24/07/2024
ΙΟΥΛΙΑΝΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ
(Οι "μεγαλοκοπέλες",τα "γεροντοπαλίκαρα" και οι "καρδούλες" του διαδικτύου...)
Κάθε φορά που συγκρούομαι,έχω μαζί και μια συγγνώμη!
Γενναία και ειλικρινή!
(Οι άνθρωποι εμφανίζουν τον πραγματικό τους εαυτό, από το επίπεδο μιας συγγνώμης τους!)
Τοξικός είναι πάντα ο εγωιστής, ο οποίος είναι και εγωπαθής!
Δεν επιτρέπεται να ζεις μέσα στα απόβλητα του,
αφού δεν υπάρχει θετικός εγωισμός!
(Μην συγχέεις την περηφάνεια και την αξιοπρέπεια με τον εγωισμό!)
Δεν υπάρχει κανένας πεισματικά δικός σου!
Οποιος θέλει μένει...όταν θέλει και όσο θέλει!
Από παιδί έχω μια άλλη σχέση με την έννοια της Ευθύνης!
Την αναλαμβάνω περισσότερο και από όσο μού αναλογεί!
Ετσι,εξηγείται,πώς χαμογελώ πάντα και ποτέ δεν είμαι "φόβητρο" για ανθρώπους αλλα και
Πλάσματα του Θεού!
(Οταν μιλώ για "Πλάσματα του Θεού" ερμηνεύω όχι μόνον την Πίστη,ως θεοκρατική αξία αλλά σύγκαιρα και το Δικαίωμα αξιοπρεπούς ζωής,για όλα τα Πλάσματα,που γεννιούνται στον πλανήτη μας!
Ναι,κάθε "καρδούλα",ως μήνυμα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης,έχει την αξίας της!
Δεν σημαίνει, όμως, κατ' ανάγκη,ούτε έρωτα τρελό, ούτε, βέβαια,οργασμική λίμπιντο και αφροδισιακή απαίτηση!
(Στο fb συναντιόμαστε,μεν,ως...φύλα αλλά, κυρίως,διαχειριζόμαστε,"μετά φόβου",
οι περισσότεροι την παντοειδή Μοναξιά μας!
Δηλαδη,ιδού,η σημαντικότερη Ηλεκτρονική Πηγή Ψεύδους και Αυθάδειας!)
Ο άνθρωπος έχει πάντα δικαίωμα στον Ερωτα και ,προφανώς, στις λεγόμενες "σεξουαλικές ανάγκες" του!
Ο αλληλοσεβασμος,όμως, οδηγεί στην αξιοπρέπεια και εξορθολογίζει το ένστικτο, δίχως να το εξαγριώνει!
(Αγαπάτε, ως αξιαγάπητοι μόνον!
Με το ζόρι τίποτε και με κανέναν!)
Η λίμπιντο, ως "η τάση της ορμής της ηδονής" κατά τον μέγιστο Β.Ράιχ,μετριέται μόνον σε...Βολτ,οπότε είναι επικίνδυνα και ανεπιθύμητα τα βραχυκυκλώματα!
Μεγαλοκοπέλες μου,εσείς εκεί απο 45 μέχρι...65,μην ζαλίζετε,λοιπόν,με πολλά τον αεικίνητο Ερωτα!
(Τα "γεροντοπαλίκαρα" συνέλθετε, επιτέλους!
Δεν είστε οι αιώνιοι και ανικανοποίητοι επιβήτορες του συμπαντικού...αιδοίου,που θέλει και μπορεί "να σέρνει όλα τα καράβια της παγκόσμιας ναυτιλίας!"!)
"Οι καιροί ου μενετοί" και κάθε χαμένη ευκαιρία, ίσως θα είναι μια ευκαιρία για ευτυχία!
Εξάλλου, όταν αποχωρεί μοιραία η Ομορφιά,πλησιάζει με τόλμη η πραγματοποίηση του τελευταίου Ονείρου μας!
Καλύτερα να αράξεις σε απάνεμο λιμανάκι,
όπως η αγκαλιά ενός ανθρώπου,παρά να χτυπιέσαι ισόβια στα κύματα μιας ψυχοφθόρας Οδύσσειας!
Χέρι-χεράκι πραγματώνεται και μελώνει η ευτυχία!
Το χειρότερο Τέλος είναι εκείνο που καταλήγει στην Μοναξιά!
Λέμε "επέλεξα πλέον να ζήσω μόνος" αλλά δεν είμαστε πάντα ειλικρινείς και αληθινοί!
Έννοιες, όπως, ο εγωισμός,η αμφιβολία,ο φόβος κ.α είναι οι βασικοί λόγοι της παραίτησης και της σχεδον εμμονικής μοναξιάς!
Το "στερνή μου γνώση,να σε είχα πρώτα",
ας μην επαναλαμβάνεται συχνά στους όποιους απολογισμούς μας,με λιγότερη η περισσότερο αυτοκριτική!
Η ζωή είναι ωραία, ναι!
Μόνον όταν την ζεις,όμως!
(Αλλιώς την...μουχλιάζεις και την αρρωσταίνεις!
Μην γελιόμαστε,πλέον...κατάντησε ιλαροτραγωδία!)