27/06/2022
(আইতাক নিনিবা পাপা বৃদ্ধাআশ্ৰমলৈ । )
গুৱাহাটীৰ বিবেকানন্দ ফ্লেটৰ দহ নাম্বাৰ ৰুমত থকা অভিজিৎ আৰু তাৰ পত্নী প্ৰিয়াৰ মাজত তৰ্ক বিতৰ্ক প্ৰায়ে চলি থাকে বুঢ়ী আইতা অৰ্থাৎ ,,অভিজিৎৰ মাকৰ বাবে। বৃদ্ধা মাকক আপদাল কৰাৰ অসুবিধা হৈছে প্ৰিয়াৰ , সময়ৰ অভাৱ কাৰণে। সেইদিনা প্ৰিয়াই মিঠা সুৰেৰে অভিজিৎক কলে,,,,,,,,
প্ৰিয়া::--- হেৰা শুনিছানে,,,? তুমি ছফ্টৱেৰ কোম্পানীৰ চাকৰিৰ কৰাৰ বাবে দিনটো দেখুন ওলাই যোৱাগৈ,, মই ও যাওঁগৈ নাৰ্ছ কৰাৰ বাবে। তাকে মাক সময় মতে খোৱা বোৱা দিবলৈ মানুহেই নাইকিয়া হৈছে। তাকে মই কথা এটা ভাবিছোঁ কেনে হয়,,,, যদি মাক বৃদ্ধা আশ্ৰম এখনত ৰাখোঁ,,,,,কাৰো জেমেলা নহব ন,,,,?
অভিজিৎ:--- ধেৎ কি কথা কোৱা হে,,,, মাক বৃদ্ধা আশ্ৰমত ৰাখিলে মানুহে কি কব,,,?
প্ৰিয়া:--- তেতিয়া হলে এই বুঢ়ী মানুহবোৰক খোৱা বোৱা যোগাৰ দি থাকিবলৈ মোক চাকৰণি হে অনিছিলা তুমি। মানুহে হাঁহিব বুলি কবলৈ আহিছা,,,, ৰুমত কিবা এটা পাৰ্টি হলে তোমাৰ বুঢ়ী মাই যে আলটো ফালটো বকি আমাৰ মান মৰ্যাদা শেষ কৰে তুমি কিবা বুজা নে,,,? যদি তুমি কিবা সিদ্ধান্ত নোলোৱা মইয়ে গুচি যাম মাৰ ঘৰলৈ।
এনেকৈয়ে তৰ্ক বিতৰ্ক হোৱাৰ পিছত সেইদিনা অভিজিৎতে মাকক বৃদ্ধা আশ্ৰমলৈ নিয়াৰ সিদ্ধান্ত কৰিলে আৰু মাকক কৈছিল ,,,,,,,
অভিজিৎ:---- মা,,,, তোমাক চোৱা চিতা কৰিবলৈ প্ৰিয়াও ঘৰত নাথাকে ,, তাকে ভাবিছোঁ বৃদ্ধা অশ্ৰাম এখনতে যদি তুমি থাকা তেতিয়া তোমৰো অসুবিধা নহয় আমাৰো অসুবিধা নহয়।
মা:----কিন্তু মই পাৰিম জানো তহঁতৰ মুখন নেদেখাকৈ থাকিব,,? তহঁতৰ এই কনমানি অংকুৰে মোক ৰাতিপুৱাই কোৱা কথাবোৰলৈ বৰকৈ মনত পৰি থাকিব চাগে,,, আইতা উঠা না,,,, মোক সাধু এটা কোৱা,,, আইতা মোক চুম এটি দিয়া,,, আইতা চোৱা চোৱা তুমি চুম খাওঁতে তোমাৰ তামোলৰ পিকে মোৰ গালখন ৰং সানি দিলে,, হা হা কিযে মজা ন,,?
