25/07/2023
ಜಗತ್ತಿನ ಇತಿಹಾಸದಿಂದ ಎಂದೂ ಅಳಿಸಲಾಗದ ಹಿಂದೂ ನರಸಂಹಾರದ ಕಥೆ ಇದು.
ಮಂಜುನಾಥ ಅಜ್ಜಂಪುರ
ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ‘ನೇರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ’ 21ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಭಾರತದ ಪ್ರಚಲಿತ ಸಂಘರ್ಷದ ಬೇರುಗಳನ್ನು ವಿಭಜನೆಯ ಕರಾಳ ಪರ್ವದಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ವಿವಿಧ ಮಜಲುಗಳ ಮತ್ತು ಆಯಾಮಗಳ ಅಧ್ಯಯನ ಅಚ್ಚರಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ. ಇತಿಹಾಸದ ಅಧ್ಯಯನ ಹಿಂದೆಂದಿಗಿಂತಲೂ ಈಗ ಪ್ರಸ್ತುತವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅನಿವಾರ್ಯವೂ ಆಗಿದೆ. ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಇತಿಹಾಸವು ಪರೋಕ್ಷ ವಾಗಿ, 20ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹಾಗೂ ದೇಶವಿಭಜನೆಗಳ ಇತಿಹಾಸವೂ ಆಗಿದೆ.
ಮೈಸೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಗಾಂಧೀ ಭವನವು ‘ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧಿ: ಅಂತಿಮ ಹಂತ’ ಗ್ರಂಥವನ್ನು 1978ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿತು. ವಿದ್ಯಾಮಂತ್ರಿಯೂ ಆಗಿದ್ದ ಕೆ.ವಿ. ಶಂಕರ ಗೌಡರು ಶ್ರಮವಹಿಸಿ ಅನು ವಾದ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಪ್ಯಾರೇಲಾಲರು ದೊಡ್ಡ ಗಾಂಧಿವಾದಿ. ಅವರಂತೆ ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ವಾಗಿ, ಸತ್ಯನಿಷ್ಠವಾಗಿ ಇತಿಹಾಸ ದಾಖಲಿಸುವುದು ತುಂಬ ಕಠಿಣ ಕೆಲಸ. ಅವರು ಗಾಂಧೀಜಿ ಆಪ್ತ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ, ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದವರೆಗೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು.
ಹಾಗೆಂದೇ ಪ್ಯಾರೇಲಾಲರ ‘Mahatma Gandhi : The Last Phase' ಬೃಹತ್‌ ಗ್ರಂಥಕ್ಕೆ ಅಧಿಕೃತತೆಯ ಮೊಹರು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟ, ಗಾಂಧೀಜಿ, ಜಿನ್ನಾ, ನೆಹರೂ, ವಿಭಜನೆ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್- ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೀಗುಗಳ ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಇತಿಹಾಸದ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಇಲ್ಲಿವೆ. ಕೃತಿ 1956ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದಾಗ, ಅಂದಿನ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ರಾಜೇಂದ್ರ ಪ್ರಸಾದರೇ ಪೀಠಿಕೆ ಬರೆದಿದ್ದರು. ಜಿಹಾದಿ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರ ಓಲೈಕೆಯ ಅಸಹ್ಯ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೀಗ ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳು.
ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಇತಿಹಾಸವೆಂದರೆ, ಅವಿವೇಕದ, ಮುಸ್ಲಿಂ ಓಲೈಕೆಯ ನಾಚಿಕೆಗೇಡಿನ ವಿವರಗಳೇ ತುಂಬಿರುತ್ತವೆ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಮೂರು ಮೂರು ಬಾರಿ ಯುದ್ಧವನ್ನೇ ಮಾಡಿದೆ. ಸೈನಿಕರು, ಸೇನಾಧಿಕಾರಿಗಳು ‘ಈ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಎಂದಾದರೂ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆಯೇ’ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ನಿತ್ಯ ಕಿರುಕುಳ, ದಾಳಿ, ಗಡಿ ಉಲ್ಲಂಘನೆ, ಅತಿಕ್ರಮ ಪ್ರವೇಶ. ಪ್ಯಾರೇಲಾಲರ ಕೃತಿಯ ಮೊದಲ ಸಂಪುಟದ 9ನೇ ಅಧ್ಯಾಯದ ಪುಟಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಜಿನ್ನಾ ಹರಿಸಿದ, ಚೆಲ್ಲಿದ ರಕ್ತದ ಗುರುತುಗಳಿವೆ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಒಪ್ಪದಿದ್ದಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಗಳ ರಕ್ತ ಹರಿಸಲು, ಜಿನ್ನಾ ದಿನಾಂಕವನ್ನೇ ನಿಗದಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ಅದು 1946ರ ಆಗಸ್ಟ್‌ 16.
