Omega Audio Visual Productions

08/10/2024

https://omegadocumentaries.com/el/%ce%b3%ce%bf%ce%bd%ce%b5%ce%af%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%bb%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1/

Για να μπορείς να κυκλοφορείς με ένα μηχανάκι κάποιου κυβισμού χρειάζεσαι άδεια που αποκτάς μετά από τη σχετική εκπαίδευση και τεστ. Για να οδηγήσεις ένα αυτοκίνητ...

04/10/2024

https://omegadocumentaries.com/el/%ce%b5%ce%bc%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b6%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%82/

Στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή οι μάχες δίνονται μεταξύ ενηλίκων. Στην Ελλάδα του 2024 οι μάχες δίνονται στα σχολεία μεταξύ μαθητών! Θυμάμαι εκείνο το παιδικό άσμα...

28/09/2024

Είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή. Όλα είναι εκεί. Τα όπλα, η μανία της επικράτησης, η εκδικητικότητα, η παραφροσύνη, η παραπληρο....

23/09/2024

Είναι τραγικά αυτά που συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες με τις μαζικές δολοφονίες που αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Τραγικές οι δολοφονίες αλλά πιο τραγική η ά....

12/09/2024

Αν υπάρχει μια χώρα όπου ο παραλογισμός βασιλεύει, αυτή είναι η Ελλάδα. Βασιλιάς, λοιπόν, ο παραλογισμός και βασίλισσα η παραβατικότητα! Όπου και να κοιτάξει κανείς ...

07/09/2024

Η Ελλάδα προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι πάνω από το νερό αλλά οι εκάστοτε κυβερνήσεις αντί να της ρίχνουν σωσίβιο της δένουν πέτρες στο λαιμό! Είναι αδιανόητο το γεγον...

31/08/2024

Όταν περνάς καλά ο χρόνος τρέχει «κατοστάρι» και, αντίθετα, όταν οι καιροί είναι δύσκολοι ο χρόνος κάνει… μαραθώνιο! Πραγματικά δεν κατάλαβα πότε πέρασαν έξη εβδομ...

21/08/2024

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ "ΜΑΡΙΝΟΣ ΧΑΡΜΠΟΥΡΗΣ" - THE PRODUCTION OF THE HISTORICAL DOCUMENTARY "MARINOS HARBOURIS" HAS BEEN COMPLETED

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες παραγωγής του ιστορικού ντοκιμαντέρ «Μαρίνος Χαρμπούρης» και προγραμματίζονται οι προβολές του στην Κεφαλονιά και το εξωτερικό.
Το ντοκιμαντέρ έχει αγγλικούς υπότιτλους (σε άλλη έκδοση έχει ρωσικούς υπότιτλους).
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΧΑΡΜΠΟΥΡΗΣ
Ο μηχανικός Μαρίνος Χαρμπούρης ήταν, σύμφωνα με ιστορικούς, ιδιοφυής, εφευρετικός, δραστήριος, φιλόδοξος, παθιασμένος αλλά και ατίθασος, κακότροπος, βίαιος, πλεονέκτης, εγωιστής.
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι 1729 και δολοφονήθηκε σε ηλικία 53 ετών στην περιοχή Λιβάδι της Κεφαλονιάς.
Έζησε μια έντονη, δημιουργική και περιπετειώδη ζωή…
Αποκορύφωμα της καριέρας του, ως μηχανικός, ήταν να αναλάβει, μετά από εντολή της Αικατερίνης της Μεγάλης, ένα έργο που οι συνάδελφοί του θεωρούσαν ακατόρθωτο. Τη μεταφορά ενός μονόλιθου 1500 τόνων από την Φινλανδία στην Αγία Πετρούπολη, πάνω στον οποίο θα στηνόταν το μεγαλοπρεπές άγαλμα του Πέτρου του Μεγάλου…
■ ■ ■
Το ντοκιμαντέρ σκηνοθέτησε ο Γιώργος Μεσσάρης ενώ το ρόλο του Χαρμπούρη παίζει ο Γρηγόρης Κούμπουλης. Συμμετέχουν επίσης η Βασιλική Βλαχοδημητροπούλου και οι Γιάννος Βαβαγιάννης, Χρήστος Μουρελάτος και Κώστας Μοσχόπουλος.
Μιλούν γύρω από τη ζωή και το έργο του δαιμόνιου Κεφαλονίτη μηχανικού ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες (δρ Πέτρος Πετράτος, δρ Θεοδώρα Γιαννίτση, Ελένη Μπενετάτου, Γεράσιμος Γαλανός).
Σημειώνεται ότι το ντοκιμαντέρ θα πάρει μέρος σε φεστιβάλ της Ρωσίας καθώς το θέμα του παρουσιάζει μεγάλο ρωσικό ενδιαφέρον.
Λεπτομέρειες για τις ημερομηνίες προβολής θα ανακοινωθούν προσεχώς.
• Στη φωτογραφία ο Γρηγόρης Κούμπουλης που υποδύεται το Μαρίνο Χαρμπούρη.