তাৰ এইবোৰ কথাই মোক বৰ আনন্দ দিয়ে অ,,। তাকে তহঁতৰ কথা যি কৰিব বিছাৰ,, তহঁতৰ সুখৰ বাবে মই জীৱনত সকলো কৰিবলৈ সাজু আছোঁ।
অভিজিৎ:----- মা,,,, তুমি তাত প্ৰথম কেইদিন মান হে অসুবিধা পাবা,,। তাৰ পিছত তাত সকলোকে লগ পায় তোমাৰ ভালেই লাগিব। আমি টো গৈয়ে থাকিম ন মাজে মাজে,,,,,,
এনেতে ১২ বছৰীয়া অংকুৰ স্কুলৰ পৰা আহি ৰুমত সোমাই দেউতাকক ফালে চাই কলে,,,, পাপা আইতাক কলৈ লৈ যোৱা কথা কৈছা,,,, পাপা আইতাক নিনিবা বৃদ্ধা আশ্ৰমলৈ। কিন্তু দেউতাকে তাৰ কথা কান নিদি বাহিৰলৈ ওলাই যায়। এইবাৰ অংকুৰে আইতাকক কলে,,,, আইতা তুমি জানো পাৰিবা আমাক এৰি থৈ থাকিব,,, ।
আইতা:------ (অংকুৰক বুকুৰ মাজত সাৱটি লৈ আইটাকে কলে),,,, সোণ,,, এইয়া আজি কালি এক প্ৰথা হৈ পৰিছে। ধন আৰু লাহ বিলাহে পৃথিৱী খন ভৰি পৰিব ধৰিছে ,সঁচা অন্তৰ আৰু কোমল হৃদয়ৰ মৰ্য্যদা লাহে লাহে কমি আহিছে। মোৰ তোমালোকলৈ বহুত মনত পৰিব জানানে,,,? যেতিয়া তোমালোকলৈ মনত পৰিব ন,, মই খুব কান্দিম,,, কিন্তু পাপাক নকবা ,, মই কান্দিম বুলি কলে পাপাই দুখ কৰিব ন,,, পাপাই দুখ হোৱাটো মই অলপো নিবিচাৰো ,,, তোমাৰ নিচিনাকৈ পাপাক মই সৰুতে বৰ মৰম কৰিছিলোঁ অ।
কথাষাৰ কৈ আইৰ চকুৱে চকুলো নিগৰি আহিছিল। অংকুৰে তাৰ ৰুমাল খনেৰে আইতাকৰ চকুলো মোহাৰি মোহাৰি কৈছিল,,,, আইতা তোমাক মই যাবলৈ নিদিওঁ।মই তোমাক ঘৰত ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিম,,কিন্তু আইটাকে কৈছিল,,,,সৰুৰে পৰা বহু কষ্টৰে পঢ়াই শুনাই ডাঙৰ মানুহ কৰা তোৰ দেউতাই মোক ঘৰত ৰাখিব পৰা জ্ঞান নাই ,,,তুমি কনমানি হৈ মোক কিনো ঘৰত ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিবা,,,,? একোনাই দিয়া মই তালৈকে যামগৈ,,,, তুমি কিন্তু মোলৈ মনত পেলাই নাকান্দিব দেই তুমি কান্দিলে যে মই তাতো জীয়াই নাথাকিম আৰু,,,,,,।
সেইদিনা মঙ্গল বাৰ । আইতাক লৈ যাব বৃদ্ধা আশ্ৰমলৈ অভিজিৎৰ পৰিয়ালটোৱে। আইতাৰ বুকুখনে হিয়া উজাৰি কান্দিছে আজি। আইতাৰ কবলৈ মন গৈছে আজি অভিজিৎ হেতক ,,,,, মোক তহঁতৰ লগতে ৰাখা চোন ,,,,সময় মতে মোক খোৱা নালাগে বাৰু তহঁতৰ মুখন দেখি থাকিলেই মোৰ ভোক নাইকিয়া হব,, তহঁতৰ কথাবোৰ শুনি থাকিলেই মোৰ পিয়াহ মৰিব অংকুৰৰ লগত ধেমালি কৰিব পালেই মোৰ জীৱনটো সুখী হব। কিন্তু শেষত আইতাই ভাবিছে,,,,মই এইষাৰ কথা কলে বুজি পোৱা হলে মোক বৃদ্ধা আশ্ৰমলৈ নিয়াৰ কথাই নাভাৱিলে চাগে।
অৱশেষত বৃদ্ধা আশ্ৰমলৈ বুলি সকলো car খনত বহিল। আইতাই যেন কাৰো মুখলৈ চাব পৰা নাই ,,,দুখত ভাগি পৰিছিল। তেনেতে অভিজিৎ তে car খন ষ্টাৰ্ট দি আশ্ৰমৰ ফালে গতি কৰিছে। তাকে দেখি অংকুৰে সুধিলে,,,,,,,,,
অংকুৰ:------ পাপা ,,,আশ্ৰমলৈ কিমান দূৰ,,,,,?