ಜಿನ್ನಾಗೆ ಬಲಗೈಯಾಗಿದ್ದ ಲಿಯಾಖತ್‌ ಅಲಿ ಖಾನ್‌, ಅಮೆರಿಕದ ಅಸೋಸಿಯೇಟೆಡ್‌ ಪ್ರೆಸ್‌ಗೆ ‘direct action’ ಎಂದರೆ ಏನು ಹೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ; ‘‘ನಾವು ಯಾವ ಮಾರ್ಗವನ್ನೂ ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ. ನೇರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಎಂದರೆ ಕಾನೂನಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾದ ಕ್ರಿಯೆ ಎಂದರ್ಥ,’’ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸಾರಿದ್ದ (ಪುಟ 264). ಅವಿಭಜಿತ ಬಂಗಾಳದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೀಗ್‌ ನಾಯಕ ಖ್ವಾಜಾ ನಜೀಮುದ್ದೀನ್‌, ಪತ್ರಕರ್ತರಿಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತ, ‘‘ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ಅಹಿಂಸೆಯ ವಿಚಾರಕ್ಕೇ ಒಳಪಡದಿರುವಾಗ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನುಂಟು ಮಾಡಲು ನೂರಾರು ಮಾರ್ಗ ಗಳಿವೆ. ನೇರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಎಂದರೆ ಏನು ಎಂಬುದು ಬಂಗಾಳದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಪ್ರಜಾವರ್ಗಕ್ಕೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು. ನಾವು ಅವರಿಗೆ ಮಾರ್ಗ ದರ್ಶನ ಮಾಡುವ ತೊಂದರೆಯನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ,’’ ಎಂದ.
ವಾಯವ್ಯ ಗಡಿನಾಡಿನ ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೀಗ್‌ ನಾಯಕ ಅಬ್ದುಲ್‌ ರಬ್‌ನಿಷ್ಟಾರ್‌, ‘‘ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ರಕ್ತಪಾತದಿಂದಲೇ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಬೇಕು. ಮುಸ್ಲಿಮೇತರರ ರಕ್ತವನ್ನು ಹರಿಸಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಮುಸಲ್ಮಾನರಿಗೆ ಅಹಿಂಸೆಯಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲ,’’ ಎಂದಿದ್ದ (ಪುಟ 264).
ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೀಗ್‌ ನಾಯಕರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಗುರಿ ಕುರಿತು ಯಾವುದೇ ಗೊಂದಲ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಷಹೀದ್‌ ಸುಹ್ರವರ್ದಿ ಎಂಬ ನರರಾಕ್ಷ ಸನು ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೀಗ್‌ ಸರಕಾರದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ. ‘‘ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಬಂಗಾಳವು ದಂಗೆಯೇಳುತ್ತದೆ, ಬಂಗಾಳದ ಆದಾಯದ ಯಾವ ಭಾಗವನ್ನೂ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ, ಸ್ವತಂತ್ರ ದೇಶವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತೇವೆ,’’ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ್ದ. ನೇರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಾಗಿ ಕೊಲ್ಕೊತ್ತಾದಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಸಿದ್ಧತೆ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಾನಗಳಿಂದ ಹಿಂದೂ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಯಿತು.
ಆಗಸ್ಟ್‌ 16ರಂದು ಕೊಲ್ಕೊತ್ತಾದಲ್ಲಿದ್ದ 24 ಪೊಲೀಸ್ ಸ್ಟೇಷನ್ನುಗಳಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡರಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಂ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ, ಉಳಿದೆರಡರಲ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲೋ- ಇಂಡಿಯನ್ನರೂ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕರಾಗಿದ್ದರು. ಆ ದಿನವನ್ನು ಸರಕಾರ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ರಜಾದಿನವಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿತು. ಲಾಠಿ, ಭರ್ಜಿ, ಕೊಡಲಿ, ಬಾಕು, ಬಂದೂಕುಗಳನ್ನು ಮುಂಚಿತವಾಗಿಯೇ ಹಂಚಲಾಗಿತ್ತು. ಪುಂಡರಿಗೆ ವಾಹನ ಸೌಕರ್ಯ ಏರ್ಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ನೇರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಸುಹ್ರವರ್ದಿಯು, ಉಳಿದ ಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ನೂರಾರು ಗ್ಯಾಲನ್‌ ವಿಶೇಷ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಕಾರ್ಡುಗಳನ್ನು ಕೊಡುವುದರ ಮೂಲಕ, ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಕೊರತೆಯಾಗದಂತೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದ. ಕೋಲ್ಕೊತ್ತಾದ ಮೇಯರ್‌ ಹಾಗೂ ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೀಗ್‌ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಮೊಹಮ್ಮದ್‌ ಉಸ್ಮಾನನು, ಸುಹ್ರವರ್ದಿಯ ಹಿಂಬಾಲಕ ಷರೀಫ್‌ ಖಾನನ ಜೊತೆ ಖುದ್ದಾಗಿ ಹೌಡಾ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟು, ಪುಂಡರು ಹಿಂಸಾಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದ(ಪುಟ 266).