# # # # #

The production of the historical documentary "Marinos Harbouris" has been completed

The production work of the historical documentary "Marinos Harbouris" has been completed and its screening dates in Kefalonia and abroad are to commence soon.
The documentary has English subtitles (another version has Russian subtitles).
WHO WAS HARBOURIS
The engineer Marinos Harbouris was, according to historians, genius, inventive, active, ambitious, passionate but also unruly, bad-tempered, violent, greedy, selfish.
He was born in Argostoli in 1729 and was murdered at the age of 53 in the Livadi region of Kefalonia.
He lived an intense, creative and adventurous life…
The highlight of his career, as an engineer, was to undertake, at the behest of Catherine the Great, a project that his colleagues considered impossible. The transportation of a 1500-ton monolith from Finland to Saint Petersburg, on which the majestic statue of Peter the Great would stand...
■ ■ ■
The documentary was directed by George Messaris while the role of Harbouris is played by Grigoris Koumpoulis. Also participating are Vasiliki Vlachodimitropoulou, Giannos Vavagiannis, Christos Mourelatos and Costas Moschopoulos.
Historians and other scientists (Dr Petros Petratos, Dr Theodora Giannitsi, Eleni Benetatou, Gerasimos Galanos) talk about the life and work of the ingenious Kefalonian engineer.
The documentary will take part in Russian festivals as its subject is of great Russian interest.
Details of the screening dates will be announced soon.
• In the photo, Grigoris Koumpoulis, who plays the role of Marinos Harbouris.

16/08/2024

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
Ταξίδι στους Αντίποδες - 5

Όταν έχεις ζήσει σε μια χώρα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου είναι φυσικό να την νοιώθεις ως δεύτερη πατρίδα και να την αγαπάς το ίδιο με την πρώτη, τη χώρα που είδες το φως της ζωής.
Αγαπώ λοιπόν την Αυστραλία γιατί αυτή η χώρα μου έδωσε απλόχερα τις ευκαιρίες που επιζητούσα για να φτιάξω το δικό μου αύριο. Να σπουδάσω. Να κάνω οικογένεια. Να κτίσω καριέρα στον τομέα που με είχε κερδίσει από μικρό, τη δημοσιογραφία. Πρέπει, πάντως, να ομολογήσω ότι βρέθηκα την κατάλληλη στιγμή στον κατάλληλο μέρος και συνάντησα τους σωστούς ανθρώπους. Χρειάζεται βέβαια να έχεις και την ικανότητα να αφουγκράζεσαι και να αξιολογείς τα όσα συμβαίνουν γύρω σου, να διακρίνεις τις ευκαιρίες και να τις αρπάζεις από τα μαλλιά.
■ ■ ■ ■ ■
Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη στην πρωτεύουσα της Αυστραλίας, την Καμπέρα, που φρεσκάρισε τις αναμνήσεις μου από την όμορφη αυτή πόλη, βρέθηκα στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ για το ταξίδι μου στη Μελβούρνη.
Στην πρωτεύουσα της Πολιτείας της Βικτώριας με υποδέχτηκε ο παλιός φίλος και συνεργάτης δημοσιογράφος, οικονομολόγος δρ Δημήτρης Τσολάκης και το καλύτερό του μισό, η Θεώ, οι οποίοι μου πρόσφεραν τη θερμή φιλοξενία τους.
■ ■ ■ ■ ■
Είχαν περάσει πάνω από έξη χρόνια από την τελευταία φορά που είχα επισκεφθεί τη Μελβούρνη και πράπει να ομολογήσω ότι, όπως και το Σίδνεϊ, έχει αλλάξει πολύ.
Κυρίαρχο στοιχείο της αλλαγής η ανοικοδόμηση που παρατηρείται για την κάλυψη της ζήτησης στέγης λόγω αύξησης του πληθυσμού! Δεν είμαι, όμως, σίγουρος αν αυτή η πληθυσμιακή αύξηση είναι καλή. Και η ανησυχία μου ισχύει για όλες τις πόλεις οι οποίες μετατρέπονται από απλές πόλεις σε μεγαλουπόλεις και από μεγαλουπόλεις σε γιγαντουπόλεις! Η υπερβολή είναι αφύσικη. Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι μας πρόγονοι όταν έλεγαν «παν μέτρον άριστον».
Πέραν όμως από αυτό, γεγονός παραμένει ότι η Μελβούρνη εξακολουθεί να είναι μια εντυπωσιακή πόλη.
Ο Δημήτρης Τσολάκης φρόντισε να με ξεναγήσει σε κάθε γωνιά της…
Ο ποταμός Γιάρα είναι μια όμορφη πινελιά στον καμβά της πόλης που διαθέτει πολλά αξιοθέατα όπως είναι ο Βοτανικός Κήπος, η Πλατεία Φεντερέσιον, το Βασιλικό Κτήριο Εκθέσεων, η υπαίθρια αγορά Κουήν Βικτώρια, η Εθνική Πινακοθήκη, υπέροχα εμπορικά κέντρα και πολλά άλλα. Αν διαθέτεις τα δύο «Χ» (χρόνο και χρήμα) μπορείς να περάσεις αξέχαστες μέρες στη Μελβούρνη που προσφέρει απίστευτη ποικιλία εστιατορίων με κουζίνες από κάθε γωνιά της γης!
■ ■ ■ ■ ■
Το αποκορύφωμα της επίσκεψής μου στη Μελβούρνη ήταν η συνεστίαση με αγαπητούς συναδέλφους από την εφημερίδα «Νέος Κόσμος», της μεγαλύτερης ελληνόφωνης εφημερίδας του εξωτερικού.
Ήταν μια ευκαιρία αναδρομής στα παλιά και συζήτησης και σχολιασμού της επικαιρότητας. Και όταν αυτό γίνεται ανάμεσα σε δημοσιογράφους οι συζητήσεις παίρνουν μαραθώνιες διαστάσεις!
Την επομένη έπρεπε να επιστρέψω στο Σίδνεϊ για ορισμένες υποχρεώσεις που εκκρεμούσαν. Ο καιρός είχε περάσει και πλησίαζε η μέρα της επανόδου μου στην Ελλάδα…

