Thara Poth - තාරා පොත්

27/02/2024

තාරා පොත් COD ක්‍රමයට ගෙන්වා ගැනිම සඳහා
◼️පොතේ නම
◼️නම
◼️ලිපිනය
◼️දුරකථන අංක දෙකක්
◼️පදිංචි දිස්ත්‍රික්කය
◼️ළඟම නගරය
සඳහන් කර +94 71 424 4873 ට whatsapp පණිවිඩයක් යොමු කරන්න.

14/02/2024

අහම්බකාරකව මුණගැසුණ පැසුණ පිරිමි කදකට වහවැටුණ ප්රේමකය . එය එක අතකට ඔහු තමයිමගේධනාත්මක කම්පන සංඛ්‍යාතය..ඔහු තමයි මගේ හිත රිදෙන හැම මොහොතකම මට ලැබෙන මානසික ඔසුව..
පිටුව 15

හීන වල උන්න ප්‍රේමවන්තයෙක් ජීවිතයට කඩා වැටුණහම ඕන මග පුදුමයක් නෙවෙයි
තිගැස්සෙන එක පුදුමයක් නෙවෙයි . එහෙම මිනිහෙක් ට උමතු වෙන් ආදරය කරන එක
පිටස්තර ලෝකයට කොහොම පෙණුනත්්එයින් එහා ලෝකයක් ඒ ගෑනිට තියෙන්නට බැරිය.
පිටුව 10

අාදරය ප්‍රේමය අනුරාගය....මෙි කුමන හැඟීමක් අකුරු කළද එය පපුවටම වදින්නට ලියන්නට ඇය දක්ෂය. අලුතින්ම නිකුත් වුන සරෝජනී කරැනාතිලකගේ ලිලී..
කියවන්න ..
⁣ගෙන්වා ගැනීමය 0714244873 අංකයට ඔබගේ වට්සඇප් පනිවිඩය එවන්න .
ඔබගේ නම ලිපිනය ලගම නගරය හා දිස්ත්‍රික් කය සඳහන් කර එවන්න අමතක කරන්න එපා.

මිල 20% වට්ටම් අඩු කල පසු රැ 1240/= පමණයි .
කුරියර් ගාස්තු ව රැ 300/=

14/02/2024

13/02/2024

🤎 'නින්ද' ජීවිතේට ඇති තරමට නොලැබුණු
විට රෝගී වන බව පෙන්වා දෙන

🤎 "අනුන්ට කොච්චර කලත් අන්තිමට
තමන්ට කවුරුවත් නෑ" මෙය මොනතරම්
දුරට සත්‍යයද කියා තීරණය කිරීම කියවන
ඔබට භාර කරමි

🤎 "ගැහැණුන් යනු දරා ගැනීමටය .....
ඉවසාගැනීමටය ...... කොයි තරම් උපමා
තිබුනත් මමනම් හිතන්නේ ගැහැණුන් යනු
අනුගත වීමට පමණක් යැයි කියලයි"
(පිටු අංක 15)

🤎 රැකියාවක් නොකරන ගැහැනියක් " ගෙදර
නිකම් ඉන්නවා" යයි කියා ඇඟිලි දිගු කල
හැකිද ? මගේ අදහස නම් රැකියාවක්
කරනා ගැහැණියෙකුට වඩා රැකියාවන්
නොකරන ගැහැණියෙකුට වැඩ රාශියක්
තිබෙන බවයි .

🤎 ඕනෑම දඩබ්බර ගැහැණියක් පිරිමියෙකුගේ
ළෙන්ගතු වචන ලෙන්ගතු අණ කිරීම් ළඟ
කීකරුවෙයි . සම තැන ඉල්ලුවද නිසි තැන
ඉල්ලුවද ගැහැණුන් කැමති ආදරණීය
පිරිමියෙකුගේ ආරක්ෂාව යටතේ
හිඳින්නටයි කියායි කතුවරිය කියන්නේ .

🤎 "අතීතයත් සමග ජීවත්වීම ගැහැණියකට
පහසු නැත . ගැහැණිය යනු තනි ජීවියෙකු
නොවේ . ඇය වටා බැඳුණු ජීවිත
ගණනාවක් තිබෙන බැවින් තම සිතේ
කැමැත්තෙන් දිවි තොර ගැනීමට හෝ
හුදෙකලාවවත් ගැහැණියකට අයිති
නැත ."(පිටු අංක 67)

🤎 "තමන්ට එන ඕනෑම ගැටලුවක් වෙනුවෙන්
තමන්ට පිළිවන් සියල්ල කළ පසු ඉතිරිය
විශ්වයට භාර දෙන්න . ජීවිතයේ බොහෝ
දැවෙන ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු තිබුණේ
එතනය ." (පිටු අංක 77)

🤎 ගහක් වැටෙන්නේ අන්තිමට ගැසූ පොරෝ
පහර නිසා නොව එක දිගටම වැදුණු
පොරෝ පහරවල් නිසා කියා පෙන්වා දෙන

🤎 ගැහැණුන්ගේ දරු සෙනෙහස පලියක්
කරගෙන පිරිමින් වරදට මුවා වෙති .
ගැහැණුන් කෙදිනකවත් දරුවන් හැර
යන්නේ නැති බව අපට මතක් කර දෙන

🤎 "ඔබට නැති දේ සඳහා ඔබ අසතුටින් හිඳිනා
අතර ඔබට ඇති දේ සඳහා වටිනාකමක්
දීමට අවශ්‍යය නම් කිසිවක්ම නැති අය
සමඟ කාලය ගත කරන්න .(පිටු අංක 173)

🤎 ජීවිතය පුදුමාකාරය . අහිමි වීම් ගැන අප
තැවුනත් ඇතැම් අහිමිවීම් තුළින්ම අපට
බොහෝ දේවල් ලබා දෙන බව පෙන්වා
දෙන

🤎 දැඩි ලෙස පීඩනයට පත්කර ගැහැණිය මරා
දැමිය නොහැකිය . ඇය ඉන් අලුත්
උප්පත්තියක් ලබනා වග කතුවරිය කියයි .

🤎 ජීවිතයට උවමනා කරන්නේ සම්බන්ධ හා,
බැඳීම්ය . හොඳ හෝ නරක කියා මිනිසුන්
නැති බවත් මිනිස්සු හොඳ හෝ නරක හරි
වෙන්නේ ඒ අය අතරේ තිබෙනා
සම්බන්ධතා නරක් වුණාම කියා පෙන්වා
දෙන

🤎 කරුණාවන්තකම කෙනෙකුට දිය හැකි
ලොකුම තෑග්ග කියා අපට කියා දෙන

🤎 මව් සෙනෙහසට දරුවන්ගේ ජීවිත
සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් කල හැකි බව
පෙන්වා දෙන

🧡 සුරාසොඬෙකු නොවූ ,බිරිඳට නියපිටින්
පහරක් නොගැසූ, බිරිඳට ශාරීරිකව
නොරිදවූ සැමියෙක් සිටිනා පවුලක්
සැමදාම සතුටින්ද ??
තමන්ගේ ජීවිතයට සම්බන්ධ අනෙක්
ප්‍රාණියා ගැන හැඟීමක්වත් නැතිව සිටිනා
විට අනෙක් පාර්ශවය එය දරා ගන්නේ
කෙසේද කියා සිතුවාද ?
අතින් පයින් පහර දෙනවාට වඩා
ගැහැණියක, විශේෂයෙන්ම තමන්ගේ
බිරිඳව මානසිකව ඇද වැට්ටවීම සැමියකු
කරනා විශාල පවකි .
තමාගේ සහ තම පවුලේ ඕනෑ එපාකම්,
නිවසේ නඩත්තුව පමණක්ම
බලාපොරොත්තු වන
බිරිඳ යනු පවුලේ සතුට සහ ඇගේ හිත
රිදවීම පවුලේම හිත රිදවීමයි කියා නොදත්
සැමියෙක් ඔබට මෙහිදී හමුවනු ඇත

🧡 ජීවිතයේ සියලුම ප්‍රාර්ථනා විවාහ ජීවිතය
වෙනුවෙන් සින්න කර සැමියාට
දේවත්වයෙන් අදහාගෙන
සැමියා කුමන දේ කලද ඉවසීමට පුරුදු වුණු
නැන්දම්මාට වෙනසක් නැතිව සලකාගෙන
දරුවන්ගේ සියලු අවශ්‍යතා ඉටු කළ
තමන්ගේ අයගේ සිත් සනසනු වස් අතේ
පැලවෙන බොරු කිවූ
තනිවම අඬන තනිවම විඳවන
ගැහැණියක් ඔබට මෙහිදී හමුවනු ඇත .
එවන් ගැහැණියක් නිහඬව සිටින්නේ
තමාගේ හදවත උපරිමයටම රිදෙනාතුරු
පමණයි .
විශේෂයෙන් තම දරුවන් තමාගෙන් ඈත්
වන විට ඇයගේ ඉවසීමේ සීමාව ඉක්මවා
යයි .
පීඩනයට පත්වන තරමටම ඇගේ ශක්තිය
එළියට එයි .
තමා තුළ එවන් ශක්තියක් තිබුණාද කියා
හඳුනාගන්නෙත් එවිටයි .