অভিজিৎ:----৩৫ কি:মি: হব।
অংকুৰ:----অ,,,,,বহুত দূৰ দেখোন।পাপা মই কথা এটা ভাবিছোঁ ,,মই পঢ়া শুনা কৰি যেতিয়া ডাঙৰ মানুহ হৈ বিয়া পাতিম,,,তেতিয়া আমাৰ ফ্লেটৰ কাষতে এখন বৃদ্ধা আশ্ৰম বনাম । কাৰণ তেতিয়া তোমালোকক মই আশ্ৰমত ৰাখিব লাগিব ন,,,, তোমালোকে টো মোক বহুত মৰম কৰা ন, মোৰ মুখ নেদেখিলে তোমালোকে থাকিব নোৱাৰা সেইকাৰণে ভাবিছোঁ বহুত দূৰৰ বৃদ্ধা আশ্ৰমত ৰাখিলে তোমালোকৰ বৰ কষ্ট হব ,,,।
অংকুৰৰ কথা শুনি সকলো মৌন হৈ পৰিল।অভিজিৎৰ বুকুত যেন বৰ্জ্যপাত মাৰিলে কথাষাৰে,,,,সি ভাবিছিল মাকক ঘূৰাই ঘৰলৈ লৈ যাব নেকি কিন্তু প্ৰিয়াৰ মুখত মাত নাই, শেষত ভাবিলে যি আহিলোঁ আহিলোঁ কাম সম্পূৰ্ণ কৰিয়েই যাম।
দিনৰ ২ মান বজাত আইতাক আশ্ৰমত থৈ আহি ,,,,অংকুৰক car খনতে বহাই অভিজিৎ আৰু তাৰ পত্নী প্ৰিয়াই বজাৰ কৰাৰ উদ্দেশ্যে দোকানৰ ফালে ৰাওনা হয়। ১০-১৫ মিনিট মান বজাৰ কৰি আহি দেখে গাড়ীখনত অংকুৰ নাই,,,,। ইফালে সিফালে প্ৰায় আধা ঘন্টা মান বিচাৰিছে কতো তাক বিচাৰি পোৱা নাই। প্ৰিয়াই অভিজিৎৰ বুকুত সোমাই কান্দি কান্দি কবলৈ ধৰিছে,,,,কত গল অংকুৰ ,,,? মোক বিচাৰি দিয়া তাক। সি নহলে মই কেনেকৈ জীয়াই থাকিম ,,,প্লিজ,,,,মোক বিচাৰি দিয়া অংকুৰক।
হঠাৎ এনেতে অংকুৰে আহি car খনৰ কাষতে থিয় হয়। প্ৰিয়াই তাক দেখি দৌৰ মাৰি গৈ অংকুৰক সাৱটি ধৰি তাৰ মূৰ টো মোহাৰি মোহাৰি কয়,,,কত গৈছিলা তুমি ,,মোক কিয় ইমান কষ্ট দিয়া, তুমি যদি মোৰ লগত নথকা নহয়,,,,মই এই পৃথিৱীত জীয়াই থকাৰ অৰ্থ নাই। তেতিয়া অংকুৰে কয়,,,,,,,,,,
