik wel dat ik meer met de keuken wilde doen. Ook meer met feestjes buitenshuis.”
Wat volgden waren goede tijden. Het café was doordeweeks en in het weekend vaak goed gevuld. Jan: “Ik weet nog dat we de dag voor het Luttenbergs Feest Damaged Brain (destijds een bekende band, redactie) hier hadden staan. Alle stoelen en tafels het café uit. Het was nodig ook. Alles stond vol. Niet alleen binnen, maar ook buiten. We konden het bier niet eens goed koud krijgen; het koelsysteem kon het qua tapsnelheid niet aan.” Nathalie: “Ik kan me ook nog de presentatie van het boek over de Neuze herinneren. Toen hingen ze er ook met de benen uit!”
Rookverbod
Toch heeft ook De Schoenmaker sinds het begin van de crisis te maken gekregen met het veranderende horecalandschap: meer drankketen; meer grote evenementen; een ander bestedingspatroon; het heeft overal in Nederland een wissel getrokken op het cafébezoek. “En vergeet de hoge accijns op alcohol niet”, stelt Nathalie. “En het rookverbod. Dat heeft de horeca ook allemaal geen goed gedaan.” Jan: “En ik blijf erbij dat ook het mobieltje de boel heeft veranderd. Vroeger ging je naar het café om bij te praten. Tegenwoordig weet iedereen alles al via de WhatsApp. Ik kijk altijd naar Frankrijk. Daar lopen ze wat horeca-ontwikkelingen betreft altijd een jaar of vier voor op Nederland. Wat je daar op dit moment ziet, is dat het draait om de combinatie van eten en drinken. Als je maar zorgt voor een goed stuk eten, zijn de mensen best bereid om geld uit te geven.”
Vandaar dat Jan zich ook nog meer wil profileren met z’n keuken. Bovendien zijn Jan en Nathalie van plan om hun drie horecaruimtes (het café, de bistro erachter en het motorhonk van de Caveriders), vaker te gebruiken voor besloten feestjes en partijen. Nathalie: “Dat we soms ook feesten hebben in het café vinden sommige stamgasten wat minder, dat is ook wel logisch, maar we hebben altijd nog die twee andere ruimtes achter de hand. En we willen ook vaker bijzondere activiteiten aanbieden: high tea’s, tapasmiddagen en –avonden. Pionieren, dat vind ik leuk.”
Plunje
Nou had Café de Schoenmaker in de jaren dat Nathalies ouders erop zaten een bepaalde reputatie. Het was de tijd dat de mores wat rauwer waren en dat er vaker ‘bijzondere’ gasten aanschoven. “Maar trammelant hebben we hier in de 25 jaar dat wij erop zitten, eigenlijk nauwelijks meegemaakt”, stelt Jan. “Ik kan me drie akkefietjes herinneren, twee daarvan kwamen door mensen die niet tot de stamgasten behoorden.” Wat overheerst zijn dan ook de plezierige herinneringen. Nathalie: “De zondagavonden waren vroeger ontzettend druk en gezellig. Van alles zat er. Van 18 tot 70. Dat ging tot diep in de nacht door. Ik kan me nog herinneren dat we in de begintijd, toen waren we zelf ook jonger, eens een keer tot diep in de nacht hadden gekaart. Het was een uurtje of zes dat we in bed lagen. Om half acht werden we wakker gebeld door onze schoonmaakster: ‘Er is hier ingebroken!’ En wij: ‘Dat kan niet, we liggen net anderhalf uur in bed’. Maar het was dus wel zo. Ze waren door een toiletraampje naar binnen gekropen.” Jan: “Ik kan me nog herinneren dat ik op een zondagavond een stamgast van ons bij de bushalte zag staan. Dat was in de jaren dat de dienstplicht er nog was. Hij had zijn plunje bij zich. Ik liep naar hem toe: ‘Wat doe jij dan?’ ‘Ik moet naar het leger’. ‘Dat dacht ik al, maar hoe laat denk je dat het is?’ ‘Zes uur ’s ochtends, maandag.’ En ik: ‘Dat zes uur klopt, maar het is zondagavond’. Hij had dat weekend blijkbaar aardig feestgevierd. Hij pakte z’n plunje op, gooide die bij ons in het halletje en heeft er vervolgens nog tot twaalf uur ’s nachts gezeten.”
Nathalie: “De mensen die hier komen zijn over het algemeen altijd goed te pas. Het is veelzijdig en afwisselend werk. Hard werken, dat wel, maar ook erg gezellig! Elke dag is anders. En wat me opvalt: alles komt hier: van 18 tot heel oud. En het praat allemaal met elkaar. De saamhorigheid in dit dorp blijft bijzonder.”
Agenda
Vrijdag 1 april, 21.00 uur: feestavond ter ere van 25-jarig jubileum
Zondag 3 april, 16.00 uur: tapasmiddag
Vrijdag 8 april, 20.00 uur: pubquiz ‘Ik hou van Luttenberg’
Zondag 10 april, 16.00 uur: high-wine en high-beer
Zaterdag 16 april, 21.00 uur: Top 2000-avond met DJ’s
Zondag 17 april, 15.00 uur: veiling voor een goed doel
Zaterdag 23 april, 20.30 uur: Pearl Jam-tributeband en formatie Leuk (rockcovers) en DJ Raymond van Blikweaver
Zondag 24 april, 14.00 uur: high tea
Vrijdag 29 april, 21.00 uur: Foute Di Da Dolle Party van Handbaldames SDO