🔵 ගැහැණියක් ඉවසන්නට මෙන්ම සටන් කරන්නටත් පුරුදු විය යුතුය 🔵

එක අකුරක්වත් පසෙක නොදා කියවිය යුතු කතාවකි . අපේ සමාජයේ සැමට උගත හැකි පාඩම් බොහෝය . විශේෂයෙන්ම සාම්ප්‍රදායික ගැහැනුන්ට කියාදෙන පාඩම් බොහෝය . ඔබ සැම කියැවිය යුතුම කතාවකි Thara Poth - තාරා පොත් ප්‍රකාශනයක් වන Tharanga Dissanayake ගේ ' අපරාජිත ආදරයක් ' 🌹🌹🌹

මගෙ නංගී ඔයාගේ කතා සේරම අතරින් මම කැමතිම කතාව මේකයි . හිතට මාරම විදිහට දැනුනු කතාවක් . බෝධි ගේ සපත්තුවට බැහැලා බලපුවාම ඒ තරමට ඉවසුවේ කොහොමද කියලා හිතා ගන්නවත් බෑ .
මම හිතාගෙන හිටියේ මේ පොත මං කියෙව්වා කියලයි . බලනකොට කියවලා නෑනේ 😪😪
කියවීමට ප්‍රමාද වීම ගැන ගැත්තාට සමා වුව මැනවි .

ජයෙන් ජයම වේවා නංගා !! ඔබේ ඉදිරි ලේඛන දිවිය සාර්ථකම වේවා !!

10/02/2024

💜 ලිලී

අප්‍රකාශිත ප්‍රේමයක් තියෙනවා නම් ප්‍රකාශ කරන්න තියෙන හොඳම පොතක්.."ලිලී ".
ඒ වගේම ප්‍රකාශිත ප්‍රේමයක වුණත් ආදරේ වැඩි වෙන්න තෑගී දෙන්න පුළුවන් ලස්සනම ලස්සන පොතක්.....

ආදරණීයයන්ගේ මාසය පුරාවට ඔබේ ආදරණීයයන්ට ආදරයෙන් දෙන්න පුළුවන් ආදරණිය තිළිණයක්.ඔබ‍ට නිවසටම ගෙන්වා ගන්න දැන් පුළුවන් 👇

ඇණවුම් ලබාදීම සඳහා
WhatsApp මගින් ඔබගේ විස්තර අපවෙත එවන්න.

💜නම
💜ලිපිනය
💜දුරකථන අංක දෙකක්

අපගේ දුරකථන අංක 📞 WhatsApp :- 077 423 2054 / 071 424 4873

පොතේ මිල :- රු. 1550/=
(20% වට්ටම් සහිතයි )
කුරියර් ගාස්තු :-රු.350/=

කුරියර් ගාස්තු සමග :-රු.1590/=

💜මුල් ඇනවුම් 100 සඳහා ලස්සනම ලස්සන book mark එකක් නොමිලේ

30/07/2023

https://www.facebook.com/Kenko1stOrganic/videos/611111017612574/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v

29/07/2023

next

23/07/2023

සාරා උළුගෙතැන්න විසින් ලියු රතුපාට මිනිස්සු නවකතාව දැන් ගෙන්වා ගත හැකිය.
මුද්‍රණය
Thara printing house

20/07/2023

coming

15/06/2023

01/06/2023

අපෙ අම්මා පුවත්පතට ලිව් ලිපියක්

03/03/2023

ආදරණීය ආරෝ...........

03/01/2023

💎💎අපරාජිත💎💎

🖤5 වෙනි කොටස🖤

"අද මගේ යාළුවෙක් එනවා .ඩිනර් එකට. ඕඩර් කරනවද ? ගෙදර හදනවද ?"

මා උදෑසන තේ සාදා ගෙන එද්දී එළිමහන් බරාදයෙහි පුවත්පතකට නෙතු යොමාගෙන උන් යසස් විමසුවේය. නැන්දම්මා ද සිය පුතු සමග සමඟ බර කතාවක යෙදී උන්නාය .

"ආයේ මොකටද ඕඩර් කරන්නේ ඕවට ගණන් ගෙවන්න ගියාම පොඩි ගණනක් නෙවෙයිනෙ. බෝධි ට උයන්ඩ බැරියැ .අපිත් නිකං ඉන්නෙ නෑනෙ."

මම යසස් ට කිරි කෝප්පය පිළිගන්වා නැන්දම්මගෙ තේ කෝප්පයද ඇය වෙත පෑවෙමි. ඊයේ රාත්‍රියේ සිදුවූ කිසි දෙයක් යසස් ට මතක නැති ගානය .

"ඔව් ලංකාවෙ විදියට කෑමකට එයා ආස වෙයි ."

යසස් මා දෙස බලමින් කීවේය. මට ඇත්තේ උයන්ට පමණක් නොවේ. රෙදි කඳු පිටින් සේදිය යුතුය. ගෙබිම මොප් කළ යුතුය .පාපිසි පවා සතියකට වරක් සේදිය යුතු වෙයි .එතනින් එහා චූටි දුව පන්ති එක්කරගෙන යාම කරනුයේද මා විසිනි. විනෝදාංශයක් වශයෙන් සදළුතලයේ පෝච්චිවල එලවලු හිට වන්නට පටන් ගත්තේ පසුගිය කොරෝනා සමයේ දීය. යන්තම් හිත නිවන ක්‍රියාවක් වූයේ එයයි.ගහක දල්ලක් දකිද්දී හිතට එන්නේ අපමණ සුවයකි .

"නිර්මානි ටයි පොඩි උන්ටයි එන්නත් කිව්වනං හරි පුතේ ."

නැන්දම්මා කවදාවත් මට වැඩ අඩු කරන්නේ නැත .

"ගමේ විදිහට ගං කුකුල් මස් කරියක් හදලා පොළොස් ඇඹුලක් එහෙම හදලා ගත්තහම පොඩි දුවත් කැමතියි ."

මොනදේ උනත් ඇයට ඇයගේ පොඩි දුව ලොකු ය .

"එයාල අද කතරගම යනවා කීවා යසස්. නැත්තං මේ අම්ම එහෙ යන්න නේ ඊයේ හිටියේ ."

නැන්දම්මාගේ මුහුණ නරක් වනු මම දුටිමි .

"අම්මට කතරගම යන්ඩ ඕන කිව්වා නේද භාරයක් තියෙනවා කියලා ඇයි නංගිලත් එක්ක යන්ඩ තිබ්බනෙ ."

"ඊයෙ දහම් මල්ලි ආවත් එක්ක"

නැන්දම්මා අසුනින් නැගිට්ටාය. ඇගේ මුහුණේ පාවෙන කලු කළු වලාකුළු වල ඇති නොරිස්සුම මට යන්තමට පෙනේ .

"මට දැන් ඔය ළමයි එක්ක යන්න බෑ. ගියාම අත්තම්මේ කියාගෙන මගේ ඇඟේ එල්ලෙන එකමනේ වැඩේ. යන්ඩ නම් ඕන තමා කතරගම .අපිත් ලෙඩ්ඩු වෙන්න කලියෙන් අද හෙට යනවා නම් තමා හොඳ ."

නැන්දම්මා පිටව ගියේ ඒ ටික කියාගෙනමය.යසස් හා කතා කරන්නට මට මද අවසරයක් ලැබුණි. මම එතනම පුටුවෙ වාඩි වුණෙමි .

"උයන්න නම් බැරිකමක් නෑ. මොනවද ඔය යාළුවා කන්ඩ ආස ."

යසස් ගේ මුහුණ තරමක් වෙනස්වෙනු මම දුටිමි .

"ඕන දෙයක්. බඩට නේ යන්නේ ."

"කවුද එන්නේ ?ගෑනු කෙනෙක් ද ?පිරිමි කෙනෙක් ද ?"

"ගැහැණු කෙනෙක්. යාලුවෙක් කිව්වට බිස්නස් පාට්නර් කෙනෙක් "

"එහෙම අයට සාමාන්‍යයෙන් ඔයාලා හොටෙල් එකකින් නෙ ට්‍රීට් කරන්නේ .මම කිව්වේ මේ .."

"නෑ ඒ ලේඩි මං අඳුරනවා. ඒකයි ගෙදරට එන්න කිව්වේ ."