ಆಗಸ್ಟ್‌ 16, 17, 18ರಂದು ಕೋಲ್ಕೊತ್ತಾ ದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಘೋರ ಕೊಲೆಗಳಲ್ಲಿ, ಈ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯು ಉತ್ತುಂಗ ಮುಟ್ಟಿತು. ಹಿಂದೂಗಳ ಅಂಗಡಿ ಲೂಟಿ; ಕಾರು, ಟ್ರಾಮ್‌ಗಳನ್ನು ಸುಡಲಾಯಿತು. ದಾರಿಹೋಕರನ್ನು ಇರಿಯಲಾಯಿತು. ವಾಹನ ಸಂಚಾರ, ಆವಶ್ಯಕ ಸೇವೆಗಳು ಸ್ತದ್ಧವಾದವು. ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದ ವಾಹನಗಳೆಂದರೆ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಪರ ಘೋಷಣೆ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದ ಪುಂಡರಿಂದ ತುಂಬಿದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಲೀಗಿನ ಲಾರಿಗಳು.
ಕೋಲ್ಕೊತ್ತಾ ಮಹಾನಗರ ದೊಡ್ಡ ಕಟುಕರಂಗಡಿಯಾಗಿ ಹೋಯಿತು (ಪುಟ 266). ಬೀದಿಗಳು ಹೆಣಗಳಿಂದ ತುಂಬಿಹೋದವು. ಹೆಣಗಳನ್ನು ಚರಂಡಿಗಳಲ್ಲಿ ತುರುಕಲಾಯಿತು. ಹೆಣಗಳು ನದಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮನೆಗಳ ಮೇಲ್ಚಾವಣಿಯಿಂದ ಕೆಳಗೆಸೆಯಲಾಯಿತು ಅಥವಾ ಸಜೀವವಾಗಿ ಸುಡಲಾಯಿತು. ಹೆಂಗಸರ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡಿ, ಕೊಲೆ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು (ಪುಟ 267). ಹತ್ಯಾಕಾಂಡದ ಸುದ್ದಿ ಬಂದಾಗ, ಗಾಂಧೀಜಿ ಸೇವಾಗ್ರಾಮದ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಒಬ್ಬ ಪತ್ರಿಕಾ ವರದಿಗಾರರು, ಗಾಂಧೀಜಿಗೆ ಬರೆದರು: ‘‘ದೂರದಿಂದ ಮಾಡುವ ಅಹಿಂಸೆಯ ಧರ್ಮೋಪದೇಶಗಳು ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬಾರವು. ಅಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ಹೂಡುವುದರ ಅರ್ಥ, ಎಲ್ಲಾ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದಕ್ಕೆ ಮುಸಲ್ಮಾನರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಡುವುದು ಎಂದರ್ಥ. ಅಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯವೇನು?’’.
ಒಡನೆಯೇ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಉತ್ತರ ಬಂತು: ‘‘ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಕ ಸಮಿತಿಯು ಸುಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ನಿರ್ದೇಶನ ಮಾಡಿದೆ. ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯಿಂದ, ಹಿಂಸೆಯಿಂದ ಭ್ರಾತೃಹತ್ಯೆ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ. ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಕೊನೆಯ ಮನುಷ್ಯನವರೆಗೆ ಹಿಂದೂಗಳು ಸತ್ತಿದ್ದರೆ, ಅದು ಹಿಂದು ಧರ್ಮದ ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಮೋಕ್ಷವೂ, ಈ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಇಸ್ಲಾಮಿನ ಶುದ್ಧೀಕರಣವೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.’’ (ಪುಟ 270). ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಅಹಿಂಸೆಯ ಪಾಠಗಳು ಅರ್ಥವೇ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ‘ಕೊನೆಯ ಹಿಂದೂವಿನವರೆಗೆ ಸಾಯಬೇಕು, ಅದು ಇಸ್ಲಾಮಿನ ಶುದ್ಧೀಕರಣ,’ ಎಂಬುದು ತುಂಬ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಪ್ಯಾರೇಲಾಲರ ಈ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಭಯಾನಕ ವಿವರಗಳಿವೆ.
ಜಿಹಾದಿ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಗಳು- ಸುಲ್ತಾನರು- ಬಾದಷಹರು ಹತ್ಯೆಗೈದ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಹಿಂದೂಗಳ ವಿಷಯವನ್ನು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಗಾಂಧೀಜಿ ಓದಲೇ ಇಲ್ಲವೆ? ಇಂತಹ ಅಹಿಂಸೆಯಿಂದ, ಹಿಂದೂನಾಶದಿಂದ ಅವರು ಸಾಧಿಸಿದ್ದಾದರೂ ಏನು? ಅದೇ ಪರಂಪರೆಯ ಇಂದಿನ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರು ಇದೇ ಅಹಿಂಸೆಯ ಹಾಡನ್ನೇ ಇಂದಿಗೂ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ಗಾಂಧಿಯವರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ, ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಓದಲು ಕುಳಿತಾಗ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಬದಲು ದುಃಖಾಶ್ರುಗಳೇ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ
