29/12/2019
The Football Romantics
Είσαι εσύ, μόνος.
Σου είπαν να το παρατήσεις, ότι χάνεις χρόνο, ότι δεν σου προσφέρει τίποτα απολύτως, ότι είναι ένα παιχνίδι.
Πάντα έτοιμοι να κρίνουν, να αποφασίσουν για σένα, αυτοί.
Αλλά δεν γνωρίζουν ότι αν μπορούσες, θα περνούσες ακόμα περισσότερο χρόνο μαζί της.
Επειδή δεν έχει σημασία σε ποια κατηγορία παίζεις.
Δεν έχει σημασία άμα παίζεις σε σύλλογο ή με τους συναδέλφους από τη δουλειά.
Δεν έχει σημασία πόσο χρονών είσαι, πόσες ρυτίδες σκάβουν το πρόσωπο σου.
Δεν έχει σημασία αν κουβαλάς ένα σώμα γεμάτο από πόνους και ασθένειες.
Δεν έχει σημασία άμα κουβαλάς ένα κεφάλι γεμάτο προβλήματα και ανησυχίες.
Δεν έχει σημασία αν βρίσκεσαι κάτω από τον ήλιο, το φεγγάρι, την βροχή ή το χιόνι.
Δεν έχει σημασία αν συμβαίνει σε χόρτο, σε καουτσούκ, σε χώμα ή σε λάσπη.
Είσαι πάντα εκεί.
Να αγωνίζεσαι και να τα παρατάς. Να αγκαλιάζεις και να σπρώχνεις. Να αμύνεσαι και να επιτίθεσαι. Να γελάς και να βρίζεις.
Να λερώνεσαι από τη γη και τον ιδρώτα.
Επειδή εκεί πάντα ήθελες να είσαι. Από μικρό παιδί.
Να τρέχεις πίσω από αυτήν. Την καταραμένη μπάλα.
Κείμενο: Κωνσταντίνος Τσιλιμπίου