දුඹුරු ගැහැනියගේ රූපය මගේ හිතේ මැවිනි. එහෙත් එය යසස්ගෙන් අහන්නට තරම් දිරියක් මට නොවුණි .

"සුසර අද ගෙදර ඉන්නව නේ"

"හවස පංතියක් තියනවා "

"රෑට ඉන්නවනෙ"

"ඇයි ඒ මනුස්සය එන්නෙ සුසර බලන්නද?"

යසස්ගේ දෑස හොරකමක් කර අහුවුණු පොඩි ළමයෙකුගේ සේම කලබල වන හැටි මම දුටුවෙමි .

"නෑ නෑ එහෙම නෙමේ . හරි ඔයා ගිහින් වැඩක් කරගන්ඩකෝ ."

යසස් යළිත් පත්තරය දිග ඇර ගත්තේය .

නිවාඩු දවසක වත් ඔහුට මා සමඟ කතා කර කර ඉන්නට උවමනාවක් නොවේ. කුලගෙය තුළ මා අන්ත අසරණව ගොසින් ඉන්න හැටි මට දැනේ .

යසස් විවාහයක් පැතූ මිනිසකු මිස ගැහැනියක පැතූ මිනිහෙක් නොවන වග මට මනා සේ වැටහේ .නීතිමය බැඳීම වෙනමම දෙයකි. අවට ලෝකෙට පෙනෙනුයේ අපි ඉතා සුන්දර ලෙස ජීවත් වෙන පවුලක් ලෙස ය .

රේවතී මේ පැත්තේ එනවනං හොඳය .පොළොස් ගෙඩියක් ගෙන්වාගත හැක්කේ ඇය ලවාය. එය රාත්‍රියට ගන්නට නම් දැන්මම කපා ලිපේ මදගින්නේ ඉදෙන්නට තැබිය යුතුය .පොලොස් ඇඹුල රස වන්නේ එලෙසය .

"අද ලොක්කිත් එන දවස "

නැන්දම්මා සිහි කැඳවයි. ධීමතී අක්කා බොහෝවිට රැඳී සිටින්නේ සෙනසුරාදා ඉරිදා පමණි .ඇය පෞද්ගලික ආයතනයක කළමනාකාරවරියකි.

"ලොක්කී කොහොමත් රෑට බර කෑම කන්ඩ කැමති නෑ. ඉදිආප්ප ටිකක්වත් හදන්ඩ වෙයි."

තවත් අනකි.නැන්දම්මා කියන කියන දෙය කිරීමෙන් මම හෙම්බත්ව සිටිමි. මගේ දුරකථනය හඬ වෙමින් තිබුණි. එය එළිමහනේ බරාදේ දමා ආ වග මට මතකයක් නොවිණි. යසස් විසින් එයට පිළිතුරු බඳිනු ඇසේ.

"ආ ලයින් එකේ ඉන්න ඉන්ඩ. බෝධි කෝල් ෆෝ යූ."

මම වහා දුව ගෙන ගියෙමි. මට ඉතින් කතා කරනුයේ එක්කෝ ගෝතමිය. නොයෙසේ නම් අම්මාය. එසේත් නැත්නම් අචිනිගෙ පන්තියේ මවකි. ගුරුතුමියකි.ඒ හැර මට කතා කරන්නට තරම් විශේෂ කෙනෙක් හිටියේ නැත.

"හෙලෝ."

"හෙලෝ තමයි ඉස්සර වගේම තමයි .පොඩ්ඩක් වත් වෙනස් වෙලා නෑ."

ඉන්දිකගේ ආත්මීය ආමන්ත්‍රණය මගේ දෙසවන් වෙලා ගනිද්දී අනෙක් පැත්තෙන් පපුවෙන් හෝ හෝ ගා දුම් දමමින් තිබිණි. මම වහා යසස් කොහේදැයි බැලුවෙමි .ඔහු මට දුරකථනය දී යළිත් සුපුරුදු ලෙසම පැද්දෙන හාන්සි පුටුවට වී පුවත්පතට නෙත දීගෙන ඉඳීයි.

"අ..හ්..ඇයි ඇයි එහෙම කියන්නෙ.කොහෙන්ද මගෙ නම්බර් එක හොයා ගත්තෙ."

"පර්ස් එකෙන් කීයක් ගන්නද ?"

"ආ."

"සිහිය නෑ කීවේ ඒක තමයි. පර්ස් එක කා එකේ බැරි කරලා ඇවිත්. හිතලා කරාද ? අමතක උනාද ?"

"ඔයාට පී.. පිස්සුද.. මං.. මං ..මොකටද හිතලා එහෙම දෙයක් කරන්න ?.."

"එහෙනම් ඉතිං සිහිය නෑ "

"මේ ..හස්බන්ඩ් ඉන්නවා "

මම තරමක් වටපිට බලමින් කීවෙමි .එහෙත් යසස් ගේ අවධානය පත්තරෙන් පිටතට ගොස් තිබුණේ නැත .

"අ...හ්...එයාට තියෙන්නෙ හරි ගැඹුරු කටහඬක් .ලස්සනයි ඒක ."

"ඔයා..හ්...මේ විහිළු කරනවද ? ඉන්දික මම දැන් බැඳලා."

"මං කතා කරේ ඔයාව බඳින්න නෙමේ. පර්ස් එක දෙන්න "

"අනේ කොහොමද දෙන්නෙ ?"

"ඒක ඔයා හිතලා කියන්නකො .මං තියන්නම්. අද ඔයා හස්බන්ගෙ තුරුලේ ඉන්න දවසනේ ."

"අනේ...හ්."

මා යමක් කියන්නටත් පෙර ඉන්දික ඇමතුමෙන් සමුගත්තේය .මොකක්ද කලබලයක් මගේ සිතේ තිබුණ බව සැබෑය. එහෙත් ඒ ආශ්වාදය විදින්නට තරම් මට අයිතියක් නැත. කුල ගෙය තුළ මා මොන තරම් පීඩනයක් වින්දද මට මේ කුල ගෙයින් පිටත සතුට සොයන්නට අයිතියක් නැත .

********

මා උයා අහවර වී නාන කාමරයෙන් එළියට එන විට යසස් ගේ අමුත්තිය පැමිණ තිබිණි. මා සිතුවා හරිය. ඒ අර දුඹුරු කොණ්ඩකාරියයි. ඇය කළු පැහැති ගවුමකින් සැරසී සිටියාය .ඇස් දෙක ද තොල් ද දුඹුරු පාටය. සමහරවිට මත්ද්‍රව්‍ය ගන්නා කාන්තාවක්ද විය හැක. ඔවුන්ගේ දෙතොල් දුඹුරු හෝ කළු පාට බව මම දනිමි .ගැහැනියකට කළු හෝ තද දුඹුරු තොල් ගෙන දෙනුයේ අප්‍රසන්න පෙනුමකි .

"ආ...බෝධි ..මේ සුප්‍රියා.. මගේ බිස්නස් පාට්නර් කෙනෙක් ..මං උදේ කිව්වේ මෙයා තමා ."

යසස් වෙනදාට නැති අවධානයක් මාවෙත තැබීය.

"සුපර් වයිෆ් ඉස් වෙරි බියුටිෆුල්."

සුප්‍රියා කීවාය.

"කෝ සුසර ඉන්නවද ? මෙයා සුසර ව බලන්න ආසාවෙන් ඉන්නේ."

"ඒ ..ඒ මොකටද ?"

මම තරමක් බිය පත් වීමි .

"නෑ මං එයාට සුසර ගැන කිව්වා ඒකයි ."

"ඔයා මොකටද ..."

මම කියන්නට ගිය දේ ගිල ගත්තෙමි. මා ගියේ සුසර ට කතා කරමිනි. ඔහු කාමරයට වී පරිගණකයේ යම් වැඩක නිරත වී සිටියේය .

"පුතා"

ඔහුත් වෙලාවකට අප්පච්චි වාගේමය. නිරත වී සිටින කාර්යයෙන් අවධානය කඩන්නේම නැත .

"පුතා"

" කියන්න අම්මි"

ඒ ඇස් පරිගණක තිරයෙන් මෑත් වන්නේ ම නැත .

"අර කවුද ඇන්ටි කෙනෙක් ඇවිත් ඔයා බලන්න ඕනලු ."

එවර සුසරගේ දෙනෙක් මා වෙත යොමුවිය .

"ආන්ටි කෙනෙක් මොකටද මාව බලන්න එන්නේ. දුවෙක් වත් ඉන්නවද දන්නෙ නෑ ."

මට තවම පොඩි එකා වූවාට කොල්ලගෙ කරදඩු දැන් උසය .

"දැම්මම ඉඳන් මනමාලකම දෙන්ඩ හිතයි දෙකක්."

"ගහන්නකො අම්මී. කාලෙකින් කෑවෙ නෑ අම්මිගෙන් ගුටියක් ."

"මේ මාත් එක්ක හුරතල් වෙන්නේ නැතිව යන්ඩ පහලට. බලන්ඩකෝ ඒ ඇන්ටි ඇවිත් ඉන්නේ ඔයාට දුව දෙන්ඩද නැත්තං වෙන මොකටවත් ද කියලා ."

මම සිනාසෙමින් ඔහුට සියුම් ටොක්කක් ඇන්නෙමි. එය මහා ලොකු දෙයක් කරගත් ඔහු විහිළුවක ස්වරූපයෙන් ම හිස අතගාගෙන නැගී සිටියේය .

************

දුඹුරු ගැහැනියට පලතුරු සලාදයක් කන්නට ආසා බව යසස් විසින් කී නිසා මම කුස්සියට වී අන්නාසි ගෙඩියක් සුද්ද කරමින් සිටියෙමි. ඇය යසස් හා සුසර සමග මොන මොනවදෝ කතා කරයි .හවස් වරුවේ නිවසට ආ ධීමතී අක්කාද ඔවුනට එකතු විය .නැන්දම්මා දුඹුරු ගැහැනියට එතරම් ප්‍රියමනාප බවක් දැක්වූයේ නැත .

පලතුරු සලාදයට මිදි ටිකක් හා දොඩම් බික් ටිකක් ද එකතු කළ විට එය ප්‍රනීත රසයක් ගත්තේය. මගේ කෑම එහෙම කිසිදා වට්ටෝරුවකට අනුව හැදීමක් නැත. ඒවා මගෙම වට්ටෝරු ය. නැන්දම්මා පැමිණ කුස්සියේ ඇඟිලි ගසයි .අඩුපාඩු ම සොයයි. එහෙත් මා හදනවාක් මෙන් රසට ඇයට මැල්ලුමක් වත් හදා ගත නොහැක. ඒත් මගේ මැල්ලුමෙහි ඇයට කියන්නට අඩුපාඩු බොහෝමයක් ඇත .

නෑසුනා සේ ඉඳීම ජයග්‍රහණය බව මුලින්ම සිතුවෙමි. ඇය හා ඔට්ටු අල්ලන්නට මම මගේ ශක්තිය විනාස කර ගත යුතු නොවේ .

දුඹුරු ගැහැනිය සමඟ මේසෙට වාඩි වන්නට මට ආරාධනා ලැබුණේ නැත. යසස් සිතාමතාම මාව ප්‍රතික්ෂේප කලා යැයි මට සිතුණි. ඔහු ඇය සමග ප්‍රංශ භාෂාවෙන් කථා කරමින් සිටියේය. සුසර සමඟ ඉංග්‍රීසි බසින් දොඩමළු වෙමින් සිටියේය .මේ මාව අයින් කරන්නට ඇති හොඳම මාර්ගයයි .

මම අසරණව වුන්නෙමි.අවසානයේ රතු වයින්ද පානය කර දුඹුරු ගැහැණිය පිටත්ව යන විට රාත්‍රී 12 ද පසු වී තිබුණි .

"බොධී.. බෝධි .මේවා අස්පස් කරල දාන්ඩ"

අණකි. ඒ සැමියා ගෙනි. ඔහුට මේ ගෙදර වැලිකැටයක් පෑගෙන්නට බැරිය .දැනට අවුරුදු දෙක තුනක ඉඳන් අසාමාන්‍ය කේන්තියක් ඔහුගේ හිතට එයි. ගෙට ගොඩ වන්නේ මොනවට හෝ ඔහු කෑ ගසා ගෙනමය. ඔහු අසාමාන්‍ය ලෙස මානසික පීඩනයෙන් සිටිනු ඇතැයි මට සිතේ. එහෙත් මේ නිවස තුළ නම් ඔහුගේ මනස පීඩනය වන්නට කිසිම දෙයක් සිදුවන්නේ නැත .'බෝධී' කියන හැම විටම ,මා ඔහුගේ දෙපා මුලය.

"පොඩ්ඩක් ඉන්න මම අස් කරන්නම්. ඊට කලින් මට දෙයක් දැනගන්න තියෙනවා කවුද ඒ ගෑනි ?".

මම තරමක් නොසන්සුන්ව විමසුවෙමි.ධීමතී අක්කාගේත්, නැන්දම්මාගෙත් දෙනෙත් විසල් වෙනු මට පෙනුණි.

"යසස් මම ප්‍රශ්නයක් ඇහුවේ ඔයාගෙන් "

ඔහු උත්තර දෙන්නට තත්පර ගණනක් නොව විනාඩියක් දෙකක් කල් මරද්දී මම නැවත ඇසුවෙමි. ඔහු මා දෙවෙනි වතාවට හඬ නගද්දී කිසිදු කතා බහක් නොමැතිව උඩුමහලට නඟිමින් සිටියේය.

"ඇයි දැන් කීවේ එකට බිස්නස් කරන නෝනා කෙනෙක් කියලා. තව මොනවද හොයන්නේ."

නැන්දම්මා පුරුදු විදිහට මගේ දෙසට හැරුනි .

"අම්මේ මේ මං ප්‍රශ්නේ ඇහුවේ මගේ කසාද මිනිහගෙන්."

ධීමතී අක්කා ඇස් නළලේ රඳවාගෙන ටික වෙලාවකි.

"අම්මා යන්ඩ පැත්තකට. බෝධි ට අයිතියක් නැද්ද එයාගේ මනුස්සයාගෙන් ඕන ප්‍රශ්නයක් අහන්ඩ ?"

ධීමතී අක්කා එවෙලෙහි මගේ පැත්ත ගත්තාය. එවර නැන්දම්මා ධීමතී අක්කා සමග අඩව් අල්ලන ට තියා ගත්තාය. මම සියල්ල අස්පස් කර මගේ රිදුම් දෙන දෙපා පිරිමදිමින් සෙටියේ වාඩි වුණෙමි .

"අම්මි කෝපි එකක් ගේන්නද.?"

සුසර මා වෙත අවුදින් මගේ හිස අතගාමින් ඇසුවේය. මා ඉන්නේ කේන්තියෙන් වගේ ඔහු තේරුම් ගත්තා විය හැකිය .මෙවන් පුතෙකු ලද මවක් පින්වන්ත වේ.ඇත්තය..මේ වෙනතුරුම සුසර කිසිදිනක මගේ සිත බලවත් ලෙස රිදවා නැත .පොඩි කාලයේදීවත් මා ඔහුට දඬුවමක් කරානම් ඒ ඉතා පරිස්සමිනි.

සුසර කෝපි කෝප්පය සාදා ගෙන එන විට මගේ ඇස් දෙක විනාඩි දහයකට පියවී තිබුණි .

"අම්මී...ආ "

ඔහු මාව ඇහැරවා කෝපි කෝප්පයේ මා වෙත දිගු කළේය .

"ඇයි අම්මි ඔච්චර මහන්සි වෙන්නේ ?"

ඔහු ඇසූ ප්‍රශ්නයට මට දෙන්නට උත්තරයක් තිබුණේ නැත .

"මං දන්නවා අම්මි ගොඩක් දුක් විඳිනවා කියලා .ඒත් වෙලාවකට ඒවා අම්මි විහින්ම බදාගත්ත ඒවමයි .ඉවරයක් නැති ඉවිල්ලයි රෙදි හේදිල්ලයි ඇයි සර්වන්ට් කෙනෙක් ගන්නෙ නැත්තෙ ?"

"ඔයාගේ අප්පච්චිට ඕන මං උයන කෑම .මං හදන තේ."

"අනේ මේ අම්මි. අප්පච්චිව බබා කියලද හිතාගෙන ඉන්නේ .අම්මි බඳින්න ඉස්සර එයා කෑවේ කොහොමද දැනුත් පාර්ටිස් වලට එහෙම ගියාම එයා ඒවා කන්නේ නැද්ද? හෝටල්වලින් කන්නේ නැද්ද ? "

මට දෙන්නට උත්තරයක් තිබුණේ නැත .මේ මෙහෙකාරකම මා විසින් ම හිස පැළඳගත් කටු ඔටුන්නක් නොවේද ?

"අම්මිට ජීවිතයක් නෑ "

"මගෙ ජීවිතේ ඔයාලා."

"ඒත් හැමෝම එහෙම හිතන්නේ නෑ . අන්තිමට අම්මි තනි වෙනවා "

දෙවියනි.. එහෙම දෙයක් සිද්ධ වේවිද ?.මේ ලෝකේ කිසිම දෙයක් සිද්ධ නොවී තියේ යැයි විස්වාස කරන්නට නොහැකිය .

රාත්‍රිය නිහඬය .මම කෝපි කෝප්පය බොන්නට විනාඩි විස්සක් පමණ ගෙන ඇතැයි සිතේ .සුසරත් නින්දට ගොස් ඇත .