Γιώργος Μεσσάρης

• Η συνέχεια την άλλη εβδομάδα.

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Από τη συνάντηση δημοσιογράφων της εφημερίδας «Νέος Κόσμος» σε γνωστό ελληνικό εστιατόριο της Μελβούρνης. Διακρίνονται (από αριστερά) ο Μπάμπης Σταυρόπουλος, ο Ηλίας Ντονούδης, ο γράφων, ο Χριστόφορος Γκόγκος, διευθυντής της εφημερίδας και γιος του αξέχαστου ιδρυτή της και επιστήθιου φίλου, Τάκη Γκόγκου, ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας, Σωτήρης Χατζημανώλης και ο Δημήτρης Τσολάκης και η σύντροφός του Θεώ.

Η Μελβούρνη έχει τη μεγαλύτερη ελληνική παροικία της Αυστραλίας. Το προάστιο Oakleigh είναι εντυπωσιακά «ελληνικό»!

• Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: [email protected]
• Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]

07/08/2024

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
Ταξίδι στους Αντίποδες - 4

Στο Σίδνεϊ είχα την ευκαιρία να συναντήσω πολλούς συναδέλφους και αρκετούς φίλους. Όχι όσους θα ήθελα να δω γιατί ο χρόνος παραμονής στους Αντίποδες ήταν περιορισμένος.
Είναι αδύνατο να τους αναφέρω όλους. Κάνω μια εξαίρεση αναφέροντας τον παλαίμαχο δημοσιογράφο Γιώργο Χατζηβασίλη. Γνώρισα το Γιώργο τις πρώτες μέρες της άφιξής μου στην Αυστραλία, στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Με εντυπωσίασαν οι γνώσεις του, η ανιδιοτέλεια του και το άμεμπτο του χαρακτήρα του.
Η αλληλοεκτίμηση που τρέφει ο ένας για τον άλλο είναι ο γρανίτης πάνω στον οποίο κτίστηκε μια ειλικρινής φιλία.
■ ■ ■ ■ ■
Το ταξίδι μου στην Αυστραλία είχε σκοπό να δω το γιο μου, Στάθη, το έτερον μισό του, την Ελένη, τον αδελφό μου, Διονύση, και την οικογένειά του και για να παραβρεθώ στους γάμους του ανιψιού μου, Στάθη.
Όταν ολοκληρώθηκαν αυτές μου οι υποχρεώσεις οργανώθηκαν κάποια ταξίδια.
Το πρώτο ήταν στην πρωτεύουσα της χώρας, την Καμπέρα, που οργάνωσε ο Διονύσης και στο οποίο συμμετείχε και η οικογένεια του άλλου, εξ Ελλάδος αφιχθέντος για το γάμο, αδελφού του Γεράσιμου.
Ξεκινήσαμε ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο προς τα νότια και κοντά στην πόλη Γούλονγκονγκ επισκεφθήκαμε το απίστευτα μεγάλο και εντυπωσιακό μοναστήρι βουδιστών.
Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο προς την ενδοχώρα. Η βλάστηση αριστερά και δεξιά του δρόμου πυκνή.
■ ■ ■ ■ ■
Λατρεύω την Καμπέρα. Είναι μια όμορφη, μοντέρνα και καταπράσινη πόλη.
Ο λόγος δημιουργίας της Καμπέρας ήταν οι «καυγάδες» του Σίδνεϊ και της Μελβούρνης για το ποια πόλη θα γινόταν η πρωτεύουσα της χώρας.
Τελικά οι εθνοπατέρες έλυσαν το… πρόβλημα το 1908 με τη μέθοδο του γόρδιου δεσμού. Καμία από τις δύο!
Η κατασκευή της Καμπέρας άρχισε πέντε χρόνια αργότερα. Σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Γουόλτερ Μπάρλεϊ Γκρίφιν το όνομα του οποίου φέρει και η μεγάλη τεχνητή λίμνη της πόλης.
Το όνομά της η πόλη το πήρε από τη φυλή των αβορίγινων που ζούσαν στην περιοχή και ονομάζονταν Καμπέρι.
Το εμπορικό κέντρο της πόλης είναι εντυπωσιακό. Τα προάστια έχουν δημιουργηθεί περιμετρικά και αποτελούν οικιστικούς «δορυφόρους» με τις δικές τους εμπορικές περιοχές.
Στην Καμπέρα, που σήμερα έχει πληθυσμό μισό περίπου εκατομμύριο, εδρεύει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας.
Το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο, τα ομοσπονδιακά υπουργεία, το Εθνικό Μουσείο, η Εθνική Πινακοθήκη, η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Αυστραλιανό Πολεμικό Μουσείο, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο και ότι έχει να κάνει με την κεντρική κυβέρνηση επίσης εδρεύουν στην Καμπέρα.
Όλα αυτά είναι κτήρια που αξίζει να επισκεφθείς. Το σημαντικότερο, κατά την άποψή μου, είναι το Πολεμικό Μουσείο το οποίο έχει αρκετές αναφορές στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, έξω από Πολεμικό Μουσείο βρίσκεται το ορειχάλκινο άγαλμα του τραυματιοφορέα Τζον Σίμπσον Κερκπάτρικ που μεταφέρει με ένα γαϊδουράκι έναν τραυματία. Ο Σίμπσον είχε πάρει το γαϊδουράκι από τη Λήμνο και το χρησιμοποίησε στη διάρκεια της απόβασης και των μαχών στην Καλλίπολη της Τουρκίας (Α Παγκόσμιος Πόλεμος) μεταφέροντας με αυτοθυσία Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς τραυματίες.
Εντυπωσιακές είναι επίσης οι αναπαραστάσεις μαχών σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους του Πολεμικού Μουσείου.
Αξίζει ακόμα να αναφερθεί ότι απέναντι από το Πολεμικό Μουσείο υπάρχει το Ελληνο-Αυστραλιανό Πολεμικό Μνημείο.
Στην πρωτεύουσα της Αυστραλίας ζουν δέκα περίπου χιλιάδες Έλληνες που κατά μέσο όρο έχουν την υψηλότερη οικονομική επιφάνεια της ομογένειας. Απόδειξη τούτου είναι και το γεγονός ότι στο κέντρο της πόλης υπάρχουν κτήρια με ελληνικά ονόματα (συνήθως του τόπου καταγωγής του ιδιοκτήτη). Κυκλοφορεί μάλιστα και ένα ανέκδοτο γύρω από τους Έλληνες και την Καμπέρα: Οι Αμερικανοί την σχεδίασαν, οι Ιταλοί την έκτισαν, οι Αυστραλοί την πλήρωσαν και οι Έλληνες την αγόρασαν!
Στο προάστειο Γουόντεν βρίσκεται το επιβλητικό Hellenic Club. Είναι το μεγαλύτερο κλαμπ της Καμπέρας και το μεγαλύτερο ελληνικό κλαμπ στον κόσμο! Πέραν από τα αναγκαία για την οικονομική επιβίωση «φρουτάκια», διαθέτει εστιατόρια, καφενείο, αίθουσα εκδηλώσεων κ.ά. Είναι γενικά ένα μέρος που μπορείς να περάσεις ευχάριστες ώρες.
Να σημειωθεί ότι μία από τις ωραιότερες πρεσβείες στην Καμπέρα είναι η ελληνική.
■ ■ ■ ■ ■
Όταν περνάς καλά ο χρόνος τρέχει γρήγορα.
Αφήσαμε την Καμπέρα και στην επιστροφή μας προς το Σίδνεϊ σταματήσαμε στην πόλη Γκόλμπουρν για μεσημεριανό στο ελληνόκτητο εστιατόριο Πάραγκον, στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Ακολούθησε μια περιήγηση στο κέντρο του Γκόλμπουρν.
Είχε αρχίσει να βραδιάζει για τα καλά.
Συνεχίσαμε το ταξίδι της επιστροφής στη βάση μας. Όταν φάνηκαν τα φώτα του Σίδνεϊ οι δείκτες του ρολογιού είχαν αρχίσει να παίρνουν την κατηφόρα που οδηγεί στο ξημέρωμα.
Γιώργος Μεσσάρης

• Η συνέχεια την άλλη εβδομάδα.

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Ο παλαίμαχος δημοσιογράφος και επιστήθιος φίλος Γιώργος Χατζηβασίλης ανάμεσα στην κ. Νίκη Καρακατσάνη (παλιά συνάδελφος δημοσιογράφος στην SBS) και την κ. Ευαγγελία Μανωλάτου. Ορθιοι η αφεντιά μου και ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Τζουμάκας.

Το Ελληνικό Κλαμπ της Καμπέρας. Το μεγαλύτερο κλαμπ της αυστραλιανής πρωτεύουσας με χιλιάδες μέλη.

Ο Αυστραλός τραυματιοφορέας Τζον Σίμπσον Κέρκπάτρικ μεταφέρει έναν τραυματία πάνω στο διάσημο γαϊδουράκι (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ AUSTRALIAN WAR MEMORIAL).

• Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: [email protected]
• Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]

31/07/2024

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
Ταξίδι στους Αντίποδες - 3

Το Σίδνεϊ είναι ο τόπος που κατέχει μια σημαντική θέση στην καρδιά μου.
Στην πρώτη θέση είναι η Κεφαλονιά γιατί στο νησί αυτό γεννήθηκα και δέχτηκα τα πρώτα ζυμώματα της ζωής.
Δεύτερο, με ελάχιστη διαφορά, είναι το Σίδνεϊ γιατί σε αυτή την πόλη μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να δημιουργήσω αυτά που, τέλος πάντων, δημιούργησα, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μου ζωή.
Ήμουνα μόλις 22 ετών όταν έφθασα στην αυστραλιανή αυτή μεγαλούπολη για συνέχιση των σπουδών μου. Με μια βαλίτσα στο χέρι, γεμάτη λίγα προσωπικά αντικείμενα, μερικά βιβλία και μύρια όνειρα. Μπροστά μου ανοιγόταν μια ζωή γεμάτη υποσχέσεις. Ο νεανικός ενθουσιασμός, η σκληρή δουλειά αλλά και το γεγονός ό,τι βρέθηκα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος – αρπάζοντας τις ευκαιρίες από τα μαλλιά – βοήθησαν στη μετουσίωση των ονείρων μου σε πραγματικότητα.
Δεν έχω μετανιώσει για ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου. Πιστεύω ότι η απόφασή μου για μετανάστευση στην Αυστραλία, τα δύσκολα εκείνα χρόνια, ήταν σωστή όπως σωστή ήταν και η απόφασή μου να επιστρέψω στον τόπο που είδα το φως της ζωής, την αγαπημένη μου Κεφαλονιά.
Ώρα, όμως, να επιστρέψουμε στο σήμερα…
■ ■ ■ ■ ■
Το Σίδνεϊ είναι χωρίς καμιά αμφιβολία μια από τις ωραιότερες πόλεις στον Κόσμο.
Είναι μια μεγαλούπολη που αναπτύσσεται συνεχώς σεβόμενη το «χθες» της.
Στο κέντρο της πόλης διατηρητέα κτήρια δίπλα από ουρανοξύστες.
Τα ορόσημά της η Γέφυρα, η γνωστή Χάρμπορ Μπριτζ, και η Όπερα δίπλα δίπλα συνθέτουν μια εικόνα που εντυπωσιάζει.
Το ιστορικό κομμάτι του Σίδνεϊ λέγεται «Δι Ροκς». Σε αυτή την περιοχή, στο μυχό του φυσικού λιμανιού έφτασαν και εγκαταστάθηκαν, στις 26 Ιανουαρίου του 1788, περίπου 740 Βρετανοί κατάδικοι και περίπου 500 στρατιώτες με τις οικογένειές τους.
Το ταξίδι από τη Βρετανία είχε γίνει με 11 πλοία και κράτησε μήνες. Επικεφαλής ήταν ο ναύαρχος Άρθουρ Φίλιπ.
Την ημέρα αυτή (26 Ιανουαρίου) γιορτάζεται η Ημέρα της Αυστραλίας αλλά για τους γηγενείς, τους Αβορίγινες, η ημέρα αυτή είναι ημέρα πένθους και πόνου γιατί οι πρόγονοί τους υποδουλώθηκαν από τους λευκούς εποίκους. Είναι η «Ημέρα της Εισβολής», όπως την ονομάζουν, για να θυμούνται την υποδούλωση των προγόνων τους και για να καταγγείλουν τη γενοκτονία και τη λεηλασία, που υπέστησαν.
Με την ευκαιρία να αναφέρω ότι οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στην Αυστραλία στις 27 Αυγούστου του 1829 ως κατάδικοι. Ήταν επτά Υδραίοι ναυτικοί, οι Αντώνιος Μανώλης, Γκίκας Βούλγαρης, Δαμιανός Νίνης, Γεώργιος Βασιλάκης, Γεώργιος Λαρίτσος, Κωνσταντίνος Στρόμπολης και Νικόλαος Παπανδρέας.
Οι εφτά Έλληνες ήταν μέλη του πληρώματος της σκούνας «Ηρακλής» και είχαν, στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, επιτεθεί σε αγγλικό μεταγωγικό που κατευθυνόταν στην Αλεξάνδρεια μεταφέροντας πολεμοφόδια. Πήραν όσα πολεμοφόδια μπορούσαν και χωρίς να σκοτώσουν κανέναν από το πλήρωμα του αγγλικού πλοίου, χάθηκαν στη Μεσόγειο…
Το αγγλικό ναυτικό τους εντόπισε πολύ καιρό αργότερα και το 1827 καταδικάστηκαν από Αγγλικό Ναυτοδικείο στη Μάλτα. Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν ισόβια εξορία στην Αυστραλία!
Όταν συστάθηκε το ελληνικό κράτος, ζητήθηκε από το Λονδίνο να αφεθούν ελεύθεροι οι εφτά Έλληνες γιατί η πράξη τους ήταν πολεμική (τότε η Αλεξάνδρεια ήταν εχθρικό λιμάνι) και όχι πειρατεία. Οι Άγγλοι δέχτηκαν το ελληνικό αίτημα και δόθηκε εντολή να αφεθούν ελεύθεροι οι εφτά Έλληνες. Οι πέντε επέστρεψαν στην Ελλάδα. Οι Αντώνης Μανώλης και Γκίκας Βούλγαρης επέλεξαν να παραμείνουν στην Αυστραλία. Έτσι μπήκαν οι ρίζες της μεγάλης σήμερα ελληνικής παροικίας της Αυστραλίας.
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Στο πρώτο μέρος του ταξιδιωτικού δημοσιεύτηκε, από δικό μου λάθος, αεροφωτογραφία του Ντουμπάι αντί του Άμπου Ντάμπι. Ζητώ συγγνώμη.

Γιώργος Μεσσάρης

• Η συνέχεια την άλλη εβδομάδα.

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Ένα από τα πιο ιστορικά κτήρια του Σίδνεϊ, το εμπορικό κέντρο Queen Victoria Building, στο κέντρο της πόλης.

Η περιοχή The Rocks, στο Σίδνεϊ. Εδώ έγινε η πρόχειρη εγκατάσταση των πρώτων εποίκων. Από εδώ ξεκίνησε η ιστορία του Σίδνεϊ…

Μια άποψη του Σίδνεϊ.

Η εντυπωσιακή Όπερα του Σίδνεϊ.

Το πιο στενό δρομάκι του Σίδνεϊ στην περιοχή «Δι Ροκς».

Η επιβλητική Γέφυρα στο Λιμάνι του Σίδνεϊ.

• Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: [email protected]
• Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]

26/07/2024

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
Ταξίδι στους Αντίποδες - 2

Μετά από είκοσι ώρες πτήση το μόνο που ονειρεύεσαι είναι ένα αναπαυτικό κρεβάτι για να παραδοθείς στις αγκάλες του Μορφέα.
Βέβαια άλλο είναι τί ονειρεύεσαι και άλλο η πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τις προσταγές της ομάδας υποδοχής. Το «πάμε για καφέ να τα πούμε μετά από τόσα χρόνια» έπεσε σαν κεραυνός στα αυτιά μου μεταθέτοντας για μερικές ώρες κάθε διακαή μου πόθο για ξεκούραση!
Το διαμέρισμα όπου έζησα τα περισσότερα χρόνια μου στην Αυστραλία βρίσκεται κοντά στο αεροδρόμιο, στο κοσμοπολίτικο προάστιο Μπράϊτον Λε Σαντς, στο μυχό του Κόλπου Μπότανι, εκεί που το 1770 έφτασε ο Βρετανός εξερευνητής, Τζέϊμς Κουκ, και είπε «τούτη η γη ανήκει στο βασιλιά» διαγράφοντας με μια μονοκονδυλιά τα κτητικά δικαιώματα των αβορίγινων.
Έτσι λοιπόν, μετά από 24 ώρες σε αεροδρόμια και αεροπλάνα βρέθηκα με την ομάδα υποδοχής σε καφετέρια του Μπράϊτον Λε Σαντς όπου άρχισε η ανάκρισή μου: «Πώς ήταν το ταξίδι», «Πώς αισθάνεσαι που μετά από τόσα χρόνια ξαναβρίσκεσαι στο Σίδνεϊ», «Τί νέα από την Ελλάδα»… Απαντούσα όσο καλύτερα μπορούσα στην κατάσταση εξουθένωσης που βρισκόμουνα.
Κάποια στιγμή ένας της συντροφιάς είπε «πω, πω παιδιά, πέρασαν ήδη τρεις ώρες». Κάπου εκεί το διαλύσαμε δίνοντας υποσχέσεις να τα ξαναπούμε.
Πήραμε το δρόμο για το Κουάκερς Χιλ, ένα μακρινό καταπράσινο προάστιο του Σίδνεϊ, όπου μένει ο γιός μου, Στάθης, και η συμβία του Ελένη.
Όταν φθάσαμε, χωρίς χρονοτριβή, ξάπλωσα στο πιο αναπαυτικό κρεβάτι του… κόσμου και χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα επί τέλους στις αγκάλες του Μορφέα.
■ ■ ■ ■ ■
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία, ιδιαίτερα, χρόνια το Σίδνεϊ έχει αλλάξει πολύ με πρωταγωνιστές τον κατασκευαστικό τομέα και τη ρυμοτομία.
Επισκέφτηκα προάστια που δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω. Παντού νέες πολυκατοικίες! «Σε λίγο θα μοιάζουμε με το Χόνγκ Κόνγκ» σχολίασε φίλος με τον οποίο συζητούσα το επίμαχο αυτό θέμα. Το ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες πολυκατοικίες έχουν ένα χώρο στάθμευσης ανά διαμέρισμα ενώ είναι γνωστό ότι οι οικογένειες έχουν τώρα δύο και τρία αυτοκίνητα. Έτσι η ανεύρεση χώρου στάθμευσης στους γύρω δρόμους είναι υπόθεση δύσκολη έως ακατόρθωτη! Μια κατάσταση που θυμίζει Αθήνα.
Τα 6 εκατομμύρια των κατοίκων της πόλης σε συνδυασμό με την υπερπληθώρα αυτοκινήτων δημιουργούν ασφυκτικές καταστάσεις στην κυκλοφορία οχημάτων. Οι αρμόδιες αρχές έχουν δώσει κάποιες λύσεις με την κατασκευή αυτοκινητόδρομων και σηράγγων πολλών χιλιομέτρων, τα διόδια των οποίων, όμως, είναι πολύ υψηλά. Για να πας, για παράδειγμα, από το Κουάκερς Χιλ στο κέντρο της πόλης πληρώνεις 39 δολάρια! Αν επιλέξεις να μη χρησιμοποιήσεις τους αυτοκινητόδρομους και τις σήραγγες θα φτάσεις στο προορισμό σου… αύριο!
■ ■ ■ ■ ■
Όπως όλες οι μεγάλες πόλεις έτσι και το Σίδνεϊ έχει υψηλή εγκληματικότητα. Θα πρέπει, όμως, να ομολογήσω ότι η αστυνομία και οι άλλες διωκτικές υπηρεσίες καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες για την καταπολέμησή της.
Εκείνο που εντυπωσιάζει στο Σίδνεϊ, αλλά και σε όλη την Αυστραλία, είναι η τάξη στους δρόμους. Δύσκολα θα συναντήσεις παράνομα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Και αυτό γιατί οι οδηγοί γνωρίζουν ότι θα πέσει οπωσδήποτε πέλεκυς γιατί η αστυνομία κάνει σωστά τη δουλειά της. Μεγάλη λοιπόν αντίθεση με την Ελλάδα όπου επικρατεί χάος, αφού ο καθένας παρκάρει όπου γουστάρει. Κάπου κάπου αφαιρούν κάποια άδεια οδήγησης ή τις πινακίδες κυκλοφορίας αλλά τις επιστρέφουν, όταν προκηρυχθούν εκλογές, για να πας να… ψηφίσεις!

Γιώργος Μεσσάρης

• Η συνέχεια την άλλη εβδομάδα.

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Το καταπράσινο προάστιο του Σίδνεϊ Κουάκερς Χιλ. Η πινακίδα προειδοποιεί: Για το πέταγμα σκουπιδιών επιβάλλεται πρόστιμο μέχρι 8.000 δολάρια.

Η θέα από τη βεράντα του διαμερίσματος όπου έζησα για πολλά χρόνια στο κοσμοπολίτικο Μπράϊτον Λε Σαντς. Διακρίνεται το Μπότανι Μπέϊ όπου πριν από 250 και πλέον χρόνια αποβιβάστηκε ο Άγγλος εξερευνητής Τζέϊμς Κουκ.

• Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: [email protected]
• Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]

19/07/2024

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
Ταξίδι στους Αντίποδες - 1

Από αεροπλάνο σε αεροπλάνο.
Από αεροδρόμιο σε αεροδρόμιο.
Τελικά ξεχνάς πότε ξεκίνησες το ταξίδι προς τη Μεγάλη Γη του Νότου, την Αυστραλία, που λόγω της θέσης της αποκαλείται και Αντίποδες.
Το δικό μου ταξίδι ξεκίνησε από την Κεφαλονιά και στην Κεφαλονιά κατέληξε μετά από 38 ημέρες, δύο από τις οποίες πετούσα στους αιθέρες «θωρώντας τη γη από ψηλά που έμοιαζε σα ζωγραφιά», όπως λέει και ο Κώστας Χατζής! Γιατί, εδώ που τα λέμε, όταν πατάς στη γη κάθε άλλο από ζωγραφιά μοιάζει! Ο άνθρωπος σιγά-σιγά αλλά σταθερά, με τις αλόγιστες συμπεριφορές του, την μετατρέπει σε ρημαδιό…
Από το Αργοστόλι αεροπορικώς στην Αθήνα όπου μετά από παραμονή λίγων ωρών επιστροφή στο αεροδρόμιο για το ταξίδι στην Αυστραλία.
Το αεροσκάφος της Etihad μοντέρνο και άνετο αλλά ασφυκτικά γεμάτο. Δεν χωρούσε καρφίτσα παραπάνω.
Στο Άμπου Ντάμπι φθάσαμε μετά από 5 ώρες και 30 λεπτά. Οι ώρες πέρασαν γρήγορα έχοντας συντροφιά το εξαιρετικό βιβλίο του Τιμ Μάρσαλ «Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας».
Η θέα της πρωτεύουσας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, καθώς το αεροσκάφος πλησιάζει το αεροδρόμιο, είναι εντυπωσιακή αν και η υπερβολική χλιδή, ακόμα και στο εξωτερικό των κτιρίων, προσδίδει στην πόλη μια εξωπραγματική εικόνα.
Στο Άμπου Ντάμπι μείναμε δυόμιση ώρες αφού έπρεπε να συνεχίσουμε το ταξίδι προς το Σίδνεϊ με μεγαλύτερο αεροσκάφος.
Το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού, από το Άμπου Ντάμπι στο Σίδνεϊ είναι το πιο δύσκολο αφού πρέπει να είσαι καθηλωμένος στο κάθισμά σου για πάνω από 14 ώρες οι οποίες κυλούν αργά, βασανιστικά αργά. Ούτε ο Τιμ Μάρσαλ βοηθάει, ούτε οι μια, δύο, τρεις ταινίες που μπορείς να δεις στη οθόνη, ούτε και οι βόλτες που μπορείς να κάνεις στους διαδρόμους. Πιάνεται η μέση ακόμα και του πιο γυμνασμένου.
Θυμάμαι παλαιότερα οι εταιρείες προγραμμάτιζαν να σπάνε το ταξίδι στη μέση. Κάτω από 10 ώρες το κάθε σκέλος. Βέβαια και σήμερα υπάρχουν εταιρείες που προσφέρουν κάτι σχετικό, όμως με αυτές το ταξίδι έχει ελαφρώς μεγαλύτερη διάρκεια. Τέλος πάντων η νέα γενιά των ταχύτερων αεροπλάνων ίσως λύσει το πρόβλημα. Μέχρι τότε υπομονή!
■ ■ ■ ■ ■
Τελικά πέρασαν οι 14 και πλέον ώρες και η ανακοίνωση του πιλότου χάιδεψε τα αυτιά μας και ως δια μαγείας ανακούφισε τις μέσες μας… «κυρίες και κύριοι έχουμε αρχίσει την κάθοδο… η προσγείωσή μας στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ αναμένεται σε δεκαπέντε περίπου λεπτά… σας παρακαλούμε επιστρέψτε στις θέσεις σας και προσδεθείτε…»
Σε λίγο από τα παράθυρα μπορούσες να δεις τον αστικό ιστό του Σίδνεϊ.
Είχα να επισκεφθώ έξη χρόνια, λόγω κορωνοϊού αλλά και επαγγελματικών υποχρεώσεων, τη χώρα στην οποία είχα ζήσει για πάνω από 40 χρόνια και ομολογώ ότι με πλημμύρισαν μύρια συναισθήματα!
Θα ξανάβλεπα το γιο μου, το άλλο του μισό, συγγενείς και φίλους. Ήξερα, όμως, ότι θα ένιωθα και την απουσία αγαπημένων προσώπων.
Αυτά έχει η ζωή. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Όσο περνούν τα χρόνια τα «χθες» σου γίνονται όλο και περισσότερα από τα «αύριο»…

Γιώργος Μεσσάρης

• Η συνέχεια την άλλη εβδομάδα.

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Εντυπωσιακή άποψη του Άμπου Ντάμπι (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΑΡΑΒΙΚΩΝ ΕΜΙΡΑΤΩΝ).

• Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: [email protected]
• Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]

02/02/2024

https://omegadocumentaries.com/el/%ce%bf-%ce%ba%cf%8d%ce%ba%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%ae%cf%82-2/

Την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα βρίσκομαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την αγαπημένη μου Κεφαλονιά. Θα πατάω τα χώματα μιας άλλης αγαπημένης, δεύτε....

24/01/2024

https://omegadocumentaries.com/el/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%b1-%ce%b5/

Κάποτε ένας σοφός είχε πει ότι κριτήριο για το αν μια κυβέρνηση έχει πετύχει στην κοινωνική της πολιτική δεν είναι η άριστη φροντίδα των φτωχών αλλά η εξάλειψη της ....

18/01/2024

https://omegadocumentaries.com/el/%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%bf%cf%80%ce%ac%cf%84%ce%b9-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%b5%cf%89%ce%bd-2/

Οι αναμνήσεις φουντώνουν σε περιόδους γιορτινές, λες και θέλουν να γιορτάσουν και αυτές μαζί σου. Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περίοδο του χρόνου «παίζουν» με ...

12/01/2024

https://omegadocumentaries.com/el/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%80%ce%ac%ce%bc%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%ac/

Το φαινόμενο της βίας ανάμεσα σε παιδιά έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Η ελληνική κοινωνία έχει μείνει εμβρόντητη από τις εγκληματικές επιθέσεις παιδικών συ....

27/12/2023

https://omegadocumentaries.com/el/%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%81%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b2%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%ae%cf%82/

31 Δεκεμβρίου 1953. Η γη εξακολουθούσε να ταρακουνιέται. Ο Εγκέλαδος δεν έλεγε να ξεχάσει τα ταλαίπωρα νησιά του Ιονίου, την Κεφαλονιά, τη Ζάκυνθο και την Ιθάκη, που συν...

21/12/2023

https://omegadocumentaries.com/el/%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b2%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bb%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%af/

Είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν στο χώρο του αθλητισμού στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες κυρίως ευρωπαϊκές και νοτιοαμερικανικές χώρες με την ανοχή ή την ε...