অংকুৰ:-----মা,,,,,,মই এই আধা ঘন্টা হেৰাই যাওঁতেই তুমি কান্দি কান্দি পগলা হৈ গৈছা,, তেন্তে চোৱা,,আইতাই পাপাক বহুদিনৰ বাবে হেৰুৱাই পেলাইছে, আইতাৰ অৱস্থা কি হৈছে এবাৰ ভাবি চাইছানে,,,? মা তুমি যেনেকৈ মোক বহুত মৰম কৰা,,,ঠিক সেইদৰে আইতাইও পাপাক বৰ মৰম কৰিছিল। মা এই পৃথিৱীত মা বুলি তোমাৰে অকল মৰম নহয়,,,,,,সকলো মাকৰে নিজৰ সন্তানলৈ বুজাব নোৱাৰা মৰম থাকে।
অংকুৰৰ কথাবোৰ অভিজিৎ আৰু প্ৰিয়াই থৰ লাগি চাই থাকে,,,, দুয়োৰে চকুত অশ্ৰু নধৰা হৈ পৰিছে। অলপো পলম নকৰি সিহঁতে আইতাক ঘৰলৈ ঘূৰাই আনিবলৈ আশ্ৰমৰ পালেগৈ,,,গেটত থকা চকীদাৰ জনক সুধিলে অলপ আগতে এগৰাকী আইতাক থৈ যোৱা হৈছিল কত আছে কব পাৰিবনে,,,,,
চকীদাৰ:------ সৌ,,,,ৰুমটোত চাওঁগৈ ,,,,,, দিনৰ দিনটো কান্দিয়ে আছে আইতাই খোৱা বোৱা কৰা নাই,,,বৰ মৰম কৰিছিল চাগে পৰিয়ালৰ মানুহ বোৰক। আজি কালি দেশ কিযে হল,,,,,নিজৰ মাকক চাবলৈও সময় নোহোৱা হল মানুবুৰৰ। পিছে আপুনি আইতাৰ কোন হয় নো,,,,।
অভিজিৎতে চকীদাৰ কথাষাৰ উত্তৰ দিবলৈ ৰঙা চিঙা পৰি গল। তেনেতে অংকুৰে আইতা থকা ৰুমটো পালেগৈ । আইতাই অংকুৰক দেখি বৰ হেঁপাহেৰে আহি কান্দি কান্দি অংকুৰক সাৱটি ধৰি কৈছিল ,,,,,মোক তোমালোকে এনেকৈ এৰি গুচি যোৱাত কৈ ,,,, মোক মাৰি থৈ যোৱাগৈ , বৰ কষ্ট হয় অ,,,,তহঁত বোৰ কাষত নাথাকিলে,,,।
অংকুৰ:----আইতা তোমাক আমি লৈ যাবলৈ আহিছোঁ । তুমি খোৱা চুমাটোৰ তামোলৰ পিকে মোৰ অকল গালতে ৰং নাহানে ,,,,,গোটেই জীৱনটোত বৰ আনন্দৰ ৰং সানে আইতা।
(আইতাৰ মূখত যেন মিচিকিয়া হাঁহি বিৰিঙি উঠিল)
https://www.facebook.com/Jyotikhyan1991/
সমাপ্ত
✍✍✍✍
J B GOHAIN
(এনে ধৰণৰ গল্প সমূহ পঢ়ি থাকিবলৈ ওপৰৰ লিংক টু ক্লিক কৰি মোক Like আৰু follow কৰিব বুলি আশা কৰিলোঁ।ধন্যবাদ।)