මේ සුවිසල් නිවසේ මා තනිව ඇති වග මට දැනේ .විවාහයෙන් මා පැතුවේ මොනවාද? මාව අවශ්‍යතාවයට පාවිච්චි කරන භාණ්ඩයක් වී ඇති වග දැනෙද්දී සිතට දැනෙන පරාජිත බව වචනවලින් පනගන්නට නොහැකිය .

යසස් මට අඩුවක් කරන්නේ නැත. අවශ්‍ය දෙය මිලදී ගන්නට මුදල් දෙයි . මට මගේ දෙමව්පියන් බලාගෙන එන්නට ඕනෑම මොහොතක අවසර ඇත. විවාහයක් තුළ පැවතිය යුත්තේ ආදරය නොව විශ්වාසයයි.එහෙත් අර දුඹුරු ගැහැණිය සූදානම් වන්නේ මොකක් හෝ අඩව්වක් අල්ලන්න ට බව මට වැටහේ .

"ඔයා නිදාගන්නෙ නැද්ද ?"

සෙටියේ නිදි කිරා වැටෙමින් සිටියදී යසස් මා ලඟට අවුත් ය.වෙහෙසකර දිනකදී පැය කිහිපයක් නිදා ගැනීමෙන් අනතුරුව ඔහු මා සෙවීම සාමාන්‍ය දෙයකි .

"මට නින්ද යන්නෙ නෑ "

" යන්කො කාමරයට . ඔතන ඉඳන් නින්ද යන්නෙ නෑ කීවට "

"පාන්දර නැගිටින්න තියෙනවා ."

"හෙට ඉරිදනෙ "

ඇත්තටම මට එයද අමතකව ගොසිනි .

"ඔයා ගිහින් නිදාගන්න යසස් මගේ හිතට හරි මදි "

"ඔයා කියන්නේ මට සුප්‍රියා එක්ක.."

කියන්නට ගිය දේ යසස් ගිල ගත්තේය . දුඹුරු ගැහැනියගේ නම සුප්‍රියා වග මම මීට කලින් නොදැන සිටියෙමි .

"අනික ඔයා මගේ සමාජ තත්ත්වය වත් මං කරන බිස්නස් ගැනවත් නොදැන ඔහොම හිතෙන එක වැරදියි බෝධි."

යසස් එහෙම පැහැදිලි කිරීමක් කරනවාට මගේ හිත කැමැත්තක් තිබිණි . මා කැමති නැත්තෙ නිහඬ ගල් ගුහා වැනි පිරිමින්ටය. හිත් ඇතුලේ මොනවා තියෙනවා දැයි දන්නේ නැත. බොහෝවිට රණ්ඩුවක් වුවද මෙවැනි පැහැදිලි කිරීමකින් හෝ සාකච්ඡාවකින් හෝ තමන්ගේ අදහස් ඉදිරිපත් කිරීමකින් මගහැරී යයි .

"මට දැනගන්න ඕන මට නොතේරෙන භාෂාවකින් ඔයාලා සුසර ගැන කතා කළේ මොනවද කියලා ."

"එයාටත් ළමයි නැති එකේ සුසරට ප්‍රාන්ස් වල කැම්පස් එකක ඩිග්‍රි එකක් කරන්න හදලා දෙන්න පුළුවන් කිව්වා. ළමයෙක් ප්‍රාන්ස් යවනවා කියන්නේ ලේසි දෙයක් කියලද ඔයා හිතන්නෙ ."

එසේ නම් එය තීරණය වී හමාරය .

"ඔයා දැන් අවධානය දෙන්න ඕනා දෙවෙනි ටයි. චුටිටයි .සුසරට දැන් දහඅටක් .එයාට තනි තීරණ ගන්න පුළුවන් ."

තනි තීරණ කාටත් ගන්නට පුළුවන. ගන්නට බැරි හරි තීරණය. දරුවෙකු.. ඊටත් මේ ඉලන්දාරියෙක් වැඩිදුර ඉගෙනීම සඳහා පිටරට යැවීම මහ දෙයක් නොවේ .

"හරි ඒක හරි ඒත් "

"ඔයාගේ හිතේ කහටක් තියෙනවා සුප්‍රියා ගැන එයා දැන් අපේ බිස්නස් වල ඉන්වෙස්ට් කරන්න හදන්නේ .ඒක අපට හොඳ චාන්ස් එකක් ."

එතනින් එහාට මට කතා කරන්නට ඉඩක් තබා නැත . මා විසින් කතා කළ යුතු කාරණා වල සියළු මංමාවත් වැසී ඇත .

"ඒත් ඇයි එයා සුසරට ස්පොන්සර් කරන්නේ ?"

"ඒක එයාට සුලුදෙයක්. සුසර දැක්කහම කාටත් ආදරේ හිතෙනව .එයාට හිතෙන්න ඇති .....තවත් පැහැදිලි කිරීම් ඕන නෑ බෝධි දැන් යන්න කාමරේට ."

එය අණකි.සැමියාගේ අයිතියකි.එහෙත් එය මට මහත් වූ වදයකි. මම අනන්ත පීඩාවට පත්වෙමි. යටි සිතින් හඬමින් වැළපෙමි. විදින්නට වින්දනයක් තිබිය යුතුය .මා මෙන්ම ලක්ෂ කීයක් ගැහැනියන් බැහැයි කියන්නට බැරි කමට මේ කරද කාරී පීඩාව උසුලනවාදැයි මම නොදනිමි.

අවශ්‍යතාවයක් මිස ආදරයක් නොමැති තැන ඇති වන්නේ ගනුදෙනුවක් මිස සම්බන්ධතාවයක් නොවේ. එහෙත් අපේ ආසියාතික ගැහැනුන්ට එයට විරුද්ධ වන්නට තරම් පණ ඇති කොන්දක් නැත. ජීවිතය යනු මෙයයි යන හැඟීමෙන් මම යසස් පිටුපසින් පඩිපෙළ නගින්නට වූවෙමි .

********

උදෑසන 6ට පමණ මා අවදිවූයේ කිහිප වරක් නාද වුන ජංගම දුරකථනයේ නාදය නිසාය. යළිත් ඇමතුම එයි .

"මේ ඉන්දික නම් හදන්නෙ මාව පාරට බස්සන්න. මං දැන් බැඳලා නේ "

මම සිතින් මුමුණමින් ඇඳෙන් බැස ජංගම දුරකථනය අතට ගත්තෙමි .අංකය දෙස නොබලාම එයට පිළිතුරු දුනිමි .

"හෙලෝ."

"බෝධි ...පුතේ..තාත්තා ට අසනීපයි.ඔයා දැන්මම එනවද ?"

මට ඇසුණේ අම්මාගේ කට හඬය. අම්මාගේ කලබල වූ කටහඬට මගේ පපුව වේගයෙන් ගැහෙන්නට විය ..

-------

නැවත හමුවෙමු 🙏

16/12/2022

🌲 4 වෙනි කොටස 🌲

"මං නං මගේ උපන්තේකට මෙහෙම පාටි එකට ඇවිල්ලා නෑ . බලන්න පුතේ මේ කෙල්ල කොහේ ඇත්ද කියලා .අනේ ඇත්තට කේන්දරය බලන්න හිතෙන්නෙ මේ වෙලාවට"

සාදය තිබෙන තැන සිතියමක් එවා තිබුණේ දහම් ය. එය මුහුදු වෙරළේ පැවැත්වූ සාදයකි. දැන් හැදෙන ළමයින් ගැන මට ඇති වූයේ අප්පිරියාවකි.මේ හිතුවක්කාර දරුවන්ගේ දෙමාපියන් සියලු දෙනාම උපන්ගෙයි ධනවතුන් විය නොහැකි .අවුරුදු දහසයක් වත් නැති කුඩා පෙම්වතුන් වෙරලෙ තැන් තැන් වල පෙම් සුව විඳින අයුරු බලා හිඳීම හිරිකිත යැයි කියන්නට තරම් මම සැහැසි නොවෙමි. මාද යුවතියක ඉන්න කාලේ මේ ආදරය ඔහුගෙන් වින්දෙමි .දැන් විඳවමි .

"අම්මේ මේ කොහෙවත් නංගී පේන්න නෑන

සුසාර දහ අතේ ඇවිද අවුත් කියද්දී මට දෙලොව රත්විණි. මට දෙලොව රත්විණි.මගේ පපුවට මහත්වූ බියකරු හැඟීමක් දැනෙන්නට විය .

"අනේ මේ හිතුවක්කාර ළමයා එපා කියද්දි ගියේ"

මම වහා යසස් ගේ අංකයට ඇමතුවෙමි.එහෙත් ඔහුගේ දුරකථනය දිගින් දිගටම කාර්යබහුල වී තිබුණි. නිවසේ දුරකථනයට ද සම්බන්ධ වෙන්නට නොහැකි විය. අනිවාර්යෙන්ම කෙල්ල මේ ජේත්තුකාර ඉලන්දාරියෙක් උට රැවටී ඇතැයි යන සිතුවිල්ල මහදේ විය.

තරුණවිය යොවුන්විය ආදරයෙන් මන් මත් වෙන කාලය වග මට අමුතුවෙන් කියා දිය යුතු නොවේ.හොඳ කෙනෙකු ජීවිතයට ගොඩවැදුණොත් සතුට අස්වැද්දිය හැක.නොඑසේනම් ජීවිතයම කාලකන්නි වේ.ඒ බව මම මගේ දියණියට කියා දෙන්නේ කෙසේද ?

"තව ටිකක් බලන්න පුතේ. අප්පච්ච් ෆෝන් එක ආන්සර් කරන්නේ කරන්නෙ නෑ. මම අනන්ත කිව්වා කිව්වා මේ කෙල්ලට ."

සුසර ටත් කේන්ති ගොස් ඇති හැඩය .

"අම්මේ නංගිව අම්මට ඕන විදිහට හදා හදාගත්තෙ නැත්තං අනේ මන්දා "

දරුවා නැවත වතාවක් වෙරළේ ඔබ මොබ ගියේ නැගණිය සොයන්නටය .

මුහුදේ රළ උස් පහත් ව නැගෙන විට මට දැනෙනුයේ සුනාමියක් අත ළඟ වගය. ඇල්මැරුණු ජීවිතයෙන් මම අපමණව පීඩිතව හිඳිමි. මගේ හදවත මේවා දරා ගන්නේ කෙසේ දැයි මටම සිතා ගත නොහැකිය .

සුසර මොහොතකින් යලිත් අතුරුදහන් විය. ඔහු ගියේ කෙසේ හෝ නංගිව සොයා ගෙන එන අධිෂ්ඨානය විය යුතුය .හදවතේ දහසක් අකුණු කොටයි.දරුවන්ගේ හෙම්බිරිස්සාවකදී වුවද මා බයය.. මා මේ ලෝකයේ වෙන කිසිදු දෙයකට බිය නැත .

යමෙක් මගේ කරට අත තබද්දී මම සීතලව ගියෙමි.

"බය වුණු තරමක්."

මා අභියස සිනාසෙමින් සිටියේ ඉන්දිකය.

"ඔයා බය උන හැටි දැකලා මටයි හාර්ට් ඇටෑක් හැදුනේ. කොහෙද මේ බීච් එකේ මේ රෑ "

මේ වෙලාවෙ ඉංදික මට ආරක්ෂකයෙක් බඳුය.එහෙත්

"දුව පාර්ටි එකකට ආවා.ළමයා නැතුව පුතා ගියා හොයන්න "

"ළමයි කී දෙනෙක්ද ? "

"දෙන්..නෑ..තුන්දෙනයි."

"තමන්ට ඉන්න ළමයි ගානවත් මතක නැද්ද ? ඒකත් පැටලෙන්නෙ."

මම තරමක් පැකුළුණෙමි..මගේ කටින් පිටවුන වචනය ගැන මම මටම හිතින් දොස් පවරා ගතිමි.

" නම මොකද්ද දුවගෙ."

"කෞමදී සංසලා.යාළුවො කියන්නෙ සංසලා කියලා"

"ඔහොම ඔතනම ඉන්ඩ.අද බීච් පාටි එකක් තිබුන තමා. ඒත් බෝධි ඇයි ඔයා මේ වගේ තැනකට ඔයාගේ දුව එවන්නේ .ඔයා ජීවත් වුණේ කොච්චර වැදගත් විදිහට ද ?ඒ දවස් වල මං ෆිල්ම් එකක් බලන්න කතා කරත් ආවෙ නෑ "

මගේ හදවත සැලී ගියේය.. අතීතයේ දේවල් මොකට නම් මතක් කරනවා දැයි අසන්නට සිතුණත් මම එය අසන්නට ඉක්මන් නොවෙමි. තමන්ගේ සහකාරයා හෝ සහකාරිය තමාට ලැබෙන සසර කළ කුසල් අකුසල් නිසා ය .නැත්නම් සසර ණය නිසාය. මේ ආත්මෙ යසස් වෙනුවෙන් ගෙවන්නට අතීත සසරේ මා ලඟ ණය තියෙන්ට ඇත .

ඉන්දික ඉලන්දාරියෙක් ව සිටි කාලයට වඩා දැන් බොහෝ සෙයින් කඩවසම් යැයි මට සිතේ. එහෙත් ඒ හැඟීම විඳින්නට මට අවසරයක් නැත. සිතුවිල්ලකින් පවා මා යසස් ගේය.

ගැහැණියකට දෙතුන් දෙනකුට ආදරය කරන්නට බැරි බව මම දනිමි. ගැහැණිය එකවර රාගයෙන් ආලයෙන් හා මුළු ආත්මයෙන්ම බැඳෙන්නේ එකම පිරිමියෙක් වෙත පමණි .මා විශ්වාස කරන්නේ එසේය. එසේ නම් යසස් ගේ කාරයේ ආ දුඹුරු කොන්ඩ කිරිල්ලිය යසස් ට ආදරය කරන්නික්ද ? එය එසේ සිද්ධ විය හැකිද ?

"මෙන්න මේ රෑ මූදෙ නානවා කොල්ලො ටිකක් එක්ක "

සුසර සංසලාව රැගෙන ආවෙ බෙල්ලෙන් අල්ලාගෙන මෙනි.ඒ පිටුපසින් ඉන්දික විය.

" හොඳ වෙලාවට මේ අංකල් ආවේ.නැත්තම් උන් ටික පෙරලගෙන ගහනව මට.මෙයා ආශ්‍රය කරන්නෙ ඒ වගේ මැරයො ටිකක්."

සුසරගේ ඇස්වලින් කේන්තිය පිටවෙමින් තිබුණි .

"ලොකු දුව "

මම ඇය දෙස තරවටු බැල්මක් හෙළුවෙමි.

"දැන් කොහොමද බෝධි යන්නේ."

ඉන්දික ඇසුවේය.මේ රාත්‍රියේ ඔහු මේ වෙරළේ කුමක් කරනවාදැයි අසන්නට මට අයිතියක් නැත .

"මම අඳුනන ත්‍රීවීලර් එකක ආවේ .මේ ළමය අරගෙන කෝල් එකක් දෙන්න කීවා"

මම මගේ දුරකථනය අරගෙන ජයරත්න අංකල්ට ඇමතුමක් ගතිමි .

"අනේ නෝනා මේකෙ බැටරිය පොඩි අවුලක් උනා. බැරිද මහත්තයව ගෙන්න ගෙන යන්ඩ ?"

මම කේන්තියෙන් යුතුව ඇමතුම විසන්ධි කලෙමි .

"ඇයි අම්මා "

"අපිට යන්ඩ වෙන විදිහක් හොයාගන්ඩ වෙනවා ."

"පික්මි දාමුද ?"

සුසර යෝජනා කළේය.

"මම බස්සන්නම් යමු"

ඉන්දික ඉදිරිපත් වුණත් මට අවශ්‍ය වුණේ ඔහුව වළක්වන්නට ය. අද දවසට ඔහු දෙපාරක්ම හමුවීම දෛවයේ හාස්කමක් සේය. මගේ හිත කැළඹිලා ඇත්තේ ඔහුගේ මේ හමුවීම නිසා දැයි සිතා ගත නොහැකිය. ඔහු හමු නොවුනා නම් හොඳය .

"යං එන්න."

ඉන්දික ඉස්සර විය .දරුවන් දෙදෙනා එක පෙළට වැටෙද්දී මා ඔවුන්ගේ පසුපසින් ඇදුණෙ හිතේ කැමැත්තකින් නොවේ. එහෙත් යටි සිතේ ඒ වෙනුවෙන් යම් කිසි කැමැත්තක් ගොඩනැගී තිබෙන්නට ඇත .

මේ ලොකේ හැමෝටම යම් හිමිවීමක් ඇත. හැම කෙනෙකුටම යම් අහිමිවීමක් ඇත .අතහරින්නට ලෝභ වූ මගේ අහිමිවීම ඉන්දිකගේ ආදරයයි. ඒ ආදරය මා ජීවත් කළේය. එහෙත් අද මට එය සිහි කිරීමට වත් අයිතියක් නැත .

"අපිට ට්‍රයිශෝ එකක් ගෙන්න ගන්න පුළුවන් නේද පුතා. මේ අංකල් කරදර වෙනවා නේ ."

මම පසුපසින් ඇදී යමින් කීවෙමි .

