10/10/2024
10 Οκτωβρίου
Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας
Η ψυχολόγος Maytal Eyal γράφει στο περιοδικό TIME ότι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γυναίκες για τη σωματική και ψυχική τους υγεία είναι να γίνουν «πιο απογοητευτικές».
«Να γίνεις απογοητευτικός/ή»: δεν είναι μια συμβουλή που οι περισσότεροι άνθρωποι θα πλήρωναν για να την ακούσουν, αλλά στο θεραπευτικό μου γραφείο, είναι συχνά η πιο πολύτιμη συμβουλή που μπορώ να δώσω. Οι πελάτες μου είναι κυρίως γυναίκες και σχεδόν όλες παλεύουν με τον φόβο μήπως απογοητεύσουν τους άλλους.
Η κουλτούρα μας επιβραβεύει τις γυναίκες που είναι μονίμως ευχάριστες, που θυσιάζονται για τους άλλους, που ελέγχουν τα συναισθήματά τους κι αυτό αποτελεί αντίφαση αφού οι γυναίκες έρχονται σε μένα για να μπορούν να λένε «όχι»,
ή για να μάθουν να διεκδικούν τα θέλω και τις ανάγκες τους. Η δουλειά μου έχει ως στόχο να τις βοηθήσω να συνειδητοποιήσουν ότι η υγεία τους εξαρτάται κυριολεκτικά από αυτό».
Σήμερα, οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 80% των αυτοάνοσων νοσημάτων. Διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρουν από χρόνιο πόνο, αϋπνία, ινομυαλγία, παρατεταμένο COVID, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και ημικρανίες και έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να πεθάνουν από καρδιακή προσβολή.
Οι γυναίκες βιώνουν κατάθλιψη, άγχος και μετατραυματικό στρες σε διπλάσια ποσοστά από τους άνδρες ενώ είναι περισσότερο επιρρεπείς στην ανορεξία στην πιο θανατηφόρα διαταραχή ψυχικής υγείας.
Όταν οι γυναίκες καταπιέζουν τα συναισθήματά τους και παραμερίζουν τις ανάγκες τους, η υγεία τους υποφέρει. Είναι δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν διαφορετικά σε μια κουλτούρα που εξυμνεί τις πρακτικές της αποσιώπησης ενώ ταυτόχρονα οι νεαρές γυναίκες ωθούνται να «είναι χαλαρές» ενώ οι μητέρες τιμώνται για τον αλτρουισμό τους σε σημείο αυταπάρνησης. Αυτά τα ανομολόγητα πρότυπα δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο. Πολλές γυναίκες νιώθουν ότι είναι καλύτερο αν όχι ωφέλιμο το να αποσιωπήσουν τις ανάγκες τους εις βάρος της υγείας τους, παρά να πάνε κόντρα στο κυρίαρχο πολιτισμικό ρεύμα.
Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι πίσω από κάθε συναίσθημα υπάρχει μια ανάγκη. Ο θυμός, για παράδειγμα, μπορεί να σηματοδοτεί την επιθυμία να αλλάξουμε τις τρέχουσες συνθήκες. Αντί οι γυναίκες να αντιμετωπίζουν τα συναισθήματά τους ως ενοχλητικές, σωματικές δυσλειτουργίες που είναι καλύτερα να σιγήσουν και να αγνοηθούν, μπορούν να μάθουν να τα βλέπουν ως παράθυρα γνώσης και πληροφοριών. Αντί να καταπιέζουν το θυμό τους μια πολύτιμη ερώτηση που μπορούν να κάνουν στον εαυτό τους σε στιγμές απογοήτευσης είναι: «Τι χρειάζομαι αυτή τη στιγμή;»
Μια άλλη πρακτική είναι ο καθορισμός των ορίων. Για τις γυναίκες, που έχουν διδαχθεί ότι το να είναι συμπαθείς αποτελεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους, ο καθορισμός ορίων μπορεί να φαίνεται αντιφατικός. Πολλές φοβούνται ότι αν επικοινωνήσουν με ειλικρίνεια τις ανάγκες και τα όρια τους θα κινδυνεύσουν οι
σχέσεις τους. Όμως ισχύει το αντίθετο:
όταν θέτουμε υγιή όρια (και όχι τοξικά που μπορεί να οδηγήσουν σε ατομικισμό), οι σχέσεις γίνονται ισχυρότερες και υγιέστερες.
Το να έχουμε υγιείς σχέσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σωματικής μας ευεξίας: μια μετα-ανάλυση έδειξε ότι οι άνθρωποι με υποστηρικτικές κοινωνικές σχέσεις έχουν 50% χαμηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.
«Για να αναδιαμορφώσουμε τις αρετές της γυναικείας φύσης, πρέπει να καλλιεργήσουμε μια νέα «κανονικότητα» στην οποία τιμούμε τα συναισθήματά μας, δίνουμε προτεραιότητα στις ανάγκες μας και επικοινωνούμε ενεργά τα όριά μας. Μια τέτοια μετακίνηση απαιτεί αλλαγές τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο και δεν θα είναι καθόλου εύκολη, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο - άλλωστε, οι ζωές των γυναικών εξαρτώνται από αυτές».