"එහෙනම් මේ ලමයින්ගේ තාත්තට කෝල් එකක් දීලා ගෙන්න ගන්න.දැන් රෑ 12 ට විතර ඇති මට බෑ ඔයාලව තනියම පාරේ දුවන ටැක්සියකට නඟන්න."

සංසලා මගේ මුහුණ දෙස රවා බැලුවා යැයි මට සිතුණි. මේ රාත්‍රියේ යසස් එන එකක් නැත. ඔහුගේ හැසිරීම හරියටම අපෙන් පලිගන්නවා මෙනි.මගේ සිතුවිලි බෙහෙවින් අසරණ වී තිබේ. මා පිටස්තරයකු සමග ආවේ යන ආරංචිය නැන්දම්මා දැනගතහොත් විසුමක් වෙන්නේ නැත .එහෙත් මේ රාත්‍රියේ අප ආරක්ෂිතව ගමන් කළ යුතුය .

"මේ වෙලාවේ තාත්තිව ගන්න බෑ අම්මි. අපි මේ අංකල් එක්ක යන් ."

සුසර ඉදිරිපත් වීම මට සහනයක් වීය.මට ඉන්දික කොලොප්පමට මෙන් මට සිනාසුනේය. ඒ සිනාවේ බොහෝ දේවල් අඩංගු වුණා යැයි මට සිතුණි. ඉන්දිකගේ පවුලේ අය මට විරුද්ධ වෙද්දී ඔහු මට ආරාධනා කළේ හිතුවක්කාරව විවාහ වෙන්නට ය .එහෙත් පවුලේ එකම දරුවා මම වෙද්දි මට ඒ හිතුවක්කාරකම කළ නොහැකි විය. ඒ අතීතයට මම පෙම් බඳිමි .

"මොකද මැඩම් කල්පනා කරන්නේ ?"

ඉදිරිපස අසුනට නැගුනේ සුසරය මාත් සංසලාත් පිටුපස අසුනේය. ඔහු ඇසූ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරක් දෙන්නට මත්තෙන් ඔහු ඔහුගේ සුඛෝපභෝගී රථයේ කැසට් යන්ත්‍රය ක්‍රියාත්මක කළේය.

"හද ආදර බස් පවසන්න හිතෙයි.අමනාප නොවන් මියුලැසියේ.."

ඔහු ඉස්සර වාගේ ම ය .මේ ඔහු ආසම ගීතයකි. තවමත් ඔහු ඒ ගීත රස විඳි .සමඟ මිනිස්සු වෙනස් වෙති. මමද ඒ වෙනසට භාජනය වෙමින් සිටිමි. එහෙත් ඉන්දික වෙනස් වී ඇත්තේ සිරුරෙන් පමණ ද ?ඔහු විවාහකද ?නැද්ද ? මේ රාත්‍රියේ වෙරළාසන්න හෝටලයක ඔහු කුමක් කරන්නේද ? ඔහු ඉන්නේ සාමාන්‍ය ඇඳුමෙන් ය .ඔහුගේ වාහනය තුළ ගැහැනු විලවුන් සුවඳක් වත් ඇද්දැයි මම ඉව කළෙමි .

"බත්තරමුල්ලෙ කොහෙද ?"

ඉන්දික ඇසුවේ පුතණ්ඩියාගෙනි. ඒ දෙදෙනා කතාවට වැටී සිටියා මිසක අප ගැන අවධානය යොමු කළේ නැත. ඉඳහිට ඉදිරිපස කණ්නාඩියණාඩියෙන් මම ඔහු දෙස බැලුවෙමි අඳුර නිසා මගේ දොඩමළු දෑස ඔහුගේ ලස්සන ගැහැනු ඇස් දෙකට නොපෙනුනා විය හැකිය.

******

ඔරලෝසුවේ එක වෙද්දී මම නාන කාමරෙන් එලියට ආවෙමි. මොකක්දෝ හේතුවක් නිසා මගේ හිත සෙල්ලක්කාර වී ඇති හැටි මට නොදැනෙනවා නොවේ.ඒත් කෑගසා හඬන්නට තරම් තුවාලයක් හිතේ ඇත. යසස් මත් වතුර වීදුරුවක් පානය කර ඇති බව පෙනේ. ඔහු ගොරෝදය අදිමින් සුව නින්දකය.

ඔහුගේ දුරකථනය විදුලිය ආරෝපණය වෙන්නට වත් සම්බන්ධ කර නොතිබිණි. දිනකට මා සමඟ උවමනා වචන කිහිපයක් ඇර ඔහු කතා කරන්නේ නැත .

මා ඔහුට කළ වරද කුමක්දැයි මට වැටහෙන්නේ නැත. මා පෙළෙනුයේ අසාමාන්‍ය තනිකමකිනි. මේ විවාහයට කොටු වූ දා සිටම සැනසීමක් මට තිබුණෙ නැත. නිකමට හෝ ආශ්‍රය කළේ ගෝතමී පමණකි. එයත් නැන්දම්මාගේ සීමා පණත් අනුවය.

මා විවාහ වී ඇත්තේ ගොලුවෙකු සමග යැයි විටෙක සිතෙයි .මේ දැනෙන වේදනාව ඔලුව පුපුරා පපුව පුපුරා හදවත පුපුරා යන්නට තරම් සමත් විය. මා විශාදයෙන් පෙළෙමියි වරෙක සිතේ .මට යසස් ඇහැරවා සිද්ධ වු සියල්ල කෑ ගසා කියන්නට සිත්වේ.එහෙත් ඊළඟ මොහොතේ ඔහු පස්ස හැරී නිදා ගනු ඇත. මේ තරම් මාන්නක්කාර කමක් ඇති නිහඬ ගුහාවක් සමග දීග ආවට වඩා මීට අවුරුදු විස්සකට උඩදී ඉන්දිකගේ යෝජනාවට අනුව ඔහු හා රහසේ විවාහ වූවා නම් අද මා සතුටිනි. ඔහුද සතුටිනි.

අමුතු හඬක් නංවමින් යසස් ගේ දුරකථනයට පණිවිඩයක් ආ සංඥාව නිකුත් වූ බැවින් මගේ අවධානය එයට යොමු විණි .

Yasa Are You Sleeping in the moment .

ආදී ලෙසින් පණිවිඩය තිරය මත ගමන් කරමින් තිබුණි .

"අම්..මී..."

සංසලා කී කට හඬ ඇසුණේ ඊළඟ මොහොතේ ය. ඇය නාන කාමරයට යන හඬ මට ඇසුණේ මා නාන කාමරයට යන්නට පෙරාතුව ය .

"ඇයි "

සංසලා මගේ ඇඟට කඩා වැටුණාය .ඇය ළඟින් වමණය ගඳක් නිකුත් විය .

"මං දන්නවා උඹ බීලා කියලා මං උඹව මරනවා ."

හිතේ වූ සෑම ආවේගයක් ම ඇය පිටින් පැන්නුවා යැයි මට නොසිතුණා නොවේ .එහෙත් ගෙදරක මවක්, බිරිඳක් මෙලෙස තනි කරන විට ඇය ඉන්නේ පීඩනයෙන් බව සැමියකු විසින් තේරුම් ගත යුතුය. ඇයටත් ඇගේ පීඩනය නිදහස් කර ගැනීමට කෙනෙකු අවශ්‍ය බව තේරුම් ගත යුතුය .

"අම්...මා.."

සංසලා හා යළි වමනය කරන්නට නාන කාමරයට ගියාය. ඇගේ මුළු සිරුර ම පණ නැතිවී ගොස් ඇති හැටි මට දැනේ. මම ඇයට වමනය කරන්නට පහසු වෙන පිණිස පිට අතගෑවෙමි. අනතුරුව ඇයව පිරිසිදු කර වෙනත් රාත්‍රී ඇඳුමක් අන්දවා ඇඳට දැමුවෙමි .

"බිව්වේ ..නැ..අම්මි...මම බිව්වෙ නෑ...ප්‍රොමිස් .බෝයිස්ලා විතරයි බිව්වෙ.."

මට යම් සැකයක් ඇති ඇතිවිය. සංසලා ඇත්ත කියන්නට බය දැරියක නොවේ .

"හරි දැන් නිදා ගන්ඩකෝ හෙට උදේ කතා කරමු ."

මම ඇයට පොරවා අනෙක් පස ඇඳෙහි නිදන චූටි දුව දෙස බැලුවෙමි .ඇය තවම පුංචි.ඇයට වයස අවුරුදු නවයකි. අචිනි. ආදරණීය අචී. මටනම් දැනෙනුයේ ඇය මට ලැබුණේ අද ඊයෙක බවය .ඇය ලැබෙන්නට රෝහල්ගත වූ මොහොත පවා මට මතකය.මා දෝතටවැඩි සුරඟන..දැන් ලොකුය.ඉදින් මම ඇයගේ මුහුණ දෙස බලා සතුටු විමි.සැනසෙමි.සැනසීම්ස් ඇත්තේ එතැනය.

මා යළිත් අපගේ කාමරයට යන විට යසස් ඇහැරී ඇඳ විට්ටමට හාන්සි වී දුරකථන පණිවිඩයක උන්නේය. මම දොර ළඟ මදක් පසු බෑ වෙමි.

"ඒක කරන්න බෑ මතකද වෙච්ච පොරොන්දුව ?"

- - - - - - -

"දැන් ඔයාට ඕන කිව්වට ඒක කොහොමත් කරන්න බෑ. දැන් අවුරුදු දහඅටක් ගිහින් ඇයි මේ හිටි ගමන්ම.එහෙම ආවොත් එයාට සැකයක් හිතෙනවා."

- - - - - - -

"නෑ නෑ.. දන්නවා .ඒත් ඒක අපි දෙන්නම රකින රහසක් රහසක්.. එයාගෙයි මගෙයි මැරේජ් එක පවතින්නේ ඒ හින්දා .."

- -- - - - - -

"නැත්තං එයා මාව දාල ගිහින් ගොඩක් කල් දැන් මට තේරෙනවා අපේ අම්මලා ප්‍රොපෝස් කලේ මට හරියටම හරියන ගෑණි කියලා."

මගේ හදවත නතර විය. මේ ඔහු කතා කරන්නේ අර දුඹුරු ගැහැනිය සමග විය යුතුය. අප දෙදෙනා පමණක් රකින රහසක් මේ ගැහැනියට කුමකටද ? ඒ ගැහැණියට මගේ සැමියාට වූ පොරොන්දුව කුමක්ද ? මට මේ කිසිවක් නොතේරේ....

යසස් මා රවටා තිබේද ? යසස් නිසාවෙන් මා බොහෝ වේදනාවෙන් සිටින වග ඔහු දන්නා වග ඒ කතාබහෙන් අවබෝධ විය. එසේනම් මා දුක් විඳින බව ඔහු දනී මම සෙමෙන් අඩිය තබා කාමයට ගියේ කේන්තියෙනි කිසිවක් නොවූ ආකාරයට යසස් දුරකථන තබා නිදා නිදා ගන්නට සැරසෙන විට මම ඔහුගේ සිරුරෙන් අල්ලා සෙලවිමි.

"මොකද ?"

"දෙවෙනිට වමනෙ යනවා...අර කෙහෙල්මල් පාර්ටියට ගිහිං එක්කො බීලා...නැත්තම් කවුරු හරි විෂ දෙයක් දරුවට පොවලා."

" ටීනේජස්ලගෙ පාර්ටි ඔහොම තමා.ඔයාලගෙ කාලෙ වගේ නෙමෙයි ."

ඔහු කථා කරනවාට මා හුගක් ආස ය. ඔහු හා එක ටෙක කියන්නට මට අවස්ථාවක් ලැබෙන හෙයිනි. මේ පීඩනය තවදුරටත් දරාගෙන සිටිය හොත් මා ළය පැලී මියයනු ඒකාන්තය .

"ඔයාට වගකීමක් නැති හැටි යසස් "

"බෝධි මගේ ඔළුවෙ ගොඩක් දේ තියෙනවා. ප්ලීස් ඔයා මීට වඩා දරුවෝ ගැන ගෙදර ගැන බලන්න ..අනෙක ඔයා ගෙදර නිකංනෙ ඉන්නෙ."

"නිකං"

"ඔව් ඔයා රස්සාවක් කරන්නේ නැහැනෙ. වගකීම් දරන්නේ නෑනේ .උයනව ,බෙදනවා, කනවා ඇරෙන්න මොනවද කරන්නේ ?"

"එහෙමද ?"

මම දැඩි කලකිරීමෙන් විදුලි පහන නිවා ඇඳට වැටුණෙමි .යසස් හිතාගෙන ඉන්නේ එහෙමද ? මා ගෙදර ඉන්නේ නිකං ය .උයනවා, කනවා ඇරෙන්නට මා කරන වැදගත් වැඩක් නැත.

මගේ හිතේ අකුණු කොටමින් තිබිණ .අතට අහුවෙන හැම දේකින්ම සැමියාට දමා ගසා මගේ කේන්තිය පිට කර ගැනීමට මට උවමනාය .ඔහු වෙනුවෙන් මා කළ කැපවීම කොපමණ ද යන්න ඔහු දනී .එසේනම් බිරිදකගේ කාර්ය ඔහු මේ තරමට හෑල්ලුවට ලක් කරන්නේ ඇයි ? ඇත්තය. ඔහු සැමියෙක් වශයෙන් හරි හම්බකරන දෙයක් ගෙදරට දෙනබව සත්‍යයකි.ගෙදර වියදමට අවශ්‍ය මුදල් මගේ අතටම දෙයි. එතකින් පමණක් බිරිඳකට කරන යුතුකම අවසන් වේද ? පිරිමියකු වීම කෙතරම් පහසු කාර්යයක් ද ?පූරුවෙ නැග කිරිබත් කවා රන් මුදු පළඳවා තැලි පිළි අන්දවා ලෝකයාට කියාපාන්නේ කුමක්ද ?ජීවිතාන්තය තෙක් මම මගේ බිරිඳව ඇඳුම් ආභරණ හා පෝෂනය ලබා දෙමි යන්නය.

එහෙම ආදරණීය මිනිසෙක් අතීතයේ සිටියේය .ඕනෑවට වඩා දෙමාපියන්ට කීකරු වීමේ ප්‍රථිඵලයක් වශයෙන් මම පෙම්වතාගේ වචනයට පිටුපෑවෙමි.

යසස්ගේ ගෙරවිලි සද්දය යළිත් ඇසෙයි.ඉතා ඉක්මනින් යළිත් නින්දට පත්වන්නට තරම් ඔහුගේ මනස සැහැල්ලුවෙන් නොවේද ? එසේනම් මාගෙ මනස මෙතරම් බරක් දරාගෙන ඉන්නේ ඇයි ?පවුල් ජීවතය වෙනුවෙන් තම බිරිද නැහෙන නැහිල්ල මේ මිනිහා දන්නේ වත් තැන.ඔහුගේ පිහි ඇණුම් වැනි කඩු කිණිසි වදන් මගේ හදවත තුලටම කිදාබසින වග ඔහු දන්නේවත් නැද්ද ? නැත්තම් දැනෙන්නේවත් නැද්ද ?

තවත් ගැහැනියක සමග ඔහුට ඇති ගනුදෙනුව කුමක්ද ?.එය ප්‍රේමයක් විය හැකිද ? එහෙත් ඔහු ඇයත් සමග කතා කළ වචන කිහිපයෙන් මා තේරුම් ගත්තේ එහි ප්‍රේමයක් නොව වෙන මොකක් මොකක්දෝ හුටපටයක් ඇති වගය.

යසස් මං මගේ ජීවිතේ සතුට සන්තjusus මං මගේ ජීවිතේ සතුට සන්තෝෂය කියන එක අමතක කරලයි ඔයත් එක්ක ඉන්නේ. ඔයා හදවතක් නැති මිනිහෙක් වගේ වැඩ කරන්න එපා .ගෑනියෙක් කියන්නේ තැලෙන්න තැලෙන්න නැගිටින ජීවියේ .මාත් දැන් හොඳටෝම තැලිලා ඉන්නේ .ඒත් මට තාම නැගිට ගන්න බැරි වුණා. මං මොකක්ද දේකට ඔයාට බැඳිලා .මටවත් තේරෙන්නේ ඒ බැඳීම මොකක්ද කියලා. මං කන්න බොන්න අඳින්න නැතුව ඔයාගේ වහල් කමට ආවා නෙවෙයි .

මම සිතින් මිමිණුවෙමි.එහෙත් මා පමණක් නොව පවුල් ජීවිතය තුළ මා වගේම අසරණ වන තවත් ගැහැනු මොනතරම් ඇත්ද ? මම කල්පනා ලොවේම සැරිසරමි .මට නින්ද ගියේ නැත .හෙට සෙනසුරාදා නිසා පාන්දරින්ම අවදි වීමේ උවමනාවක් නැත .නින්ද නොයාම මහත් ම වූ කරුමයකි.දහවල තිස්සේම සිද්ධ වූ විවිධාකාර දේ බියකරු ලෙසින් සිතට එයි. ඉන්දිකව යළිත් දැකීම හිතට සහනයක් වූයේ නැත .එය හිතට බරකි. ඊටත් වඩා බරක් වූයේ මේ දුඹුරු ගැහැනියගේත් සැමියාගේත් රහස් කුමන්ත්‍රණයයි.. ඒ ගැහැනිය යසස්ගෙන් ඉල්ලන්නේ මොනවාද ?

***********

යළි හමුවෙමු